Fyrsta Mósebók 6:1–22

  • Synir Guðs taka sér konur á jörð (1–3)

  • Risarnir fæðast (4)

  • Illska mannanna hryggir Jehóva (5–8)

  • Nóa sagt að smíða örk (9–16)

  • Guð lætur vita af yfirvofandi flóði (17–22)

6  Mönnunum fór nú að fjölga á jörðinni og þeir eignuðust dætur.  Synir hins sanna Guðs*+ tóku eftir hversu fallegar dætur mannanna voru og fóru að taka sér hverja þá konu sem þeim leist vel á.  Þá sagði Jehóva: „Ég* umber manninn ekki að eilífu+ því að hann er holdlegur.* Dagar hans verði því 120 ár.“+  Á þeim tíma og einnig síðar voru risarnir* á jörðinni því að synir hins sanna Guðs höfðu samfarir við dætur mannanna og eignuðust með þeim syni. Það voru kapparnir sem voru frægir forðum daga.  Jehóva sá nú að illska mannsins var mikil á jörðinni og að hugur hans og hjarta hneigðist stöðugt að því sem var illt.+  Jehóva sá eftir því* að hafa skapað mennina á jörðinni og honum sárnaði* í hjarta sínu.+  Jehóva sagði því: „Ég ætla að afmá af yfirborði jarðar mennina sem ég skapaði, já, menn ásamt búfé, dýrum sem skríða á jörðinni og fleygum dýrum himins, því að ég sé eftir því að hafa skapað þá.“  En Jehóva hafði velþóknun á Nóa.  Þetta er saga Nóa: Nói var réttlátur maður.+ Hann var óaðfinnanlegur* og skar sig þannig úr meðal samtímamanna* sinna. Nói gekk með hinum sanna Guði.+ 10  Nói eignaðist þrjá syni, Sem, Kam og Jafet.+ 11  En jörðin var orðin spillt í augum hins sanna Guðs og full af ofbeldi. 12  Já, Guð sá að jörðin var spillt+ – allir menn á jörðinni höfðu spillt líferni sínu.+ 13  Þá sagði Guð við Nóa: „Ég hef ákveðið að eyða öllum mönnum því að jörðin er full af ofbeldi vegna þeirra. Ég ætla því að eyða þeim ásamt jörðinni.+ 14  Gerðu þér örk* úr kvoðuríkum viði.*+ Skiptu örkinni í rými og berðu á hana tjöru*+ að innan og utan. 15  Þannig áttu að gera hana: Örkin skal vera 300 álna* löng, 50 álna breið og 30 álna há. 16  Þú skalt gera glugga* á örkina til að hleypa inn birtu, alin frá þakinu. Láttu inngang arkarinnar vera á hlið hennar+ og hafðu þrjú þilför: neðst, í miðjunni og efst. 17  Ég læt vatnsflóð+ koma yfir jörðina til að eyða öllu* undir himninum sem dregur lífsandann.* Allt sem er á jörðinni mun farast.+ 18  En ég geri sáttmála við þig. Þú skalt ganga inn í örkina ásamt sonum þínum, eiginkonu og tengdadætrum.+ 19  Taktu með þér inn í örkina tvö dýr af hverri tegund,+ karldýr og kvendýr,+ til að þau haldi lífi með þér. 20  Tvö dýr af hverri tegund fleygra dýra, búfjár og dýra sem skríða á jörðinni munu fara inn til þín svo að þau haldi lífi.+ 21  Safnaðu saman alls konar mat handa þér og fóðri handa dýrunum og taktu með þér.“+ 22  Og þetta gerði Nói. Hann fylgdi fyrirmælum Guðs í einu og öllu.+

Neðanmáls

Hebreskt orðasamband notað um englana.
Orðrétt „Andi minn“.
Eða „hegðar sér á holdlegan hátt“.
Á hebr. nefilím′. Merkir hugsanl. ‚fellendur‘, það er, þeir sem fella aðra. Sjá orðaskýringar.
Eða „og varð hryggur“.
Eða „harmaði“.
Eða „flekklaus“.
Orðrétt „kynslóða“.
Orðrétt „kistu“; stærðarinnar skip.
Á hebr. gófer. Hugsanlega er átt við sýprusvið.
Eða „bikaðu hana“.
Alin jafngilti 44,5 cm. Sjá viðauka B14.
Á hebr. tsóhar. Annar skilningur er sá að tsóhar eigi við hallandi þak með einnar álnar hæðarmun en ekki við op eða glugga.
Eða „sem lífsandi er í“.
Orðrétt „öllu holdi“.