Sonur Guds segði: ’Boðið sannleikan!’

Hann var við orði Guds á ferð,

um dustið feyk, og sólin brann.

Eymliga Jesus kallaði Guds seyð,

frá sólin reis,

og til myrkrið legði seg um land.

Vit vitja fólk í bygd og bý

við tíðindum um friðartíð,

har eingin líður neyð, og alt verður gott.

Skjótt styttist tíðin, leitið víða hvar!

Nú stendst um lív, vit royna alt

– um bara eitt tó bjargað varð!

Kærleikin vekur hug at gera væl,

at bera øllum ta vón,

sum lekir lívsins sár.

Øll leita vit í løtuni

í húsum og á gøtuni,

og sannir friðarvinir geva tí ans.