Bhí cathair darbh ainm Úr in aice le Báibil, ina mbíodh daoine ag adhradh déithe seachas Iehova. Ach bhí fear in Úr nach dtugadh adhradh ach d’Iehova amháin. Abrahám an t-ainm a bhí air.

Dúirt Iehova le hAbrahám: ‘Fág do bhaile agus do ghaolta, agus téigh go dtí an tír a thaispeánfaidh mé duit.’ Ansin gheall Dia: ‘Déanfaidh mé cine mór díot, agus déanfaidh mé go leor rudaí maithe do dhaoine ar fud an domhain go léir, mar gheall ortsa.’

Ní raibh a fhios ag Abrahám cá raibh a thriall, ach bhí muinín aige as Iehova. Bhí a bhean Sárá, a athair Tearach, agus a nia Lót ag dul in éineacht leis. Mar sin, bhailigh siad ar fad a gcuid rudaí le chéile agus thosaigh siad ar an turas fada.

 Bhí Abrahám 75 bliain d’aois nuair a shroich sé féin agus a chlann an tír a bhí geallta ag Iehova dó. Canán an t-ainm a bhí ar an tír sin. Labhair Dia le hAbrahám ansin agus gheall sé dó: ‘An talamh ar fad a fheiceann tú mórthimpeall ort, tá mé chun é a thabhairt do do chlann.’ Ach bhí Abrahám agus Sárá an-sean agus ní raibh aon chlann orthu. Mar sin cén chaoi a bhféadfadh Iehova an gealltanas sin a chomhlíonadh?