ەلشىلەردىڭ ىستەرى 22:1—30
22 «اعايىندار مەن اقساقالدار، ٶزىمدى قورعاۋ ٷشىن ايتاتىن سوزدەرىمە قۇلاق سالىڭىزدار+!»
2 جۇرت ونىڭ ەۆرەيشە سويلەپ جاتقانىن ەستىپ، تىنىشتالا ٴتۇستى. سوندا ول بىلاي دەدى:
3 «مەن ٴياھۋديمىن+، كيليكياداعى تارس قالاسىندا تۋىلدىم+. يەرۋساليمدە گاماليەلدىڭ وزىنەن ٴبىلىم الىپ+، اتا-بابالارىمىزدىڭ زاڭىن* قاتاڭ ۇستانۋدى ۇيرەندىم+، سونداي-اق وسىنداعى بارلىعىڭىز سياقتى قۇدايعا قۇلشىنا قىزمەت ەتتىم+.
4 مەن وسى جولدا* جۇرگەندەردى ايەل-ەركەك دەمەي بۇعاۋلاپ، تۇرمەگە جاپتىردىم، ولاردى قۋدالاپ، ولىمىنە سەبەپكەر بولدىم+.
5 بۇعان باس ٴدىني قىزمەتكەر مەن ەل اقساقالدارى كۋا. مەن ولاردان داماسكىدەگى باۋىرلارعا ارناپ حات جازدىرىپ الدىم دا، جولعا شىقتىم. سول جەردەگىلەردى بۇعاۋلاپ، يەرۋساليمگە اكەلىپ جازالاتپاق بولدىم.
6 سودان جول ٴجۇرىپ، تۇسكە تامان داماسكىگە جاقىنداپ قالعانىمدا، كەنەتتەن كوكتەن كوز قارىقتىرار ساۋلە ٴتۇسىپ، اينالامدى تۇگەل جارقىراتىپ جىبەردى+.
7 مەن جەرگە قۇلاپ ٴتۇسىپ: —ساۋل، ساۋل، نەگە مەنى قۋدالاپ ٴجۇرسىڭ؟— دەگەن داۋىستى ەستىدىم.
8 —ٴسىز كىمسىز؟— دەپ سۇراعانىمدا، ول: —مەن ٶزىڭ قۋدالاپ جۇرگەن نازارەتتىك يسامىن،— دەپ جاۋاپ قاتتى.
9 قاسىمداعىلار ساۋلەنى كورگەنىمەن، ماعان سويلەگەن داۋىستىڭ نە ايتقانىن تۇسىنبەدى.
10 سوندا مەن: —يەم، مەن نە ىستەيىن؟— دەپ سۇراعاندا، يەم: —تۇر دا، داماسكىگە بار. سول جەردە ساعان نە ىستەۋ كەرەكتىگىنىڭ ٴبارى ايتىلادى+،— دەدى.
11 ساۋلەنىڭ قاتتى جارقىراعانى سونشا — كوزىم كورمەي قالدى. سوندىقتان قاسىمداعىلار مەنى داماسكىگە دەيىن قولىمنان جەتەكتەپ اپاردى.
12 سول جەردە مۇسا زاڭىن ۇستاناتىن ٵرى قۇدايدان قورقاتىن اناني ەسىمدى كىسى بار ەدى. سونداعى ياھۋديلەردىڭ ٴبارى ونى ماقتاپ جۇرەتىن.
13 ول قاسىما كەلىپ: —باۋىرلاسىم ساۋل، كوزىڭ كورەتىن بولسىن!— دەدى. سول ساتتە كوزىم اشىلىپ، ونى كوردىم+.
14 ول: —اتا-بابامىزدىڭ قۇدايى ٶز ەركىن تانىپ-ٴبىلسىن، ٵدىل ادامدى كورسىن ٵرى داۋسىن ەستىسىن دەپ، سەنى تاڭداپ الدى+.
15 ويتكەنى سەن كورىپ-ەستىگەن نارسەلەرىڭ تۋرالى بارشا جۇرتقا ايتىپ، ول جايىندا كۋالىك ەتەسىڭ+.
16 نەگە كىدىرىپ تۇرسىڭ؟ بار دا، شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶت جانە كۇنالارىڭ كەشىرىلۋ ٷشىن+ يسانى ەسىمىمەن اتاپ شاقىر+،— دەدى.
17 مەن يەرۋساليمگە ورالىپ+، عيباداتحانادا دۇعا ەتىپ جاتقانىمدا، ايان الىپ،
18 يەمىزدى كوردىم. ول ماعان: —يەرۋساليمنەن تەزىرەك كەت، ويتكەنى ولار مەن جايلى ايتقان كۋالىگىڭدى قابىلدامايدى+،— دەدى.
19 ال مەن: —يەم، سىزگە سەنگەندەردى تۇرمەگە قاماتىپ، ٴماجىلىسحانالاردا دۇرە سوقتىرىپ جۇرگەنىمدى ولار جاقسى بىلەدى+.
20 ٴسىزدىڭ كۋاگەرىڭىز ستەپاننىڭ قانى توگىلگەندە، مەن سول جەردە بولعانمىن. ونى ولتىرگەندەردى قۇپتاپ، جامىلعىلارىن كۇزەتىپ تۇردىم+،— دەدىم.
21 سوندا ول ماعان: —جولعا شىق، مەن سەنى الىستاعى باسقا ۇلتتارعا جىبەرەمىن+،— دەدى».
22 ولار پاۋىلدى مۇقيات تىڭداپ تۇرىپ، وسى سوزدەردەن كەيىن: «بۇل ادام جەر باسىپ جۇرۋگە لايىق ەمەس! ونىڭ كوزىن قۇرتىڭدار!»— دەپ ايقايلاي باستادى.
23 ولار ايقاي-شۋ كوتەرىپ، جامىلعىلارىن لاقتىرىپ، شاڭدى اسپانعا اتتى+.
24 سوندا مىڭباسى جۇرتتىڭ وعان نەگە سونشاما ايقايلاپ جاتقانىن ٴبىلۋ ٷشىن ساربازداردىڭ جاتاقحاناسىنا اپارىپ ساباتىپ، ودان جاۋاپ الۋدى بۇيىردى.
25 قولدارىن سوزىپ بۇعاۋلاپ، دۇرە سوققالى جاتقاندا، پاۋىل سول جەردە تۇرعان ٴجۇزباسىنا: «ريم ازاماتىن ساباعاندارىڭىز، ونىڭ ۇستىنە سوتتىڭ ۇكىمىنسىز ساباعاندارىڭىز، زاڭدى ما؟»+— دەدى.
26 مۇنى ەستىگەن ٴجۇزباسى مىڭباسىنا بارىپ: «ەندى نە ىستەمەكسىز؟ بۇل ادام ريم ازاماتى ەكەن عوي»،— دەدى.
27 مىڭباسى پاۋىلدىڭ قاسىنا كەلىپ: «سەن ريم ازاماتىسىڭ با؟»— دەپ سۇرادى. «ٴيا»،— دەدى ول.
28 مىڭباسى بولسا: «مەن بۇل ازاماتتىعىمدى كوپ اقشاعا ساتىپ العانمىن»،— دەگەندە، ول: «ال مەن تۋىلعاننان ريم ازاماتىمىن+»،— دەپ جاۋاپ بەردى.
29 ونى قيناپ تەرگەمەك بولعاندار دەرەۋ شەگىنىپ كەتتى. مىڭباسى بولسا ونىڭ ريم ازاماتى ەكەنىن ٴبىلىپ، شىنجىرمەن بۇعاۋلاعانى ٷشىن قورقىپ كەتتى+.
30 ەرتەسىنە ول ياھۋديلەردىڭ نە سەبەپتى ايىپتاعانىن ٴبىلۋ ٷشىن پاۋىلدى بوساتىپ، جوعارعى ٴدىني قىزمەتكەرلەر مەن جوعارعى كەڭەستىڭ بارلىق مۇشەلەرىنە جينالۋدى بۇيىردى. سوسىن پاۋىلدى الىپ كەلىپ، سولاردىڭ الدىنا شىعاردى+.
