Síðari Konungabók 22:1–20
22 Jósía+ var átta ára þegar hann varð konungur og hann ríkti í 31 ár í Jerúsalem.+ Móðir hans hét Jedída og var dóttir Adaja frá Boskat.+
2 Hann gerði það sem var rétt í augum Jehóva. Hann fetaði í fótspor Davíðs forföður síns+ í einu og öllu og vék hvorki til hægri né vinstri.
3 Á 18. stjórnarári sínu sendi Jósía konungur Safan ritara, son Asalja Mesúllamssonar, til húss Jehóva+ og sagði:
4 „Farðu til Hilkía+ æðstaprests og segðu honum að sækja peningana sem eru komnir í hús Jehóva+ og dyraverðirnir hafa safnað saman af fólkinu.+
5 Peningarnir skulu fengnir þeim sem hafa umsjón með vinnunni í húsi Jehóva til að þeir geti greitt verkamönnunum sem vinna við að gera við skemmdirnar á* húsi Jehóva,+
6 það er að segja handverksmönnunum, byggingarverkamönnunum og múrurunum. Þeir skulu síðan nota peningana til að kaupa timbur og tilhöggna steina til þess að gera við húsið.+
7 Þeir þurfa ekki að gera grein fyrir fénu sem þeir fá því að þeim er treystandi.“+
8 Nokkru síðar sagði Hilkía æðstiprestur við Safan ritara:+ „Ég fann lögbókina+ í húsi Jehóva!“ Hilkía rétti Safan bókina og hann byrjaði að lesa hana.+
9 Síðan fór Safan ritari til konungs og sagði: „Þjónar þínir hafa safnað saman peningunum sem voru í húsi Jehóva og afhent mönnunum sem hafa umsjón með vinnunni þar.“+
10 Safan ritari sagði síðan við konung: „Hilkía prestur lét mig fá bók.“+ Og Safan las úr henni fyrir konunginn.
11 Þegar konungur heyrði það sem stóð í lögbókinni reif hann föt sín.+
12 Síðan gaf hann Hilkía presti, Ahíkam+ Safanssyni, Akbór Míkajasyni, Safan ritara og Asaja þjóni konungs þessi fyrirmæli:
13 „Farið og spyrjið Jehóva fyrir mig, fólkið og allan Júda um það sem stendur í bókinni sem hefur fundist. Reiði Jehóva, sem hefur blossað upp gegn okkur, er mikil+ því að forfeður okkar hlýddu ekki því sem stendur í bókinni og fylgdu ekki þeim fyrirmælum sem þar eru skráð handa okkur.“
14 Hilkía prestur, Ahíkam, Akbór, Safan og Asaja fóru þá til Huldu spákonu.+ Hún var eiginkona Sallúms klæðavarðar, sonar Tíkva Harhassonar, og bjó í Nýja hverfinu* í Jerúsalem. Þar töluðu þeir við hana.+
15 Hún sagði við þá: „Jehóva Guð Ísraels segir: ‚Segið manninum sem sendi ykkur til mín:
16 „Jehóva segir: ‚Ég leiði ógæfu yfir þennan stað og íbúa hans. Allt sem stendur í bókinni sem Júdakonungur hefur lesið+ mun rætast.
17 Reiði mín mun blossa upp gegn þessum stað og ekkert getur slökkt hana+ af því að þeir hafa yfirgefið mig, látið fórnarreyk stíga upp til annarra guða+ og misboðið mér með öllu sem þeir gera.‘“+
18 En segið við Júdakonung sem sendi ykkur til að leita ráða hjá Jehóva: „Jehóva Guð Ísraels segir varðandi orðin sem þú heyrðir:
19 ‚Hjarta þitt var móttækilegt* og þú auðmýktir þig+ frammi fyrir Jehóva þegar þú heyrðir dóm minn yfir þessum stað og íbúum hans – að bölvun kæmi yfir þá og að fólk myndi fyllast óhug vegna þeirra. Þú reifst líka föt þín+ og grést frammi fyrir mér. Þess vegna hef ég heyrt bæn þína, segir Jehóva.
20 Og þess vegna læt ég þig safnast til forfeðra þinna* og þú verður lagður í gröf þína í friði. Þú þarft ekki að horfa upp á alla þá ógæfu sem ég leiði yfir þennan stað.‘“‘“ Þeir fluttu konungi svarið.
Neðanmáls
^ Eða „sprungurnar í“.
^ Eða „Öðru hverfinu“.
^ Orðrétt „mjúkt“.
^ Ljóðræn lýsing á dauðanum.
