លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ការធ្វើឲ្យព្យុះសង្ឃរាស្ងប់

ការធ្វើឲ្យព្យុះសង្ឃរាស្ងប់

ជំពូក​ទី​៤៤

ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្យុះ​សង្ឃរា​ស្ងប់

ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​សកម្មភាព​រវល់​ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ ដែល​រួម​បញ្ចូល​ការ​បង្រៀន​ហ្វូង​មនុស្ស​នៅ​តាម​ឆ្នេរ​សមុទ្រ និង​ក្រោយ​មក​ទ្រង់​ពន្យល់​ន័យ​អំពី​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​ដល់​ពួក​សិស្ស​ទ្រង់​ពេល​នៅ​ដោយ​ឡែក​ពី​គេ។ លុះ​ដល់​ពេល​ល្ងាច ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​សិស្ស​ថា៖ «ចូរ​យើង​ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង»។

នៅ​ឆ្នេរ​ប៉ែក​ខាង​កើត​នៃ​សមុទ្រ​កាលីឡេ ជា​ស្រុក​ដេកាប៉ូល ហើយ​ពាក្យ​ដេកា ជា​ភាសា​ក្រិច​មាន​ន័យ​ថា«ដប់» និង​ពាក្យ​ប៉ូល មាន​ន័យ​ថា«ទី​ក្រុង»។ ថ្វី​បើ​កន្លែង​នោះ​ក៏​ជា​លំនៅ​របស់​ជនជាតិ​យូដា​ជា​ច្រើន​ដែរ​ក៏​ដោយ ទី​ក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​នៅ​ស្រុក​ដេកាប៉ូល ជា​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​សាសន៍​ក្រិច។ ក៏​ប៉ុន្តែ សកម្មភាព​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ គឺ​ពុំ​សូវ​មាន​ច្រើន​ទេ។ ដូច​ជា​យើង​នឹង​ឃើញ​ក្រោយ​មក សូម្បី​តែ​ក្នុង​ទស្សនកិច្ច​នេះ​ក្ដី ក៏​គេ​បាន​បង្ការ​ទ្រង់​មិន​ឲ្យ​គង់​នៅ​យូរ​ដែរ។

នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​សុំ​ពួក​សិស្ស​ឲ្យ​ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង នោះ​ពួក​សិស្ស​ក៏​ជិះ​ទូក​ជូន​ទ្រង់​ទៅ។ ក៏​ប៉ុន្តែ មាន​មនុស្ស​បាន​ឃើញ​ទ្រង់​និង​ពួក​សិស្ស​ចាក​ចេញ​ទៅ។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក្រោយ​មក មនុស្ស​ឯ​ទៀត​ក៏​ឡើង​ជិះ​ទូក​ពួក​គេ​ទៅ​តាម​ដែរ។ ការ​ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង គឺ​មិន​ឆ្ងាយ​ប៉ុន្មាន​ទេ។ តាម​ការ​ពិត សមុទ្រ​កាលីឡេ​គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​បឹង​ដ៏​ធំ​មួយ ដែល​មាន​បណ្ដោយ​ប្រហែល​តែ​២០​គីឡូ​ម៉ែត្រ និង​មាន​ទទឹង​តែ​១២​គីឡូ​ម៉ែត្រ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

មែន​ហើយ ព្រះ​យេស៊ូ​អស់​ព្រះ​កាយ​ពល​ខ្លាំង​ណាស់។ ដូច្នេះ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក្រោយ​ពី​បាន​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ នោះ​ទ្រង់​ក៏​ផ្ទំ​លក់​លើ​ខ្នើយ​នៅ​កន្សៃ​ទូក។ ពួក​សាវ័ក​បី​បួន​នាក់​ជា​អ្នក​ជំនាញ​បើក​ទូក​ក្ដោង ហើយ​ជា​អ្នក​នេសាទ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ​តាម​សមុទ្រ​កាលីឡេ។ ដូច្នេះ ពួក​គាត់​ក៏​បើក​ក្ដោង​ទូក​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ។

ក៏​ប៉ុន្តែ ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នេះ​គឺ​មិន​មែន​ស្រួល​នោះ​ឡើយ។ ដោយ​ព្រោះ​មាន​ខ្យល់​ក្ដៅ​ជាង​ធម្មតា​នៅ​ផ្ទៃ​បឹង​នេះ ហើយ​បឹង​នេះ​មាន​កំពស់​ទាប​ជាង​ជំរៅ​សមុទ្រ​ធម្មតា​ប្រមាណ​២០០​ម៉ែត្រ​ឯ​ណោះ ថែម​ទាំង​មាន​ខ្យល់​ត្រជាក់​ជាង​ធម្មតា​ដែល​បក់​ពី​ភ្នំ​ផ្សេង​ៗ​នៅ​ជិត​នោះ​ទៀត​ផង ជួន​កាល​មាន​ខ្យល់​បក់​យ៉ាង​ខ្លាំង និង​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ព្យុះ​សង្ឃរា​នៅ​បឹង​នេះ។ ឥឡូវ​នេះ​គឺ​កំពុង​តែ​មាន​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ហើយ។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ទៀត រលក​នឹង​បោក​មក​គ្រប​ពី​លើ​ទូក​ដល់​ម្ល៉េះ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ទូក​នេះ​ហៀប​នឹង​លិច​ទៅ។ តែ​ព្រះ​យេស៊ូ​ទ្រង់​នៅ​តែ​ផ្ទំ​លក់​នៅ​ឡើយ!

ពួក​អ្នក​បើក​ទូក​ក្ដោង​ដែល​មាន​បទ​ពិសោធន៍ បាន​ខំ​ប្រឹង​យ៉ាង​វី​វក់​ដើម្បី​កាច់​ចង្កូត​ទូក​នេះ។ ពួក​គាត់​ប្រាកដ​ជា​ធ្លាប់​បាន​ឆ្លង​កាត់​ព្យុះ​សង្ឃរា​នៅ​ពេល​មុន​ៗ​ហើយ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​ពេល​នេះ ពួក​គាត់​បាន​ខំ​ប្រឹង​អស់​ពី​សមត្ថភាព​ទៅ​ហើយ។ ដោយ​ភ័យ​ខ្លាច​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​ជីវិត នោះ​ពួក​គាត់​ក៏​ដាស់​ព្រះ​យេស៊ូ។ ពួក​គាត់​លាន់​មាត់​ថា៖ ‹លោក​ម្ចាស់​អើយ! តើ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ឬ​ទេ? យើង​កំពុង​តែ​លិច​ទៅ​ហើយ។ សូម​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង​ផង យើង​ខ្ញុំ​នឹង​លង់​ទឹក​ជា​ពុំ​ខាន!›។

ពេល​ទ្រង់​ក្រោក​ឡើង នោះ​ព្រះ​យេស៊ូ​កំហែង​ដល់​ខ្យល់​និង​សមុទ្រ​ថា៖ «ចូរ​ស្ងៀម​ទៅ ហើយ​ឈប់​ចុះ!»។ នោះ​ខ្យល់​ក៏​ស្ងប់​ហើយ​ស្ងាត់​ឈឹង​សូន្យ​ទាំង​អស់​ទៅ។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​សិស្ស​ទ្រង់​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ភ័យ​ដល់​ម្ល៉េះ? ម្ដេច​ក៏​គ្មាន​សេចក្ដី​ជំនឿ?»។

ភ្លាម​នោះ ពួក​សិស្ស​មាន​សេចក្ដី​ស្ញែង​ខ្លាច​ជា​ខ្លាំង។ ពួក​គាត់​សួរ​គ្នី​គ្នា​ថា៖ ‹តើ​លោក​នេះ​ជា​អ្នក​ណា បាន​ជា​ខ្យល់​និង​សមុទ្រ​ក៏​ស្ដាប់​បង្គាប់​លោក​ដូច្នេះ?›។

ព្រះ​យេស៊ូ​សម្ដែង​នូវ​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ខ្លាំង​មែន​ហ្ន៎! យើង​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​មែន ដោយ​ដឹង​ថា ស្តេច​របស់​យើង​មាន​ព្រះ​ចេស្ដា​លើ​ធម្មជាតិ ហើយ​ថា​ពេល​ដែល​ទ្រង់​កាន់​អំណាច​ក្នុង​ព្រះ​រាជាណាចក្រ ទ្រង់​នឹង​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់​មក​លើ​ផែនដី​យើង​នេះ នោះ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​នឹង​រស់​នៅ​ដោយ​សុខ​សាន្ត​រួច​ពី​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធម្មជាតិ!

បន្ដិច​ក្រោយ​ពី​ព្យុះ​សង្ឃរា​ស្ងប់​ទៅ នោះ​ព្រះ​យេស៊ូ​និង​ពួក​សិស្ស​បាន​មក​ដល់​ឆ្នេរ​ខាង​កើត​ដោយ​សុវត្ថិភាព។ ប្រហែល​ជា​ទូក​ឯ​ទៀត​ក៏​បាន​រួច​ផុត​ពី​ព្យុះ​សង្ឃរា​នេះ​ដែរ ហើយ​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​ដោយ​សុវត្ថិភាព។ ម៉ាកុស ៤:៣៥–៥:១; ម៉ាថាយ ៨:១៨, ២៣​-​២៧; លូកា ៨:២២​-​២៦

តើ​ដេកាប៉ូល​ជា​អ្វី? ហើយ​តើ​ស្រុក​នេះ​នៅ​ឯ​ណា?

តើ​មាន​ហេតុ​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ព្យុះ​សង្ឃរា​នៅ​សមុទ្រ​កាលីឡេ?

តើ​ពួក​សាវ័ក​ធ្វើ​អ្វី ពេល​ដែល​ជំនាញ​ខាង​ការ​បើក​ក្ដោង​ទូក​របស់​គាត់​មិន​អាច​សង្គ្រោះ​ពួក​គាត់​បាន​នោះ?