“GINPILI ko ini nga tawo agod dalhon ang akon ngalan sa mga pungsod, subong man sa mga hari.” (Binu. 9:15) Amo sini ang ginsiling ni Ginuong Jesus parte sa isa ka Judiyo nga bag-o makumbertir sa Cristianismo nga nakilal-an nga si apostol Pablo.

Ang isa sining “mga hari” amo si Emperador Nero sang Roma. Ano ang pamatyag mo kon pangapinan mo ang imo ginapatihan sa atubangan sini nga sahi sang gumalahom? Pero ginapalig-on ang mga Cristiano nga ilugon si Pablo. (1 Cor. 11:1) Ang isa ka paagi nga mahimo naton ini amo ang pagbinagbinag sang naeksperiensiahan ni Pablo sa mga kasuguan sadto.

Ang kasuguan nga ginhatag kay Moises amo ang kasuguan sa Israel, kag kon parte sa moral, amo ini ang ginatuman sang debotado nga mga Judiyo bisan diin. Pagkatapos sang Pentecostes 33 C.E., indi na obligado ang matuod nga mga sumilimba nga tumanon ang kasuguan nga ginhatag kay Moises. (Binu. 15:28, 29; Gal. 4:9-11) Pero wala ginpakalain nanday Pablo kag sang iban nga Cristiano ang Kasuguan; madinalag-on nga nakapanaksi sila sa madamo nga komunidad sang mga Judiyo. (1 Cor. 9:20) Pila gani ka beses nga nagkadto si Pablo sa mga sinagoga, kag nanaksi sia didto sa mga nakakilala sang Dios ni Abraham kag nangatarungan sia pasad sa Hebreo nga Kasulatan.—Binu. 9:19, 20; 13:5, 14-16; 14:1; 17:1, 2.

Ang Jerusalem amo ang una nga lugar diin gindumalahan sang mga apostoles ang pagbantala. Regular sila nga nagapanudlo sa templo. (Binu. 1:4; 2:46; 5:20) Kon kaisa, nagakadto si Pablo sa Jerusalem, kag sang ulihi gindakop sia didto. Amo sini ang ginsugdan sang pagbista sa iya asta nga nakalambot sia sa Roma.

Ano ang pagtamod sang mga awtoridad sa Roma sa ginabantala ni Pablo? Para masabat ini, maayo nga hibaluon naton anay kon ano ang pagtamod sang mga Romano sa relihion. Wala nila ginpauntat ang mga relihion sang mga sakop nila sa emperyo, basta indi lang ini makatalagam sa Roma ukon sa mga tawo.

 Madamo sing kinamatarong ang mga Judiyo sa emperyo sang Roma. Ang libro nga Backgrounds of Early Christianity nagsiling: “Ang Judaismo bantog sa emperyo sang Roma. . . . Hilway sa pagsimba ang mga Judiyo kag wala sila ginapasimba sa mga dios sang mga Romano. Ila kasuguan ang ginapatuman sa ila komunidad.” Puede nga indi man sila magsoldado. a Gingamit ni Pablo ang kinamatarong sang relihion sang mga Judiyo sa Roma para mapangapinan niya ang Cristianismo sa mga awtoridad.

Nanuhaytuhay nga paagi ang ginhimo sang mga manugpamatok ni apostol Pablo para hingabuton sia sang mga tawo kag sang mga awtoridad. (Binu. 13:50; 14:2, 19; 18:12, 13) Binagbinaga ang isa ka hitabo. Nabatian sang Cristianong mga gulang sa kongregasyon sa Jerusalem halin sa mga Judiyo ang indi matuod nga balita nga nagabantala kuno si Pablo nga “talikdan kag indi na pagsundon ang Kasuguan ni Moises.” Bangod sini nga balita, basi hunahunaon sang mga Judiyo, nga bag-o lang nangin Cristiano, nga wala ginatahod ni Pablo ang mga kahimusan sang Dios. Mahimo man kabigon sang Sanhedrin ang Cristianismo nga nagtalikod kag wala magsunod sa Judaismo. Kon matabo ini, mahimo silutan ang mga Judiyo nga nagapakig-upod sa mga Cristiano. Mahimo sila sikwayon sa katilingban kag indi na sila makapanaksi sa templo ukon sa mga sinagoga. Gani ginlaygayan si Pablo sang mga gulang sa kongregasyon nga para mapamatud-an nga sala ini nga balita, dapat sia magkadto sa templo para himuon ang wala na ginapatuman sang Dios sa iya pero indi man malain.—Binu. 21:18-27.

Ginhimo ini ni Pablo amo kon ngaa may mga higayon nga ‘napangapinan niya kag legal nga napamatud-an ang maayong balita.’ (Fil. 1:7) Nagkinagubot ang mga Judiyo sa templo kag luyag nila patyon si Pablo. Ginpadakop sia sang kumander sang militar sang Roma. Sang latiguhon na kuntani si Pablo, nagpakilala sia nga Romano. Gani gindala sia sa Cesarea, kay didto ang talatapan sang mga Romano nga nagagahom sa Judea. Nakapanaksi sia sing maayo sa mga awtoridad didto. Mahimo nga naathagan pa gid ang mga tawo sa Cristianismo.

Ginpaathag sang Binuhatan kapitulo 24 ang pagbista kay Pablo ni Felix, ang gobernador sang Judea, nga may nahibaluan na sa mga Cristiano. Ginsumbong sang mga Judiyo si Pablo nga indi magnubo sa tatlo ka kasuguan sang Roma ang ginalapas niya. Nagsiling sila nga ginasugyot niya nga magrebelde ang mga Judiyo sa bug-os nga emperyo; nga ginapangunahan niya ang makatalagam nga sekta; kag wala niya ginatahod ang templo, nga ginaproteksionan sang mga Romano. (Binu. 24:5, 6) Mahimo sia pamatbatan sing kamatayon sa sini nga mga panumbungon.

Makapanginpulos ang mga Cristiano subong kon paano ginsabat ni Pablo ang mga panumbungon. Nangin kalmado sia kag matinahuron. Ginpatuhuyan niya ang Kasuguan kag ang mga Manalagna, kag nagsiling sia nga may kinamatarong sia nga simbahon ang ‘Dios sang iya mga katigulangan.’ Kinamatarong man ini sang iban nga Judiyo suno sa kasuguan sang Roma. (Binu. 24:14) Sang ulihi, napangapinan ni Pablo ang iya pagtuo kag napanaksihan niya ang masunod nga gobernador, si Porcio Festo, subong man si Hari Herodes Agripa.

Para mabista sia sing maayo, nagsiling sang ulihi si Pablo: “Nagaapelar ako sa Cesar!”—ang pinakagamhanan nga gumalahom sadto.—Binu. 25:11.

“Kinahanglan mag-atubang ka sa Cesar,” siling sang anghel kay Pablo sang ulihi. (Binu. 27:24) Ang emperador sang Roma nga si Nero nagsiling sang bag-o pa lang sia maggahom nga indi tanan nga kaso kaptan niya. Sa una nga walo niya ka tuig nga paggahom, talagsa lang sia nagaasikaso sini. Ang libro nga The Life and Epistles of Saint Paul nagreport nga kon si Nero ang magauyat sang kaso, didto ini ginabista sa iya palasyo, kag ginabuligan sia sang madamo niya nga manuglaygay nga lunsay eksperiensiado kag bantog.

 Wala sing rekord sa Biblia kon bala si Nero mismo ang nagbista kag naghukom kay Pablo ukon may gin-asayn sia nga mamati sang pag-apelar ni Pablo kag magreport sini sa iya. Bisan diin man sini, mahimo ginpaathag ni Pablo nga ginasimba niya ang Dios sang mga Judiyo kag ginpalig-on niya ang tanan nga tahuron nila ang panguluhan. (Roma 13:1-7; Tito 3:1, 2) Mahimo nga nangin madinalag-on ang pagpangapin ni Pablo sang maayong balita sa mataas nga mga opisyal kay ginhilway sia sang korte sang Cesar.—Fil. 2:24; Filem. 22.

Ginsilingan ni Jesus ang iya mga disipulo: “Dalhon kamo sa atubangan sang mga gobernador kag mga hari tungod sa akon, agod makapanaksi kamo sa ila kag sa mga pungsod tuhoy sa akon.” (Mat. 10:18) Isa ka pribilehiyo nga mangin tiglawas ni Jesus sa sining paagi. Ang pagpanikasog naton nga mapangapinan ang maayong balita mahimo magresulta sa pagdaug naton sa mga kaso sa korte. Pero bisan ano man ang pamatbat sang indi himpit nga mga tawo, ang aton kinamatarong sa pagbantala sang maayong balita naghalin kay Jehova. Ang Ginharian sang Dios lamang ang makahatag sang permanente nga solusyon sa pagpamigos kag inhustisya.—Man. 8:9; Jer. 10:23.

Pero bisan subong madayaw ang ngalan ni Jehova kon pangapinan sang mga Cristiano ang ila pagtuo. Pareho ni Pablo, dapat mangin kalmado kita, sinsero, kag makapakumbinsi. Ginsilingan ni Jesus ang iya mga sumulunod nga ‘indi nila anay paghunahunaon kon paano magpangapin, kay hatagan sila sing kaalam sa pagsabat nga indi mapamatukan ukon masuay sang tanan nga nagapamatok sa ila.’—Luc. 21:14, 15; 2 Tim. 3:12; 1 Ped. 3:15.

Kon pangapinan sang mga Cristiano ang ila pagtuo sa mga hari, gobernador, ukon sa iban nga opisyal, makapanaksi sila sa mga tawo nga mabudlay malab-ot sang maayong balita. Ginrebisar ang pila ka kasuguan bangod sang pila ka kaso nga nagdaug, kag naamligan pa gani sini ang kahilwayan sa paghambal kag pagsimba. Pero bisan ano man ang pamatbat sang korte, nalipay ang Dios sa kaisog sang iya mga alagad.