مزمور ۲۲:۱-۳۱
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «آهوی سپیده‌دم.»* ترانه‌ای از داوود.
۲۲ ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا تنها گذاشته‌ای؟
چرا دور ایستاده‌ای و نجاتم نمی‌دهی؟چرا فریاد درد و عذابم را نمی‌شنوی؟
۲ ای خدای من، تمام روز تو را صدا می‌کنم، ولی جواب نمی‌دهی؛حتی شب‌ها هم نمی‌توانم سکوت کنم.
۳ با وجود این، تو مقدّسی،و قوم اسرائیل دورتادور تو برایت سرودهای ستایش می‌خوانند.*
۴ پدران ما به تو توکّل کردند؛توکّل آن‌ها به تو بود و تو نجاتشان دادی.
۵ از تو کمک خواستند و نجات پیدا کردند؛به تو توکّل کردند و مأیوس* نشدند.
۶ مردم مرا مسخره و تحقیر می‌کنند،طوری که انگار کِرم هستم، نه یک انسان.
۷ هر کسی که مرا می‌بیند، مسخره‌ام می‌کند؛به من پوزخند می‌زند و سرش را تکان می‌دهد و با طعنه می‌گوید:
۸ «مگر این همان کسی نیست که به یَهُوَه توکّل کرد؟ پس نجاتش دهد!
مگر برای خدا خیلی عزیز نیست؟ پس نجاتش دهد!»
۹ ای خدا، تو بودی که مرا از رَحِم مادرم بیرون آوردی؛تو بودی که باعث شدی در آغوش مادرم* احساس آرامش و امنیت کنم.
۱۰ از موقع تولّدم از من مراقبت کرده‌ای؛*از زمانی که در رَحِم مادرم بودم، تو خدای من بوده‌ای.
۱۱ کنار من بمان، چون مشکلات نزدیک است،و غیر از تو کسی نیست که به من کمک کند.
۱۲ گاوان نرِ زیادی مرا محاصره کرده‌اند؛گاوان قوی سرزمین باشان دور مرا گرفته‌اند.
۱۳ مثل شیر غرّان دهانشان را برای من باز کرده‌اند،شیری که طعمه‌اش را تکه‌پاره می‌کند.
۱۴ توانم را مثل آبی که ریخته شده از دست داده‌ام،و استخوان‌هایم از هم جدا شده‌اند.
دل من مثل موم،در سینه‌ام آب می‌شود.
۱۵ قوّتی در من نمانده و مثل تکه سفال خشکی هستم؛زبانم به سقف دهانم چسبیده است؛تو مرا در گودال مرگ رها کرده‌ای.
۱۶ دشمنانم مثل سگ‌ها دورم را گرفته‌اند.شریران دسته‌جمعی به من هجوم می‌آورند،و مثل شیر به دست و پای من حمله می‌کنند.
۱۷ می‌توانم همهٔ استخوان‌هایم را بشمرم.
دشمنانم به من خیره شده‌اند.
۱۸ آن‌ها لباس‌هایم را بین خودشان تقسیم می‌کنند،و برای پیراهنم قرعه می‌اندازند.
۱۹ اما تو ای یَهُوَه، از من دور نمان.
تو قوّت من هستی؛ عجله کن و به کمکم بیا.
۲۰ نجاتم بده و نگذار با شمشیر کشته شوم.زندگی‌ام را از چنگ* سگ‌ها نجات بده.
۲۱ مرا از دهان شیر و از شاخ گاوهای وحشی نجات بده؛به من جواب بده و نجاتم بده.
۲۲ اسم تو را به برادرانم اعلام خواهم کرد؛در میان جماعت پرستندگانت، تو را ستایش خواهم کرد.
۲۳ ای کسانی که احترامی عمیق برای یَهُوَه قائلید،* او را ستایش کنید!
ای تمام نسل یعقوب، خدا را جلال دهید!
ای تمام فرزندان اسرائیل، به شکوه و بزرگی او احترام بگذارید.
۲۴ او به رنج مظلوم با دید حقارت نگاه نکرده و آن را نادیده نگرفته است؛او رویش را از شخص مظلوم برنگردانده،
بلکه درخواست کمک او را شنیده است.
۲۵ تو را در جماعت پرستندگانت* ستایش خواهم کرد،و در مقابل کسانی که احترامی عمیق برایت قائلند،* به وعده‌هایم عمل خواهم کرد.
۲۶ فروتنان* خواهند خورد و سیر خواهند شد؛کسانی که به دنبال یَهُوَه هستند، او را ستایش خواهند کرد.
ای شما که این کارها را انجام می‌دهید، تا ابد از زندگی لذّت ببرید!*
۲۷ مردم از هر گوشهٔ زمین یَهُوَه را به یاد خواهند آورد و به سوی او خواهند آمد.
از هر ملتی، همهٔ خانواده‌ها او را پرستش خواهند کرد.
۲۸ یَهُوَه پادشاه است؛او بر ملت‌ها حکومت می‌کند.
۲۹ همهٔ کسانی که زندگی مرفهی دارند،* خواهند خورد و او را پرستش خواهند کرد؛همهٔ کسانی که به خاک برمی‌گردند، در مقابل او زانو خواهند زد؛هیچ کدام از آن‌ها نمی‌تواند جانش را حفظ کند.
۳۰ فرزندان* آن‌ها به او خدمت خواهند کرد؛نسل‌های بعد دربارهٔ یَهُوَه خواهند شنید.
۳۱ آن‌ها از کارهای عادلانهٔ او صحبت خواهند کرد،
و این کارها را برای کسانی که بعداً به دنیا می‌آیند تعریف خواهند کرد.
پاورقی‌ها
^ احتمالاً نوعی ملودی یا سبک موسیقی.
^ یا: «تو در میان قوم اسرائیل که برایت سرودهای ستایش می‌خوانند بر تخت نشسته‌ای.»
^ یا: «سرافکنده.»
^ یا: «وقتی مادرم مرا شیر می‌داد.»
^ تحت‌اللفظی: «بر تو انداخته شده‌ام.»
^ تحت‌اللفظی: «دست.»
^ یا: «از یَهُوَه می‌ترسید.»
^ یا: «جماعت بزرگ.»
^ یا: «از تو می‌ترسند.»
^ یا: «کسانی که خلق و خویی ملایم دارند.»
^ یا: «دلتان تا ابد زنده بماند.»
^ تحت‌اللفظی: «چاق‌ها.»
^ یا: «نسل.»
