ອົບພະຍົບ 3:1-22
3 ໂມເຊເປັນຄົນລ້ຽງແກະໃຫ້ເຢດໂຣ+ພໍ່ເຖົ້າຂອງລາວ. ເຢດໂຣເປັນປະໂລຫິດຄົນມີດີອານ. ຕອນທີ່ລາວພາຝູງແກະໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກໃນບ່ອນກັນດານ ລາວກໍໄປຮອດພູໂຮເຣັບເຊິ່ງເປັນພູຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້.+
2 ມີຟຸ່ມໄມ້ຟຸ່ມໜຶ່ງທີ່ມີໄຟລຸກຢູ່ ແລະມີທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ຫັ້ນ.+ ລາວແນມເບິ່ງຟຸ່ມໄມ້ນັ້ນຢູ່ດົນເຕີບ ມີໄຟລຸກຢູ່ຟຸ່ມໄມ້ ແຕ່ຟຸ່ມໄມ້ກໍບໍ່ໄໝ້ຈັກເທື່ອ.
3 ລາວຄິດວ່າ: “ເອີ່ ຄືເປັນຈັ່ງຊັ້ນ ໄຟກໍລຸກຢູ່ ແຕ່ມັນຄືບໍ່ໄໝ້ຟຸ່ມໄມ້ຈັກເທື່ອ? ຊິເຂົ້າໄປເບິ່ງກ່ອນ.”
4 ເມື່ອພະເຢໂຫວາເຫັນລາວເຂົ້າມາໃກ້ ເພິ່ນກໍເອີ້ນລາວຈາກຟຸ່ມໄມ້ວ່າ: “ໂມເຊ! ໂມເຊເອີ້ຍ!” ລາວຕອບວ່າ: “ໂດຍ.”
5 ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ຢ່າເຂົ້າມາໃກ້ຫຼາຍກວ່ານີ້. ປົດເກີບເຈົ້າອອກ ເພາະວ່າບ່ອນທີ່ເຈົ້າຢືນຢູ່ນີ້ເປັນບ່ອນບໍລິສຸດ.”
6 ເພິ່ນເວົ້າອີກວ່າ: “ເຮົາແມ່ນພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຈົ້າ ພະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມ+ ພະເຈົ້າຂອງອີຊາກ+ ແລະພະເຈົ້າຂອງຢາໂຄບ.”+ ແລ້ວໂມເຊກໍປິດໜ້າໂຕເອງໄວ້ ເພາະລາວບໍ່ກ້າເບິ່ງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້.
7 ພະເຢໂຫວາເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ເຮົາເຫັນແລ້ວວ່າຄົນຂອງເຮົາຢູ່ໃນເອຢິບທຸກລຳບາກສ່ຳໃດ. ເຮົາຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າເຈັບປວດຫຼາຍແທ້ໆ. ເຮົາໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງຄາງຂອງເຂົາເຈົ້າຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຮັດວຽກໜັກ.+
8 ເຮົາຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກພວກເອຢິບ.+ ເຮົາຈະພາເຂົາເຈົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນກວ້າງໃຫຍ່ແລະອຸດົມສົມບູນທີ່ມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍ.+ ບ່ອນນັ້ນເປັນແຜ່ນດິນຂອງພວກການາອານ ພວກເຮດ ພວກອາໂມ ພວກເປຣິຊີ ພວກຮີວີ ແລະພວກເຢບຸດ.+
9 ເຮົາໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງຄາງຂອງພວກອິດສະຣາເອນແລ້ວ ເຮົາໄດ້ເຫັນພວກເອຢິບກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງເຂົາເຈົ້າ.+
10 ຕອນນີ້ ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າໄປຫາຟາໂຣ*ແລະໃຫ້ເຈົ້າຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນຄົນຂອງເຮົາອອກຈາກເອຢິບ.”+
11 ແຕ່ໂມເຊບອກພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ວ່າ: “ລູກເປັນພຽງຄົນທຳມະດາ. ລູກຊິໄປຫາຟາໂຣແລະຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບໄດ້ຈັ່ງໃດ?”
12 ເພິ່ນຕອບວ່າ: “ເຮົາຈະຢູ່ກັບເຈົ້າ.+ ເຈົ້າຈະພາຄົນຂອງເຮົາອອກຈາກເອຢິບ. ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະນະມັດສະການເຮົາຢູ່ພູໜ່ວຍນີ້.+ ເຮົາສັນຍາກັບເຈົ້າແນວນີ້ແລະເມື່ອມັນເປັນໄປຕາມນີ້ແທ້ໆ ເຈົ້າກໍຈະເຫັນກັບຕາວ່າພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ເປັນຜູ້ສົ່ງເຈົ້າໄປ.”
13 ແຕ່ໂມເຊເວົ້າກັບພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ວ່າ: “ຖ້າລູກໄປຫາພວກອິດສະຣາເອນແລະບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຈົ້າສົ່ງຂ້ອຍມາ’ ແລະຖ້າເຂົາເຈົ້າຖາມລູກວ່າ ‘ພະເຈົ້າຜູ້ນັ້ນຊື່ຫຍັງ?’+ ລູກຊິຕອບເຂົາເຈົ້າແນວໃດ?”
14 ພະເຈົ້າຕອບໂມເຊວ່າ: “ເຮົາຈະເປັນຫຍັງກໍໄດ້ທີ່ເຮົາຢາກ*ເປັນ”+ ແລະເພິ່ນເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ເຈົ້າຕ້ອງບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ພະເຈົ້າທີ່ຊື່ວ່າ “ເຮົາຈະເປັນ” ໄດ້ສົ່ງຂ້ອຍມາຫາພວກເຈົ້າ.’”+
15 ແລ້ວພະເຈົ້າກໍເວົ້າຊ້ຳກັບໂມເຊອີກວ່າ:
“ເຈົ້າຕ້ອງບອກພວກອິດສະຣາເອນແນວນີ້. ‘ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຈົ້າ ພະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມ+ ພະເຈົ້າຂອງອີຊາກ+ ແລະພະເຈົ້າຂອງຢາໂຄບ+ ສົ່ງຂ້ອຍມາຫາພວກເຈົ້າ.’ ຊື່ນີ້ແມ່ນຊື່ຂອງເຮົາຕະຫຼອດໄປ+ ແລະຄົນທຸກສະໄໝຈະຮູ້ຈັກເຮົາຕາມຊື່ນີ້.
16 ໃຫ້ເຈົ້າເອີ້ນພວກຜູ້ນຳຂອງອິດສະຣາເອນມາລວມກັນ ແລະບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຈົ້າ ພະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມ ອີຊາກ ແລະຢາໂຄບ ມາຫາຂ້ອຍແລະເວົ້າວ່າ “ເຮົາເບິ່ງພວກເຈົ້າຢູ່+ແລະເຫັນວ່າພວກເອຢິບກຳລັງເຮັດຫຍັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
17 ເຮົາຈະຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງ+ຂອງພວກເອຢິບ ແລະເຮົາຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກການາອານ ພວກເຮດ ພວກອາໂມ+ ພວກເປຣິຊີ ພວກຮີວີ ແລະພວກເຢບຸດ.+ ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນຈະມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍ.”’+
18 ເຂົາເຈົ້າຈະຟັງເຈົ້າແນ່ນອນ.+ ເຈົ້າກັບພວກຜູ້ນຳຂອງຄົນອິດສະຣາເອນຈະໄປຫາກະສັດເອຢິບແລະຈະບອກກັບກະສັດວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງຄົນເຮັບເຣີ+ໄດ້ເວົ້າກັບພວກເຮົາ. ພວກເຮົາຂໍເວລາ 3 ມື້ ເພື່ອໄປບ່ອນກັນດານ. ພວກເຮົາຈະເອົາສັດໄປບູຊາໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຢູ່ຫັ້ນ.’+
19 ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າກະສັດເອຢິບຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປດອກ ຈົນກວ່າຈະໄດ້ເຫັນລິດເດດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເຮົາ.+
20 ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງເພື່ອລົງໂທດພວກເອຢິບ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ກະສັດຈະຍອມປ່ອຍພວກເຈົ້າໄປ.+
21 ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເອຢິບເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າ. ເມື່ອພວກເຈົ້າອອກໄປ ພວກເຂົາຈະເອົາເຄື່ອງຂອງຫຼາຍຢ່າງໃຫ້ພວກເຈົ້າ.+
22 ພວກຜູ້ຍິງອິດສະຣາເອນແຕ່ລະຄົນຈະຂໍເຄື່ອງເງິນເຄື່ອງຄຳແລະເຄື່ອງນຸ່ງຈາກເພື່ອນບ້ານ ແລະຈາກຜູ້ຍິງຊາດອື່ນທີ່ຢູ່ເຮືອນນຳກັນ. ພວກຜູ້ຍິງອິດສະຣາເອນຈະເອົາມາໃສ່ໃຫ້ລູກຊາຍກັບລູກສາວ ແລະພວກເຈົ້າຈະໄດ້ເຄື່ອງຂອງຫຼາຍແທ້ໆຈາກພວກເອຢິບ.”+
