ភាគទី៥
ការផ្ដើមស្គាល់ព្រះ
ពេលអ្នកស្វែងរកឱវាទ អ្នកនឹងទៅឯបុគ្គលម្នាក់ដែលអ្នកអាចទុកចិត្តបាន មែនទេ? ប្រសិនបើឱវាទនោះមកពីប្រភពដែលអ្នកទុកចិត្ត នោះអ្នកនឹងមានចិត្តធ្វើតាមឱវាទនោះ មិនថាអ្នកទទួលប្រយោជន៍ភ្លាមៗឬក៏អត់។ បើអ្នកចង់ទទួលប្រយោជន៍ពីឱវាទដែលមានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះអ្នកត្រូវតែស្គាល់អ្នកនិពន្ធព្រះគម្ពីរ។ អ្នកអាចត្រូវចាត់ទុកជា«សំឡាញ់»របស់ទ្រង់បានទៀតផង!—អេសាយ ៤១:៨
២ ប្រសិនបើអ្នកចង់ធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់នឹងអ្នកណាម្នាក់ នោះអ្នកប្រាកដជាចង់ដឹងអំពីឈ្មោះគាត់ហើយ។ តើព្រះនៃព្រះគម្ពីរមានព្រះនាមឬទេ? ទ្រង់បានប្រកាសថា៖ «អញជាយេហូវ៉ា នេះហើយជាឈ្មោះរបស់អញ អញមិនព្រមប្រគល់សិរីល្អរបស់អញដល់អ្នកណាទៀត ឬឲ្យសេចក្ដីសរសើររបស់អញ ដល់រូបឆ្លាក់ឡើយ»។ (អេសាយ ៤២:៨) «យេហូវ៉ា»ដែលបានសរសេរដូចនេះ יהוה ជាភាសាហេព្រើរ (អានពីស្ដាំទៅឆ្វេង) ជាព្រះនាមរបស់ទ្រង់។ ព្រះនាមនោះមានជិត៧.០០០ដងក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ។ គេយល់ថាព្រះនាមព្រះ មានន័យថា«ទ្រង់ដែលធ្វើឲ្យក្លាយទៅជា» ដែលបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាដោយអង្គទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យក្លាយទៅជាអ្វីៗណាតាមតែព្រះទ័យ ឬទ្រង់ធ្វើឲ្យកើតឡើងចំពោះអ្វីៗដែលទ្រង់បង្កើត ព្រមទាំងអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើឲ្យកើតឡើងដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត តាមទម្រង់វេយ្យាករណ៍ ព្រះនាមទ្រង់ជាភាសាហេព្រើរប្រាប់អំពីសកម្មភាពមួយដែលមានដំណើរជិតបានសម្រេចហើយ។ តើនេះមានន័យយ៉ាងណា? អត្ថន័យនេះប្រាប់យើងថា ព្រះយេហូវ៉ាបាន និងកំពុងតែធ្វើឲ្យគោលបំណងទ្រង់សម្រេច។ ទ្រង់ជាព្រះដែលមានព្រះជន្មរស់ មិនមែនជាកម្លាំងដែលគ្មានបុគ្គលិកលក្ខណៈនោះឡើយ!
៣ ព្រះយេហូវ៉ាបានក្លាយទៅជាព្រះអាទិទេព។ (លោកុប្បត្តិ ១:១) ទ្រង់ជា«ព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់វិញ ដែលទ្រង់បង្កើតផ្ទៃមេឃ ផែនដី សមុទ្រ នឹងរបស់ទាំងអស់ដែលនៅស្ថានទាំងនោះផង»។ (កិច្ចការ ១៤:១៥) ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើទាំងអស់ ដែលរួមបញ្ចូលមនុស្សមួយគូដំបូង អ័ដាមនិងនាងអេវ៉ា។ ដូច្នេះហើយ ព្រះជា‹ប្រភពនៃជីវិត›។ (ទំនុកដំកើង ៣៦:៩) ទ្រង់ក៏បានក្លាយទៅជាអ្នកទ្រទ្រង់ជីវិតដែរ។ ដូច្នេះ«ទ្រង់មិនដែលលែងមានទីបន្ទាល់ ពីព្រះអង្គទ្រង់ទេ ដោយទ្រង់តែងតែផ្សាយព្រះគុណមក គឺទ្រង់ប្រោសប្រទានឲ្យភ្លៀងធ្លាក់ចុះពីលើមេឃ ឲ្យមានរដូវដ៏សំបូរ ដើម្បីនឹងបំពេញចិត្តយើង ដោយអាហារ នឹងសេចក្ដីអំណរ»។ (កិច្ចការ ១៤:១៧) នៅទ្វីបអាហ្វ្រិកនិងអាស៊ី មនុស្ស ជាច្រើនថ្វាយបង្គំជីដូនជីតាគេ ដោយព្រោះគេយល់ថា គេបានទទួលជីវិតពីពួកគាត់។ ពួកគេគួរតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគេជំពាក់គុណយ៉ាងច្រើនចំពោះព្រះអាទិទេពដែលជាព្រះទ្រទ្រង់ជីវិត គឺទ្រង់ដែលបានបង្កើតមនុស្សមួយគូដំបូង ហើយប្រទានឲ្យគេមានសមត្ថភាពបន្តពូជនោះ។ ការរំពឹងគិតអំពីហេតុការណ៍បែបនេះ អាចជំរុញយើងឲ្យលាន់មាត់ថា៖ «ឱ!ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ! ទ្រង់គួរនឹងទទួលសិរីល្អ កិត្ដិនាម នឹងព្រះចេស្ដា ដ្បិតទ្រង់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើមក ហើយគឺដោយបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ហើយ ដែលរបស់ទាំងនោះបានកើតមក ហើយមាននៅផង»។—វិវរណៈ ៤:១១
៤ តាមរយៈព្រះគម្ពីរ អ្នកអាចស្គាល់ព្រះអាទិទេព គឺព្រះយេហូវ៉ា និងរៀនឲ្យដឹងថា ទ្រង់ជាព្រះប្រភេទណា។ ព្រះគម្ពីរចែងប្រាប់ថា៖ «ព្រះទ្រង់ជាតួសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:១៦; និក្ខមនំ ៣៤:៦, ៧) ពេលដែលអ្នកអានព្រះគម្ពីរពីសៀវភៅលោកុប្បត្តិទៅសៀវភៅវិវរណៈ អ្នកនឹងឃើញដំណើររឿងជាច្រើន ដែលបង្ហាញថាទ្រង់ប្រាកដជាព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់មែន។ សូមអញ្ជើញបង្កើតឲ្យមានទម្លាប់អានព្រះបន្ទូលជារៀងរាល់ថ្ងៃចុះ ដើម្បីឲ្យបានស្គាល់ព្រះអាទិទេពរបស់អ្នក។ ចូរយកចិត្តទុកដាក់សិក្សាព្រះគម្ពីរ ដោយទទួលជំនួយពីអស់អ្នកដែលស្គាល់សាច់រឿងព្រះគម្ពីរ។ (កិច្ចការ ៨:២៦-៣៥) បើធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងឃើញថាទ្រង់ពិតជាព្រះនៃយុត្ដិធម៌ ដែលនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់ជួជាតិជារៀងរហូតនោះទេ។ (ចោទិយកថា ៣២:៤) គឺមិនងាយស្រួលទេចំពោះមនុស្ស ក្នុងការរក្សាឲ្យមានតុល្យភាពរវាងសេចក្ដីស្រឡាញ់និងយុត្ដិធម៌នោះ។ ប៉ុន្តែដោយប្រាជ្ញា នោះព្រះយេហូវ៉ាអាចរក្សាឲ្យមានតុល្យភាពយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះរវាងសេចក្ដីស្រឡាញ់និងភាពយុត្ដិធម៌បាន។ (រ៉ូម ១១:៣៣; ១៦:២៧) ជាព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុត ទ្រង់មានអំណាចក្នុងការធ្វើអ្វីតាមព្រះទ័យទ្រង់ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ (លោកុប្បត្តិ ១៧:១) ចូរខំប្រឹងអនុវត្តតាមឱវាទដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះអ្នកច្បាស់ជាអបអរនឹងព្រះអាទិទេពកាន់តែខ្លាំងឡើង ដោយដឹងថាឱវាទរបស់ទ្រង់នឹងមានប្រសិទ្ធិភាពជានិច្ច ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើង។
៥ គឺនៅមានវិធីមួយទៀតដើម្បីចូលទៅជិតព្រះ។ វិធីនេះគឺតាមរយៈសេចក្ដីអធិស្ឋាន។ ព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋាន»។ (ទំនុកដំកើង ៦៥:២) ទ្រង់អាច«ធ្វើហួសសន្ធឹកលើសជាងអស់ទាំងសេចក្ដីដែលយើងសូម ឬគិតក្ដី»។ (អេភេសូរ ៣:២០) ក៏ប៉ុន្តែ តើអ្នកគិតយ៉ាងណាអំពី«មិត្ត»ម្នាក់ដែលមករកអ្នក គ្រាន់តែពេលដែលគាត់ចង់បានអ្វីពីអ្នកប៉ុណ្ណោះនោះ? អ្នកប្រហែលជាមិនសូវគិតល្អប៉ុន្មានចំពោះគាត់នោះទេ។ ដោយហេតុនេះ អ្នកប្រាកដជាចង់ប្រើឯកសិទ្ធិនៃសេចក្ដីអធិស្ឋាន ដើម្បីថ្លែងអំណរគុណនិងសរសើរទ្រង់ មិនមែនគ្រាន់តែអង្វរទ្រង់នូវអ្វីដែលអ្នកត្រូវការនោះទេ។—ភីលីព ៤:៦, ៧; ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១៧, ១៨