HALOS kuarenta ka tuig antes sang 1914, ginpahibalo sang mga estudyante sang Biblia nga may importante nga mga butang nga matabo sa 1914. Ano ini nga mga hitabo, kag ano ang ebidensia nga ang 1914 amo gid sina ka importante nga tuig?

Sa Lucas 21:24, si Jesus nagsiling: “Ang Jerusalem tasakon sang mga pungsod tubtob matuman ang gintalana nga mga tion sang mga pungsod [“ang mga panag-on sang mga Gentil,” Ang Biblia sang Philippine Bible Society, HIL].” Ang Jerusalem amo sadto ang kapital nga siudad sang Judiyo nga pungsod—ang sentro sang paggahom sang kaliwat sang mga hari nga halin sa panimalay ni Hari David. (Salmo 48:1, 2) Pero ini nga mga hari lain gid sangsa mga lider sang mga pungsod. Nagpungko sila sa “trono ni Jehova” bilang mga representante sang Dios. (1 Cronica 29:23) Gani ang Jerusalem simbulo sadto sang paggahom ni Jehova.

Pero paano kag san-o nagsugod ang ‘pagtasak sang mga pungsod’ sa paggahom sang Dios? Natabo ini sang 607 B.C.E. sang napierde sang mga Babilonianhon ang Jerusalem. Ang “trono ni Jehova” nangin bakante, kag temporaryo nga nautod ang kaliwat sang mga hari nga naghalin kay David. (2 Hari 25:1-26) Ini bala nga ‘pagtasak’ magapadayon asta san-o? Indi, kay ang tagna ni Ezequiel nagsiling parte sa katapusan nga hari sang Jerusalem nga si Sedequias: “Huksa ang turbante kag ang korona. . . . Wala sing makakuha sing pagkahari tubtob mag-abot ang isa nga may legal nga kinamatarong sa sini, kag ihatag ko ini sa iya.” (Ezequiel 21:26, 27) “Ang isa nga may legal nga kinamatarong” sa korona ni David amo si Cristo Jesus. (Lucas 1:32, 33) Gani matapos ang ‘pagtasak’ kon mangin Hari na si Jesus.

San-o natabo ining importante nga hitabo? Ginpakita ni Jesus nga magagahom ang mga Gentil sa sulod sang natalana na nga hut-ong sang tion. Ang kasaysayan sa Daniel kapitulo 4 nagahatag sing ideya kon daw ano kalawig ina nga tion.  Nagasugid ini sang isa ka tagna paagi sa damgo ni Hari Nabocodonosor sang Babilonia. Nakakita sia sing mataas gid nga kahoy nga ginpulod. Ang tuod sini indi makatubo liwat kay ginbutangan ini sing pikit ukon higot nga salsalon kag saway. Ang isa ka anghel nagsiling nga pabay-an ini “sa sulod sang pito ka tion.”—Daniel 4:10-16.

Sa Biblia, ang mga kahoy ginagamit kon kaisa nga simbulo sang paggahom. (Ezequiel 17:22-24; 31:2-5) Gani ang pagpulod sa simbuliko nga kahoy nagarepresentar kon paano ang paggahom sang Dios, paagi sa iya representante nga mga hari sa Jerusalem, mautod. Pero, ginapakita sang tagna nga ang ‘pagtasak sa Jerusalem’ temporaryo lamang—sa sulod sang “pito ka tion.” Daw ano ini kalawig?

Ang Bugna 12:6, 14 nagasiling nga ang tatlo kag tunga nga tion katumbas sang “1,260 ka adlaw.” Ang doble sini, nga  “pito ka tion,” katumbas sang 2,520 ka adlaw. Pero pagligad sang 2,520 ka adlaw sa tapos malaglag ang Jerusalem, ‘ginatasak’ gihapon sang Gentil nga mga pungsod ang paggahom sang Dios. Gani maathag nga ini nga tagna nagakahulugan sing mas malawig nga panahon. Kon basihan naton ang Numeros 14:34 kag Ezequiel 4:6, nga ang “isa ka adlaw para sa isa ka tuig,” ang “pito ka tion” magalawig sing 2,520 ka tuig.

Ang 2,520 ka tuig nagsugod sang Oktubre 607 B.C.E., sang napierde sang mga Babilonianhon ang Jerusalem kag ginkuha sa trono ang hari nga halin sa panimalay ni David. Ini nga panahon natapos sang Oktubre 1914. Sadto nga tion, “ang gintalana nga mga tion sang mga pungsod” natapos, kag si Jesucristo gintangdo sang Dios nga Hari sa langit. *—Salmo 2:1-6; Daniel 7:13, 14.

Pareho sa gintagna ni Jesus, nangin tanda sang iya “presensia” bilang Hari sa langit ang grabe nga mga hitabo sa kalibutan—inaway, gutom, mga linog, mga balatian. (Mateo 24:3-8; Lucas 21:11) Ini nga mga hitabo isa gid ka mabakod nga ebidensia nga sang 1914 gintukod ang Ginharian sang Dios sa langit kag nagsugod ang “katapusan nga mga adlaw” sining malaut nga sistema sang mga butang.—2 Timoteo 3:1-5.