مزمور ۵۷:۱-۱۱
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «نابود نکن.» غزلی* از داوود، وقتی از دست شائول فرار کرده و به غاری پناه برده بود.
۵۷ به من رحم کن ای خدا، به من رحم کن!چون به تو پناه آورده‌ام.تا وقتی که این بلاها بگذرد، زیر سایهٔ بال‌هایت پناه می‌گیرم.
۲ به خدای متعال دعا می‌کنم،به خدای حقیقی که مرا از مصیبت‌هایم نجات می‌دهد.
۳ او از آسمان برایم کمک می‌فرستد و نجاتم می‌دهد.
او کسی را که به من هجوم می‌آورد، سرکوب می‌کند. (سِلاه)
خدا وفاداری و محبت پایدارش* را از من دریغ نمی‌کند.
۴ کسانی که مثل شیر درنده‌خو هستند، مرا احاطه کرده‌اند،و مجبورم بین کسانی بخوابم که می‌خواهند مرا طعمهٔ خودشان کنند؛بین کسانی که دندان‌هایشان مثل نیزه‌ها و تیرهاست،و زبانشان مثل شمشیر، تیز و برنده است.
۵ خدایا، عظمتت را در آسمان‌ها نشان بده،و جلالت را در سراسر زمین.
۶ من زیر بار غم و اندوه کمر خم کرده‌ام.دشمنانم جلوی پاهایم دام گذاشته‌اند؛
آن‌ها سر راهم گودالی کنده‌اند،ولی خودشان در آن افتاده‌اند. (سِلاه)
۷ در دلم استوار و محکم هستم، ای خدا؛در دلم استوار و محکم هستم!
برای ستایش تو سرود می‌خوانم و ساز می‌زنم.
۸ ای جان* من، بیدار شو!
ای ساز زِهی و ای چنگ من، بیدار شوید و به صدا درآیید!
من حتی خورشید را بیدار می‌کنم!
۹ ای یَهُوَه، تو را بین قوم‌ها ستایش می‌کنم،و بین ملت‌ها برای ستایش تو سرود می‌خوانم،*
۱۰ زیرا محبت پایدار* تو آنقدر عظیم است که تا آسمان‌ها می‌رسد،و وفاداری‌ات آنقدر زیاد است که تا ابرها می‌رسد!
۱۱ خدایا، عظمتت را در آسمان‌ها نشان بده،و جلالت را در سراسر زمین!
پاورقی‌ها
^ به عبری: «میکتامی.» رجوع به واژه‌نامه.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ تحت‌اللفظی: «جلال.»
^ یا: «برای تو ساز می‌زنم.»
^ رجوع به واژه‌نامه.
