સભાશિક્ષક ૩:૧-૨૨

  • દરેક બાબત માટે યોગ્ય સમય હોય છે (૧-૮)

  • જીવનનો આનંદ માણવો, એ ઈશ્વર તરફથી ભેટ છે (૯-૧૫)

    • દિલમાં કાયમ જીવવાની ઇચ્છા (૧૧)

  • ઈશ્વર સચ્ચાઈથી ન્યાય કરે છે (૧૬, ૧૭)

  • માણસો અને જાનવરો આખરે મરી જાય છે (૧૮-૨૨)

    • બધા માટીમાં ભળી જશે (૨૦)

 દરેક બાબત માટે યોગ્ય સમય હોય છે,પૃથ્વી પર દરેક કામ માટે એક યોગ્ય સમય છે:  ૨  જન્મનો સમય અને મરણનો સમય.રોપવાનો સમય અને ઉખેડી નાખવાનો સમય.  ૩  મારી નાખવાનો સમય અને બચાવવાનો* સમય.તોડી પાડવાનો સમય અને બાંધવાનો સમય.  ૪  રડવાનો સમય અને હસવાનો સમય.શોક કરવાનો સમય અને ખુશીથી નાચી ઊઠવાનો સમય.  ૫  પથ્થરો ફેંકી દેવાનો સમય અને પથ્થરો ભેગા કરવાનો સમય. ભેટવાનો સમય અને ભેટવાથી દૂર રહેવાનો સમય.  ૬  શોધવાનો સમય અને ખોવાઈ ગયું છે એવું માની લેવાનો સમય.રાખવાનો સમય અને ફેંકી દેવાનો સમય.  ૭  ફાડવાનો સમય+ અને સીવવાનો સમય.ચૂપ રહેવાનો સમય+ અને બોલવાનો સમય.+  ૮  પ્રેમ કરવાનો સમય અને નફરત કરવાનો સમય.+યુદ્ધનો સમય અને શાંતિનો સમય. ૯  મજૂરને કાળી મજૂરી કરીને શું મળે છે?+ ૧૦  મેં જોયું કે ઈશ્વરે સોંપેલાં કામોમાં મનુષ્ય ડૂબેલો રહે છે. ૧૧  ઈશ્વરે દરેક વસ્તુ એ રીતે રચી છે, જે એના સમયે સુંદર* લાગે.+ તેમણે મનુષ્યના દિલમાં કાયમ જીવવાની ઇચ્છા મૂકી છે. છતાં, સાચા ઈશ્વરે કરેલાં કામોને મનુષ્ય ક્યારેય પૂરી રીતે* જાણી નહિ શકે. ૧૨  આખરે, હું એ તારણ પર આવ્યો કે મનુષ્ય માટે આના સિવાય બીજું કશું જ સારું નથી: તે જીવનમાં મોજમજા કરે, ભલાઈ કરે,+ ૧૩  ખાય-પીએ અને સખત મહેનતથી જે મેળવ્યું હોય એમાં આનંદ કરે. એ તો ઈશ્વર તરફથી ભેટ છે.+ ૧૪  હું સમજી ગયો છું કે સાચા ઈશ્વરે દરેક વસ્તુ કાયમ ટકે એવી બનાવી છે. એમાં ન કંઈ ઉમેરી શકાય, ન કંઈ ઘટાડી શકાય. સાચા ઈશ્વરે બધું એ રીતે રચ્યું છે, જેથી લોકો તેમનો ડર* રાખે.+ ૧૫  જે થઈ રહ્યું છે, એ અગાઉ થઈ ચૂક્યું છે. જે થવાનું છે, એ પણ અગાઉ થઈ ચૂક્યું છે.+ મનુષ્યો જેની પાછળ દોડે છે,* એને સાચા ઈશ્વર શોધી કાઢે છે. ૧૬  મેં પૃથ્વી પર આવું પણ જોયું છે: ન્યાયને બદલે દુષ્ટતા અને નેકીને* બદલે બૂરાઈ કરવામાં આવે છે.+ ૧૭  મેં મનમાં વિચાર્યું: “સાચા ઈશ્વર જરૂર નેક અને દુષ્ટ માણસનો ન્યાય કરશે,+ કેમ કે દરેક કામ કરવા અને પગલાં ભરવા યોગ્ય સમય હોય છે.” ૧૮  મેં વિચાર્યું કે સાચા ઈશ્વર માણસની પરીક્ષા કરશે અને તેને બતાવશે કે માણસ તો જાનવર જેવો જ છે. ૧૯  છેવટે તો માણસનું પણ એ જ થાય છે,* જે જાનવરનું થાય છે. બધાના એકસરખા હાલ થાય છે.+ જેમ જાનવર મરે છે, તેમ માણસ પણ મરે છે. તેઓમાં એક જેવો જ જીવનનો શ્વાસ* છે.+ એટલે માણસ જાનવર કરતાં ચઢિયાતો નથી. બધું જ નકામું છે. ૨૦  તેઓ બધા એક જ જગ્યાએ જાય છે.+ તેઓ માટીમાંથી આવ્યા હતા+ અને પાછા માટીમાં ભળી જાય છે.+ ૨૧  કોને ખબર કે મર્યા પછી માણસની જીવન-શક્તિ* ઉપર જાય છે અને જાનવરની નીચે ધરતીમાં?+ ૨૨  મને ખ્યાલ આવ્યો કે માણસ પોતાના કામથી ખુશી મેળવે એ કરતાં વધારે સારું બીજું કંઈ નથી.+ એ જ તેનું ઇનામ છે. તેના ગયા પછી શું થશે એ તેને કોણ જણાવી શકે?+

ફૂટનોટ

મૂળ, “સાજા કરવાનો.”
અથવા, “યોગ્ય; ગોઠવેલું; બરાબર.”
મૂળ, “શરૂઆતથી તે અંત સુધી.”
શબ્દસૂચિમાં “ઈશ્વરનો ડર” જુઓ.
અથવા કદાચ, “જે વીતી ગયું છે.”
અથવા, “ન્યાયીપણાને.” શબ્દસૂચિમાં “ન્યાયી” જુઓ.
અથવા, “પરિણામ આવે છે.”
શબ્દસૂચિમાં “રુઆખ; નેફમા” જુઓ.
શબ્દસૂચિમાં “રુઆખ; નેફમા” જુઓ.