Sang ulihi, nagdamo ang tawo sa duta. Mas madamo sa ila ang malain. Bisan ang pila ka anghel sa langit nangin malain man. Naghalin sila sa ila ginaistaran sa langit kag nanaug sa duta. Kabalo ka bala kon ngaa ginhimo nila ina? Para mangin tawo sila kag mangasawa sing mga babayi.

Ang mga anghel kag ang mga babayi nagbata. Ang ila mga bata nagdaku nga makusog katama kag nagapang-away. Ginasakit nila ang mga tawo. Indi gusto ni Jehova nga magpadayon ini. Gani nagdesisyon sia nga laglagon ang malain nga mga tawo paagi sa baha.

Pero may ara tawo nga indi pareho sa ila. Palangga niya si Jehova. Ang iya ngalan amo si Noe. May asawa sia kag tatlo ka bata nga si Sem, si Ham, kag si Jafet, kag may mga asawa man sila. Ginsilingan ni Jehova si Noe nga maghimo sing daku nga arka para sia kag ang iya pamilya indi mapatay sa Baha. Ang arka isa ka daku nga kahon nga puede maglutaw sa tubig. Ginsilingan ni Jehova si Noe nga pasudlon sa arka ang madamo nga sapat para indi man sila mapatay.

Gin-umpisahan dayon ni Noe ang paghimo sang arka. Mga 50 ka tuig ang paghimo sini ni Noe kag sang iya pamilya. Ginhimo nila ang arka suno gid sa ginsugo ni Jehova sa ila. Sa sina man nga tion, ginsugiran ni Noe ang mga tawo parte sa Baha. Pero wala sing namati sa iya.

Sang ulihi, nag-abot na ang tion nga masulod sila sa arka. Tan-awon naton kon ano ang masunod nga natabo.