សៀវភៅយ៉ូហាន ១៦:១-៣៣

  • អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ​អាច​ប្រឈម​មុខ​នឹង​សេចក្ដី​ស្លាប់ (​១​-​៤​ក)

  • តួ​នាទី​នៃ​ឫទ្ធានុភាព​បរិសុទ្ធ (​៤​ខ​-​១៦)

  • ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​នឹង​ប្រែ​ទៅ​ជា​អំណរ​វិញ (​១៧​-​២៤)

  • លោក​យេស៊ូ​ឈ្នះ​ពិភព​លោក (​២៥​-​៣៣)

១៦  ​«​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជំពប់​ដួល។ ២  អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រូវ​បណ្ដេញ​ចោល​ពី​សាលា​ប្រជុំ។+ តាម​ការ​ពិត នឹង​មាន​វេលា​មក​ដល់ ពេល​អស់​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា+នឹង​គិត​ថា ការ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ជា​កិច្ច​បម្រើ​ពិសិដ្ឋ​ជូន​ព្រះ។ ៣  ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ការ​ទាំង​នេះ ដោយ​សារ​ពួក​គេ​មិន​ស្គាល់​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​ក៏​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ដែរ។+ ៤  ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​ការ​ទាំង​នេះ ដូច្នេះ​នៅ​វេលា​ដែល​ការ​ទាំង​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​នឹក​ឃើញ​ថា ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អំពី​ការ​ទាំង​នេះ​រួច​ហើយ។+ ​«​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​ការ​ទាំង​នេះ​នៅ​ដើម​ដំបូង​ទេ ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ៥  ក៏​ប៉ុន្តែ ឥឡូវ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ឯ​លោក​ដែល​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក។+ ប៉ុន្តែ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​សួរ​ខ្ញុំ​ទេ​ថា​៖ ‹តើ​លោក​នឹង​ទៅ​ឯ​ណា?›។ ៦  ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ព្រួយ​ចិត្ត​ណាស់។+ ៧  ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ការ​ពិត​ថា ខ្ញុំ​នឹង​ចេញ​ទៅ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រោះ​ប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​មិន​ចេញ​ទៅ​ទេ នោះ​អ្នក​ជួយ*+នឹង​មិន​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ​ប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​ទៅ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ចាត់​អ្នក​ជួយ​ឲ្យ​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ៨  កាល​ដែល​អ្នក​ជួយ​មក​ដល់ អ្នក​ជួយ​នឹង​ផ្ដល់​ភ័ស្តុតាង​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ពិភព​លោក​ជឿ​ជាក់ ស្ដី​អំពី​ភាព​ខុស​ឆ្គង សេចក្ដី​សុចរិត និង​ការ​វិនិច្ឆ័យ​៖ ៩  មុន​បង្អស់ ស្ដី​អំពី​ភាព​ខុស​ឆ្គង+ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​បង្ហាញ​ជំនឿ​លើ​ខ្ញុំ​ទេ។+ ១០  បន្ទាប់​មក ស្ដី​អំពី​សេចក្ដី​សុចរិត ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ឯ​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​លែង​ឃើញ​ខ្ញុំ​ទៀត។ ១១  រួច​មក ស្ដី​អំពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ ពី​ព្រោះ​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ពិភព​លោក​នេះ​បាន​ត្រូវ​វិនិច្ឆ័យ​ហើយ។+ ១២  ​«​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​រឿង​ជា​ច្រើន​ដែល​ចង់​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា តែ​ឥឡូវ​នេះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​អាច​យល់​បាន​ឡើយ។ ១៣  ក៏​ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​អ្នក​ជួយ​មក​ដល់ ពោល​គឺ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ​ដែល​បង្ហាញ​ពី​សេចក្ដី​ពិត+ អ្នក​ជួយ​នោះ​នឹង​ដឹក​នាំ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​យល់​សេចក្ដី​ពិត​យ៉ាង​ពេញ​លេញ ព្រោះ​អ្នក​ជួយ​នឹង​មិន​និយាយ​ចេញ​ពី​ខ្លួន​ឯង​ទេ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​អ្នក​ជួយ​ឮ នោះ​អ្នក​ជួយ​នឹង​និយាយ ហើយ​នឹង​ប្រកាស​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ដឹង​អំពី​ការ​ដែល​នឹង​មក​ដល់។+ ១៤  អ្នក​ជួយ​នឹង​លើក​តម្កើង​ខ្ញុំ+ ពី​ព្រោះ​អ្នក​ជួយ​នឹង​ប្រកាស​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​អ្វី​ដែល​អ្នក​ជួយ​ទទួល​ពី​ខ្ញុំ។+ ១៥  អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​មាន ជា​របស់​ខ្ញុំ។+ នេះ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា អ្នក​ជួយ​នឹង​ប្រកាស​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​អ្វី​ដែល​អ្នក​ជួយ​ទទួល​ពី​ខ្ញុំ។ ១៦  បន្តិច​ទៀត អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​លែង​ឃើញ​ខ្ញុំ​ហើយ+ រួច​បន្តិច​ទៀត​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​ខ្ញុំ​»។ ១៧  ពេល​ឮ​ដូច្នេះ អ្នក​កាន់​តាម​ខ្លះ​របស់​លោក​និយាយ​គ្នា​ថា​៖ ​«​តើ​មាន​ន័យ​ដូច​ម្ដេច​ពេល​ដែល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​មក​យើង​ថា​៖ ‹បន្តិច​ទៀត អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​លែង​ឃើញ​ខ្ញុំ​ហើយ រួច​បន្តិច​ទៀត​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​ខ្ញុំ› ហើយ​ថា​៖ ‹ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ឯ​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌›?​»។ ១៨  ម្ល៉ោះ​ហើយ ពួក​គាត់​និយាយ​គ្នា​ថា​៖ ​«​តើ​មាន​ន័យ​ដូច​ម្ដេច​ពេល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ‹បន្តិច​ទៀត›? យើង​មិន​ដឹង​ថា​លោក​ចង់​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​អ្វី​ទេ​»។ ១៩  លោក​យេស៊ូ​ជ្រាប​ថា​ពួក​គាត់​ចង់សួរ​លោក ដូច្នេះ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុង​សួរ​គ្នា​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ថា​៖ ‹បន្តិច​ទៀត អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​លែង​ឃើញ​ខ្ញុំ​ហើយ រួច​បន្តិច​ទៀត​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​ខ្ញុំ›​ឬ? ២០  ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ការ​ពិត​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទ្រហោ​យំ ប៉ុន្តែ​ពិភព​លោក​នេះ​នឹង​ត្រេក​អរ។ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​កើត​ទុក្ខ ប៉ុន្តែ​ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ប្រែ​ទៅ​ជា​អំណរ​វិញ។+ ២១  ពេល​ដែល​ស្ត្រី​កំពុង​សម្រាល​កូន នាង​មាន​ទុក្ខ ពី​ព្រោះ​វេលា​របស់​នាង​បាន​មក​ដល់​ហើយ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​ពី​បាន​សម្រាល​កូន​រួច នាង​មិន​នឹក​ឃើញ​អំ​ពី​សេចក្ដី​វេទនា​នោះ​ត​ទៅ​ទៀត​ទេ ពី​ព្រោះ​នាង​មាន​អំណរ​ដោយ​សារ​មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​កើត​មក​ក្នុង​ពិភព​លោក។ ២២  ឥឡូវ​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​នឹង​ជួប​អ្នក​រាល់​គ្នា​ម្ដង​ទៀត ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មាន​ចិត្ត​អរ​សប្បាយ+ ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹង​យក​អំណរ​នេះ​ចេញ​ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ។ ២៣  នៅ​ថ្ងៃ​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មិន​សួរ​ខ្ញុំ​នូវ​សំណួរ​ណា​មួយ​ឡើយ។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ការ​ពិត​ថា ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​សុំ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ពី​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌+ ដោយ​នូវ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ នោះ​លោក​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា។+ ២៤  មក​ដល់​ពេល​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​សុំ​អ្វី​មួយ​សោះ​ដោយ​នូវ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ។ ចូរ​សុំ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ទទួល ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពោរ​ពេញ​ដោយ​អំណរ។ ២៥  ​«​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច។ ប៉ុន្តែ វេលា​នឹង​មក​ដល់ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​និយាយ​ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៀត​ទេ តែ​ខ្ញុំ​នឹង​រៀប​រាប់​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចំ​ៗ​អំពី​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ ២៦  នៅ​ថ្ងៃ​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​សុំ​ពី​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ដោយ​នូវ​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​មិន​មែន​និយាយ​ថា​ខ្ញុំ​នឹង​សុំ​ជំនួស​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ ២៧  ព្រោះ​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ស្រឡាញ់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​សារ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ+ ហើយ​ជឿ​ថា​ខ្ញុំ​បាន​មក​ជា​តំណាង​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។+ ២៨  ខ្ញុំ​បាន​មក​ជា​តំណាង​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​បាន​ចូល​ក្នុង​ពិភព​លោក។ ឥឡូវ ខ្ញុំ​នឹង​ចេញ​ពី​ពិភព​លោក ហើយ​ទៅ​ឯ​បិតា​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​»។+ ២៩  ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​មើល! ឥឡូវ​លោក​កំពុង​មាន​ប្រសាសន៍​យ៉ាង​ចំ​ៗ មិន​មែន​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​ទេ។ ៣០  ឥឡូវ​យើង​ដឹង​ថា​លោក​ជ្រាប​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ក៏​មិន​ត្រូវ​ការ​អ្នក​ណា​សួរ​លោក​ដែរ។ ដោយ​ហេតុ​នេះ យើង​ជឿ​ថា​លោក​គឺ​មក​ពី​ព្រះ​»។ ៣១  លោក​យេស៊ូ​សួរ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​តើ​ឥឡូវ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពិត​ជា​ជឿ​មែន​ឬ? ៣២  មើល! នឹង​មាន​វេលា​មក​ដល់ តាម​ពិត​វេលា​នោះ​បាន​មក​ដល់​ហើយ ពេល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ខ្ចាត់​ខ្ចាយ​ទៅ​ផ្ទះ​រៀង​ខ្លួន ហើយ​នឹង​ទុក​ខ្ញុំ​ឲ្យ​នៅ​ម្នាក់​ឯង។+ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មិន​មែន​នៅ​ម្នាក់​ឯង​ទេ ពី​ព្រោះ​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ។+ ៣៣  ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ។+ ក្នុង​ពិភព​លោក អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មាន​សេចក្ដី​វេទនា ប៉ុន្តែ​ចូរ​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​ឡើង! ខ្ញុំ​បាន​ឈ្នះ​ពិភព​លោក​ហើយ​»។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​អ្នក​សម្រាល​ទុក្ខ​»​