1. Мојсеева 41:1-57
41 По две години, фараонот сонуваше+ дека стои крај реката Нил.
2 И гледај, од Нил излегоа седум крави, убави и дебели, и почнаа да пасат трева покрај реката.+
3 А по нив од Нил излегоа седум други крави, грди и слаби,+ и застанаа покрај кравите што беа на брегот на Нил.
4 Па грдите и слаби крави ги изедоа седумте убави и дебели крави.+ И тогаш фараонот се разбуди.+
5 Но повторно заспа и сони друг сон. И гледај, на едно стебленце израснаа седум класови, крупни и убави.+
6 А по нив израснаа седум класови, ситни и опалени од источниот ветар.+
7 И ситните класови ги голтнаа седумте крупни и полни класови.+ Тогаш фараонот се разбуди, и гледај, тоа беше сон.
8 А изутрината беше вознемирен.*+ Затоа фараонот порача да ги викнат сите египетски свештеници што се занимаваа со магија+ и сите мудреци,+ па им ги раскажа своите соништа.+ Но не се најде никој што можеше да му ги протолкува на фараонот.
9 Тогаш главниот пехарник му се обрати на фараонот:+ „Денес морам да ги спомнам своите гревови.+
10 Фараонот еднаш се разгневи на своите слуги.+ Затоа ме стави в затвор во куќата на заповедникот на телесната стража,+ и мене и главниот пекар.
11 Во една иста ноќ, јас и тој сонивме сон. Секој од нас сони сон со поинакво значење.+
12 А таму со нас беше еден млад Евреин,+ слуга на заповедникот на телесната стража.+ Кога му ги раскажавме соништата,+ тој ни ги протолкува. Секому му го протолкува неговиот сон.
13 И како што ни ги протолкува, така и се случи. Мене фараонот ме врати во служба,+ а оној другиот го обеси“.+
14 И фараонот испрати да го повикаат Јосиф+ и брзо да го доведат од затворот.+ А тој се избричи,*+ се промени+ и излезе пред фараонот.
15 Тогаш фараонот му рече на Јосиф: „Сонив сон, но никој не може да го протолкува. А чув дека се зборува за тебе оти си можел да протолкуваш сон кога ќе го чуеш“.+
16 Тогаш Јосиф му одговори на фараонот: „Тоа не зависи од мене! Бог е тој што ќе му објави благосостојба на фараонот“.+
17 Фараонот тогаш му рече на Јосиф: „Во сонот стоев на брегот на Нил.
18 И гледај, од Нил излегоа седум крави, дебели и убави, па почнаа да пасат трева покрај реката.+
19 А по нив излегоа седум други крави, суви, многу грди и слаби.+ Толку грди крави не сум видел во целата египетска земја.
20 И тие слаби и грди крави ги изедоа првите седум дебели крави.+
21 А кога им беа во мевот, не можеше да се препознае дека им се во мевот, зашто беа грди како и пред тоа.+ Тогаш се разбудив.
22 Потоа видов на сон, и гледај, седум класови, полни и убави, израснаа на едно стебленце.+
23 А по нив израснаа седум исушени класови, ситни и опалени од источниот ветар.+
24 И ситните класови ги проголтаа седумте убави класови.+ Сето ова им го раскажав на свештениците што се занимаваат со магија,+ но ниту еден не можеше да ми го разјасни“.+
25 Тогаш Јосиф му рече на фараонот: „Двата сона на фараонот имаат исто значење. Вистинскиот Бог му јавил на фараонот што ќе направи.+
26 Седумте убави крави значат седум години. Исто така, седумте убави класови значат седум години. Соновите имаат едно значење.
27 Седумте слаби и грди крави што се појавиле по првите, значат седум години, а така и седумте празни класови, опалени од источниот ветар,+ значат седум години глад.+
28 Ова веќе му го кажав на фараонот: вистинскиот Бог му покажал на фараонот што ќе направи.+
29 Ете, доаѓаат седум години на големо изобилство во целата египетска земја.
30 Но по нив ќе настапат седум гладни години, кога ќе се заборави сето изобилство во египетската земја и гладот ќе ја опустоши земјата.+
31 Повеќе нема да се знае за изобилството што било во земјата, зашто гладот што ќе дојде по него ќе биде многу голем.
32 А тоа што фараонот двапати го сонил сонот значи дека вистинскиот Бог цврсто го одлучил ова+ и дека вистинскиот Бог брзо ќе го спроведе.+
33 Затоа фараонот нека побара сега некој разборит и мудар човек и нека го постави над египетската земја!+
34 Фараонот нека постави надгледници во земјата+ и нека собира една петтина од египетската земја за тие седум години на изобилство!+
35 Тие нека собираат од сиот род во седумте добри години што доаѓаат, и нека го собираат житото под раката на фараонот за храна во градовите+ и нека го складираат!
36 И тие резерви ќе служат за храна во земјата за седумте гладни години што ќе настапат во египетската земја,+ за земјата да не изумре од глад“.+
37 Овие зборови им се допаднаа на фараонот и на сите негови слуги.+
38 Затоа фараонот им рече на своите слуги: „Можеме ли да најдеме друг човек како овој, во кого е духот Божји?“+
39 Потоа фараонот му рече на Јосиф: „Кога Бог тебе ти дал да го знаеш сето ова,+ никој не е толку разборит и мудар како што си ти.+
40 Ти ќе бидеш управител во мојот дворец+ и сиот мој народ безусловно ќе ти се покорува.+ Само со престолот јас ќе бидам поголем од тебе“.+
41 Потоа фараонот му рече на Јосиф: „Еве, те поставувам над целата египетска земја“.+
42 Тогаш фараонот го симна печатниот прстен+ од својата рака и му го стави на рака на Јосиф, го облече во облеки од фин лен, а околу вратот му стави златен синџир.+
43 Заповеда да го возат во колата што, според честа, беше веднаш по неговата+ и пред него да викаат: „Аврек!“* Така го постави над целата египетска земја.
44 Потоа фараонот му рече на Јосиф: „Јас сум фараон, но без твое одобрение никој не смее да крене ни рака ни нога во целата египетска земја“.+
45 Потоа фараонот му го даде на Јосиф името Сафнат Панеах и му ја даде за жена Асенета,+ ќерката на Потифер, свештеникот од Он.*+ И Јосиф почна да ја обиколува египетската земја.+
46 А кога стапи во служба на фараонот, царот на Египет, Јосиф имаше триесет години.+
Тогаш Јосиф замина откај фараонот и ја пропатува целата египетска земја.
47 И во седумте години на изобилство земјата раѓаше богато.+
48 А тој го собираше сиот род во тие седум години што настапија во египетската земја и тој род го складираше во градовите.+ Во секој град го складираше родот од околните ниви.+
49 И Јосиф насобра многу жито,+ како морскиот песок, па на крајот престанаа и да го мерат, зашто не можеше да се измери.+
50 И уште пред да настапи првата гладна година, Јосиф доби два сина,+ кои му ги роди Асенета, ќерката на Потифер, свештеникот од Он.
51 На првородениот, Јосиф му го даде името Манасија,*+ зашто, како што рече: „Бог ми даде да ја заборавам сета моја неволја и целиот дом на мојот татко“.+
52 А на другиот му го даде името Ефрем,*+ зашто, како што рече: „Бог ме направи плоден во земјата на мојата неволја“.+
53 Така им дојде крајот на седумте години на изобилство во египетската земја,+
54 па настапија седумте гладни години, како што рече Јосиф.+ И настана глад во сите земји, но во целата египетска земја имаше леб.+
55 А најпосле почувствува глад и целата египетска земја, па народот го преколнуваше фараонот да му даде леб.+ Тогаш фараонот им рече на сите Египќани: „Одете кај Јосиф! И што ќе ви рече, тоа направете го!“+
56 И гладот завладеа во целата земја.+ Тогаш Јосиф ги отвори сите житници што ги имаа, па им ја продаваше храната на Египќаните,+ зашто завладеа тежок глад во египетската земја.
57 И луѓето од сите земји доаѓаа во Египет да купуваат храна од Јосиф, бидејќи во сите земји владееше тежок глад.+
Фусноти
^ Буквално: „духот му се вознемири“.
^ Или: „се избричи и се истрижа“.
^ Значењето на овој египетски израз, кој е транслитериран во хебрејскиот текст, досега не е утврдено.
^ Или: „Хелиополис“, што значи „град на сонцето“ затоа што во тамошниот храм бил обожаван богот на Сонцето Ра.
^ „Манасија“ значи „причина да се заборави; оној поради кого се заборава“.
^ „Ефрем“ значи „двојно плоден“.
