Bann Izraelit ti abandonn Zeova ankor enn fwa ek zot ti koumans ador bann fos bondie. Kan bann Amonit ti atak bann Izraelit, sa bann fos bondie-la pa ti fer nanye pou ed zot. Pandan plizir lane, bann Izraelit ti bien soufer. Alafin, zot ti dir Zeova: ‘Nou’nn fer pese. Silteple, sap nou kont nou bann lennmi.’ Lerla, bann Izraelit ti detrir zot bann zidol ek zot ti rekoumans ador Zeova. Zeova pa ti anvi trouv zot kontign soufer.

Zefte ti enn gerye, ek ti swazir li kouma sef pou lager kont bann Amonit. Li ti dir Zeova: ‘Si to ed nou pou gagn laviktwar, mo promet twa ki premie dimounn ki pou sorti dan mo lakaz pou vinn zwenn mwa, kan mo pou retourn kot mwa, mo pou  donn twa li.’ Zeova ti ekout lapriyer Zefte ek Li ti ed li pou gagn laviktwar.

Kan Zefte ti retourn kot li, premie dimounn ki ti sorti pou vinn zwenn li ti so tifi, so sel zanfan. Li ti pe danse ek zwe tanbourinn. Ki Zefte ti fer? Li ti rapel so promes ek li ti dir: ‘Ayo, mo tifi! To finn kas mo leker. Mo’nn fer Zeova enn promes ek pou tini sa promes-la, mo bizin avoy twa Silo pou travay dan tabernak.’ Me so tifi ti dir li: ‘Papa, si to’nn fer enn promes Zeova, to bizin tini to promes. Mo zis demann twa permet mwa al lor montagn avek mo bann kamarad tifi pandan de mwa. Apre sa, mo pou al Silo.’ Tifi Zefte ti servi Zeova avek fidelite dan tabernak toutlong so lavi. Sak lane, so bann kamarad ti al get li dan Silo.