ບົດຄວາມສຶກສາທີ 34
ຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງເມື່ອໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່
“ພະເຈົ້າບໍ່ເປັນບໍ່ຊອບທຳຈະລືມກິດຈະການຂອງທ່ານທັງຫຼາຍ ແລະຄວາມຮັກທີ່ທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ສຳແດງສຳລັບນາມຊື່ຂອງພະອົງ.”—ເຫບ. 6:10
ເພງ 38 ພະອົງຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຂັ້ມແຂງ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-3. ເປັນຫຍັງຜູ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາຫຼາຍຄົນອາດຕ້ອງປ່ຽນວຽກມອບໝາຍ?
ໂຣເບີດກັບແມຣີ ໂຈບອກວ່າ: “ຫຼັງຈາກທີ່ພວກເຮົາຮັບໃຊ້ເປັນມິດຊັນນາລີ 21 ປີ ພໍ່ແມ່ຂອງພວກເຮົາທັງສອງຄົນກໍເຈັບປ່ວຍ. ພວກເຮົາດີໃຈທີ່ໄດ້ມາເບິ່ງແຍງພວກເພິ່ນ ແຕ່ພວກເຮົາກໍເສຍໃຈຫຼາຍທີ່ຕ້ອງອອກຈາກປະເທດທີ່ພວກເຮົາຮັກຫຼາຍ.”
2 ວິນລຽມກັບແທຣີບອກວ່າ: “ຕອນທີ່ຮູ້ວ່າບໍ່ສາມາດກັບໄປເຮັດວຽກມອບໝາຍຂອງພວກເຮົາໄດ້ຍ້ອນບັນຫາສຸຂະພາບ ພວກເຮົາຮ້ອງໄຫ້ເລີຍ. ຄວາມຝັນຂອງພວກເຮົາທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢູ່ຕ່າງປະເທດມັນຈົບແລ້ວ.”
3 ອາເລັກຊີບອກວ່າ: “ພວກເຮົາໃນເບເທນຮູ້ວ່າຜູ້ຂົ່ມເຫງຢາກປິດສຳນັກງານສາຂາ. ແຕ່ເມື່ອສຳນັກງານສາຂາຖືກປິດແລະພວກເຮົາຕ້ອງອອກຈາກເບເທນແທ້ໆ ພວກເຮົາກໍຕົກໃຈແຮງ.”
4. ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ນອກຈາກປະສົບການເຫຼົ່ານັ້ນ ກໍຍັງມີພີ່ນ້ອງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາອື່ນໆອີກຫຼາຍຄົນລວມທັງສະມາຊິກຄອບຄົວເບເທນທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່. * ພີ່ນ້ອງທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ອາດຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຕ້ອງອອກຈາກວຽກມອບໝາຍທີ່ພວກເຂົາຮັກຫຼາຍ. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງນີ້ໄດ້? ເຈົ້າຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໄດ້ແນວໃດ? ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ສາມາດຊ່ວຍເຮົາທຸກຄົນໃຫ້ຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງໃນຊີວິດຂອງເຮົາເອງ.
ວິທີຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງ
ເປັນຫຍັງການອອກຈາກວຽກມອບໝາຍອາດເປັນສິ່ງທ້າທາຍສຳລັບຜູ້ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາ? (ເບິ່ງຂໍ້ 5) *
5. ການປ່ຽນວຽກມອບໝາຍອາດສົ່ງຜົນຕໍ່ເຮົາແນວໃດ?
5 ບໍ່ວ່າເຮົາຈະຮັບໃຊ້ຢູ່ເຂດປະກາດຫຼືຢູ່ເບເທນ ເຮົາກໍຮັກຜູ້ຄົນແລະບ່ອນທີ່ເຮົາຮັບໃຊ້ຢູ່. ສະນັ້ນ ຖ້າເຮົາຕ້ອງອອກຈາກວຽກມອບໝາຍບໍ່ວ່າຈະຍ້ອນເຫດຜົນໃດກໍຕາມ ເຮົາຄົງຈະຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍແທ້ໆ. ເຮົາຄິດຮອດພີ່ນ້ອງທີ່ເຄີຍຮັບໃຊ້ນຳກັນ ແລະເຮົາເປັນຫ່ວງພວກເຂົາໂດຍສະເພາະຖ້າເຮົາຕ້ອງອອກຈາກບ່ອນນັ້ນຍ້ອນມີການຂົ່ມເຫງ. (ມັດ. 10:23; 2 ໂກ. 11:28, 29) ນອກຈາກນັ້ນ ກໍອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະຍ້າຍໄປເຂດມອບໝາຍບ່ອນອື່ນເພາະເຮົາຕ້ອງປັບຕົວໃຫ້ເຂົ້າກັບວັດທະນະທຳໃໝ່ເຖິງວ່າຈະເປັນບ້ານເກີດຂອງຕົວເອງກໍຕາມ. ພີ່ນ້ອງໂຣເບີດກັບແມຣີ ໂຈບອກວ່າ: “ພວກເຮົາຍັງບໍ່ລຶ້ງກັບວັດທະນະທຳຂອງຕົວເອງ ແລະແມ່ນແຕ່ການປະກາດໃນພາສາຂອງຕົວເອງນຳ ຍ້ອນພວກເຮົາຍ້າຍໄປຮັບໃຊ້ຢູ່ບ່ອນອື່ນດົນຫຼາຍຈົນຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງເປັນຄົນຕ່າງປະເທດ.” ພີ່ນ້ອງບາງຄົນທີ່ຖືກປ່ຽນວຽກມອບໝາຍອາດຕ້ອງປະສົບກັບບັນຫາດ້ານການເງິນ ພວກເຂົາອາດຮູ້ສຶກບໍ່ໝັ້ນຄົງ ບໍ່ປອດໄພ ແລະທໍ້ໃຈ. ແລ້ວສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໄດ້?
ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ເຮົາຈະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາແລະໄວ້ວາງໃຈພະອົງ (ເບິ່ງຂໍ້ 6-7) *
6. ເຮົາຈະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
6 ໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາ. (ຢໂກ. 4:8) ເຮົາຈະໃກ້ຊິດໄດ້ແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ເຮົາວາງໃຈໃນພະເຢໂຫວາວ່າເປັນ “ຜູ້ຟັງຄວາມອ້ອນວອນ.” (ເພງ. 65:2) ໃນຄຳເພງ 62:8, ລ.ມ. ບອກໃຫ້ເຮົາ “ລະບາຍຄວາມໃນໃຈຕໍ່ໜ້າພະອົງ.” ແລະພະອົງຍັງສາມາດ “ກະທຳໄດ້ມາກຫຼາຍກວ່າເຫຼືອເກີນສັບພະທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາທັງຫຼາຍຂໍຫຼືຄຶດ.” (ເອເຟ. 3:20) ພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ໃຫ້ຕາມສິ່ງທີ່ເຮົາຂໍໃນຄຳອະທິດຖານ ແຕ່ພະອົງອາດຊ່ວຍເຮົາໃນແບບທີ່ເຮົາບໍ່ຄາດຄິດ.
7. (ກ) ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາສະເໝີ? (ຂ) ຕາມເຫບເລີ 6:10-12 ຜົນຈະເປັນແນວໃດຖ້າເຮົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ຕໍ່ໆໄປ?
7 ເພື່ອຈະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາສະເໝີ ເຮົາຕ້ອງອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະຄິດຕຶກຕອງໃນເລື່ອງທີ່ອ່ານ. ພີ່ນ້ອງຄົນໜຶ່ງທີ່ເຄີຍເປັນມິດຊັນນາລີບອກວ່າ: “ໃຫ້ນະມັດສະການຄອບຄົວເປັນປະຈຳ ແລະກຽມການປະຊຸມເປັນຢ່າງດີຄືກັບຕອນທີ່ເຈົ້າເຮັດວຽກມອບໝາຍເກົ່າ.” ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງໄປປະກາດກັບປະຊາຄົມໃໝ່ໃຫ້ຫຼາຍທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຮັດໄດ້. ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ລືມຄົນທີ່ຮັບໃຊ້ພະອົງຢ່າງສັດຊື່ຕໍ່ໆໄປເຖິງວ່າພວກເຂົາຈະເຮັດບໍ່ໄດ້ຄືແຕ່ກ່ອນແລ້ວກໍຕາມ.—ອ່ານເຫບເລີ 6:10-12
8. ຄຳແນະນຳໃນ 1 ໂຢຮັນ 2:15-17 ຊ່ວຍເຈົ້າແນວໃດໃຫ້ໃຊ້ຊີວິດແບບຮຽບງ່າຍຕໍ່ໆໄປ?
8 ໃຊ້ຊີວິດແບບຮຽບງ່າຍຕໍ່ໆໄປ. ຂໍໃຫ້ເຈົ້າຢ່າຍອມໃຫ້ຄວາມອຸກໃຈກັບຊີວິດໃນໂລກນີ້ “ຫງຳຮັດ” ກິດຈະກຳຂອງຄລິດສະຕຽນ. (ມັດ. 13:22) ຢ່າຟັງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ໝູ່ຫຼືແມ່ນແຕ່ຍາດພີ່ນ້ອງທີ່ພະຍາຍາມຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຫາເງິນຫຼາຍໆເພື່ອຈະມີຊີວິດທີ່ດີຂຶ້ນ. (ອ່ານ 1 ໂຢຮັນ 2:15-17) ຂໍໃຫ້ເຮົາໄວ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ສິ່ງຈຳເປັນກັບເຮົາ ‘ໃນເວລາທີ່ຕ້ອງການ’ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ ມີຄວາມສະຫງົບໃຈ ແລະວັດຖຸສິ່ງຂອງທີ່ຈຳເປັນ.—ເຫບ. 4:16; 13:5, 6
9. ຕາມສຸພາສິດ 22:3, 7 ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຈະບໍ່ມີໜີ້ສິນຖ້າບໍ່ຈຳເປັນ ແລະສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄດ້ຢ່າງສະຫຼາດ?
9 ຢ່າມີໜີ້ສິນຖ້າບໍ່ຈຳເປັນ. (ອ່ານສຸພາສິດ 22:3, 7) ການຍ້າຍໄປບ່ອນໃໝ່ອາດຕ້ອງມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສູງ ແລະງ່າຍທີ່ຈະມີໜີ້ສິນ. ເພື່ອຈະມີໜີ້ໜ້ອຍທີ່ສຸດ ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ຢືມເງິນເພື່ອຊື້ສິ່ງທີ່ບໍ່ຈຳເປັນແທ້ໆ. ເມື່ອເຮົາຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ກົດດັນເຊັ່ນ: ຄົນໃນຄອບຄົວເຈັບປ່ວຍ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຕັດສິນໃຈວ່າຈະຢືມເງິນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ໃນສະຖານະການແບບນີ້ ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ: “ການອະທິດຖານແລະການອ້ອນວອນ” ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄດ້ຢ່າງສະຫຼາດ. ພະເຢໂຫວາຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າ ໂດຍໃຫ້ເຈົ້າມີສັນຕິສຸກທີ່ຈະ ‘ຮັກສາໃຈແລະຄວາມຄຶດທັງຫຼາຍຂອງເຈົ້າໄວ້’ ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ສະຫງົບໃຈເພື່ອທີ່ເຈົ້າຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ຢ່າງຮອບຄອບ.—ຟີລິບ 4:6, 7, ລ.ມ.; 1 ເປໂຕ 5:7
10. ເຮົາຈະຊອກໝູ່ໃໝ່ໄດ້ແນວໃດ?
10 ສະໜິດກັບໝູ່ທີ່ດີແລະຄົນໃນຄອບຄົວສະເໝີ. ເລົ່າໃຫ້ໝູ່ສະໜິດຂອງເຈົ້າຟັງວ່າເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດ ແລະກຳລັງເຈິບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກຫຍັງແດ່ ໂດຍສະເພາະໝູ່ທີ່ເຄີຍມີສະພາບການຄືກັນກັບເຈົ້າ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນີ້ ມັນອາດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ. (ຜູ້ປ. 4:9, 10) ໝູ່ທີ່ຢູ່ເຂດມອບໝາຍເກົ່າກໍຍັງເປັນໝູ່ກັບເຈົ້າຄືເກົ່າ ແລະຕອນນີ້ເມື່ອເຈົ້າຢູ່ເຂດມອບໝາຍໃໝ່ ເຈົ້າກໍຕ້ອງຊອກຫາໝູ່ໃໝ່ຄືກັນ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າເພື່ອຈະມີໝູ່ເຈົ້າກໍຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ເຂົ້າຫາໄດ້ງ່າຍ. ແລ້ວເຈົ້າຈະຊອກຫາໝູ່ໃໝ່ໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ເລົ່າປະສົບການດີໆທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຈົ້າ ແລະໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ສຶກວ່າເຈົ້າມີຄວາມສຸກໃນວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ເຖິງວ່າພີ່ນ້ອງບາງຄົນໃນປະຊາຄົມຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງມັກວຽກຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາ ແຕ່ບາງຄົນກໍຢາກຮູ້ຈັກເຈົ້າຫຼາຍຂຶ້ນແລະຢາກເປັນໝູ່ກັບເຈົ້າ. ແຕ່ເຈົ້າກໍບໍ່ຄວນເວົ້າແຕ່ເລື່ອງຂອງຕົວເອງຫຼາຍເກີນໄປຫຼືຄວາມສຳເລັດທີ່ເຈົ້າເຄີຍເຮັດໃນວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ແລະບໍ່ຄວນເວົ້າເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ບໍ່ດີຫຼາຍເກີນໄປ.
11. ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ຊີວິດຄູ່ມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປໄດ້ແນວໃດ?
11 ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງອອກຈາກວຽກມອບໝາຍຍ້ອນຄູ່ຂອງເຈົ້າເຈັບປ່ວຍກໍຢ່າໄປໂທດລາວ ຫຼືຖ້າເຈົ້າເອງເຈັບປ່ວຍກໍຢ່າຮູ້ສຶກຜິດ ແລະຄິດວ່າເຮັດໃຫ້ຄູ່ຂອງຕົວເອງຜິດຫວັງ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ເຈົ້າທັງສອງເປັນ “ເນື້ອອັນດຽວກັນ” ແລະເຈົ້າໄດ້ສັນຍາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາວ່າຈະເບິ່ງແຍງກັນແລະກັນຕະຫຼອດໄປບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກໍຕາມ. (ມັດ. 19:5, 6) ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງອອກຈາກວຽກມອບໝາຍຍ້ອນເຈົ້າມີລູກໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ ກໍເຮັດໃຫ້ລູກຮູ້ວ່າລູກສຳຄັນຫຼາຍກວ່າວຽກມອບໝາຍທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດ. ບອກລູກເລື້ອຍໆວ່າລູກເປັນ “ບຳເໜັດ” ຫຼືຂອງຂວັນຈາກພະເຈົ້າ. (ເພງ. 127:3-5) ນອກຈາກນັ້ນ ເລົ່າໃຫ້ລູກຟັງກ່ຽວກັບປະສົບການດີໆທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃນວຽກຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະກະຕຸ້ນລູກໃຫ້ໃຊ້ຊີວິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງມີຄວາມສຸກຄືກັບທີ່ເຈົ້າເຄີຍເຮັດ.
ພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆຈະຊ່ວຍໄດ້ແນວໃດ?
12. (ກ) ເຮົາຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໃຫ້ເຮັດວຽກມອບໝາຍຂອງພວກເຂົາຕໍ່ໆໄປໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ເຮົາຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງໄດ້ແນວໃດ?
12 ເປັນຕາໜ້າຊົມເຊີຍທີ່ຫຼາຍປະຊາຄົມລວມທັງພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງຫຼາຍຄົນໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໃຫ້ເຮັດວຽກມອບໝາຍຂອງຕົວເອງຕໍ່ໆໄປ. ພວກເຂົາເຮັດແບບນັ້ນໂດຍໃຫ້ກຳລັງໃຈ ຊ່ວຍເຫຼືອທາງດ້ານການເງິນແລະວັດຖຸສິ່ງຂອງ ຫຼືຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຄົນໃນຄອບຄົວຂອງພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ. (ຄລາ. 6:2) ຖ້າພີ່ນ້ອງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່ໃຫ້ຍ້າຍມາປະຊາຄົມຂອງເຈົ້າ ຢ່າເບິ່ງວ່າພວກເຂົາອອກຈາກວຽກມອບໝາຍຍ້ອນວ່າພວກເຂົາເຮັດວຽກບໍ່ດີຫຼືເຮັດຫຍັງຜິດ. * ແທນທີ່ຈະເປັນແນວນັ້ນ ຂໍຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ປັບຕົວກັບການປ່ຽນແປງໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ. ໃຫ້ຕ້ອນຮັບພວກເຂົາຢ່າງອົບອຸ່ນແລະຊົມເຊີຍພວກເຂົາສຳລັບວຽກທີ່ເຄີຍເຮັດຜ່ານມາ ເຖິງວ່າຕອນນີ້ຈະເຮັດບໍ່ໄດ້ຫຼາຍຍ້ອນມີບັນຫາສຸຂະພາບ. ໃຫ້ເຈົ້າພະຍາຍາມຮູ້ຈັກພວກເຂົາຫຼາຍຂຶ້ນ ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງພວກເຂົາແລະສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບຈາກການຝຶກອົບຮົມ.
13. ເຮົາຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່ໄດ້ແນວໃດ?
13 ໄລຍະທຳອິດພີ່ນ້ອງທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່ອາດຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກເຈົ້າເຊັ່ນ: ຊອກເຮືອນ ການເດີນທາງໄປມາ ວຽກຫຼືສິ່ງອື່ນໆທີ່ຈຳເປັນ. ພວກເຂົາອາດຍັງຕ້ອງການຂໍ້ມູນທົ່ວໄປໃນເລື່ອງຊີວິດປະຈຳວັນເຊັ່ນ: ການເສຍພາສີ-ອາກອນແລະການເຮັດປະກັນໄພ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຕ້ອງການທີ່ສຸດກໍຄືຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຂົ້າໃຈສະພາບການຂອງພວກເຂົາ ເພາະພວກເຂົາອາດມີບັນຫາສຸຂະພາບຫຼືມີຄົນໃນຄອບຄົວເຈັບປ່ວຍ ແລະພວກເຂົາກໍອາດເສຍໃຈກັບການສູນເສຍຄົນທີ່ຮັກ. * ເຖິງວ່າພວກເຂົາຈະບໍ່ສະແດງອອກ ແຕ່ພວກເຂົາກໍອາດຈະເສຍໃຈທີ່ຢູ່ໄກຈາກໝູ່ທີ່ເຄີຍຮັບໃຊ້ນຳກັນ. ພວກເຂົາຕ້ອງໃຊ້ເວລາເພື່ອຮັບມືກັບຄວາມຮູ້ສຶກເຫຼົ່ານີ້ທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາສັບສົນ.
14. ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໃນປະຊາຄົມຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງໃຫ້ປັບຕົວເຂົ້າກັບເຂດມອບໝາຍໃໝ່ຂອງລາວແນວໃດ?
14 ໃນຂະນະດຽວກັນ ການຊ່ວຍເຫຼືອແລະຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງເຈົ້າກໍຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ສາມາດປັບຕົວໄດ້. ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ເຄີຍຮັບໃຊ້ຢູ່ຕ່າງປະເທດມາຫຼາຍປີບອກວ່າ: “ຕອນທີ່ຢູ່ໃນເຂດມອບໝາຍເກົ່າ ຂ້ອຍນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນທຸກມື້. ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍຍ້າຍມາເຂດໃໝ່ ພຽງແຕ່ເປີດຂໍ້ຄຳພີຫຼືວິດີໂອໃນເຂດປະກາດກໍຍັງຍາກແລ້ວ. ແຕ່ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໃນປະຊາຄົມໃໝ່ກໍຊວນຂ້ອຍໃຫ້ໄປກັບຢ້ຽມແລະສຶກສານຳພວກເຂົາ. ການທີ່ໄດ້ເຫັນພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານີ້ຮັບໃຊ້ຢ່າງສັດຊື່ແລະກະຕືລືລົ້ນ ແລະນຳການສຶກສາກັບນັກສຶກສາທີ່ກ້າວໜ້າເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຄິດໃນແງ່ບວກຫຼາຍຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍຍັງໄດ້ເລີ່ມປະກາດກັບຄົນໃນເຂດໃໝ່ ແລະສິ່ງທັງໝົດນີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກັບມາມີຄວາມສຸກຄືເກົ່າ.”
ເຮັດສຸດຄວາມສາມາດຕໍ່ໆໄປ!
ຊອກຫາວິທີປະກາດກັບຜູ້ຄົນໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນໃນເຂດບ້ານເກີດຂອງເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 15-16) *
15. ເຈົ້າສາມາດປະສົບຜົນສຳເລັດໃນວຽກມອບໝາຍໃໝ່ຂອງເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?
15 ເຈົ້າສາມາດປະສົບຜົນສຳເລັດໃນວຽກມອບໝາຍໃໝ່ຂອງເຈົ້າໄດ້. ຂໍຢ່າຄິດວ່າການປ່ຽນແປງທີ່ເກີດຂຶ້ນເປັນຍ້ອນເຈົ້າເຮັດວຽກບໍ່ດີຫຼືຍ້ອນຕອນນີ້ເຈົ້າບໍ່ມີຄ່າແລ້ວ. ຂໍໃຫ້ຄິດວ່າຕອນນີ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຈົ້າຫຼາຍສ່ຳໃດ ແລະຂໍໃຫ້ເຈົ້າປະກາດຕໍ່ໆໄປ. ໃຫ້ຮຽນແບບຄວາມສັດຊື່ຂອງຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະຖືກມອບໝາຍໃຫ້ໄປບ່ອນໃດ ເຈົ້າກໍຍັງ “ປະກາດຂ່າວດີກ່ຽວກັບຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າທົ່ວທຸກແຫ່ງ.” (ກິດ. 8:1, 4, ລ.ມ.) ຖ້າເຈົ້າພະຍາຍາມປະກາດຕໍ່ໆໄປ ເຈົ້າອາດໄດ້ຮັບຜົນທີ່ດີ. ຕົວຢ່າງ: ໄພໂອເນຍຫຼາຍຄົນຖືກໄລ່ອອກຈາກປະເທດໜຶ່ງ ແລະໄດ້ຍ້າຍໄປປະເທດເພື່ອນບ້ານເຊິ່ງເປັນເຂດທີ່ຕ້ອງການຄົນທີ່ເວົ້າພາສາຂອງປະເທດນັ້ນຫຼາຍ. ໃນເວລາບໍ່ເທົ່າເດືອນກໍມີການຕັ້ງກຸ່ມໃໝ່ໃນພາສານັ້ນທີ່ໄພໂອເນຍຫຼາຍຄົນໄປປະກາດ.
16. ເຈົ້າຈະມີຄວາມຍິນດີໃນການເຮັດວຽກມອບໝາຍໃໝ່ໄດ້ແນວໃດ?
16 “ຄວາມຍິນດີຂອງພະເຢໂຫວາເປັນເຫື່ອແຮງຂອງພວກທ່ານ.” (ນເຫ. 8:10) ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມຍິນດີຫຼາຍທີ່ສຸດຄວນມາຈາກສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນວຽກມອບໝາຍທີ່ເຮົາເຮັດເຖິງວ່າເຮົາຈະຮັກວຽກນັ້ນຫຼາຍປານໃດກໍຕາມ. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຢາກມີຄວາມຍິນດີເຮົາຕ້ອງໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ ໝາຍເພິ່ງສະຕິປັນຍາ ຄຳແນະນຳ ແລະການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະອົງສະເໝີ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ການທີ່ເຈົ້າຮັກວຽກມອບໝາຍເກົ່າກໍຍ້ອນເຈົ້າໄດ້ເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ບ່ອນນັ້ນ. ສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຮັດສຸດຄວາມສາມາດໃນວຽກມອບໝາຍໃໝ່ ແລະເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮັກວຽກນີ້ຄືເກົ່າໄດ້ແນວໃດ.—ຜູ້ປ. 7:10
17. ເຮົາຕ້ອງຈື່ຫຍັງໄວ້ກ່ຽວກັບວຽກມອບໝາຍທີ່ເຮົາເຮັດໃນຕອນນີ້?
17 ເຮົາຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເປັນວຽກທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕະຫຼອດໄປ ແຕ່ວຽກມອບໝາຍທີ່ເຮົາເຮັດໃນຕອນນີ້ເປັນພຽງວຽກຊົ່ວຄາວ. ແລະໃນໂລກໃໝ່ເຮົາທຸກຄົນອາດຕ້ອງຖືກປ່ຽນວຽກມອບໝາຍໃໝ່. ອາເລັກຊີທີ່ເວົ້າໃນຕອນຕົ້ນຂອງບົດຄວາມນີ້ບອກວ່າການປ່ຽນວຽກມອບໝາຍຊ່ວຍລາວໃຫ້ພ້ອມກັບການປ່ຽນແປງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າພະເຢໂຫວາມີແທ້ ແລະເລື່ອງໂລກໃໝ່ກໍເປັນເລື່ອງແທ້ ແຕ່ບາງເທື່ອຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກວ່າພະເຢໂຫວາຢູ່ໄກຂ້ອຍໜ້ອຍໜຶ່ງແລະເລື່ອງໂລກໃໝ່ກໍຍັງອີກດົນ ແຕ່ຕອນນີ້ຂ້ອຍໄດ້ໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະຮູ້ສຶກວ່າໂລກໃໝ່ໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວ.” (ກິດ. 2:25) ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຮັດວຽກມອບໝາຍຫຍັງ ເຮົາກໍຕ້ອງໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາຢູ່ສະເໝີ. ພະອົງຈະບໍ່ຖິ້ມເຮົາ ແຕ່ພະອົງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມຍິນດີໃນວຽກຮັບໃຊ້ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຮັດວຽກມອບໝາຍອັນໃດຫຼືຢູ່ບ່ອນໃດກໍຕາມ.—ເອຊາ. 41:13
ເພງ 90 ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແລະກັນ
^ ຂໍ້ 5 ບາງເທື່ອພີ່ນ້ອງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາອາດຕ້ອງອອກຈາກວຽກມອບໝາຍຫຼືອາດຖືກປ່ຽນວຽກມອບໝາຍໃໝ່. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາວ່າພວກເຂົາປະສົບບັນຫາຫຍັງແດ່ ແລະສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຊ່ວຍເຫຼືອພວກເຂົາໄດ້ແນວໃດ ແລະເບິ່ງວ່າຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍເຮົາທຸກຄົນແນວໃດເພື່ອຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງໃນຊີວິດ.
^ ຂໍ້ 4 ຄ້າຍຄືກັນ ຍັງມີພີ່ນ້ອງຊາຍຫຼາຍຄົນທີ່ອາຍຸຫຼາຍແລ້ວເຊິ່ງຮອດເກນທີ່ອົງການກຳນົດໄວ້ໄດ້ມອບໜ້າທີ່ຂອງຕົວເອງໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ມີອາຍຸນ້ອຍກວ່າ. ເບິ່ງບົດຄວາມ “ພີ່ນ້ອງທີ່ອາຍຸຫຼາຍ ພະເຢໂຫວາເຫັນຄ່າຄວາມພັກດີຂອງເຈົ້າ” ໃນຫໍສັງເກດການ ກັນຍາ 2018 (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ) ແລະ “ມີຄວາມສະຫງົບໃຈໄດ້ເຖິງວ່າສະພາບການຈະປ່ຽນແປງ” ໃນຫໍສັງເກດການ ຕຸລາ 2018.
^ ຂໍ້ 12 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມທີ່ພວກເຂົາຮັບໃຊ້ຢູ່ຄວນຂຽນຈົດໝາຍແນະນຳຕົວພວກເຂົາໃຫ້ໄວທີ່ສຸດເພື່ອຈະສາມາດສືບຕໍ່ຮັບໃຊ້ເປັນໄພໂອເນຍ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ ຫຼືຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ໄດ້.
^ ຂໍ້ 13 ເບິ່ງເລື່ອງ “ຮັບມືກັບຄວາມໂສກເສົ້າເມື່ອສູນເສຍຄົນທີ່ຮັກ” ໃນຕື່ນເຖີດ! ສະບັບທີ 3 2018 (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ).
^ ຂໍ້ 57 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຄູ່ໜຶ່ງກຳລັງຮ້ອງໄຫ້ແລະລາຈາກພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມເພາະຕ້ອງອອກຈາກວຽກທີ່ເປັນມິດຊັນນາລີຢູ່ຕ່າງປະເທດ.
^ ຂໍ້ 59 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພວກເຂົາຍ້າຍກັບໄປບ້ານເກີດ ແລະອະທິດຖານຂໍພະເຢໂຫວາເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາຮັບມືກັບສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆທີ່ກຳລັງຈະປະສົບ.
^ ຂໍ້ 61 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ກັບມາຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໄດ້ອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ພວກເຂົາໃຊ້ພາສາທີ່ເຄີຍຮຽນຕອນທີ່ເປັນມິດຊັນນາລີເພື່ອປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນອົບພະຍົບທີ່ຢູ່ໃນເຂດຂອງປະຊາຄົມໃໝ່ທີ່ພວກເຂົາຢູ່.
