As boas noticias segundo Mateo 20:1-34
20 ”Porque o Reino dos ceos é coma o dono dun terreo que saíu moi cedo pola mañá para contratar traballadores para a súa viña.
2 Púxose de acordo cos traballadores en que lles pagaría un denario* ó día, e despois mandounos á viña.
3 Arredor das 9 da mañá*, volveu a saír e viu algúns homes na praza do mercado que estaban alí de pé sen traballo.
4 Así que el díxolles: ‘Ide vós tamén á viña e pagareivos o que sexa xusto’.
5 E eles foron. Despois, saíu outra vez arredor das 12 do mediodía* e tamén arredor das 3 da tarde*, e volveu facer o mesmo.
6 Por último, saíu arredor das 5 da tarde*, encontrou outros homes alí parados e preguntoulles: ‘Por que estivestes aquí todo o día sen traballar?’.
7 Eles contestáronlle: ‘Porque ninguén nos contratou’. E el díxolles: ‘Vinde vós tamén á miña viña’.
8 ”Ó poñerse o sol, o dono da viña díxolle ó encargado: ‘Manda vir os traballadores e págalles. Empeza polos últimos e acaba polos primeiros’.
9 Cando chegaron os traballadores das 5 da tarde, cada un cobrou un denario.
10 Por iso, os primeiros esperaban cobrar máis cando chegaron, pero a eles tamén se lles pagou un denario.
11 En canto cobraron, empezaron a queixarse do dono da viña
12 e dixéronlle: ‘Estes que viñeron ó final só traballaron unha hora, e ti trátalos igual que a nós, que estivemos traballando todo o día ó sol con toda a calor!’.
13 Pero el respondeulle a un deles: ‘Amigo, eu non fun inxusto contigo. Ti mais eu quedamos en que che ía pagar un denario, non?
14 Pois colle o teu e vaite. Eu quero darlle o mesmo ó último que a ti.
15 Seica non teño dereito a facer o que quero co que é meu? Ou é que tes envexa porque son xeneroso* con eles?’.
16 Desta maneira, os últimos serán os primeiros e os primeiros serán os últimos”.
17 Mentres subían cara a Xerusalén, Xesús levou os 12 discípulos á parte para falar con eles e díxolles:
18 “Escoitade. Estamos subindo a Xerusalén, e alí o Fillo do Home vai ser entregado ós sacerdotes principais e ós escribas, e eles condenarano á morte.
19 Ademais, entregarano a homes das nacións que se burlarán del, daranlle lategazos e executarano nun madeiro. Pero ó terceiro día será resucitado*”.
20 Entón, a muller de Zebedeo acercouse a Xesús cos seus dous fillos e inclinouse diante del* para pedirlle algo.
21 El preguntoulle: “Que queres?”. Ela contestoulle: “Manda que os meus dous fillos se senten contigo no teu Reino, un á túa dereita e outro á túa esquerda”.
22 Xesús respondeu: “Non sabedes o que estades pedindo. Podedes beber da copa* da que eu estou a punto de beber?”. Eles dixéronlle: “Si que podemos”.
23 E el contestoulles: “É certo que beberedes da miña copa, pero non son eu o que escolle quen se vai sentar á miña dereita ou á miña esquerda. É meu Pai quen decide quen se pode sentar aí”.
24 Cando os outros 10 souberon o que pasara, enfadáronse moito cos dous irmáns.
25 Entón Xesús xuntounos a todos e díxolles: “Xa sabedes que os gobernantes das nacións dominan o pobo e que os homes importantes teñen autoridade sobre a xente.
26 Pero entre vós non debe ser así. O que queira chegar a ser grande entre vós ten que servir os* demais,
27 e o que queira ser o primeiro entre vós ten que ser escravo dos demais.
28 Iso foi o que fixo o Fillo do Home. El non veu para que o servisen, senón para servir os demais e para dar a súa vida como rescate a cambio de moitas persoas”.
29 Cando estaban saíndo de Xericó, seguiuno moita xente.
30 Entón, dous homes cegos que estaban sentados á beira do camiño escoitaron que Xesús pasaba por alí e berraron: “Señor, Fillo de David, ten compaixón* de nós!”.
31 A xente reprendeunos e díxolles que calasen, pero eles berraron aínda máis forte: “Señor, Fillo de David, ten compaixón de nós!”.
32 Así que, Xesús parou, chamounos e díxolles: “Que queredes que faga por vós?”.
33 Eles contestáronlle: “Señor, fai que poidamos ver”.
34 Xesús sentiu tanta compaixón por eles que lles tocou os ollos. Entón, recuperaron a vista inmediatamente e seguírono.
Notas ó pé
^ Lit. “da hora terceira”.
^ Lit. “da hora sexta”.
^ Lit. “da hora novena”.
^ Lit. “da hora undécima”.
^ Lit. “o teu ollo é malvado porque eu son bo”.
^ Lit. “levantado”.
^ Ou “rendeulle homenaxe”.
^ A “copa” simboliza a vontade de Deus de permitir que Xesús morra por culpa dunha acusación falsa de blasfemia.
^ Ou “ser ministro dos”.
^ Lit. “misericordia”.
