نِحِمیا ۷:۱-۷۳
۷ بلافاصله بعد از بازسازی دیوار شهر، درها را نصب کردم. بعد نگهبانان دروازه‌ها، خوانندگان و لاویان را تعیین کردم.
۲ بعد از آن، مسئولیت ادارهٔ اورشلیم را به عهدهٔ برادرم حَنانی، و حَنَنیا فرماندهٔ قلعه* سپردم. حَنَنیا مرد بسیار قابل اعتمادی بود و در مقایسه با اکثر مردم، برای خدای حقیقی احترام بیشتری قائل بود.
۳ به آنها گفتم: «دروازه‌های اورشلیم نباید تا پیش از گرمای ظهر باز شوند و نگهبانان قبل از ترک پستشان باید درها را ببندند و قفل کنند. همچنین نگهبانانی از میان ساکنان اورشلیم تعیین کنید تا بعضی‌ها در جایگاه مخصوص خود و بعضی‌ها جلوی خانه‌شان نگهبانی دهند.»
۴ شهر اورشلیم وسیع و بزرگ بود ولی جمعیت آن کم بود و خانه‌ها هنوز بازسازی نشده بود.
۵ پس خدایم این فکر را در دلم گذاشت که اشراف‌زادگان، حاکمان* و مردم را جمع کنم و شجره‌نامه‌شان را به ثبت برسانم. همان موقع، کتاب شجره‌نامهٔ اولین کسانی را که از اسارت برگشته بودند پیدا کردم. در آن چنین نوشته شده بود:
۶ اهالی استان* که از تبعید، به اورشلیم و یهودا برگشتند، همان کسانی بودند که نِبوکَدنَصَّر، پادشاه بابِل به تبعید برده بود، اما بعد، هر کدام از آنها به شهر خودش برگشت.
۷ آنها همراه با زَروبّابِل، یِشوعا، نِحِمیا، عَزَریا، رَعَمیا، نَحَمانی، مُردِخای، بِلشان، مِسفارِت، بِغوای، نِحوم و بَعَنه برگشتند.
تعداد آن مردان اسرائیلی از این قرار بود:
۸ پسران فَرعوش ۲۱۷۲ نفر؛
۹ پسران شِفَطیا ۳۷۲ نفر؛
۱۰ پسران آرَح ۶۵۲ نفر؛
۱۱ پسران فَحَت‌موآب از خاندان یِشوعا و خاندان یوآب ۲۸۱۸ نفر؛
۱۲ پسران عیلام ۱۲۵۴ نفر؛
۱۳ پسران زَتّو ۸۴۵ نفر؛
۱۴ پسران زَکّای ۷۶۰ نفر؛
۱۵ پسران بِنّوی ۶۴۸ نفر؛
۱۶ پسران بِبای ۶۲۸ نفر؛
۱۷ پسران عَزجَد ۲۳۲۲ نفر؛
۱۸ پسران اَدونیقام ۶۶۷ نفر؛
۱۹ پسران بِغوای ۲۰۶۷ نفر؛
۲۰ پسران عادین ۶۵۵ نفر؛
۲۱ پسران آطیر از خاندان حِزِقیا ۹۸ نفر؛
۲۲ پسران حاشوم ۳۲۸ نفر؛
۲۳ پسران بیصای ۳۲۴ نفر؛
۲۴ پسران حاریف ۱۱۲ نفر؛
۲۵ پسران جِبعون ۹۵ نفر؛
۲۶ مردان بِیت‌لِحِم و نِطوفه ۱۸۸ نفر؛
۲۷ مردان عَناتوت ۱۲۸ نفر؛
۲۸ مردان بِیت‌عَزمَوِت ۴۲ نفر؛
۲۹ مردان قَریه‌یِعاریم، کِفیره و بِئیروت ۷۴۳ نفر؛
۳۰ مردان رامه و جِبَع ۶۲۱ نفر؛
۳۱ مردان مِکماس ۱۲۲ نفر؛
۳۲ مردان بِیت‌ئیل و عای ۱۲۳ نفر؛
۳۳ مردان نِبوی دیگر ۵۲ نفر؛
۳۴ پسران عیلامِ دیگر ۱۲۵۴ نفر؛
۳۵ پسران حاریم ۳۲۰ نفر؛
۳۶ پسران اَریحا ۳۴۵ نفر؛
۳۷ پسران لود، حادید و اونو ۷۲۱ نفر؛
۳۸ پسران سِنائه ۳۹۳۰ نفر.
۳۹ کاهنان: پسران یِدایا از خاندان یِشوعا ۹۷۳ نفر؛
۴۰ پسران اِمّیر ۱۰۵۲ نفر؛
۴۱ پسران فَشحور ۱۲۴۷ نفر؛
۴۲ پسران حاریم ۱۰۱۷ نفر.
۴۳ لاویان: پسران یِشوعا از خاندان قَدمی‌ئیل، از پسران هودِوا ۷۴ نفر.
۴۴ خوانندگان: پسران آساف ۱۴۸ نفر.
۴۵ نگهبانان دروازه‌ها: پسران شَلّوم، پسران آطیر، پسران طَلمون، پسران عَقّوب، پسران حَطیطا و پسران شوبای ۱۳۸ نفر.
۴۶ خادمان معبد:* پسران صیحا، پسران حَسوفا، پسران طَبّاعوت،
۴۷ پسران قیروس، پسران سیعا، پسران فادون،
۴۸ پسران لِبانه، پسران حَجابه، پسران شَلمای،
۴۹ پسران حانان، پسران جِدّیل، پسران جاحَر،
۵۰ پسران رِعایا، پسران رِصین، پسران نِقودا،
۵۱ پسران جَزّام، پسران عُزّا، پسران فاسیَح،
۵۲ پسران بیسای، پسران مِعونیم، پسران نِفوشِسیم،
۵۳ پسران بَقبوق، پسران حَقوفا، پسران حَرحور،
۵۴ پسران بَصلیت، پسران مِحیدا، پسران حَرشا،
۵۵ پسران بَرقوس، پسران سیسِرا، پسران تامَح،
۵۶ پسران نِصیَح، پسران حَطیف.
۵۷ پسران خادمان سلیمان: پسران سوطای، پسران سوفِرِت، پسران فِریدا،
۵۸ پسران یَعَلا، پسران دَرقون، پسران جِدّیل،
۵۹ پسران شِفَطیا، پسران حَطّیل، پسران فوخِرِت‌حَظِبایِم، پسران آمون.
۶۰ تمام خادمان معبد* و پسران خادمان سلیمان در مجموع ۳۹۲ نفر بودند.
۶۱ کسانی که از شهرهای تِل‌مِلَح، تِل‌حَرشا، کِروب، اَدّون و اِمّیر برگشتند، اما نتوانستند ثابت کنند که خودشان یا خاندانشان اسرائیلی هستند، این‌ها بودند:
۶۲ پسران دِلایا، پسران طوبیا و پسران نِقودا یعنی ۶۴۲ نفر.
۶۳ از کاهنان: پسران حَبایا، پسران هَقّوص و پسران بَرزِلّایی. بَرزِلّایی کسی بود که با یکی از دختران بَرزِلّایی جِلعادی ازدواج کرد و نام خاندان آنها را گرفت.
۶۴ این افراد به دنبال مدارکی برای اثبات شجره‌نامهٔ خود بودند، اما مدرکی پیدا نکردند. به همین دلیل، برای کاهن شدن شرایط لازم را نداشتند.
۶۵ فرماندار* به آنها گفت که اجازه ندارند از غذای بسیار مقدّس بخورند تا موقعی که کاهنی بیاید و برای روشن شدن این موضوع، از اوریم و تُمّیم* استفاده کند.
۶۶ تمام کسانی که برگشتند، در مجموع ۴۲٬۳۶۰ نفر بودند.
۶۷ آنها غیر از غلامان و کنیزان که تعدادشان ۷۳۳۷ نفر بود، ۲۴۵ خوانندهٔ مرد و زن هم داشتند.
۶۸ آنها همچنین ۷۳۶ اسب، ۲۴۵ قاطر
۶۹ و ۴۳۵ شتر و ۶۷۲۰ الاغ داشتند.
۷۰ بعضی از سران خاندان‌ها برای انجام کار* هدایایی دادند. فرماندار* ۱۰۰۰ سکهٔ* طلا، ۵۰ کاسه و ۵۳۰ دست لباس مخصوص کاهنان به خزانه* داد.
۷۱ همچنین بعضی از سران خاندان‌ها ۲۰٬۰۰۰ سکهٔ* طلا و ۱۲۵۴ کیلو* نقره به خزانهٔ مربوط به این کار اهدا کردند.
۷۲ بقیهٔ مردم هم ۲۰٬۰۰۰ سکهٔ* طلا و ۱۱۴۰ کیلو* نقره و ۶۷ دست لباس مخصوص کاهنان اهدا کردند.
۷۳ کاهنان، لاویان، نگهبانان دروازه‌ها، خوانندگان، بعضی از افراد قوم، خادمان معبد* و بقیهٔ اسرائیلیان* در شهرهای خودشان ساکن شدند. تا رسیدن ماه هفتم، تمام اسرائیلیان در شهرهایشان ساکن بودند.
پاورقی‌ها
^ یا: «ارگ.»
^ یا: «فرمانروایان دست‌نشانده.»
^ احتمالاً به اهالی استان بابِل یا استان یهودا اشاره دارد.
^ یا: «نِتینیم.» تحت‌اللفظی: «کسانی که تقدیم شده‌اند.»
^ یا: «نِتینیم.» تحت‌اللفظی: «کسانی که تقدیم شده‌اند.»
^ یا: «تیرشاتا،» عنوانی برای فرمانداران استان‌های پارس.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «تیرشاتا،» عنوانی برای فرمانداران استان‌های پارس.
^ یا: «خزانهٔ معبد.»
^ تحت‌اللفظی: «دِرهَم.» احتمالاً منظور سکهٔ طلای دَریک پارسی است، نه دِرهَمی که در نوشته‌های یونانی آمده است. رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ کار بازسازی معبد.
^ تحت‌اللفظی: «دِرهَم.» احتمالاً منظور سکهٔ طلای دَریک پارسی است، نه دِرهَمی که در نوشته‌های یونانی آمده است. رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «۲۲۰۰ مِنا.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «دِرهَم.» احتمالاً منظور سکهٔ طلای دَریک پارسی است، نه دِرهَمی که در نوشته‌های یونانی آمده است. رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «۲۰۰۰ مِنا.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ یا: «نِتینیم.» تحت‌اللفظی: «کسانی که تقدیم شده‌اند.»
^ تحت‌اللفظی: «تمام اسرائیل.»
