Жохан 20:1—31
20 Аптаның бірінші күні* ертемен, әлі де қараңғы болып тұрғанда, мағдалалық Мәриям қабірге келіп+, аузындағы тастың алынып тасталғанын көрді+.
2 Ол Шимон Петір мен Иса жақсы көретін шәкіртке+ жүгіріп барып: “Иемізді қабірден алып кетіпті+. Оны қайда қойғанын білмейміз”,— деді.
3 Петір мен әлгі шәкірт қабірге қарай бет алды.
4 Екеуі де жүгіре жөнелді. Алайда сол шәкірт Петірден жылдамырақ жүгіріп, онда алдымен жетті.
5 Ол қабірдің ішіне еңкейіп қарағанда, зығыр матаның жатқанын көрді+, бірақ ішке кірмеді.
6 Артынша жеткен Шимон Петір болса қабірге кіріп, зығыр матаның жатқанын ол да көрді.
7 Ал Исаның басында болған мата оралған күйі басқа маталардан бөлек жатыр екен.
8 Сосын бірінші болып жеткен шәкірт те қабірге кірді. Ол да мұны көріп, өздеріне айтылған сөзге сенді.
9 Десе де олар Иса қайта тірілуге тиіс екені айтылған жазба орнын әлі түсінген жоқ еді+.
10 Содан шәкірттер үйлеріне қайтып кетті.
11 Ал Мәриям қабірдің қасында жылап тұрды. Ол жылаған күйі қабірдің ішіне еңкейіп қарады да,
12 ақ киім киген екі періштені көрді+. Біреуі Исаның сүйегі қойылған жердің бас жағында, екіншісі аяқ жағында отыр екен.
13 Олар Мәриямға: “Неге жылап тұрсың?”— деп тіл қатты. Ол: “Иемді алып кетіпті, оны қай жерге қойғанын білмеймін”,— деді.
14 Осыны айтқан соң, артына бұрылып, Исаның тұрғанын көрді, бірақ танымады+.
15 Иса: “Неге жылап тұрсың? Кімді іздеп жүрсің?”— деп сұрады. Мәриям оны бағбан екен деп ойлап: “Мырза, оны алып кеткен сіз болсаңыз, қай жерге қойғаныңызды айтыңызшы, мен алып кетейін”,— деді.
16 Сонда Иса: “Мәриям!”— деп үн қатты. Ол Исаға бұрылып, еврейше: “Раввуни!”— деді (бұл сөз “Ұстаз” деп аударылады).
17 Иса оған: “Маған жармасуды қой. Өйткені мен әлі Әкеме көтерілген жоқпын. Бауырластарыма барып+, мынаны айт: —Мен өзімнің және сендердің Әкелеріңе+, өзімнің және сендердің Құдайларыңа+ көтерілемін”,— деді.
18 Мағдалалық Мәриям шәкірттерге барып: “Мен Иемізді көрдім!”— деп хабарлады. Оның айтқандарының бәрін жеткізді+.
19 Сол күні, яғни аптаның бірінші күні, кешке шәкірттер бірге жиналды, бірақ яһуди дінбасыларынан қорыққандықтан, есіктерді бекітіп алды. Кенет орталарында Иса пайда болып: “Сендерге тыныштық болсын!”— деді+.
20 Сосын қолдары мен бүйірін көрсетті+. Шәкірттер Иелерін көріп, қуанып кетті+.
21 Иса тағы да: “Сендерге тыныштық болсын+! Әкемнің мені осы дүниеге жібергеніндей+, мен де сендерді осы дүниеге жіберіп отырмын+”,— деді.
22 Осылай деген соң, оларға қарай үрледі де, мынаны айтты: “Киелі рухты қабылдаңдар+.
23 Кімнің күнәларын кешірсеңдер, солар кешіріледі, ал кімдікін кешірмесеңдер, солар кешірілмейді”.
24 Он екі елшінің бірі Тома+ (ол Егіз деп те аталатын) Иса келгенде, араларында жоқ еді.
25 Басқа шәкірттер оған: “Біз Иемізді көрдік”,— дегенде, Тома: “Қолдарынан шегелердің орнын көрмейінше, саусағыммен шегелердің орнын сипап, бүйірін қолыммен ұстамайынша+, еш сенбеймін”,— деп жауап берді.
26 Сегіз күннен соң шәкірттер тағы да үйге жиналғанда, араларында Тома да бар еді. Есіктер бекітулі болса да, орталарында Иса пайда болып: “Сендерге тыныштық болсын!”— деді+.
27 Сөйтті де Томаға: “Қолдарыма саусағыңды тигіз де, қара, қолыңды бүйіріме қой. Бұдан былай күмәнданбай, сенетін бол!”— деді.
28 Сонда ол: “Ием менің, Құдайым* менің!”— деп айтты.
29 Иса: “Мені көргендіктен сендің бе? Көрмесе де, сенетіндер бақытты!”— деді.
30 Әрине, Иса шәкірттерінің көз алдында осы шиыршыққа жазылмаған басқа да көптеген кереметтер жасады+.
31 Ал бұлар Исаның Мәсіх, Құдайдың Ұлы, екеніне сенулерің үшін және сене отырып, оның есімінің арқасында мәңгілік өмірге ие болуларың үшін жазылды+.
Сілтемелер
^ Бұл — қазіргі жексенбі күні. Яһудилер үшін жексенбі аптаның бірінші күні болған.
^ Ехобаның өкілі мағынасында айтылған.
