ಗೀತೆ 204

“ಇಗೋ, ನಾನಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸು”

(ಯೆಶಾಯ 6:⁠8)

1. ದೇ-ವ-ರ ನಾ-ಮ ದೂ-ಷ-ಣೆ,

ಜ-ನ-ರು ಮಾ-ಡು-ತ್ತಿ-ದ್ದಾ-ರೆ,

ದೇ-ವ ಬ-ಲ-ಹೀ-ನ-ನೆಂ-ದು,

ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನೇ ಇ-ಲ್ಲ-ವೆಂ-ದು.

ಈ ಅ-ಪ-ವಾ-ದ ತೆ-ಗೆ-ಯ,

ಯಾ-ರಿ-ದ್ದಾ-ನೆ ಹೋ-ಗು-ವ-ವ?

‘ಇ-ಗೋ ಇ-ದ್ದೇ-ನೆ, ಕ-ಳು-ಹು.

ನಿ-ನ್ನ ಸ್ತು-ತಿ ಹಾ-ಡು-ವೆ-ನು.

(ಪಲ್ಲವಿ)

2. ದೇ-ವ ನಿ-ಧಾ-ನಿ-ಯು ಎಂ-ದು,

ಭ-ಯ-ಪ-ಡ-ದೆ ಜ-ನ-ರು,

ಪೂ-ಜಿ-ಸಿ ಮೂ-ರ್ತಿ-ಗ-ಳ-ನ್ನು,

ಹಾ-ಗೆ-ಯೇ ಕೈ-ಸ-ರ-ನ-ನ್ನು.

ದು-ಷ್ಟ-ಗೆ ಬ-ರೋ ಶಿ-ಕ್ಷೆ-ಯ,

ಹೋ-ಗಿ ಯಾ-ರು ತಿ-ಳಿ-ಸು-ವ?

‘ಇ-ಗೋ ಇ-ದ್ದೇ-ನೆ, ಕ-ಳು-ಹು.

ಧೈ-ರ್ಯ-ದಿ ಹೇ-ಳು-ವೆ ನಾ-ನು.

(ಪಲ್ಲವಿ)

3. ದುಃ-ಖಿ-ಸು-ತ್ತಾ-ರೆ ದೀ-ನ-ರು,

ನೋ-ಡಿ ದು-ಷ್ಟ-ತ-ನ-ವ-ನ್ನು.

ಮ-ನ-ಶ್ಶಾಂ-ತಿ ಪ-ಡೆ-ಯ-ಲು

ಸ-ತ್ಯ-ವ ಬ-ಯ-ಸು-ವ-ರು.

ದೀ-ನ-ರಿ-ಗೆ ಸಾಂ-ತ್ವ-ನ-ವ,

ಯಾ-ವ-ನು ಹೋ-ಗಿ ಕೊ-ಡು-ವ?

‘ಇ-ಗೋ ಇ-ದ್ದೇ-ನೆ, ಕ-ಳು-ಹು.

ದೀ-ನ-ರ ಕ-ಲಿ-ಸು-ವೆ-ನು.

(ಪಲ್ಲವಿ)

ಅ-ಪಾ-ರ ಕೀ-ರ್ತಿ ಕಾ-ರ್ಯ-ಕ್ಕೆ-ನ್ನ,

ಕ-ಳು-ಹು ನೀ-ನೆ-ನ್ನ-ನ್ನು.’