3-ٵن
سەن بىزگە كۇش بەردىڭ، ٷمىت بەردىڭ
(ناقىل سوزدەر 14:26)
-
1. سيلادىڭ، ەحوبا، زور ٷمىت
وت بوپ جانعان لاۋلاپ.
ايتامىز جۇرتقا ول جايلى،
جۇرەكتەرىن جاۋلاپ.
الايدا قيىن كۇندەر كەلىپ،
ۇركىتتى-اۋ ٴبىزدى تالاي.
ٵپ-ساتتە ٷمىت جالىنى
ٴسونىپ قالدى قالاي؟
قايىرماسى:
سەن بىزگە كۇش بەردىڭ،
زور ٷمىت بەردىڭ،
ساعان ٴبىز سەنىم ارتامىز.
قولدايسىڭ ٵرقاشان،
قورىقپاي ەندى
ىزگى حاباردى ايتامىز.
-
2. اتايىن قايبىر كومەگىڭدى،
ولار ۇشان-تەڭىز.
جۇرەكتىڭ اشىپ قاتپارىن،
جازىپ قويشى دەيمىز.
ۇمىتپاي سوندا ٴبىز ولاردى،
قايتادان جالىندايمىز.
اتىڭدى باتىل جۇرەكپەن
جار ساپ، ۋاعىزدايمىز.
قايىرماسى:
سەن بىزگە كۇش بەردىڭ،
زور ٷمىت بەردىڭ،
ساعان ٴبىز سەنىم ارتامىز.
قولدايسىڭ ٵرقاشان،
قورىقپاي ەندى
ىزگى حاباردى ايتامىز.
(ٴزاب. 72:13، 14؛ ناق. س. 3:5، 6، 26؛ ەرم. 17:7 قاراڭىز.)
