მათეს სახარება 26:1—75
-
მღვდლები იესოს მოკვლას გეგმავენ (1—5).
-
იესოს ძვირფას ნელსაცხებელს სცხებენ (6—13).
-
უკანასკნელი პასექი და იუდას ღალატი (14—25).
-
უფლის ვახშმის დაწესება (26—30).
-
იესო პეტრეს ეუბნება, რომ სამჯერ უარყოფს (31—35).
-
იესო ლოცულობს გეთსემანეს ბაღში (36—46).
-
იესოს შეპყრობა (47—56).
-
იესო სინედრიონის წინაშე (57—68).
-
პეტრე უარყოფს იესოს (69—75).
26 იესომ დაასრულა ეს სიტყვები და მოწაფეებს უთხრა:
2 „თქვენ იცით, რომ ორ დღეში პასექი იქნება+ და კაცის ძეს ძელზე გასაკრავად გადასცემენ“.+
3 მაშინ უფროსი მღვდლები და ხალხის უხუცესები მღვდელმთავარ კაიაფას ეზოში შეიკრიბნენ+
4 და მოითათბირეს,+ მზაკვრულად შეეპყროთ იესო და მოეკლათ.
5 თქვეს, ოღონდ დღესასწაულზე ნუ ვიზამთ ამას, ხალხში აურზაური რომ არ ატყდესო.
6 როცა იესო ბეთანიაში, კეთროვანი სიმონის სახლში+
7 სუფრასთან იყო, მივიდა მასთან ერთი ქალი, მიიტანა ძვირფასი ნელსაცხებელი ალაბასტრონით და თავზე დაასხა.
8 ამან მოწაფეები აღაშფოთა: „ასე უაზროდ რატომ დახარჯა?
9 ხომ შეიძლებოდა, კარგ ფასად გაყიდულიყო და ღარიბებისთვის მიგვეცა?!“
10 იესო მიხვდა, რაზეც ლაპარაკობდნენ, და უთხრა მათ: „რას ერჩით ამ ქალს? მან ხომ სიკეთე გამიკეთა.
11 ღარიბები ყოველთვის თქვენ გვერდით იქნებიან,+ მე კი ყოველთვის არ გეყოლებით.+
12 მან ნელსაცხებელი მცხო და დასაკრძალავად მომამზადა.+
13 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მთელ მსოფლიოში, სადაც კი სასიხარულო ცნობას იქადაგებენ, იმასაც გაიხსენებენ, რაც ამ ქალმა გააკეთა“.+
14 მაშინ თორმეტი მოციქულიდან ერთ-ერთი, რომელსაც იუდა ისკარიოტელს უწოდებდნენ,+ უფროს მღვდლებთან მივიდა+
15 და უთხრა: „რას მომცემთ, ის რომ ხელში ჩაგიგდოთ?“+ ისინი მას 30 ვერცხლად მოურიგდნენ.+
16 მას შემდეგ ის ხელსაყრელ შემთხვევას ეძებდა, რომ გაეცა იგი.
17 უფუარობის დღესასწაულის+ პირველ დღეს იესოსთან მოწაფეები მივიდნენ და ჰკითხეს: „სად გინდა, რომ მოგიმზადოთ საპასექო ვახშამი?“+
18 მან მიუგო: „წადით ქალაქში ამა და ამ კაცთან და უთხარით, მოძღვარმა შემოგითვალა, მოახლოვდა ჩემთვის დანიშნული დრო და შენთან აღვნიშნავო პასექს ჩემს მოწაფეებთან ერთად“.
19 მოწაფეები იესოს ნათქვამისამებრ მოიქცნენ და საპასექო სამზადისს შეუდგნენ.
20 საღამო ხანს,+ როცა ის და მისი თორმეტი მოწაფე სუფრასთან იყვნენ+
21 და ჭამდნენ, უთხრა მათ: „ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს“.+
22 ისინი ძალიან შეწუხდნენ და სათითაოდ ეკითხებოდნენ: „მე ხომ არა, უფალო?“
23 მან კი მიუგო: „ვინც ჩემთან ერთად ყოფს ხელს ჯამში, ის გამცემს.+
24 კაცის ძე კი მიდის, როგორც დაწერილია მასზე, მაგრამ ვაი+ მას, ვინც კაცის ძეს გასცემს!+ მისთვის აჯობებდა, არ დაბადებულიყო“.+
25 იუდამ, რომელიც მის გაცემას აპირებდა, ჰკითხა: „მე ხომ არა, რაბი?“ იესომ მიუგო: „შენ თვითონ თქვი ეს!“
26 ისინი ჯერ კიდევ ჭამდნენ, როცა იესომ აიღო პური, ილოცა*, დაამტვრია,+ მოწაფეებს გადააწოდა და უთხრა: „აიღეთ და ჭამეთ! ეს ჩემს სხეულს განასახიერებს*“.+
27 აიღო სასმისი, ღმერთს მადლობა შესწირა, მისცა მათ და უთხრა: „ყველამ შესვით,+
28 რადგან ეს ჩემს სისხლს განასახიერებს*,+ რომლითაც ძალაში შევა შეთანხმება+ და რომელიც მრავალთათვის უნდა დაიღვაროს+ ცოდვების მისატევებლად.+
29 გეუბნებით: აღარ დავლევ ვაზის ნაჟურს იმ დღემდე, სანამ თქვენთან ერთად არ დავლევ ახალს მამაჩემის სამეფოში“.+
30 ბოლოს ღმერთს უგალობეს და ზეთისხილის მთისკენ გაემართნენ.+
31 მაშინ იესომ უთხრა მათ: «ამაღამ ყველანი მიმატოვებთ*, რადგან დაწერილია: „დავკრავ მწყემსს და გაიფანტება ცხვარი“.+
32 მაგრამ, როცა მკვდრეთით აღვდგები, თქვენზე ადრე წავალ გალილეაში».+
33 პეტრემ მიუგო: „ყველამ რომ მიგატოვოს, მე არ მიგატოვებ!“+
34 იესომ უთხრა: „ჭეშმარიტებას გეუბნები: ამაღამ მამლის ყივილამდე სამჯერ უარმყოფ“.+
35 პეტრემ კვლავ მიუგო: „რომც მომკლან შენთან ერთად, არ უარგყოფ!“+ იმავეს ამბობდა ყველა სხვა მოწაფეც.
36 მაშინ იესო მათთან ერთად მივიდა ადგილას, გეთსემანეს რომ ეძახდნენ,+ და მოწაფეებს უთხრა: „აქ დასხედით, მე კი წავალ და ვილოცებ“.+
37 თან წაიყვანა პეტრე და ზებედეს ვაჟები. მაშინ დიდად დამწუხრდა და დანაღვლიანდა იგი.+
38 უთხრა მათ: „ძლიერ ვარ დამწუხრებული. დარჩით აქ და ჩემთან ერთად იფხიზლეთ“.+
39 ცოტა გაიარა, პირქვე დაემხო და ლოცულობდა:+ „მამა, თუ შესაძლებელია, ამარიდე ეს სასმისი,+ მაგრამ დაე ყველაფერი ისე იყოს, როგორც შენ გინდა, და არა როგორც მე“.+
40 მოწაფეებთან რომ მივიდა და მძინარეები ნახა, პეტრეს ჰკითხა: „ნუთუ არ შეგეძლოთ, ერთი საათი მაინც გეფხიზლათ ჩემთან ერთად?!+
41 იფხიზლეთ+ და განუწყვეტლივ ილოცეთ,+ რათა არ ცდუნდეთ.+ სული მონდომებულია, ხორცი კი — სუსტი“.+
42 მეორედაც წავიდა და ილოცა: „მამა, თუ შეუძლებელია, რომ ამერიდოს ეს სასმისი და არ შევსვა, იყოს შენი ნებისამებრ“.+
43 როცა მოწაფეებთან დაბრუნდა, ისინი ისევ მძინარენი დახვდნენ, რადგან კვლავ ძილი მორეოდათ.
44 იესომ დატოვა ისინი, წავიდა და მესამედ ილოცა; კვლავ იმავეს შესთხოვდა ღმერთს.
45 შემდეგ მოწაფეებთან დაბრუნდა და უთხრა: „ასეთ დროს გძინავთ და ისვენებთ?! აი, მოახლოვდა დრო, როცა კაცის ძე ცოდვილებს გადაეცემა.
46 ადექით, წავიდეთ! აი, მოდის ჩემი გამცემი“.
47 ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა იუდა, თორმეტი მოციქულიდან ერთ-ერთი; მას ახლდა უფროსი მღვდლებისა და ხალხის უხუცესების მიერ გამოგზავნილი მახვილებითა და ხელკეტებით შეიარაღებული ბრბო.+
48 მის გამცემს მათთვის ნათქვამი ჰქონდა, რომ ნიშანს მისცემდა: „ვისაც ვაკოცებ, ის იქნება და შეიპყარით“.
49 იუდა პირდაპირ იესოსთან მივიდა და მიესალმა: „გამარჯობა, რაბი!“, შემდეგ კი ეამბორა.
50 იესომ ჰკითხა: „რისთვის მოსულხარ?“+ მივიდნენ მასთან, ხელი სტაცეს და შეიპყრეს.
51 მაშინ ერთ-ერთმა იესოსთან მყოფმა მახვილი იშიშვლა, დაჰკრა მღვდელმთავრის მონას და ყური ჩამოათალა.+
52 იესომ უთხრა მას: „ჩააგე მახვილი,+ რადგან მახვილის ამღები მახვილითვე დაიღუპება!+
53 იქნებ გგონია, რომ არ შემიძლია ვთხოვო მამაჩემს, ახლავე აქ გამიჩინოს ანგელოზთა 12-ზე მეტი ლეგიონი?!+
54 მაშინ როგორღა შესრულდება წმინდა წერილებში ჩაწერილი, რომ ასე უნდა მოხდეს?!“
55 შემდეგ იესომ ხალხს უთხრა: „ყაჩაღი ვარ, მახვილებითა და ხელკეტებით რომ მოხვედით ჩემ შესაპყრობად?! ყოველდღე ტაძარში ვიჯექი და ვასწავლიდი,+ და არ შეგიპყრივართ,+
56 მაგრამ ეს ყველაფერი წინასწარმეტყველთა მიერ დაწერილის შესასრულებლად მოხდა“.+ მაშინ ყველა მოწაფემ მიატოვა ის და გაიქცა.+
57 შემპყრობლებმა მღვდელმთავარ კაიაფასთან+ წაიყვანეს იესო, სადაც მწიგნობრები და უხუცესები შეკრებილიყვნენ.+
58 პეტრე მოშორებით მიჰყვებოდა მას, შემდეგ მღვდელმთავრის ეზოში შეჰყვა და მოსამსახურეებთან დაჯდა, რათა ენახა, რით დასრულდებოდა ყველაფერი.+
59 იესო სიკვდილით რომ დაესაჯათ, უფროსი მღვდლები და მთელი სინედრიონი ცრუმოწმეებს ეძებდნენ.+
60 ბევრი ცრუმოწმე კი გამოდიოდა, მაგრამ ხელჩასაჭიდს ვერაფერს პოულობდნენ.+ ბოლოს ორნი გამოვიდნენ
61 და თქვეს: „ეს კაცი ამბობდა: შემიძლია ღვთის ტაძარი დავანგრიო და სამ დღეში ავაშენოო“.+
62 მღვდელმთავარი წამოდგა და ჰკითხა მას: „რა პასუხს გასცემ? გესმის, რაში გდებენ ბრალს?“+
63 იესო დუმდა.+ მაშინ მღვდელმთავარმა უთხრა: „ცოცხალ ღმერთს გაფიცებ, გვითხარი, ქრისტე ხარ, ღვთის ძე?“+
64 იესომ მიუგო: „შენ თვითონ თქვი ეს. მაგრამ მე გეუბნებით: ამიერიდან კაცის ძეს+ ძლიერის მარჯვნივ მჯდომარესა+ და ცის ღრუბლებზე მომავალს იხილავთ“.+
65 მაშინ მღვდელმთავარმა მოსასხამი შემოიხია და თქვა: „მკრეხელობს! რაღად გვინდა მოწმეები?! ხომ მოისმინეთ, როგორ მკრეხელობს?!
66 რას იტყვით?“ მათ მიუგეს: „სიკვდილის ღირსია!“+
67 მაშინ დაუწყეს სახეში ფურთხება+ და მუშტებით ცემა.+ ზოგი სილას აწნავდა+
68 და ეუბნებოდა, ქრისტე, თუ წინასწარმეტყველი ხარ, აბა გვითხარი, ვინ დაგარტყაო.
69 პეტრე კი გარეთ იჯდა, ეზოში. მივიდა მასთან ერთი მოახლე და უთხრა: „შენც იესო გალილეელთან იყავი!“+
70 მან კი ყველას წინაშე უარყო: „არ ვიცი, რაზე ლაპარაკობ“.
71 კარიბჭიდან რომ გამოდიოდა, სხვა მოახლემაც შენიშნა და უთხრა იქ მყოფებს: „ეს კაცი იესო ნაზარეთელთან იყო!“+
72 მან კვლავ უარყო და დაიფიცა: „არ ვიცნობ მაგ კაცს!“
73 ცოტა ხნის შემდეგ იქ მდგომნი მივიდნენ პეტრესთან და უთხრეს: „შენ ნამდვილად ერთი იმათგანი ხარ, შენივე კილო გაგცემს“.
74 მაშინ მოჰყვა ის წყევლასა და ფიცილს, არ ვიცნობო მაგ კაცს, და მამალმაც იყივლა.
75 გაახსენდა პეტრეს იესოს ნათქვამი, მამლის ყივილამდე სამჯერ უარმყოფო,+ გარეთ გავიდა და მწარედ ატირდა.
სქოლიოები
^ სიტყვასიტყვით — „აკურთხა“.
^ სიტყვასიტყვით — „ჩემი სხეულია“.
^ სიტყვასიტყვით — „ჩემი სისხლია“.
^ სიტყვასიტყვით — „დაბრკოლდებით ჩემ გამო“.
