1, 2. ა) რომელი უმნიშვნელოვანესი საკითხი ეხება ყველა ადამიანს? ბ) რატომ უნდა გვესმოდეს ეს საკითხი კარგად?

დღეს ბევრი ადამიანისთვის ყველაზე მთავარი ფულია. მათი უმთავრესი საფიქრალი სიმდიდრის დაგროვება და შენარჩუნებაა. ზოგი ცხოვრებაში პირველ ადგილზე ოჯახს, ჯანმრთელობაზე ზრუნვას ან კარიერას აყენებს.

² თუმცა არსებობს ამ ყველაფერზე მნიშვნელოვანი საკითხი, რომელიც თითოეულს გვეხება. ეს არის იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება. ამიტომ სიფხიზლე არ უნდა დავკარგოთ, რომ მხედველობიდან არ გამოგვრჩეს ეს უმნიშვნელოვანესი საკითხი. შეიძლება იმდენად მოგვიცვას ყოფითმა საზრუნავმა, რომ დაგვავიწყდეს, რამდენად მნიშვნელოვანია იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება. შესაძლოა საკუთარმა პრობლემებმა ისე დაგვამძიმოს, რომ მხედველობიდან გამოგვრჩეს ის. თუმცა, მეორე მხრივ, რაც უკეთ გვეცოდინება ამ საკითხის მნიშვნელობა, მით უფრო ადვილად გავუმკლავდებით ყოველდღიურ პრობლემებს და უფრო დავუახლოვდებით იეჰოვას.

3. რას აბრალებდა სატანა ღმერთს?

³ სატანა ეშმაკმა ეჭვქვეშ დააყენა იეჰოვას უზენაესობის კანონიერება. ის ამტკიცებდა, რომ ღმერთი არაკეთილსინდისიერი მმართველი იყო, თავის ქმნილებებს საუკეთესოს არ აძლევდა და მის გარეშე ადამიანები უფრო ბედნიერად და კარგად იცხოვრებდნენ (დაბ. 3:1—5). სატანამ ღვთისადმი ადამიანების ერთგულებაც დააყენა ეჭვქვეშ. ის ამბობდა, რომ ძლიერი ზეწოლის დროს ნებისმიერი ადამიანი უარყოფდა იეჰოვას მმართველობას (იობ. 2:4, 5). ამ ბრალდებების გამო იეჰოვამ დრო მისცა ადამიანებს, რათა დაენახვებინა, როგორი იქნებოდა მათი ცხოვრება ღვთის სამართლიანი მმართველობის გარეშე.

4. რატომ უნდა გადაიჭრას უზენაესობის საკითხი?

⁴ იეჰოვამ იცის, რომ სატანის ბრალდებები ცრუა. მაშ, რატომ მისცა ღმერთმა სატანას ამდენი დრო მათ დასამტკიცებლად? იმიტომ რომ ამ საკამათო საკითხში ყველა გონიერი ქმნილებაა ჩართული (წაიკითხეთ ფსალმუნის 83:18). გასათვალისწინებელია ისიც, რომ იეჰოვას მმართველობა ადამიანთა პირველმა წყვილმა უარყო და მას შემდეგ მსგავსი არჩევანი არაერთმა ადამიანმა გააკეთა. შედეგად, ზოგმა შეიძლება დაასკვნას, რომ ეშმაკის ბრალდება საფუძველს მოკლებული არ იყო. ვიდრე ეს საკითხი გონიერი ქმნილებებისთვის ბოლომდე ნათელი გახდება, დაპირისპირება ერებს, რასებს, ტომებს, ოჯახებსა თუ ცალკეულ ადამიანებს შორის გარდაუვალია. მაგრამ იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცების შემდეგ ღვთის სამართლიან მმართველობას აღარავინ დააყენებს ეჭვქვეშ და მთელ სამყაროში მშვიდობა დაისადგურებს (ეფეს. 1:9, 10).

5. რა როლს ვასრულებთ უზენაესობასთან დაკავშირებულ საკამათო საკითხში?

⁵ ღვთის უზენაესობის კანონიერება დამტკიცდება, სატანისა და ადამიანების მმართველობა კი სრულ კრახს განიცდის და ისინი აღარასოდეს იმმართველებენ. ღვთის მმართველობის დროს, რომელიც მესიანური სამეფოს მეშვეობით განხორციელდება, ყველა პრობლემა გადაიჭრება, ღვთის ერთგული მსახურები კი დაამტკიცებენ, რომ ადამიანებისთვის შეუძლებელი არ არის ღვთის ერთგულება (ეს. 45:23, 24). ალბათ, თქვენც გსურთ, მათ შორის იყოთ, ვინც თავისი ერთგულებით იეჰოვას უზენაესობას დაუჭერს მხარს. ამისთვის საჭიროა, ყოველთვის გონებაში გვქონდეს ეს საკითხი და გვესმოდეს მისი მნიშვნელოვნება.

6. რამდენად მნიშვნელოვანია იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება?

⁶ როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება ყველაზე მნიშვნელოვანი საკითხია, რომელიც ყველა ადამიანს ეხება. ის თითოეული ადამიანის ბედნიერებაზე მაღლა დგას. ხომ არ უკარგავს ეს ფასს ჩვენს ხსნას და ხომ არ მიანიშნებს იმაზე, რომ იეჰოვა არ ზრუნავს ჩვენზე?! რა თქმა უნდა, არა. რის საფუძველზე ვამბობთ ამას?

7, 8. რატომ იგულისხმება ღვთის უზენაესობის დამტკიცებაში იეჰოვას დაპირებების შესრულებაც?

⁷ იეჰოვას ძალიან უყვარს ადამიანები და აფასებს მათ. მას თავისი ძეც კი არ დაენანა ჩვენ სახსნელად (იოან. 3:16; 1 იოან. 4:9). თუ იეჰოვა თავის დაპირებებს არ შეასრულებდა, სატანას ექნებოდა იმის თქმის მიზეზი, რომ ღმერთი ცრუობდა, კარგს უკავებდა თავის ქმნილებებს და უსამართლო მმართველი იყო. ეს ღვთის მოწინააღმდეგეებსაც მისცემდა საბაბს, ეთქვათ: „სად არის ის დაპირებული დრო, როცა ის მოსული უნდა ყოფილიყო? მას შემდეგ, რაც ჩვენმა მამა-პაპამ სიკვდილის ძილით დაიძინა, ყველაფერი ისევე რჩება, როგორც ქმნილებათა დასაწყისიდან იყო“ (2 პეტ. 3:3, 4). ამიტომ იეჰოვა იზრუნებს, რომ მისი უზენაესობის  დამტკიცება მორჩილი ადამიანების ხსნასაც მოემსახუროს (წაიკითხეთ ესაიას 55:10, 11). უფრო მეტიც, იეჰოვას უზენაესობა ყოველთვის სიყვარულით ვლინდება. ამიტომ შეგვიძლია დარწმუნებულები ვიყოთ, რომ მას ყოველთვის ეყვარება თავისი ერთგული მსახურები და დააფასებს მათ (გამ. 34:6).

⁸ იმის აღიარება, რომ იეჰოვას უზენაესობა ასეთი მნიშვნელოვანია, არც ჩვენ გვიკარგავს ფასს იეჰოვას თვალში და არც ჩვენს ხსნას აუფასურებს. ეს იმაზე მიანიშნებს, რომ სწორად გვესმის უზენაესობისა და ხსნის საკითხი. სწორი თვალსაზრისის ქონა აუცილებელია, რათა მხედველობიდან არ გამოგვრჩეს ის, რაც უმთავრესია, და იეჰოვას სამართლიანი მმართველობის მხარე დავიკავოთ.

9. რას ამტკიცებდა სატანა? (იხილეთ სურათი 22-ე გვერდზე)

⁹ სწორი თვალსაზრისის ქონის საჭიროება კარგად ჩანს წიგნ „იობიდან“, რომელიც ბიბლიის წიგნებს შორის ერთ-ერთი უძველესია. მასში ჩაწერილია სატანის განაცხადი, რომ დიდი განსაცდელის დროს იობი უარყოფდა ღმერთს. სატანა ცდილობდა, რომ იობის ტანჯვა თავად ღმერთს გამოეწვია. ეს ასე არ მოხდა, თუმცა იეჰოვამ სატანას იობის გამოცდის უფლება მისცა და უთხრა: „აი, შენს ხელშია ყველაფერი, რაც აქვს“ (წაიკითხეთ იობის 1:7—12). მოკლე დროში იობმა დაკარგა მსახურები, მთელი ქონება და ათივე შვილი. სატანამ ისე მოაწყო ყველაფერი, თითქოს იობის განსაცდელები ღვთის ბრალი იყო (იობ. 1:13—19). შემდეგ სატანამ მას საშინელი დაავადება შეჰყარა (იობ. 2:7). თითქოს ეს საკმარისი არ ყოფილიყო, ცოლმა და სამმა ვაი-მეგობარმა თავიანთი სიტყვებით უფრო მეტი ტკივილი მიაყენეს იობს (იობ. 2:9; 3:11; 16:2).

10. ა) რით ცხადყო იობმა, რომ ღვთის ერთგული იყო? ბ) რა შეცდომა დაუშვა მან?

¹⁰ რით დასრულდა ეს ყველაფერი? აშკარა გახდა, რომ სატანის ბრალდება ცრუ იყო. იობმა ზურგი არ შეაქცია ღმერთს (იობ. 27:5). თუმცა რაღაც მომენტში იობმა სწორი ხედვა დაკარგა. ის მხოლოდ საკუთარი სიმართლის დამტკიცებას ლამობდა და ღვთისგან ტანჯვის მიზეზის ახსნასაც კი ითხოვდა (იობ. 7:20; 13:24). იობის საქციელს შეიძლება გამართლება მოვუძებნოთ, თუ გავითვალისწინებთ, რის გადატანა მოუწია მას. თუმცა ღმერთმა საჭიროდ ჩათვალა, მისთვის თვალსაზრისი შეესწორებინა. როგორ გააკეთა მან ეს?

11, 12. რა დაანახვა იეჰოვამ იობს და რა რეაქცია ჰქონდა მას?

¹¹ ღვთის სიტყვები ჩაწერილია წიგნ „იობის“ ოთხ თავში (თავები 38—41), თუმცა ვერსად ვნახავთ, რომ ღმერთმა იობს მისი ტანჯვის მიზეზი აუხსნა. ღმერთს იობის წინაშე თავის მართლება არ სჭირდებოდა. მას  სურდა, დახმარებოდა იობს, გაეთვითცნობიერებინა, რომ ღვთის დიდებულებასთან შედარებით ის არარაობა იყო. იეჰოვამ აგრეთვე დაანახვა იობს, რომ ყურადღება უფრო მნიშვნელოვან საკითხებზე უნდა გადაეტანა (წაიკითხეთ იობის 38:18—21). შედეგად, იობმა სწორი თვალსაზრისი აღიდგინა.

¹² ასეთი დიდი განსაცდელების შემდეგ მკაცრად ხომ არ მოექცა იეჰოვა იობს, როცა პირდაპირ შეაგონა? რა თქმა უნდა, არა, და არც იობი თვლიდა ამას სიმკაცრედ. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი რამ გადაიტანა, იობი ღვთის მადლიერი იყო. ბოლოს მან ისიც კი თქვა: „უკან მიმაქვს ჩემი სიტყვები და მტვერსა და ნაცარში ვინანიებ“ (იობ. 42:1—6). ვიდრე იეჰოვა შეაგონებდა, ახალგაზრდა ელიჰუმაც მისცა იობს რჩევები (იობ. 32:5—10). მას შემდეგ, რაც იობმა შეგონება მიიღო და თვალსაზრისი შეიცვალა, იეჰოვამ ყველას გასაგონად თქვა, რომ იწონებდა განსაცდელების დროს იობის გამოვლენილ ერთგულებას (იობ. 42:7, 8).

13. როგორ დაეხმარებოდა იეჰოვას რჩევები იობს განსაცდელების შემდეგაც?

¹³ იეჰოვას რჩევები განსაცდელების შემდეგაც დიდხანს დაეხმარებოდა იობს. მიუხედავად იმისა, რომ „იეჰოვამ იობის ბოლო წლები პირვანდელზე მეტად აკურთხა“, დანაკარგის ასანაზღაურებლად და ყველაფრის აღსადგენად დრო იყო საჭირო, რომ აღარაფერი ვთქვათ „შვიდი ვაჟისა და სამი ასულის“ დაბადებაზე (იობ. 42:12—14). უეჭველია, იობს ძალიან მოენატრებოდა თავისი შვილები, რომლებიც სატანის მიზეზით დაიღუპნენ. მას ალბათ არასდროს დაავიწყდებოდა გადატანილი ტკივილი. ბოლომდე რომც გაეგო თავისი განსაცდელების მიზეზი, დროდადრო მაინც გაიფიქრებდა, რატომ ეტანჯა ასე ძალიან. ნებისმიერ შემთხვევაში მას შეეძლო ეფიქრა ღვთის სიტყვებზე. ეს ანუგეშებდა მას და სწორი თვალსაზრისის შენარჩუნებაში დაეხმარებოდა (ფსალმ. 94:19).

14. რას ვსწავლობთ იობის შემთხვევიდან?

¹⁴ იობის შემთხვევა ჩვენც გვანუგეშებს და გვეხმარება, სწორი თვალსაზრისი განვივითაროთ. იეჰოვას ნებით, ის „ჩვენ სასწავლებლად დაიწერა, რათა მოთმინებითა და წმინდა წერილებიდან მიღებული ნუგეშით გვქონდეს იმედი“ (რომ. 15:4). რას ვსწავლობთ იობის შემთხვევიდან? უპირველესად იმას, რომ ყოველდღიური საზრუნავის გამო მხედველობიდან არ უნდა გამოგვრჩეს უმთავრესი — იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება. ჩვენ შეგნებული უნდა გვქონდეს, რომ ამ მნიშვნელოვან საკითხში იობის მსგავსად უნდა შევინარჩუნოთ ერთგულება მაშინაც, როცა ურთულესი განსაცდელების წინაშე ვდგავართ.

15. რას ემსახურება განსაცდელების დროს ერთგულების შენარჩუნება?

¹⁵ რატომ გვანუგეშებს იმაზე ფიქრი, რომ ჩვენი ერთგულება აზრმოკლებული არ  არის? იმიტომ რომ ჩვენი განსაცდელები გარკვეულ მიზანს ემსახურება. ისინი იეჰოვას კეთილგანწყობის დაკარგვაზე კი არ მიანიშნებს, არამედ საშუალებას გვაძლევს, მხარი დავუჭიროთ ღვთის უზენაესობას (იგავ. 27:11). მოთმინებას „ღვთის მოწონება მოაქვს“ და იმედს გვიმტკიცებს (წაიკითხეთ რომაელების 5:3—5). იობის შემთხვევიდან ჩანს, „რა სათუთი გრძნობები აქვს იეჰოვას და რა გულმოწყალეა“ (იაკ. 5:11). ამიტომ შეგვიძლია დარწმუნებულები ვიყოთ, რომ ის აკურთხებს ყველას, ვინც მის უზენაესობას უჭერს მხარს. ამის ცოდნა გვეხმარება, ყველაფერი მოვითმინოთ და სულგრძელნი ვიყოთ სიხარულით (კოლ. 1:11).

16. რატომ უნდა შევახსენოთ საკუთარ თავს, რამდენად მნიშვნელოვანია იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცება?

¹⁶ ცხადია, იეჰოვას უზენაესობის დამტკიცებაზე ყურადღების კონცენტრირება ყოველთვის ადვილი არ არის, რადგან ზოგჯერ შეიძლება პრობლემებმა გვშთანთქას. შეიძლება პატარა პრობლემა გადაულახავ სირთულედ მოგვეჩვენოს, თუ გამუდმებით მასზე ვიფიქრებთ. ამიტომ ყოველთვის უნდა შევახსენოთ საკუთარ თავს, რამდენად მნიშვნელოვანია სირთულეების დროს იეჰოვას უზენაესობის მხარდაჭერა.

17. როგორ გვეხმარება სულიერ საქმეებში მონაწილეობა უმთავრეს საკითხზე ყურადღების კონცენტრირებაში?

¹⁷ სულიერ საქმეებში რეგულარულად მონაწილეობა გვეხმარება, ყურადღება ამ უმთავრესი საკითხიდან სხვა რამეზე არ გადავიტანოთ. მაგალითად, ერთ დას, რენეს, ინსულტი დაემართა, ქრონიკული ტკივილები აწუხებდა და ავთვისებიანი სიმსივნე ჰქონდა. სამედიცინო დაწესებულებებში მკურნალობის დროს მან უქადაგა მედპერსონალს, პაციენტებსა და მათ მნახველებს. ერთ საავადმყოფოში მან ორკვირა-ნახევარში 80 საათი იქადაგა. რენეს სიკვდილის პირასაც კი არ დავიწყებია იეჰოვას უზენაესობის საკითხი, რამაც გარკვეულწილად მას მდგომარეობა შეუმსუბუქა.

18. რა მოჰყვება შედეგად იეჰოვას უზენაესობის მხარდაჭერას, როგორც ერთი დის შემთხვევიდან ჩანს?

¹⁸ რა თქმა უნდა, გვინდა, რომ ყოველდღიური პრობლემების დროსაც არ დაგვავიწყდეს იეჰოვას უზენაესობის საკითხი. ჯენიფერს სახლში დასაბრუნებლად სამ დღეს მოუწია აეროპორტში ლოდინი, რადგან ყველა რეისი გადაიდო. მარტო მყოფ და გადაღლილ ჯენიფერს შეიძლებოდა თავი უბედურად ეგრძნო. ნაცვლად ამისა, მან იეჰოვას სთხოვა, დაენახვებინა, როგორ დახმარებოდა გარშემო მყოფ ხალხს, რომლებიც მის მსგავს მდგომარეობაში იყვნენ. რა მოჰყვა ამას შედეგად? მან ბევრს უქადაგა და დიდი რაოდენობით ლიტერატურა გაავრცელა. ის ამბობს: „ვგრძნობდი, რომ იეჰოვამ მაკურთხა ამ არასახარბიელო მდგომარეობაში და საკმარისი ძალა მომცა, რომ მისი სახელი განმედიდებინა“. ღვთის ნების შესრულება ჯენიფერისთვის უმთავრესი იყო.

19. რა პოზიცია უკავია იეჰოვას ხალხს უზენაესობის საკითხში?

¹⁹ ჭეშმარიტი რელიგია იმით განსხვავდება ცრუ რელიგიისგან, რომ მის მიმდევრებს კარგად ესმით იეჰოვას უზენაესობის საკითხი. ღვთის ხალხი ყოველთვის მხარს უჭერდა მის უზენაესობას. როგორც ჭეშმარიტი რელიგიის მიმდევრები, თითოეული უნდა დავდგეთ იეჰოვას უზენაესობის მხარეს.

20. რას გრძნობს იეჰოვა, როცა მის უზენაესობას უჭერთ მხარს?

²⁰ დარწმუნებული იყავით, იეჰოვა აფასებს თქვენს ძალისხმევას, როცა მხარს უჭერთ მის უზენაესობას იმით, რომ ერთგულად ემსახურებით და მედგრად იტანთ განსაცდელებს (ფს. 18:25). შემდეგ სტატიაში განვიხილავთ, რატომ უნდა დავუჭიროთ მხარი იეჰოვას უზენაესობას და როგორ შეგვიძლია ამის გაკეთება.