SI Don nga isa ka Saksi ni Jehova sa Canada nagapanikasog gid nga mabantalaan ang mga tawo nga nagaistar sa dalan. Amo ini ang ginsaysay ni Don parte sa isa ka tawo nga nabantalaan niya: “Si Peter nga nagaistar sa eskinita amo na siguro ang pinakamahigko nga tawo nga nakita ko. Makaulugot ang iya batasan kag kabalo gid sia sang himuon niya para indi sia pagpalapitan. Pirme niya ginapangindi-an ang bulig nga ginahatag sa iya.” Pero sa sulod sang sobra 14 ka tuig, mapinasensiahon si Don sa iya kag ginatinguhaan nga pakitaan sia sing kaayo.

Isa ka adlaw, ginpamangkot ni Peter si Don: “Ano gid bala ang tuyo mo? Ngaa ginahilabtan mo gid ’ko? Wala gani ’ko ginasapak sang iban.” Mataktikanhon nga naggamit si Don sing tatlo ka teksto para malab-ot ang tagipusuon ni Peter. Una, ginpamangkot niya si Peter kon bala nahibal-an niya nga ang Dios may ngalan kag ginpangabay sia nga basahon ini sa Biblia sa Salmo 83:18. Dayon, para marealisar ni Peter nga nagaulikid si Don sa iya, ginpabasa ni Don kay Peter ang Roma 10:13, 14, nga nagapaathag nga “ang tagsatagsa nga nagatawag sa ngalan ni Jehova maluwas.” Dayon, ginbasa ni Don ang Mateo 9:36 kag ginpangabay niya si Peter nga basahon man ini. Ini nga teksto nagasiling: “Sang makita [ni Jesus] ang mga tawo, naluoy sia sa ila kay ginpanitan sila kag nag-alaplaag kaangay sang mga karnero nga wala sing manugbantay.” Pagkabasa sini ni Peter, naglumawlumaw ang iya mata kag namangkot sia: “Makaluluoy man bala ako nga karnero?”

Amat-amat nga nagbag-o si Peter. Naligo na sia, nagpamarbas, kag ginsuksok niya ang mga bayo nga ginhatag ni Don. Sugod sadto, pirme na matinlo si Peter.

May diary si Peter, kag mabatyagan ang iya kasubo sa una nga bahin sini. Pero sang ulihi, indi na masubo ang iya ginsulat. Amo ini ang isa sa iya ginsulat: “Nabal-an ko ang ngalan sang Dios subong. Gani kon mangamuyo ako, kay Jehova na ako mangamuyo. Nalipay gid ako nga mahibal-an ang iya ngalan. Hambal ni Don, puede ko mangin Abyan si Jehova nga handa pirme sa pagpamati sa akon, bisan ano oras kag bisan ano ang ihambal ko.”

 Ang ulihi nga bahin sang diary ni Peter ginsulat niya para sa iya mga utod. Nagsiling sia:

“Indi na maayo ang akon pamatyag. Bangod siguro kay tigulang na gid ako. Pero bisan mapatay ako subong, nahibal-an ko nga makita ko liwat ang akon abyan [nga si Don] sa Paraiso. Kon ginabasa ninyo ini, buot silingon nagpahuway na ako. Pero kon sa akon lubong may makita kamo nga tawo nga sa pamatyag ninyo daw nagtalang lang, istoryaha ninyo sia, kag palihug basaha ninyo ining gamay nga blue nga libro. a Nagasiling ini nga makita ko liwat ang akon abyan sa Paraiso. Nagapati gid ako sa sini. Ang inyo utod nga nagapalangga sa inyo, Peter.”

Pagkatapos sang lubong, ang utod nga babayi ni Peter nga si Ummi nagpaathag: “Mga duha ka tuig na ang nagligad, ginkamusta ako ni Peter. Sa una nga tion sa malawig nga tinuig, daw ka malipayon sa iya. Nagyuhum pa gani sia.” Ginsugiran ni Ummi si Don: “Basahon ko ang libro kay sa banta ko pinasahi gid ini bangod ginbag-o sini ang akon utod.” Nagsugot man si Ummi nga magtuon upod sa isa ka Saksi ni Jehova kag gamiton nila ang bag-o nga libro nga Ano Gid ang Ginatudlo sang Biblia?

Indi man kita maghukom base lang sa hitsura. Sa baylo, magpakita kita sing matuod nga gugma, kag mangin mapinasensiahon sa tanan nga sahi sang tawo. (1 Tim. 2:3, 4) Kon himuon naton ini, mahimo mabuligan man naton ang mga tawo nga pareho ang sitwasyon kay Peter, nga daw indi maayo ang hitsura pero maayo ang tagipusuon. Makasigurado kita nga ang Dios, nga “nagatan-aw sa tagipusuon,” magapatubo sang kamatuoran sa tagipusuon sang mga interesado.—1 Sam. 16:7; Juan 6:44.