Mbuktèkké nèk setya karo Yéhuwah kuwi ora mung liwat omongan lan perbuatan, tapi ya kudu mastèkké nèk apa sing dipikirké nggawé Yéhuwah seneng. (Mzm 19:14) Kuwi sebabé ing Alkitab disebutké nèk kudu mikirké ”apa waé sing bener, sing penting, sing adil, sing murni, sing nggawé awaké dhéwé nresnani wong liya, sing terhormat, sing apik, lan sing pantes dialem”. (Flp 4:8) Mémang, kadhang pikiran sing salah isa muncul. Tapi nèk ngupaya ngendhalèni dhiri, awaké dhéwé mesthi isa nyingkirké pikiran sing salah lan mikirké sing bener. Nèk terus mikirké sing bener, perbuatané mesthi ya dadi bener.—Mrk 7:​21-23.

Menurut ayat-ayat iki, awaké dhéwé aja nganti mikirké apa?

Rm 12:3

Luk 12:15

Mat 5:28

Flp 3:13