ເອຊາຢາ 18:1-7
-
ຄຳຕັດສິນຕໍ່ເອທິໂອເປຍ (1-7)
18 ຄວາມຈິບຫາຍຈະເກີດກັບດິນແດນທີ່ມີແຕ່ສຽງດັງໆຂອງປີກແມງໄມ້.ດິນແດນນີ້ຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດແມ່ນ້ຳຂອງເອທິໂອເປຍ.+
2 ດິນແດນນີ້ສົ່ງຕົວແທນໄປທາງທະເລໂດຍໃຊ້ເຮືອພາໄພຣັດ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ:
“ພວກເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ສົ່ງຂ່າວໃຫ້ຟ້າວໄປເດີ້.ໃຫ້ໄປຫາຊາດໜຶ່ງທີ່ມີຄົນໂຕສູງແລະຜິວນຽນເຊິ່ງເປັນຊາດທີ່ຄົນຢູ່ໃກ້ແລະໄກຢ້ານ+ເປັນຊາດທີ່ເຂັ້ມແຂງແລະຕໍ່ສູ້ຊະນະຊາດອື່ນແລະເປັນຊາດທີ່ມີແມ່ນ້ຳຫຼາຍສາຍໄຫຼຜ່ານ.”
3 ພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນໂລກພວກເຈົ້າຈະເຫັນທຸງ*ທີ່ປັກຢູ່ເທິງພູແລະຈະໄດ້ຍິນສຽງຄືກັບສຽງຂອງແກເຂົາສັດ.
4 ພະເຢໂຫວາບອກຂ້ອຍວ່າ:
“ເຮົາຈະແນມເບິ່ງແບບມິດໆຈາກບ່ອນຢູ່ທີ່ໝັ້ນຄົງຂອງເຮົາ.ການເຮັດແບບນີ້ເປັນຄືກັບວ່າມີແສງມີແດດພຽງພໍແລະມີນ້ຳຄ້າງຕົກລົງມາໃສ່ໃນຍາມທີ່ເກັບກ່ຽວ.
5 ແຕ່ກ່ອນຈະຮອດຍາມເກັບກ່ຽວເມື່ອເປັນດອກແລ້ວແລະໝາກກຳລັງໃຫຍ່ກິ່ງຂອງມັນຈະຖືກຕັດແລະເຄືອຂອງມັນກໍຈະຖືກຕັດຄືກັນ.
6 ສົບຂອງເຂົາເຈົ້າຈະຖືກປະໄວ້ເພື່ອໃຫ້ໂຕແຮ້ງມາສັບກິນແລະເພື່ອໃຫ້ສັດປ່າມາກັດກິນ.
ໂຕແຮ້ງຈະກິນສົບເຫຼົ່ານັ້ນຕະຫຼອດຍາມຮ້ອນແລະສັດປ່າຈະກິນສົບເຫຼົ່ານັ້ນຕະຫຼອດຍາມເກັບກ່ຽວ.
7 ຕອນນັ້ນຈະມີຄົນເອົາເຄື່ອງຂອງມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ.ເຂົາເຈົ້າມາຈາກຊາດທີ່ມີຄົນໂຕສູງແລະຜິວນຽນເຊິ່ງເປັນຊາດທີ່ຄົນຢູ່ໃກ້ແລະໄກຢ້ານເປັນຊາດທີ່ເຂັ້ມແຂງແລະຕໍ່ສູ້ຊະນະຊາດອື່ນແລະເປັນຊາດທີ່ມີແມ່ນ້ຳຫຼາຍສາຍໄຫຼຜ່ານ.ເຂົາເຈົ້າເອົາເຄື່ອງນັ້ນມາໃຫ້ຢູ່ພູຊີໂອນເຊິ່ງມີຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ.”+
ຂໍ
^ ຫຼື “ເສົາໃຫ້ສັນຍານ”
