“Paagi sa isa ka tawo nagsulod ang sala sa kalibutan kag ang kamatayon paagi sa sala, kag naglapnag ang kamatayon sa tanan nga tawo.”—ROMA 5:12.

Sang gintuga sang Dios ang aton una nga mga ginikanan nga si Adan kag si Eva, ginhatagan niya sila sang perpekto nga hunahuna kag lawas. Ginpaistar man niya sila sa paraiso sa duta nga ginatawag hardin sang Eden. Ginsilingan niya sila nga puede nila kaunon ang bunga sang tanan nga kahoy sa hardin, magluwas lang sa isa ka kahoy. Pero, wala nagpati si Adan kag si Eva kag ginkaon nila ang bunga sina nga kahoy, kag sala gid ang ila ginhimo. (Genesis 2:15-17; 3:1-19) Bangod wala gintuman sang mag-asawa ang Dios, ginpalayas sila sa hardin kag nagbudlay gid ang ila kabuhi. Sang ulihi, nagpanganak sila kag nagbudlay man ang kabuhi sang ila mga kabataan. Tanan sila nagtigulang kag napatay. (Genesis 3:23; 5:5) Nagamasakit kita subong, nagatigulang, kag nagakapatay bangod naghalin kita sa sina nga pamilya.

“Ang bug-os nga kalibutan yara sa gahom sang isa nga malauton.”—1 JUAN 5:19.

Inang “isa nga malauton” ginatawag nga Satanas. Isa sia ka anghel nga nagrebelde sa Dios. (Juan 8:44; Bugna 12:9) Sang ulihi, ang iban nga anghel nagrebelde man kag nag-upod kay Satanas. Ginatawag  sila nga mga demonyo. Ginagamit sini nga mga demonyo ang ila gahom sa pagdaya sa mga tawo para indi man sila magtuman sa Manunuga. Ginaimpluwensiahan nila ang madamo nga tawo nga maghimo sing malain. (Salmo 106:35-38; 1 Timoteo 4:1) Nalipay gid si Satanas kag ang mga demonyo kon ginabudlayan kag nagaantos ang mga tawo.

“Kon ano ang ginasab-ug sang tawo, ini man ang iya anihon.”—GALACIA 6:7.

Sa kalabanan, nagaantos kita bangod sa napanubli naton nga sala kag sa impluwensia ni Satanas sa kalibutan. Pero kon kaisa, ang mga tawo man mismo ang rason sang ila pag-antos. Ngaa? Kay kon makahimo sila sang malain nga mga butang ukon sala nga mga desisyon, ginaani nila ang malain nga resulta sini. Pero kon maghimo sila sing maayo, maayo man ang resulta sini. Halimbawa, kon ang bana kag amay honest, mapisan, kag nagapalangga sa iya pamilya, sigurado nga mangin malipayon gid sila. Pero kon ang isa tahor, palahubog, ukon tamaran, posible gid nga mamigado ang iya pamilya. Gani maayo gid kon tumanon naton ang aton Manunuga. Gusto niya nga mag-ani kita sang maayo nga mga butang, lakip ang “daku nga paghidait.”—Salmo 119:165.

“Sa katapusan nga mga adlaw . . . , ang mga tawo mangin mahigugmaon sa kaugalingon, mahigugmaon sa kuarta, . . . indi matinumanon sa mga ginikanan, . . . wala sing pagpugong sa kaugalingon, mabangis, wala sing gugma sa kon ano ang maayo.”—2 TIMOTEO 3:1-5.

Amo gid sini ang batasan sang mga tawo subong. Pamatuod pa gid ini nga nagakabuhi na kita “sa katapusan nga mga adlaw” sini nga kalibutan. Gintagna man sang Kasulatan nga sa aton tion subong, may matabo nga mga inaway, kakulang sing pagkaon, mabaskog nga mga linog, kag mga balatian. (Mateo 24:3, 7, 8; Lucas 21:10, 11) Bangod sini nga mga hitabo, madamo ang nag-antos kag napatay.