مزمور ۵۷‏:‏۱‏-‏۱۱

  • خدایا،‏ به من رحم کن!‏

    • پناه گرفتن زیر بال‌های یَهُوَه ‏(‏۱‏)‏

    • دشمنان در دام خودشان می‌افتند ‏(‏۶‏)‏

برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛‏ با سبک «نابود نکن.‏» غزلی* از داوود،‏ وقتی از دست شائول فرار کرده و به غاری پناه برده بود.‏+ ۵۷  به من رحم کن ای خدا،‏ به من رحم کن!‏چون به تو پناه آورده‌ام.‏+تا وقتی که این بلاها بگذرد،‏ زیر سایهٔ بال‌هایت پناه می‌گیرم.‏+  ۲  به خدای متعال دعا می‌کنم،‏به خدای حقیقی که به خاطر من به آن‌ها پایان می‌دهد.‏  ۳  او از آسمان برایم کمک می‌فرستد و نجاتم می‌دهد.‏+ او کسی را که به من هجوم می‌آورد،‏ سرکوب می‌کند.‏ (‏سِلاه‏)‏ خدا وفاداری و محبت پایدارش* را از من دریغ نمی‌کند.‏+  ۴  شیرها مرا احاطه کرده‌اند،‏+و مجبورم بین کسانی بخوابم که می‌خواهند مرا طعمهٔ خودشان کنند؛‏بین کسانی که دندان‌هایشان مثل نیزه‌ها و تیرهاست،‏و زبانشان مثل شمشیر،‏ تیز و برنده است.‏+  ۵  خدایا،‏ عظمتت را در آسمان‌ها نشان بده،‏و جلالت را در سراسر زمین.‏+  ۶  من زیر بار غم و اندوه کمر خم کرده‌ام.‏+دشمنانم جلوی پاهایم دام گذاشته‌اند؛‏+ آن‌ها سر راهم گودالی کنده‌اند،‏ولی خودشان در آن افتاده‌اند.‏+ (‏سِلاه‏)‏  ۷  در دلم استوار و محکم هستم،‏ ای خدا؛‏+در دلم استوار و محکم هستم!‏ برای ستایش تو سرود می‌خوانم و ساز می‌زنم.‏  ۸  ای جان* من،‏ بیدار شو!‏ ای ساز زِهی و ای چنگ من،‏ بیدار شوید و به صدا درآیید!‏ من حتی خورشید را بیدار می‌کنم!‏+  ۹  ای یَهُوَه،‏ تو را بین قوم‌ها ستایش می‌کنم،‏+و بین ملت‌ها برای ستایش تو سرود می‌خوانم،‏*+ ۱۰  چون محبت پایدار* تو آنقدر عظیم است که تا آسمان‌ها می‌رسد،‏+و وفاداری‌ات آنقدر زیاد است که تا ابرها می‌رسد!‏ ۱۱  خدایا،‏ عظمتت را در آسمان‌ها نشان بده،‏و جلالت را در سراسر زمین!‏+

پاورقی‌ها

به عبری:‏ «میکتامی.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«میکتام.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «جلال.‏»‏
یا:‏ «برای تو ساز می‌زنم.‏»‏