អត្ថបទសិក្សា២១
ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យអ្នក
«ពេលដែលខ្ញុំខ្សោយ ខ្ញុំមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា»។—២កូ. ១២:១០
ចម្រៀងលេខ៧៣ សូមជួយយើងឲ្យមានចិត្តក្លាហាន
សេចក្ដីសង្ខេប *
១-២. តើសាក្សីជាច្រើននាក់មានការពិបាកអ្វីខ្លះ?
សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តធីម៉ូថេនិងគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេគ្រប់ជំពូក។ (២ធី. ៤:៥) យើងទាំងអស់គ្នាខំព្យាយាមធ្វើតាមយោបល់របស់ប៉ូលយ៉ាងដិតដល់។ ប៉ុន្តែមានការពិបាកខ្លះៗ។ បងប្អូនរបស់យើងជាច្រើននាក់ត្រូវមានចិត្តក្លាហានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ។ (២ធី. ៤:២) ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីបងប្អូនរបស់យើងដែលរស់នៅប្រទេសដែលដាក់កម្រិតទៅលើកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង ឬថែមទាំងដាក់បម្រាម។ បងប្អូនយើងផ្សព្វផ្សាយ ទាំងដឹងថានេះអាចបណ្ដាលឲ្យពួកគេជាប់គុក!
២ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានបញ្ហាផ្សេងៗជាច្រើនដែលអាចធ្វើឲ្យពួកគេធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ បងប្អូនជាច្រើនត្រូវធ្វើការច្រើនម៉ោង ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់ក្រុមគ្រួសារ។ ពួកគេចង់ផ្សព្វផ្សាយឲ្យបានច្រើនជាង ប៉ុន្តែពួកគេអស់កម្លាំង ក្រោយពីធ្វើការពេញមួយសប្ដាហ៍។ បងប្អូនឯទៀតអាចផ្សព្វផ្សាយបានតែតិចតួច ដោយសារមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ឬភាពចាស់ជរា។ អ្នកខ្លះថែមទាំងមិនអាចចេញពីផ្ទះទៀតផង។ រីឯអ្នកខ្លះទៀតតែងតែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ។ បងស្រីមេរី *ដែលរស់នៅមជ្ឈិមបូព៌ាប្រទេសនិយាយថា៖ «ដើម្បីគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងពេលខ្ញុំធ្លាក់ទឹកចិត្ត ខ្ញុំត្រូវខំព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ខ្ញុំអស់កម្លាំងចិត្ត។ ក្រោយមក ខ្ញុំបន្ទោសខ្លួនដោយសារសល់ពេលនិងកម្លាំងតិចតួចដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ»។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ ទោះជាយើងមានកាលៈទេសៈយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន ហើយបន្តបម្រើលោកឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ មុនយើងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើង សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលលោកបានឲ្យកម្លាំងដល់ប៉ូលនិងធីម៉ូថេដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគាត់ ទោះជាមានការពិបាកក្ដី។
ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយ
៤. តើប៉ូលជួបប្រទះនឹងការពិបាកអ្វីខ្លះ?
៤ ប៉ូលជួបការពិបាកជាច្រើន។ គាត់ត្រូវការកម្លាំង ជាពិសេសពេលគាត់ត្រូវគេវាយ គប់នឹងដុំថ្ម និងចាប់ដាក់គុក។ (២កូ. ១១:២៣-២៥) ប៉ូលសារភាពថា នៅពេលខ្លះគាត់ត្រូវតយុទ្ធនឹងអារម្មណ៍មិនល្អ។ (រ៉ូម ៧:១៨, ១៩, ២៤) គាត់ក៏ត្រូវស៊ូទ្រាំនឹង«បន្លាមួយក្នុងសាច់ឈាម» ដែលគាត់ពិតជាចង់ឲ្យព្រះដកចេញ។—២កូ. ១២:៧, ៨
៥. តើប៉ូលបានសម្រេចអ្វីខ្លះ ទោះជាគាត់ជួបការពិបាកក្ដី?
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យកម្លាំងដល់ប៉ូលដើម្បីគាត់អាចបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់ ទោះជាគាត់មានបញ្ហាជាច្រើនក្ដី។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលប៉ូលបានសម្រេច។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលគាត់បានត្រូវជាប់ឃុំនៅផ្ទះនាក្រុងរ៉ូម គាត់បានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងខ្នះខ្នែងដល់មនុស្សជាច្រើន ហើយនេះប្រហែលជារួមបញ្ចូលពួកអាជ្ញាធរផងដែរ។ (សកម្ម. ២៨:១៧; ភី. ៤:២១, ២២) គាត់ក៏បានផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកអង្គរក្សរបស់អធិរាជ ព្រមទាំងអស់អ្នកដែលមកជួបគាត់។ (សកម្ម. ២៨:៣០, ៣១; ភី. ១:១៣) ក្នុងអំឡុងគ្រានោះ ប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះដែលមានប្រយោជន៍ចំពោះគ្រិស្តសាសនិកពិតរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ បន្ថែមទៅទៀត គំរូរបស់ប៉ូលបានពង្រឹងកម្លាំងបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនាក្រុងរ៉ូម ហើយនេះនាំឲ្យពួកគេ«មានចិត្តក្លាហានជាងមុន ដើម្បីប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយចិត្តអង់អាច»។ (ភី. ១:១៤) ទោះជាប៉ូលមិនអាចធ្វើច្រើនដូចដែលគាត់ចង់ធ្វើក្ដី គាត់បានខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាព ហើយនេះ«ជួយធ្វើឲ្យដំណឹងល្អជឿនទៅមុខ»។—ភី. ១:១២
៦. យោងទៅតាមកូរិនថូសទី២ ១២:៩, ១០ តើអ្វីបានជួយប៉ូលឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់?
៦ ប៉ូលបានទទួលស្គាល់ថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា គឺដោយសារឫទ្ធានុភាពរបស់លោក មិនមែនដោយសារកម្លាំងរបស់គាត់ទេ។ គាត់និយាយថា ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ«បានពេញលក្ខណៈពេលដែល[គាត់]ទន់ខ្សោយ»។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ១២:៩, ១០) តាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា លោកបានឲ្យកម្លាំងដល់ប៉ូលដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់គ្រប់ជំពូក ទោះជាគាត់ត្រូវគេបៀតបៀន ចាប់ដាក់គុក និងមានការពិបាកផ្សេងទៀតក្ដី។
៧. ដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់ តើធីម៉ូថេត្រូវយកឈ្នះការពិបាកអ្វីខ្លះ?
៧ ធីម៉ូថេជាបុរសវ័យក្មេងម្នាក់ដែលរួមកិច្ចការជាមួយប៉ូល។ គាត់ក៏ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើរបស់គាត់ដែរ។ ធីម៉ូថេរួមដំណើរជាមួយប៉ូលក្នុងការធ្វើដំណើរជាសាសនទូតរបស់ប៉ូល។ ពួកគាត់ធ្វើ១កូ. ៤:១៧) ធីម៉ូថេប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាគាត់គ្មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់។ ប្រហែលនេះជាមូលហេតុដែលប៉ូលប្រាប់គាត់ថា៖ «កុំឲ្យអ្នកណាមើលងាយអ្នកដោយសារអ្នកនៅក្មេងឡើយ»។ (១ធី. ៤:១២) បន្ថែមទៅទៀត ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ធីម៉ូថេមានបន្លាមួយក្នុងសាច់ឈាម ពោលគឺ‹ជំងឺដែលគាត់មានជាញឹកញយ›។ (១ធី. ៥:២៣) ប៉ុន្តែ ធីម៉ូថេដឹងថាសកម្មពលបរិសុទ្ធដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់កម្លាំងដែលគាត់ត្រូវការ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ និងបម្រើបងប្អូនរួមជំនឿ។—២ធី. ១:៧
ដំណើរដ៏សែនឆ្ងាយ។ ម្យ៉ាងទៀត ប៉ូលបានចាត់គាត់ឲ្យធ្វើទស្សនកិច្ចនិងលើកទឹកចិត្តក្រុមជំនុំនានា។ (ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់កម្លាំងដើម្បីយើងអាចរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ ទោះជាមានបញ្ហាក្ដី
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងកម្លាំងរាស្ត្រលោកនៅសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបណាខ្លះ?
៨ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យរាស្ត្រលោកនូវ«ឫទ្ធានុភាពដែលលើសពីធម្មតា» ដើម្បីពួកគេអាចបន្តបម្រើលោកយ៉ាងស្មោះត្រង់។ (២កូ. ៤:៧) សូមយើងពិចារណាអ្វីបួនយ៉ាងដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងយើង និងជួយយើងឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះលោក។ អ្វីទាំងនេះគឺសេចក្ដីអធិដ្ឋាន គម្ពីរ ការសេពគប់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ និងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង។
៩. តើការអធិដ្ឋានអាចជួយយើងយ៉ាងណា?
៩កម្លាំងពីការអធិដ្ឋាន។ នៅអេភេសូរ ៦:១៨ ប៉ូលលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យអធិដ្ឋានទៅព្រះ«នៅគ្រប់ឱកាស»។ យ៉ាងនេះ ព្រះនឹងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើង។ បងប្រុសចននីដែលរស់នៅប្រទេសបូលីវី ទទួលជំនួយបែបនេះពីព្រះយេហូវ៉ាពេលគាត់មានបញ្ហាជាច្រើន។ ទាំងប្រពន្ធ ទាំងឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់នៅពេលដំណាលគ្នា។ បងចននីពិបាកមើលថែពួកគាត់ទាំងបីនាក់។ ម្ដាយរបស់គាត់ស្លាប់ ហើយប្រពន្ធនិងឪពុករបស់គាត់ត្រូវការពេលយូរ ដើម្បីជាពីជំងឺ។ បងចននីនិយាយអំពីគ្រានោះថា៖ «ពេលបញ្ហាគាបសង្កត់ខ្ញុំ អ្វីដែលតែងតែជួយខ្ញុំគឺការនិយាយចំៗក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យកម្លាំងដែលបងចននីត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំ។ បងរ៉ូណាល់ដែលជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់នៅប្រទេសបូលីវី បានឮថាម្ដាយរបស់គាត់មានជំងឺមហារីក។ មួយខែក្រោយមក គាត់បានស្លាប់។ តើអ្វីបានជួយបងរ៉ូណាល់ឲ្យស៊ូទ្រាំ? គាត់និយាយថា៖ «ការអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាបើកឱកាសឲ្យខ្ញុំនិយាយទៅលោកអស់ពីចិត្ត ហើយប្រាប់លោកអំពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងថាលោកស្គាល់ខ្ញុំច្បាស់ជាងអ្នកណាទាំងអស់ រួមទាំងខ្ញុំខ្លួនឯងផង»។ ជួនកាលយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ទុក្ខលំបាកគឺច្រើនហួសប្រមាណ ឬមិនដឹងថាយើងគួរអធិដ្ឋានសុំអ្វី។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាអញ្ជើញយើងឲ្យអធិដ្ឋានទៅលោក ទោះជាយើងពិបាករៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍និងគំនិតរបស់យើងក្ដី។—រ៉ូម ៨:២៦, ២៧
១០. ដូចបានបញ្ជាក់នៅហេប្រឺ ៤:១២ ហេតុអ្វីការអានគម្ពីរនិងការរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលយើងអានគឺសំខាន់ណាស់?
១០កម្លាំងពីគម្ពីរ។ ប៉ូលអានបទគម្ពីរដើម្បីទទួលកម្លាំងនិងការសម្រាលទុក្ខ យើងក៏គួរធ្វើដូចគ្នាដែរ។ (រ៉ូម ១៥:៤) កាលដែលយើងអានបណ្ដាំរបស់ព្រះនិងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលយើងបានអាន ព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើសកម្មពលរបស់លោក ដើម្បីជួយយើងឲ្យកាន់តែយល់អំពីរបៀបដែលបទគម្ពីរជាប់ទាក់ទងនឹងស្ថានភាពរបស់យើង។ (សូមអាន ហេប្រឺ ៤:១២) បងរ៉ូណាល់ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ និយាយថា៖ «ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលខ្ញុំមានទម្លាប់អានគម្ពីរជារៀងរាល់យប់។ ខ្ញុំរំពឹងគិតយូរអំពីគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងរបៀបដែលលោកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកបម្រើលោក។ នេះជួយខ្ញុំឲ្យទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។
១១. តើតាមរបៀបណាគម្ពីរបានពង្រឹងកម្លាំងបងស្រីម្នាក់ដែលកើតទុក្ខ?
១១ យើងអាចបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវចំពោះស្ថានភាពរបស់យើង ដោយរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលចែងក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលគម្ពីរបានជួយស្ត្រី
មេម៉ាយម្នាក់ដែលកើតទុក្ខ។ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឲ្យយោបល់គាត់ អានសៀវភៅយ៉ូបក្នុងបំណងឲ្យគាត់ទាញយកមេរៀនដែលអាចជួយគាត់។ ភ្លាមៗកាលដែលគាត់អាន គាត់រិះគន់យ៉ូបចំពោះចិត្តគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ។ គាត់និយាយក្នុងចិត្តថា៖ «យ៉ូប! កុំគិតអ៊ីចឹង!»។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក គាត់ទទួលស្គាល់ថា ចិត្តគំនិតរបស់គាត់គឺស្រដៀងនឹងយ៉ូប។ នេះបានជួយបងស្រីនោះមិនឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ច្រើនពេកលើបញ្ហារបស់ខ្លួន តែផ្ដោតអារម្មណ៍ច្រើនជាងលើព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ។ ការធ្វើដូច្នេះបានពង្រឹងកម្លាំងគាត់ឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ដែលមកពីការបាត់បង់ប្ដី។១២. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើបងប្អូនរួមជំនឿដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២កម្លាំងពីការសេពគប់បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកពិត។ របៀបមួយទៀតដែលព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងកម្លាំងគ្រិស្តសាសនិកគឺតាមរយៈបងប្អូនរួមជំនឿ។ ប៉ូលបានសរសេរថាគាត់ចង់ឲ្យខ្លួនគាត់និងបងប្អូនរួមជំនឿ«លើកទឹកចិត្ដគ្នាទៅវិញទៅមក»។ (រ៉ូម ១:១១, ១២) បងមេរីដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើចូលចិត្តមានការសេពគប់បែបនេះ។ គាត់និយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើបងប្អូនដែលមិនទាំងដឹងអំពីបញ្ហារបស់ខ្ញុំ ឲ្យនិយាយអ្វីដែលលើកទឹកចិត្ត ឬផ្ញើសំបុត្រមួយដល់ខ្ញុំ ហើយនោះចំនឹងអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវការ។ ការនិយាយជាមួយបងប្អូនស្រីដែលមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងខ្ញុំនិងការរៀនពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ក៏ជួយខ្ញុំផងដែរ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំក៏តែងតែធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំស្រឡាញ់ខ្ញុំ»។
១៣. តើយើងអាចពង្រឹងកម្លាំងគ្នាទៅវិញទៅមកនៅកិច្ចប្រជុំតាមរបៀបណា?
១៣ កន្លែងដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកគឺនៅកិច្ចប្រជុំ។ ពេលអ្នកចូលរួមកិច្ចប្រជុំ អ្នកអាចព្យាយាមពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឯទៀត ដោយនិយាយអ្វីដែលបង្ហាញថាអ្នកស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយថាអ្នកឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលពួកគេធ្វើ។ ជាឧទាហរណ៍ មុនកិច្ចប្រជុំមួយ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឈ្មោះភីធើបាននិយាយទៅបងស្រីម្នាក់ដែលមានប្ដីមិនមែនជាអ្នកជឿថា៖ «បងមិនដឹងថា ខ្ញុំទទួលការលើកទឹកចិត្តប៉ុណ្ណាពេលខ្ញុំឃើញបងនៅទីនេះទេ។ បងតែងតែរៀបចំឲ្យកូនទាំង៦នាក់ស្លៀកពាក់ស្អាតបាត និងរៀបចំចម្លើយទុកជាមុនពេលមកកិច្ចប្រជុំ»។ ម្ដាយនោះរំជួលចិត្ត ហើយតបឆ្លើយទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែកថា៖ «ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំពិតជាត្រូវការពាក្យបែបហ្នឹង»។
១៤. តើកិច្ចផ្សព្វផ្សាយមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
១៤កម្លាំងពីកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ ពេលយើងប្រាប់សេចក្ដីពិតពីគម្ពីរដល់អ្នកឯទៀត យើងមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ និងទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ មិនថាពួកគេស្ដាប់ឬមិនស្ដាប់ក្ដី។ (សុភ. ១១:២៥) បងស្រីស្តេស៊ីបានឃើញថាកិច្ចបម្រើផ្សាយពិតជាផ្ដល់កម្លាំងឲ្យគាត់។ ពេលសមាជិកក្រុមគ្រួសារគាត់បានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព គាត់កើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ហើយចេះតែបន្ទោសខ្លួនថា បើគាត់បានធ្វើច្រើនជាង ប្រហែលជារឿងនោះមិនកើតឡើងទេ។ បងស្តេស៊ីគិតអ្វីផ្សេងមិនចេញទេ។ តើអ្វីបានជួយគាត់ឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងស្ថានភាពដ៏សោកសៅនេះ? គឺកិច្ចបម្រើផ្សាយ! កាលដែលគាត់ចូលរួមផ្សព្វផ្សាយ គាត់ផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើមនុស្សក្នុងតំបន់ផ្សាយដែលត្រូវការជំនួយពីគាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យខ្ញុំមានសិស្សគម្ពីរម្នាក់ដែលរីកចម្រើនយ៉ាងលឿន។ នោះលើកទឹកចិត្តខ្ញុំណាស់។ អ្វីដែលជួយខ្ញុំឲ្យមានអារម្មណ៍នឹងនរបំផុតក្នុងជីវិតគឺកិច្ចបម្រើផ្សាយ»។
១៥. តើអ្នករៀនអ្វីពីពាក្យសម្ដីរបស់បងមេរី?
១៥ ដោយសារស្ថានភាពរបស់បងប្អូនខ្លះ ពួកគេប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមិនអាចធ្វើច្រើនក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ បើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបនេះ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តបើអ្នកខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាព។ សូមគិតម្ដងទៀតអំពីគំរូរបស់បងមេរី។ ពេលគាត់រើទៅតំបន់ដែលនិយាយភាសាបរទេស គាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់មិនអាចជួយច្រើនទេ។ គាត់និយាយថា៖ «អស់មួយរយៈពេល ខ្ញុំគ្រាន់តែអាចឆ្លើយខ្លីៗ ឬអានខគម្ពីរមួយ ឬក៏ឲ្យខិត្តប័ណ្ណពេល
ផ្សព្វផ្សាយ»។ នេះធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់អន់ជាងអ្នកដែលនិយាយភាសានោះស្ទាត់។ ប៉ុន្តែ គាត់បានកែប្រែទស្សនៈរបស់គាត់។ គាត់ចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើគាត់ ទោះជាគាត់មិនអាចនិយាយភាសានោះស្ទាត់ក្ដី។ ហេតុនេះ បងមេរីនិយាយថា៖ «អ្វីដែលគម្ពីរចែងគឺស្រួលយល់ ហើយអាចកែប្រែជីវិតមនុស្ស»។១៦. តើអ្វីអាចជួយពួកអ្នកដែលមិនអាចចេញពីផ្ទះឲ្យមានកម្លាំងចិត្ត?
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាឃើញនិងឲ្យតម្លៃចំពោះបំណងចិត្តរបស់យើងដែលចង់ចូលរួមផ្សព្វផ្សាយ ទោះបីយើងមិនអាចចេញពីផ្ទះក៏ដោយ។ លោកអាចជួយយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយដល់គ្រូពេទ្យ ឬពួកអ្នកដែលមកថែទាំយើង។ បើយើងប្រៀបធៀបអ្វីដែលយើងធ្វើនៅឥឡូវនេះទៅនឹងអ្វីដែលយើងធ្លាប់ធ្វើពីមុន យើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បើយើងទទួលស្គាល់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជួយយើងនៅឥឡូវនេះ នោះយើងនឹងមានកម្លាំងដែលយើងត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកផ្សេងៗដោយអំណរ។
១៧. យោងទៅតាមសាស្ដា ១១:៦ ហេតុអ្វីយើងគួរបន្តផ្សព្វផ្សាយ ទោះជាយើងមិនឃើញលទ្ធផលភ្លាមៗក្ដី?
១៧ យើងមិនដឹងថាគ្រាប់ពូជនៃសេចក្ដីពិតណាដែលយើងសាបព្រោះនឹងចាក់ឫស ហើយដុះឡើងទេ។ (សូមអាន សាស្ដា ១១:៦) ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីបាប្រឺដែលមានអាយុ៨០ឆ្នាំជាង ផ្សព្វផ្សាយជារឿយៗតាមទូរស័ព្ទ និងដោយសរសេរសំបុត្រ។ ក្នុងសំបុត្រមួយរបស់គាត់ គាត់បានភ្ជាប់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៤ ដែលមានអត្ថបទមួយចំណងជើងថា «អ្វីដែលព្រះបានធ្វើចំពោះអ្នក»។ * គាត់មិនដឹងថាអ្នកទទួលសំបុត្រដែលគាត់ផ្ញើទៅ គឺជាប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលលែងជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ពួកគេបានអានទស្សនាវដ្ដីនោះម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ប្ដីនោះមានអារម្មណ៍ថា គឺហាក់ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកគាត់ដោយផ្ទាល់។ ប្ដីប្រពន្ធនោះចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយទៅជាសាក្សីដែលមានសកម្មភាពឡើងវិញក្រោយពី២៧ឆ្នាំជាង។ សូមស្រមៃគិតថា បងបាប្រឺទទួលការលើកទឹកចិត្តនិងកម្លាំងចិត្តខ្លាំងយ៉ាងណា ពេលឃើញលទ្ធផលល្អពីសំបុត្រតែមួយនោះ។
១៨. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលកម្លាំងពីព្រះ?
១៨ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឱកាសជាច្រើនឲ្យយើងទទួលឫទ្ធានុភាពដ៏ច្រើនអនេករបស់លោក។ ពេលយើងប្រើអ្វីៗដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ ដូចជាការអធិដ្ឋាន គម្ពីរ ការសេពគប់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ និងកិច្ចបម្រើផ្សាយ យើងបង្ហាញថាយើងមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពនិងបំណងចិត្តចង់ជួយយើង។ សូមយើងពឹងផ្អែកជានិច្ចទៅលើបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ ដែលសប្បាយចិត្ត«សំដែងព្រះចេស្ដាជួយដល់អស់អ្នកណាដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់»ចំពោះលោក។—២រប. ១៦:៩
ចម្រៀងលេខ៦១ សាក្សីទាំងឡាយអើយ! ចូរឈានទៅមុខ!
^ វគ្គ 5 យើងកំពុងរស់នៅគ្រាដ៏ពិបាក ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ជំនួយដែលយើងត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយសាវ័កប៉ូលនិងធីម៉ូថេឲ្យបន្តបម្រើលោក ទោះជាពួកគេមានបញ្ហាក្ដី។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីអ្វីបួនយ៉ាងដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនៅសព្វថ្ងៃនេះ។
^ វគ្គ 2 ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
^ វគ្គ 17 ទស្សនាវដ្ដីលេខនេះមិនមានជាភាសាខ្មែរទេ។