ចូរចាំយាមជានិច្ចដូចយេរេមា
ចូរចាំយាមជានិច្ចដូចយេរេមា
«អញ[ព្រះយេហូវ៉ា]ព្យាយាម[ឬ«ចាំយាមជានិច្ច»]នឹងធ្វើសំរេចតាមពាក្យរបស់អញ»។—យេ. ១:១២; ព.ថ.
១, ២. ហេតុអ្វីការ«ចាំយាមជានិច្ច»របស់ព្រះយេហូវ៉ាទាក់ទងនឹងដើមចំបក់?
ក្នុងអំឡុងខែមករានិងខែកុម្ភៈ នៅជួរភ្នំល្បាណូននិងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល គឺជារដូវរងា។ ដើមឈើទាំងឡាយមិនទាន់ចេញផ្កាទេ លើកលែងតែដើមចំបក់ម្យ៉ាងដែលមាននៅតំបន់នោះ។ ដើមនេះមានផ្កាពណ៌សនិងពណ៌ផ្កាឈូកដ៏ស្រស់ស្អាត។ មុនរដូវក្ដៅមកដល់ ដើមនេះគឺជាដើមដែលចេញផ្កាមុនដើមឯទៀតទាំងអស់។ ម្ល៉ោះហើយ ក្នុងភាសាហេប្រឺ ឈ្មោះផ្កានោះមានន័យត្រង់ថា«អ្នកដែលភ្ញាក់ពីដំណេក»។
២ ពេលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើសយេរេមាឲ្យធ្វើជាអ្នកប្រកាសទំនាយ លោកបានប្រើលក្ខណៈនៃដើមចំបក់នេះដើម្បីប្រៀបធៀបទៅនឹងរឿងដ៏សំខាន់មួយ។ ក្នុងពេលដែលយេរេមាចាប់ផ្ដើមកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គាត់ ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកសម្ដែងឲ្យគាត់ឃើញក្នុងគំនិតអំពីពន្លកនៃដើមនេះ។ តើនេះមានន័យអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ាបានពន្យល់គាត់ថា៖ «អញព្យាយាម[ឬ«ចាំយាមជានិច្ច»]នឹងធ្វើសំរេចតាមពាក្យរបស់អញ»។ (យេ. ១:១១, ១២; ព.ថ.) ដូចដើមចំបក់នេះ«ភ្ញាក់»ឬចេញផ្កាមុនគេ នោះក្នុងន័យធៀប ព្រះយេហូវ៉ាបានភ្ញាក់ពី«ព្រលឹមស្រាង» ដើម្បីចាត់អ្នកប្រកាសទំនាយឲ្យទៅព្រមានរាស្ត្ររបស់លោកពីលទ្ធផលដែលមកពីការមិនស្ដាប់បង្គាប់លោក។ (យេ. ៧:២៥) បន្ថែមទៅទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនសម្រាកឡើយ លោកនឹងនៅតែ«ចាំយាមជានិច្ច»រហូតដល់ពាក្យដែលលោកទាយបានសម្រេច។ ដូច្នេះ នៅឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស. ដែលជាពេលកំណត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះលោកបានវិនិច្ឆ័យទោសប្រជាជាតិយូដាដែលក្បត់ជំនឿ។
៣. តើយើងអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានៅតែធ្វើអ្វី?
៣ ដូចគ្នាដែរ សព្វថ្ងៃនេះព្រះយេហូវ៉ានៅតែចាំយាមដោយប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីសម្រេចបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ លោកប្រាកដជាមិនធ្វេសប្រហែសក្នុងការបំពេញតាមពាក្យសម្ដីរបស់លោកនោះទេ។ តើការប្រុងប្រៀបជានិច្ចរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើអ្នក? តើអ្នកជឿថាក្នុងឆ្នាំ២០១១នេះ ព្រះយេហូវ៉ានៅតែ«ចាំយាម»ដើម្បីបំពេញតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោកឬទេ? ប្រសិនបើយើងមានការសង្ស័យណាមួយអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ា ឥឡូវនេះជាពេលដែលយើងត្រូវភ្ញាក់ដឹងខ្លួន ពីអ្វីៗក៏ដោយដែលធ្វើឲ្យយើងលែងចាំយាមក្នុងការបម្រើព្រះ។ (រ៉ូម ១៣:១១) ក្នុងនាមជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះយេរេមាបានចាំយាមជានិច្ច។ បើយើងពិចារណាអំពីរបៀបនិងមូលហេតុដែលយេរេមាចាំយាមជានិច្ចចំពោះភារកិច្ចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យគាត់ នោះនឹងជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចព្យាយាមធ្វើកិច្ចការដែលលោកប្រគល់ឲ្យយើងដែរ។
ដំណឹងដែលត្រូវផ្សាយជាបន្ទាន់
៤. តើយេរេមាបានជួបប្រទះការពិបាកអ្វីខ្លះក្នុងការប្រកាសអំពីដំណឹងរបស់គាត់? ហើយហេតុអ្វីនេះជាដំណឹងដែលបន្ទាន់មែន?
៤ យេរេមាប្រហែលជាមានអាយុជិត២៥ឆ្នាំ ពេលដែលគាត់ទទួលភារកិច្ចពីព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកចាំយាម។ (យេ. ១:១, ២) ប៉ុន្តែ គាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់ដូចកូនក្មេង ហើយមិនទាន់មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ទេដើម្បីនិយាយទៅកាន់អ្នកចាស់ទុំនៃប្រជាជាតិ ដែលពួកគេមានវ័យចាស់ ថែមទាំងមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ទៀតផង។ (យេ. ១:៦) គាត់ត្រូវប្រកាសការចោទប្រកាន់យ៉ាងខ្លាំងនិងការវិនិច្ឆ័យទោសដ៏គួរឲ្យខ្លាចដល់បណ្ដាជន ជាពិសេសដល់ពួកសង្ឃ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយមិនពិត និងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង ថែមទាំងដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើតាម«អំពើចិត្ត» និងពួកអ្នកដែល‹ចេះតែសាវ៉ា›ទៀតផង។ (យេ. ៦:១៣; ៨:៥, ៦, ខ.ស.) វិហារដ៏អស្ចារ្យរបស់ស្តេចសាឡូម៉ូនដែលធ្លាប់ជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតជិតបួនសតវត្សរ៍មកហើយ នឹងត្រូវកម្ទេចចោល។ ក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដានឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយបណ្ដាជននឹងត្រូវយកទៅធ្វើជាឈ្លើយ។ យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ដំណឹងដែលយេរេមាត្រូវប្រកាសគឺបន្ទាន់មែន!
៥, ៦. (ក) ស្តីអំពីក្រុមគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរើសតាំង តើលោកកំពុងប្រើពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេចនៅសព្វថ្ងៃនេះ? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
៥ សព្វថ្ងៃ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវក្រុមគ្រិស្តសាសនិកដែលលោកបានរើសតាំង ដែលក្នុងន័យធៀបពួកគាត់ធ្វើជាអ្នកចាំយាមដើម្បីព្រមានមនុស្សអំពីការកាត់ទោសរបស់ព្រះទៅលើពិភពលោកនេះ។ អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ក្រុមដែលព្រះរើសតាំងនេះ បានដាស់តឿនមនុស្សឲ្យយកចិត្តទុកដាក់នឹងសម័យដែលយើងកំពុងរស់នៅ។ (យេ. ៦:១៧) ម្យ៉ាងទៀត គម្ពីរបញ្ជាក់អំពីព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកកំណត់ពេលវេលាដ៏ឧត្តមថាលោកមិនយឺតយ៉ាវឡើយ។ ដូច្នេះ ថ្ងៃរបស់លោកនឹងមកចំពេលជាមិនខាន នៅម៉ោងដែលមនុស្សមិននឹកស្មាន។—សេផ. ៣:៨; ម៉ាក. ១៣:៣៣; ២ពេ. ៣:៩, ១០
៦ យើងគួរចាំជានិច្ចថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងចាំយាម ហើយថាលោកនឹងនាំមកនូវពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិតតាមពេលកំណត់របស់លោក។ ដោយដឹងអំពីចំណុចនេះ គួរបំផុសទឹកចិត្តរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង និងពួកគូកនរបស់ពួកគាត់ដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ឲ្យនៅចាំយាមជានិច្ចថាដំណឹងរបស់ពួកគាត់កាន់តែបន្ទាន់ជាងមុន។ តើនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើរូបអ្នក? លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថា មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវសម្រេចចិត្តបម្រើឬមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងពិចារណាគុណសម្បត្ដិបីដែលជួយយេរេមាឲ្យនៅភ្ញាក់ដឹងខ្លួនជានិច្ចចំពោះភារកិច្ចដែលគាត់មាន ហើយនេះក៏នឹងជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្ស
៧. សូមពន្យល់នូវរបៀបដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់បានជំរុញយេរេមាឲ្យផ្សព្វផ្សាយ ទោះជាមានស្ថានការណ៍ពិបាកក៏ដោយ។
៧ ទោះជាមានស្ថានការណ៍ពិបាកក៏ដោយ តើអ្វីជំរុញយេរេមាឲ្យផ្សព្វផ្សាយ? នោះគឺដោយសារគាត់ស្រឡាញ់មនុស្ស។ យេរេមាដឹងថា បញ្ហាជាច្រើនដែលមនុស្សជួបប្រទះ គឺមកពីគង្វាលក្លែងក្លាយ។ (យេ. ២៣:១, ២) ការដឹងអំពីរឿងនេះបានជួយគាត់ឲ្យបំពេញកិច្ចការរបស់គាត់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីអាណិតមេត្ដា។ យេរេមាចង់ឲ្យជនរួមជាតិរបស់គាត់ឮបណ្ដាំរបស់ព្រះនិងរួចរស់ជីវិត។ គាត់ព្រួយចិត្តខ្លាំងដល់ម្ល៉េះចំពោះទុក្ខលំបាកដែលពួកគេនឹងត្រូវជួបប្រទះ រហូតដល់ធ្វើឲ្យគាត់យំ។ (សូមអាន យេរេមា ៨:២១; ៩:១) សៀវភៅបរិទេវបង្ហាញឲ្យយើងដឹងច្បាស់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅនិងក្ដីបារម្ភរបស់គាត់ចំពោះមនុស្សនិងចំពោះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (បរិ. ៤:៦, ៩) សព្វថ្ងៃនេះ ពេលអ្នកឃើញមនុស្សដែល«ត្រូវគេធ្វើទុក្ខ និងទុកចោលឲ្យនៅរាត់រាយដូចសត្វចៀមដែលគ្មានគង្វាល» នេះពិតជាជំរុញអ្នកឲ្យចង់សម្រាលទុក្ខពួកគេដោយប្រាប់ដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ មែនទេ?—ម៉ាថ. ៩:៣៦
៨. តើអ្វីបង្ហាញថាការរងទុក្ខរបស់យេរេមាមិនបានធ្វើឲ្យគាត់ខឹងនោះ?
៨ យេរេមាបានរងទុក្ខក្នុងកណ្ដាប់ដៃមនុស្សដែលគាត់ចង់ជួយ តែនេះមិនបានធ្វើឲ្យគាត់ខឹងឬចង់ធ្វើបាបពួកគេវិញទេ។ គាត់សប្បុរសនិងមានចិត្តធ្ងន់សូម្បីតែចំពោះស្តេចសេដេគាដែលជាស្តេចពុករលួយក៏ដោយ! ក្រោយពីស្តេចសេដេគាអនុញ្ញាតឲ្យគេសម្លាប់យេរេមា គាត់នៅតែអង្វរស្តេចនោះឲ្យស្ដាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ (យេ. ៣៨:៤, ៥, ១៩, ២០) តើយើងស្រឡាញ់មនុស្សយ៉ាងខ្លាំងដូចយេរេមាឬទេ?
ចិត្តក្លាហានដែលមកពីព្រះ
៩. ហេតុអ្វីយើងដឹងថាចិត្តក្លាហានរបស់យេរេមាគឺមកពីព្រះ?
៩ ពេលព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ជាលើកដំបូងទៅកាន់យេរេមា គាត់ខំយកលេសដើម្បីមិនចង់ទទួលភារកិច្ចនោះទេ។ នេះបង្ហាញថាចិត្តក្លាហាននិងការប្រកាន់ជំហររឹងមាំដែលគាត់មាន មិនមែនមានពីកំណើតទេ។ ត្រូវហើយ កម្លាំងដ៏អស្ចារ្យដែលយេរេមាមានក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់ធ្វើជាអ្នកប្រកាសទំនាយ តាមពិតមកពីការពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជានៅជាមួយយេរេមាដូចជា«មនុស្សខ្លាំងពូកែដែលគួរស្ញែងខ្លាច» ដោយគាំទ្រនិងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យគាត់ដើម្បីគាត់អាចបំពេញភារកិច្ចបាន។ (យេ. ២០:១១) យេរេមាមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះជាអ្នកដែលមានចិត្តក្លាហាន ហេតុនេះហើយក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកយេស៊ូ អ្នកខ្លះគិតថាលោកជាយេរេមាដែលបានរស់ឡើងវិញ!—ម៉ាថ. ១៦:១៣, ១៤
១០. តើពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលមិនទាន់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌មានអំណាច‹លើអស់ទាំងសាសន៍និងនគរទាំងប៉ុន្មាន›ក្នុងន័យអ្វី?
១០ ក្នុងនាមជា«មហាក្សត្រនៃអស់ទាំងសាសន៍» ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យយេរេមាប្រកាសដំណឹងអំពីការវិនិច្ឆ័យទោស ដល់ប្រជាជាតិនិងរាជាណាចក្រផ្សេងៗ។ (យេ. ១០:៦, ៧) ប៉ុន្តែ តើពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលមិនទាន់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌មានអំណាច«លើអស់ទាំងសាសន៍នឹងលើនគរទាំងប៉ុន្មាន»ក្នុងន័យអ្វី? (យេ. ១:១០) ដូចយេរេមាដែរ ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង បានទទួលភារកិច្ចពីមហាក្សត្រដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៃសកលលោក។ យ៉ាងនេះ ពួកគាត់មានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីប្រកាសប្រាប់ទូទាំងពិភពលោកនូវដំណឹងដែលប្រឆាំងនឹងប្រជាជាតិនិងរាជាណាចក្រទាំងឡាយ។ ដោយទទួលសិទ្ធិអំណាចពីព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតនិងដោយប្រើបណ្ដាំរបស់ព្រះដែលមានព័ត៌មានដែលស្រួលយល់ នោះពួកគាត់ប្រកាសថាប្រជាជាតិនិងរាជាណាចក្រទាំងឡាយដែលមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ នឹងត្រូវបំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យតាមពេលកំណត់និងតាមវិធីរបស់ព្រះ។ (យេ. ១៨:៧-១០; បប. ១១:១៨) ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង ប្ដេជ្ញាចិត្តមិនឈប់បំពេញភារកិច្ចដែលព្រះប្រគល់ឲ្យពួកគាត់ធ្វើនោះទេ ពោលគឺប្រកាសទូទាំងពិភពលោកនូវដំណឹងពីការវិនិច្ឆ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
១១. ពេលយើងស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈពិបាក តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយមិនរសាយចិត្ត?
១១ ពេលមានការបៀតបៀន ពេលមនុស្សព្រងើយកន្តើយ ឬពេលស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈពិបាក គឺមិនចម្លែកទេដែលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្តនោះ។ (២កូ. ១:៨) ប៉ុន្តែ ដូចយេរេមា ចូរឲ្យយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយ។ កុំបាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ សូមឲ្យយើងម្នាក់ៗអង្វរព្រះ ពឹងពាក់លោក ហើយ«តាំងចិត្តក្លាហាន»ក្នុងកាលដែលយើងរកជំនួយពីលោក។ (១ថែ. ២:២) ដោយសារយើងជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិត យើងត្រូវបន្តចាំយាមជានិច្ចចំពោះភារកិច្ចដែលព្រះប្រគល់ឲ្យយើង។ យើងត្រូវប្ដេជ្ញាចិត្តបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយមិនរសាយចិត្តអំពីការហិនវិនាសរបស់ពិភពគ្រិស្តសាសនា ដែលបានត្រូវបង្ហាញឲ្យឃើញទុកជាមុននូវអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះក្រុងយេរូសាឡិមដែលមិនស្មោះត្រង់។ ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងនឹងមិនគ្រាន់តែប្រកាសផ្សាយអំពី«ឆ្នាំដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ»ប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏នឹងប្រកាសអំពី«ថ្ងៃដែលព្រះនៃយើងខ្ញុំនឹងសងសឹក»ផងដែរ។—អេ. ៦១:១, ២; ២កូ. ៦:២
អំណរដែលផុសចេញពីដួងចិត្ត
១២. ហេតុអ្វីយើងអាចសន្និដ្ឋានថាយេរេមាបានរក្សាអំណររបស់គាត់? ហើយតើអ្វីជាចំណុចសំខាន់ដែលជួយគាត់ឲ្យរក្សាអំណរនេះ?
១២ យេរេមាទទួលអំណរពីកិច្ចការរបស់គាត់។ គាត់ប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទូលបង្គំបានឃើញព្រះបន្ទូលទ្រង់ ទូលបង្គំក៏បានទទួលទានលេបចូលអស់ហើយ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាសេចក្ដីអំណរ ហើយជាទីរីករាយចិត្តដល់ទូលបង្គំ ដ្បិតឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃពួកពលបរិវារអើយ! ទូលបង្គំបានហៅតាមព្រះនាមទ្រង់»។ (យេ. ១៥:១៦) យេរេមាចាត់ទុកការតំណាងព្រះពិតនិងការផ្សាយបណ្ដាំរបស់លោកថាជាឯកសិទ្ធិ។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មែន ពេលដែលយេរេមាប្រមូលអារម្មណ៍គិតអំពីការសើចចំអករបស់បណ្ដាជន នោះបានធ្វើឲ្យគាត់បាត់បង់អំណរ តែពេលដែលគាត់បានផ្ចង់ស្មារតីលើសារៈសំខាន់និងលក្ខណៈល្អៗនៃដំណឹងដែលគាត់ផ្សាយ នោះធ្វើឲ្យគាត់មានអំណរឡើងវិញ។—យេ. ២០:៨, ៩
១៣. ហេតុអ្វីការសិក្សាសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅក្នុងគម្ពីរ គឺជាអ្វីដែលសំខាន់ដើម្បីរក្សាអំណររបស់យើង?
១៣ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ដើម្បីរក្សាអំណររបស់យើងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ យើងត្រូវសិក្សាសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលប្រៀបដូចជា«អាហាររឹង» ដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (ហេ. ៥:១៤) ការសិក្សាដែលកាន់តែស៊ីជម្រៅបណ្ដុះឲ្យមានជំនឿ។ (កូឡ. ២:៦, ៧) ការសិក្សាបែបនេះជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលការប្រព្រឹត្តរបស់យើងមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ បើយើងពិបាករកពេលអាននិងសិក្សាគម្ពីរ នោះយើងគួរពិនិត្យមើលកាលវិភាគរបស់យើងឡើងវិញ។ ទោះជាមានពេលសិក្សានិងរំពឹងគិតតែបន្ដិចបន្តួចរាល់ថ្ងៃក៏ដោយ ក៏នឹងជួយយើងឲ្យចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ាជាង ព្រមទាំងជួយយើងឲ្យមាន‹អំណរ ហើយរីករាយ›ដូចយេរេមាធ្លាប់ពិសោធដែរ។
១៤, ១៥. (ក) ដោយសារយេរេមាបានបន្តបំពេញភារកិច្ចរបស់គាត់យ៉ាងស្មោះត្រង់ តើនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី? (ខ) សព្វថ្ងៃនេះ តើរាស្ត្ររបស់ព្រះទទួលស្គាល់អ្វីស្តីអំពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ?
១៤ យេរេមាបានប្រកាសការព្រមាននិងការវិនិច្ឆ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយមិនរសាយចិត្តមែន តែគាត់ចាំជាប់ក្នុងចិត្តជានិច្ចអំពីភារកិច្ចរបស់គាត់ដែលឲ្យ«សង់ឡើងវិញ ហើយដាំទៀតផង»។ (យេ. ១:១០) គាត់បានជួយមនុស្សដែលមានចិត្តស្មោះឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម។ កិច្ចការនេះបានបង្កើតផលមែន ពីព្រោះនៅឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស. ជនជាតិយូដានិងជនជាតិដទៃខ្លះបានរួចរស់ជីវិតពីការហិនវិនាសនៃក្រុងយេរូសាឡិម។ គម្ពីរបានរៀបរាប់អំពីពួករេកាប អេបេឌមេលេក និងបារូកជាពួកអ្នកដែលបានរួចរស់ជីវិត។ (យេ. ៣៥:១៩; ៣៩:១៥-១៨; ៤៣:៥-៧) ពួកគាត់ស្មោះត្រង់និងកោតខ្លាចព្រះ ហើយក៏ជាមិត្តរបស់យេរេមាដែរ។ ពួកគាត់តំណាងយ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវមនុស្សសព្វថ្ងៃនេះដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅលើផែនដី ដែលមនុស្សទាំងនេះបានធ្វើជាមិត្តរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងនេះមានចិត្តរីករាយក្រៃលែងក្នុងការពង្រឹងជំនឿរបស់«មនុស្សមួយក្រុមធំ»។ (បប. ៧:៩) ដូចគ្នាដែរ គូកនដ៏ស្មោះត្រង់របស់ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ក៏ពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការជួយមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវឲ្យមានចំណេះអំពីសេចក្ដីពិត។
១៥ រាស្ត្ររបស់ព្រះទទួលស្គាល់ថាការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ មិនគ្រាន់តែជាកិច្ចបម្រើសាធារណៈប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាសកម្មភាពដែលបង្ហាញពីការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះរបស់យើងដែរ។ ទោះជាមនុស្សស្ដាប់ឬមិនស្ដាប់ក៏ដោយ ការបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋចំពោះព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង នាំឲ្យយើងមានអំណរខ្លាំងក្រៃលែង។—ទំនុក. ៧១:២៣; សូមអាន រ៉ូម ១:៩
ចូរ«ចាំយាមជានិច្ច»ចំពោះកិច្ចបម្រើរបស់អ្នក!
១៦, ១៧. តើការបើកបង្ហាញ ១៧:១០និងហាបាគុក ២:៣ បង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាគ្រានេះគឺបន្ទាន់?
១៦ ពេលយើងពិចារណាទំនាយនៅការបើកបង្ហាញ ១៧:១០ដែលបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ទំនាយនោះគូសបញ្ជាក់ឲ្យយើងដឹងថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាបន្ទាន់មែន។ ស្តេចទី៧ដែលជាមហាអំណាចអង់គ្លេសនិងអាម៉េរិកបានលេចមកហើយ។ ស្តីអំពីមហាអំណាចនេះ គម្ពីរចែងថា៖ «កាលមកដល់ហើយ ស្តេចនោះ[មហាអំណាចទី៧]ត្រូវនៅមួយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ»។ មកដល់ឥឡូវនេះ ពេលវេលា«មួយរយៈពេលខ្លី»នោះពិតជាជិតអស់ហើយ។ ស្តីអំពីទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ ហាបាគុកដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់បានធានាយើងថា៖ «ដ្បិតការជាក់ស្តែងនេះ ទុកសំរាប់ដល់វេលាកំណត់ . . . ចូររង់ចាំចុះ ដ្បិតនឹងមកជាពិត ឥតរារង់ឡើយ»។—ហាប. ២:៣
១៧ សូមដណ្ដឹងសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើជីវិតរបស់ខ្ញុំពិតជាបង្ហាញឲ្យឃើញថានេះជាគ្រាបន្ទាន់ឬទេ? តើរបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថា ខ្ញុំគិតថាទីបញ្ចប់នឹងឆាប់មកដល់ឬ? ឬក៏តើការសម្រេចចិត្តនិងអ្វីដែលខ្ញុំចាត់ទុកជាអាទិភាពបែរជាបញ្ជាក់ថា ខ្ញុំមិនគិតថាទីបញ្ចប់នឹងមកដល់នៅពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះទៅវិញ? ឬមួយតើអ្វីៗទាំងនោះបានបញ្ជាក់ថាខ្ញុំមិនប្រាកដក្នុងចិត្តសោះថាទីបញ្ចប់នឹងមកដល់?›។
១៨, ១៩. ហេតុអ្វីឥឡូវនេះមិនមែនជាពេលដែលយើងត្រូវបន្ថយសកម្មភាពរបស់យើង?
១៨ កិច្ចការរបស់ក្រុមអ្នកចាំយាមមិនទាន់ចប់ទេ។ (សូមអាន យេរេមា ១:១៧-១៩) ដោយដឹងថាពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលមិនទាន់ឡើងស្ថានសួគ៌បានប្រកាន់ជំហររឹងមាំដូច«សសរដែក»និង«ទីក្រុងត្រៀមដោយគ្រឿងចំបាំង» នោះពិតជាធ្វើឲ្យយើងមានអំណរមែន! ណាមួយទៀត ពួកគាត់បាន«យកសេចក្ដីពិតមកក្រវាត់ចង្កេះ» ក្នុងន័យថាពួកគាត់បានឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះពង្រឹងកម្លាំងរបស់ពួកគាត់រហូតដល់ពួកគាត់បំពេញភារកិច្ចចប់។ (អេភ. ៦:១៤) ដោយមានការតាំងចិត្តស្រដៀងគ្នាដែរ ពួកអ្នកដែលរួមចំណែកជាមួយមនុស្សមួយក្រុមធំគាំទ្រយ៉ាងសកម្មចំពោះពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងដើម្បីបំពេញភារកិច្ចដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យ។
១៩ ឥឡូវមិនមែនជាពេលដែលត្រូវបន្ថយសកម្មភាពខាងកិច្ចបម្រើព្រះទេ តែនេះជាពេលដែលត្រូវពិចារណាអំពីសារ:សំខាន់នៃយេរេមា ១២:៥។ (សូមអាន) យើងទាំងអស់គ្នាមានទុក្ខលំបាកដែលយើងត្រូវស៊ូទ្រាំ។ ការសាកល្បងជំនឿប្រហែលជាអាចប្រៀបដូចជា«ពួកថ្មើរជើង»ដែលយើងត្រូវរត់ប្រណាំងជាមួយនឹងពួកគេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពេលដែល«គ្រា . . . ទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង»ជិតមកដល់ យើងដឹងថាយើងនឹងមានទុក្ខលំបាកកាន់តែច្រើន។ (ម៉ាថ. ២៤:២១) ការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដែលពិបាកជាងមុនដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលខាងមុខ អាចប្រៀបដូចជាការរត់«ប្រណាំងនឹងសេះ»។ ដើម្បីរត់ប្រណាំងនឹងសេះ មនុស្សត្រូវមានការស៊ូទ្រាំខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះការចេះស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះ ក៏អាចជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកឯទៀតដែលមាននៅថ្ងៃខាងមុខដែរ។
២០. តើអ្នកតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២០ យើងទាំងអស់គ្នាអាចយកតម្រាប់តាមយេរេមានិងបំពេញភារកិច្ចរបស់យើងឲ្យបានជោគជ័យក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ! គុណសម្បត្ដិដែលជួយយេរេមាឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់យ៉ាងស្មោះត្រង់អស់រយៈពេល៦៧ឆ្នាំនោះ គឺសេចក្ដីស្រឡាញ់ ចិត្តក្លាហាន និងអំណរ។ ដើមចំបក់ដែលចេញផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតរំលឹកយើងថា ព្រះយេហូវ៉ានឹង«ចាំយាមជានិច្ច»ដើម្បីធ្វើតាមពាក្យសម្ដីរបស់លោក។ យើងក៏មានហេតុផលត្រឹមត្រូវដើម្បីធ្វើដូចលោកដែរ។ យេរេមាបាន«ចាំយាមជានិច្ច» ហើយយើងក៏អាចចាំយាមជានិច្ចដូចគាត់ដែរ។
តើអ្នកចាំឬទេ?
• តើសេចក្ដីស្រឡាញ់បានជួយយេរេមាឲ្យ«ចាំយាមជានិច្ច»ក្នុងភារកិច្ចរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
• ហេតុអ្វីយើងត្រូវការចិត្តក្លាហានដែលមកពីព្រះ?
• តើអ្វីបានជួយយេរេមាឲ្យរក្សាអំណររបស់គាត់?
• ហេតុអ្វីអ្នកចង់«ចាំយាមជានិច្ច»?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
ទោះជាមានការប្រឆាំងក៏ដោយ តើអ្នកនឹងបន្តផ្សព្វផ្សាយឬទេ?
