Դաւիթ շատ տրամաբանական բան մը խնդրեց, բայց Նաբաղ անարգեց զինք եւ իր մարդիկը (Ա. Թագ. 25։7-11. ընդ 78 ¶10-12)

Դաւիթ առանց մտածելու ուզեց մեռցնել Նաբաղին ամբողջ ընտանիքը (Ա. Թագ. 25։13, 21, 22)

Աբիգիան Դաւիթին օգնեց որ անմեղ արիւն չթափէ (Ա. Թագ. 25։25, 26, 32, 33. ընդ 80 ¶18)

ԴՈՒՆ ՔԵԶԻ ՀԱՐՑՈՒՐ. ‘Առանց մտածելու կը վարուի՞մ երբ ջղայնացած կամ նեղացած ըլլամ կամ ալ երբ գնում կ’ընեմ. թէ ոչ կը մտածեմ որ իմ վարմունքիս արդիւնքը ի՛նչ կրնայ ըլլալ’ (Առ. 15։28. 22։3)։