Սաղմոսներ 42։1-11
Նվագավարին: Կորխի որդիների երգը:+ Մասքիլ:*
42 Ինչպես եղնիկը ջրի վտակներին է փափագում,Այնպես էլ ես, ո՛վ Աստված, քեզ եմ փափագում:
2 Հոգիս ծարավ է Աստծուն՝ կենդանի Աստծուն:+
Ե՞րբ պիտի գամ՝ Աստծուն ներկայանամ:+
3 Օր ու գիշեր արտասուքս է իմ կերակուրը,Ողջ օրը մարդիկ ծաղրանքով ասում են. «Ո՞ւր է քո Աստվածը»:+
4 Հոգիս ալեկոծվում է, երբ հին օրերն եմ հիշում,Երբ մարդկանց բազմության հետ Աստծու տուն էի գնում,Նրանց առջևից հանդիսավոր քայլում:
Տոն նշող այդ մեծ խմբով ուրախ գոչում էինք+Եվ Աստծուն շնորհակալություն հայտնում:
5 Ինչո՞ւ եմ այսպես հուսահատված,+Ինչո՞ւ է ներսս փոթորկված:
Ես կսպասեմ Աստծուն,+Դեռ կգովերգեմ նրան՝ իմ մեծ Փրկչին:+
6 Ես հուսահատ եմ, իմ Աստվա՛ծ,+Ուստի այս երկրում, ուր Հորդանանն է հոսում,Ուր Հերմոնի գագաթներն են վեր խոյանում,Միցար սարի* վրա քո մասին եմ մտածում:+
7 Հորդահոս ջրերը ձայն են տալիս հորդահոս ջրերին.
Ջրվեժներիդ շառաչյունն է լսվում:
Ալեկոծ ալիքներդ հեղեղել են իմ հոգին:+
8 Ողջ օրը իմ հանդեպ հավատարիմ սեր ցույց կտա Եհովան,Եվ գիշերը ես կգովերգեմ նրան,Աղոթք կուղղեմ ինձ կյանք տվող Աստծուն:+
9 Աստծուն՝ իմ վեմին, կասեմ.
«Ինչո՞ւ ես ինձ մոռացել:+
Ինչո՞ւ պիտի, թշնամուցս հալածված, վշտահար շրջեմ»:+
10 Թշնամիներս մահաթույն ատելությամբ* ծաղրում են ինձ,Ամբողջ օրն ասում են. «Ո՞ւր է քո Աստվածը»:+
11 Ինչո՞ւ եմ այսպես հուսահատված,Ինչո՞ւ է ներսս փոթորկված:
Ես կսպասեմ Աստծուն,+Դեռ կգովերգեմ նրան՝ իմ մեծ Փրկչին, իմ Աստծուն:+
