AMHRÁN 115
Buíoch as Foighne Dé
-
1. Tá tú gan teo-ra mai-dir le neart.
Cinn-te, is mór do ghrá don cheart.
Féach olc an domhain ag dul thar fóir,
Príomh-chúis ár bpian is ábh-ar bróin.
Deir-eann a-lán go ndéan-ann tú moill;
Mair-fidh an dream ar mór a-cu d’fhoighid.
(CURFÁ)
Féach-ann muid romhainn le dó-chas nua,
Buíoch, a Ie-ho-va, mol-ann muid thú.
-
2. Aon mhíl-e bliain, sin duit-se seal gearr,
Im-íonn siad thart mar d’im-eodh lá.
Tá am ag teacht, ní bheidh sé mall,
‘Lá mór Ie-ho-va,’ á dtabhairt slán.
Goill-eann go mór ort bris-eadh do dhlí,
Déan-ann ár n-aith-rí maith do do chroí.
(CURFÁ)
Féach-ann muid romhainn le dó-chas nua,
Buíoch, a Ie-ho-va, mol-ann muid thú.
(Féach freisin ar Nih. 9:30; Lúc. 15:7; 2 Pead. 3:8, 9.)
