SANGUR NR. 161
Mín gleði er at tæna tær
1. Tá ið sonur tín læt seg doypa,
legði tú í hann tíni orð.
Hann var íðin eftir at tryggja
okkum øllum betri kor.
Eingin freisting fekk hann at ivast,
einki ilt á honum vann.
Hann gav alt, hann hevði at geva,
eg vil gera eins og hann.
(NIÐURLAG)
Mín gleði er at tæna tær,
at geva alt, sum er í mær.
Eg fann tín veg, har gangi eg,
og eg veit, tú ert mær nær.
Mín gleði er at tæna tær.
Tú gevur vón og bjargar mær.
Eg fann tín veg, har trívist eg.
Ja, at gera vilja tín
er gleði mín.
2. Nú eg kenni teg, Gud Jehova,
fyllir gleðin meira í mær.
Eg vil fegin vera títt vitni,
bera øllum boð frá tær.
Tætt við mína lið eru brøður,
einki betri lív er til.
Eg skal bera navn títt við gleði,
alt mítt lív, hvørt tíðarbil.
(NIÐURLAG)
Mín gleði er at tæna tær,
at geva alt, sum er í mær.
Eg fann tín veg, har gangi eg,
og eg veit, tú ert mær nær.
Mín gleði er at tæna tær.
Tú gevur vón og bjargar mær.
Eg fann tín veg, har trívist eg.
Ja, at gera vilja tín
er gleði mín,
ja, tað er gleði mín.
(Les eisini Slm. 40:4, 11.)
