Jeremía 30:1–24
-
Loforð um endurreisn og lækningu (1–24)
30 Orðið sem kom til Jeremía frá Jehóva:
2 „Jehóva Guð Ísraels segir: ‚Skrifaðu í bók öll þau orð sem ég segi við þig.
3 „Þeir dagar koma,“ segir Jehóva, „þegar ég safna saman útlögum þjóðar minnar, Ísraels og Júda,“+ segir Jehóva. „Ég flyt þá aftur til landsins sem ég gaf forfeðrum þeirra og þeir eignast það á ný.“‘“+
4 Þetta eru orðin sem Jehóva flutti Ísrael og Júda.
5 Jehóva segir:
„Við heyrum skelfingaróp,óttinn er allsráðandi og friðurinn enginn.
6 Spyrjið ykkur: Getur karlmaður fætt barn?
Hvers vegna sé ég þá alla sterka menn halda um kviðinn*eins og kona í barnsburði?+
Hvers vegna eru öll andlit orðin náföl?
7 Æ! Sá dagur er hræðilegur,*+ólíkur öllum öðrum.
Þetta er neyðarstund fyrir Jakoben honum verður bjargað.“
8 „Á þeim degi,“ segir Jehóva hersveitanna, „brýt ég okið af hálsi þínum og slít reipin* sundur. Aldrei aftur munu ókunnugir* gera þá* að þrælum sínum.
9 Þeir munu þjóna Jehóva Guði sínum og Davíð konungi sínum sem ég set yfir þá.“+
10 „Vertu ekki hræddur, þjónn minn, Jakob,“ segir Jehóva,„og óttastu ekki, Ísrael,+því að ég frelsa þig úr fjarlægu landiog afkomendur þína úr landinu þar sem þeir eru í útlegð.+
Jakob snýr aftur heim og býr við frið og öryggi,enginn mun hræða hann.“+
11 „Ég er með þér,“ segir Jehóva, „til að bjarga þér.
Ég útrými öllum þeim þjóðum sem ég tvístraði þér til+en þér mun ég ekki útrýma.+
Ég aga þig* að hæfilegu markien læt þér engan veginn órefsað.“+
12 Jehóva segir:
„Brot þitt grær ekki,+sár þitt er ólæknandi.
13 Enginn tekur að sér mál þitt,við meininu er engin lækning.
Þú nærð ekki bata.
14 Allir ákafir elskhugar þínir hafa gleymt þér.+
Þeir hafa enga þörf fyrir þig lengurþví að ég hef slegið þig eins og óvinur,+refsað þér eins og grimmur maðurþví að sekt þín er mikil og syndir þínar margar.+
15 Af hverju æpirðu vegna meiðsla þinna?
Kvöl þín er ólæknandi.
Ég hef gert þér þettaþví að sekt þín er mikil og syndir þínar margar.+
16 En öllum sem eyða þér verður vissulega eytt+og allir óvinir þínir verða líka fluttir í útlegð.+
Þeir sem ræna þig verða rændirog ég læt þá sem stela frá þér verða þjófum að bráð.“+
17 „En ég lækna þig og græði sár þín,“+ segir Jehóva,„þótt menn hafi kallað þig ‚hina útskúfuðu‘,‚Síon sem enginn hefur þörf fyrir‘.“+
18 Jehóva segir:
„Ég kem aftur til tjalda Jakobs og safna saman útlögunum,+ég miskunna mig yfir bústaði hans.
Borgin verður endurreist á hæð sinni+og hallarvirkið mun standa á sínum fyrri stað.
19 Þaðan mun heyrast þakkarsöngur og hlátrasköll.+
Ég læt þeim fjölga og þeir verða ekki fáir.+
Ég geri þá fjölmenna*og þeir verða ekki lítilfjörlegir.+
20 Synir hans verða eins og áður fyrrog söfnuður hans verður stöðugur frammi fyrir mér.+
Ég dreg til ábyrgðar alla sem kúga hann.+
21 Leiðtogi hans mun koma af honumog valdhafi hans verður úr hans eigin röðum.
Ég leyfi honum að nálgast mig og hann mun koma til mín.“
„Hver myndi annars þora að* nálgast mig?“ segir Jehóva.
22 „Þið verðið þjóð mín+ og ég verð Guð ykkar.“+
23 Stormur Jehóva, reiði hans, brýst fram,+stormsveipur þyrlast yfir höfuð hinna illu.
24 Brennandi reiði Jehóva linnir ekkifyrr en hann hefur framfylgt áformum hjarta síns og komið þeim til leiðar.+
Þið munuð skilja það á síðustu dögum.+
Neðanmáls
^ Eða „lendar sínar“.
^ Orðrétt „mikill“.
^ Orðrétt „böndin“.
^ Eða „útlendingar“.
^ Orðrétt „hann“.
^ Eða „refsa þér“.
^ Eða hugsanl. „læt þá njóta virðingar“.
^ Orðrétt „leggja hjarta sitt að veði til að“.
