ՍԱՂՄՈՍ 137։1-9
137 Բաբելոնի գետերուն քով՝Հո՛ն կը նստէինքՈւ Սիօնը մտքերնիս բերելով կու լայինք։
2 Անոր մէջ՝ ուռիներուն վրայԿախեցինք մեր քնարները.
3 Վասն զի մեզ գերի ընողներըՀոն մեզմէ երգ մը խնդրեցինՈւ մեր կողոպտիչները* ուրախութիւն,Ըսելով. «Երգեցէ՛ք մեզի Սիօնի երգերէն»։
4 Տէրոջը երգը ի՜նչպէս երգենքՕտար երկրի մէջ։
5 Ո՛վ Երուսաղէմ, եթէ քեզ մոռնամ,Թո՛ղ իմ աջ ձեռքս իր պաշտօնը մոռնայ.
6 Թո՛ղ իմ լեզուս իմ քիմքիս փակչի,Եթէ քեզ չյիշեմ,Եթէ Երուսաղէմը իմ գլխաւոր ուրախութենէսԱւելի մեծ չհամարեմ։
7 Յիշէ՛, ո՛վ Տէր, Եդովմի որդիներըԵրուսաղէմի օրուանը մէջ,Որոնք կ’ըսէին. «Փլցուցէ՛ք, փլցուցէ՛քՄինչեւ անոր հիմը»։
8 Ո՛վ Բաբելոնի աւերող* աղջիկ,Երանի՜ անոր՝ որ քեզի կը հատուցանէՄեզի ըրած գործերուդ փոխարէնը։
9 Երանի՜ անոր՝ որ քու զաւակներդ կը բռնէՈւ քարի կը զարնէ։
