2. KAFLI
Paradísin glatast
Engill gerir uppreisn og fær fyrstu hjónin, þau Adam og Evu, til að hafna yfirráðum Guðs með þeim afleiðingum að synd og dauði halda innreið sína.
LÖNGU áður en Guð skapaði mennina skapaði hann fjölda ósýnilegra andavera, engla. Einn af englunum gerði uppreisn og var síðar nefndur Satan djöfullinn. Hann reyndi með slægð að freista Evu til að borða ávöxt eina trésins sem Guð hafði sagt að ekki mætti snerta.
Satan talaði gegnum höggorm og gaf í skyn að Guð meinaði konunni og manni hennar um viss gæði. Hann sagði Evu að þau hjónin myndu ekki deyja þó að þau borðuðu forboðna ávöxtinn. Þannig sakaði hann Guð um að ljúga að börnum sínum á jörð. Freistarinn lét í veðri vaka að það væri eftirsóknarvert að óhlýðnast Guði og hefði frelsi og þekkingu í för með sér. En það var hrein lygi — fyrsta lygin á jörð. Málið snerist í rauninni um drottinvald Guðs — um það hvort hann hefði rétt til að stjórna og hvort hann stjórnaði með réttlæti og bæri hag þegna sinna fyrir brjósti.
Eva trúði lyginni. Hún fór að girnast ávöxt trésins og lét að lokum freistast til að borða af honum. Síðar gaf hún manninum sínum og hann borðaði líka. Þar með urðu þau syndarar. Þessi verknaður, sem virtist einfaldur, var raunar uppreisn gegn Guði. Með því að ákveða að óhlýðnast fyrirmælum Guðs höfnuðu Adam og Eva yfirráðum skaparans sem hafði gefið þeim allt, þar á meðal líf og fullkomleika.
Niðjinn ‚skal merja höfuð þitt og þú skalt höggva hann í hælinn‘. — 1. Mósebók 3:15.
Guð lét uppreisnarseggina svara til saka. Hann lofaði að senda frelsara sem er kallaður niðjinn og þessi frelsari myndi útrýma Satan sem er nefndur höggormurinn. Guð frestaði um tíma að fullnægja dauðadóminum yfir Adam og Evu og miskunnaði þannig ófæddum afkomendum þeirra. Þeir áttu sér von vegna frelsarans sem Guð ætlaði að senda til að gera að engu hörmulegar afleiðingar uppreisnarinnar í Eden. Eftir því sem ritun Biblíunnar miðaði fram var opinberað smám saman hver þessi frelsari væri og hvernig hann myndi sjá til þess að vilji Guðs næði fram að ganga.
Guð rak Adam og Evu úr paradís. Nú þurftu þau að vinna baki brotnu til að draga fram lífið og yrkja jörðina fyrir utan Eden. Eva varð ófrísk og ól Kain, fyrsta barn sitt. Hjónin eignuðust síðan fleiri syni og dætur, þeirra á meðal Abel og Set sem var forfaðir Nóa.
— Byggt á 1. Mósebók 3. til 5. kafla og Opinberunarbókinni 12:9.
