لاویان ۱۴:۱-۵۷
۱۴ یَهُوَه به موسی گفت:
۲ «با شخصی که به جذام مبتلاست در روز پاک شدنش، یعنی در روزی که پیش کاهن آورده می‌شود باید بر طبق این دستورات عمل شود:
۳ کاهن باید به بیرون اردوگاه برود و او را معاینه کند. اگر بیمار از جذام شفا پیدا کرده باشد،
۴ کاهن باید به او دستور دهد که برای پاک شدنش دو پرندهٔ زنده و پاک، چوب سِدر، الیاف قرمز و گیاه زوفا بیاورد.
۵ همین طور کاهن باید دستور دهد که یکی از پرنده‌ها را در یک ظرف سفالی که آب زلال در آن است سر ببُرند.
۶ او باید پرندهٔ زنده را همراه با چوب سِدر، الیاف قرمز و گیاه زوفا بردارد و در خون پرنده‌ای که سرش روی آب زلال بریده شده فرو ببرد.
۷ بعد کاهن خون پرنده را هفت بار روی شخصی که می‌خواهد از جذام پاک شود بپاشد و اعلام کند که او پاک است. آن پرندهٔ زنده را هم در دشت رها کند.
۸ «کسی که می‌خواهد از جذام پاک شود، باید لباس‌هایش را بشوید، همهٔ موهایش را بتراشد و حمام کند. آن وقت پاک خواهد شد. پس از آن می‌تواند وارد اردوگاه شود، اما برای هفت روز باید بیرون چادرش بماند.
۹ او در روز هفتم باید موهای سر، ریش و ابروهایش را بتراشد. بعد از این که همهٔ موهایش را تراشید، لباس‌هایش را بشوید و حمام کند و پاک خواهد شد.
۱۰ «او در روز هشتم باید دو قوچ* سالم، یک برّهٔ مادهٔ یک‌ساله* و سالم، سه کیلو و نیم* آرد مرغوب که با روغن مخلوط شده است به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای و یک‌سوم لیتر* روغن بیاورد؛
۱۱ کاهنی که اعلام می‌کند آن شخص پاک است، باید او را همراه با هدیه‌هایش در جلوی ورودی خیمهٔ ملاقات به حضور یَهُوَه بیاورد.
۱۲ کاهن باید یکی از قوچ‌ها* را بگیرد و آن را همراه یک‌سوم لیتر* روغن به عنوان قربانی تقصیر تقدیم کند و آن‌ها را به عنوان هدیۀ تکان‌دادنی در حضور یَهُوَه تکان دهد.
۱۳ بعد، آن قوچ را در جای مقدّسی سر ببرد، یعنی در جایی که معمولاً قربانی گناه و قربانی سوختنی را سر می‌برند، چون قربانی تقصیر هم مثل قربانی گناه سهم کاهن است. آن قربانی، بسیار مقدّس است.
۱۴ «کاهن باید مقداری از خون قربانی تقصیر را بردارد و بر نرمهٔ گوش راست و شست دست راست و شست پای راست شخصی که می‌خواهد پاک شود بمالد.
۱۵ او باید یک‌سوم لیتر* روغن بردارد و کمی از آن را در کف دست چپش بریزد
۱۶ و انگشت دست راستش را در روغنی که در کف دست چپش است فرو ببرد و مقداری از آن را با انگشتش هفت بار در حضور یَهُوَه بپاشد.
۱۷ بعد مقداری از روغنی را که در کف دستش مانده است، بر نرمهٔ گوش راست و شست دست راست و شست پای راست کسی که می‌خواهد پاک شود بمالد، یعنی در همان جایی که خون قربانی تقصیر را مالیده بود.
۱۸ او باید باقی‌ماندهٔ روغنی را که در کف دستش است روی سر شخصی که می‌خواهد پاک شود بمالد و در حضور یَهُوَه برای او کفّاره کند.
۱۹ «پس از آن، کاهن باید قربانی گناه را تقدیم کند و برای کسی که می‌خواهد از ناپاکی‌اش پاک شود کفّاره کند. بعد کاهن قربانی سوختنی را سر ببرد
۲۰ و آن را همراه با هدیهٔ غلّه‌ای روی مذبح به خدا تقدیم کند و برای آن شخص کفّاره کند و او پاک خواهد شد.
۲۱ «اما اگر کسی فقیر است و توان خرید این‌ها را ندارد، باید یک قوچ* به عنوان قربانی تقصیر و هدیۀ تکان‌دادنی بیاورد تا برایش کفّاره باشد. او همین طور باید یک کیلو* آرد مرغوب که با روغن مخلوط شده است به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای، یک‌سوم لیتر* روغن
۲۲ و دو قمری یا دو جوجه کبوتر مطابق با توان مالی‌اش بیاورد. یکی از آن‌ها قربانی گناه و دیگری قربانی سوختنی خواهد بود.
۲۳ او باید در روز هشتم آن‌ها را در جلوی ورودی خیمهٔ ملاقات پیش کاهن و به حضور یَهُوَه بیاورد تا اعلام شود که او پاک است.
۲۴ «کاهن باید قوچ* را که قربانی تقصیر است بگیرد و آن را همراه با یک‌سوم لیتر* روغن به عنوان هدیهٔ تکان‌دادنی در حضور یَهُوَه تکان دهد.
۲۵ بعد آن قوچ را که قربانی تقصیر است سر ببرد و کاهن مقداری از خون قربانی را روی نرمهٔ گوش راست، شست دست راست و شست پای راست کسی که می‌خواهد پاک شود بمالد.
۲۶ کاهن باید مقداری از روغن را در کف دست چپش بریزد
۲۷ و با انگشت دست راستش روغنی را که در کف دست چپش است هفت بار در حضور یَهُوَه بپاشد.
۲۸ او باید مقداری از روغن کف دستش را روی نرمهٔ گوش راست، شست دست راست و شست پای راست کسی که می‌خواهد پاک شود بمالد، یعنی در همان جایی که خون قربانی تقصیر را مالیده بود.
۲۹ بعد از آن، او باید باقی‌مانده روغنی را که در کف دستش است، روی سر کسی که می‌خواهد پاک شود بمالد تا در حضور یَهُوَه برای او کفّاره کند.
۳۰ «بعد آن شخص باید مطابق با توان مالی‌اش، دو قمری یا دو جوجه کبوتر تقدیم کند؛
۳۱ یعنی هر جفت را که می‌تواند بخرد، یکی را به عنوان قربانی گناه و دیگری را به عنوان قربانی سوختنی همراه با هدیهٔ غلّه‌ای بیاورد تا کاهن در حضور یَهُوَه برای او که می‌خواهد پاک شود کفّاره کند.
۳۲ «این قانون مربوط به کسی است که از بیماری جذام شفا پیدا کرده است، اما توان مالی کافی ندارد تا چیزی را که برای اعلام پاک شدنش لازم است بخرد.»
۳۳ یَهُوَه در ادامه به موسی و هارون گفت:
۳۴ «وقتی به سرزمین کنعان که به مالکیت شما می‌دهم وارد شدید و من بگذارم که یکی از خانه‌های سرزمینتان به جذام* آلوده شود،
۳۵ صاحب آن خانه باید برود و به کاهن بگوید، ‹نوعی آلودگی در خانه‌ام پیدا شده است.›
۳۶ برای این که کاهن همهٔ وسایل خانه را ناپاک اعلام نکند، باید دستور دهد قبل از این که خودش برای بررسی آلودگی خانه برود، خانه را خالی کنند؛ بعد برود تا خانه را بررسی کند.
۳۷ او باید قسمت آلودهٔ خانه را بررسی کند؛ اگر دیوارهای خانه فرورفتگی‌های قرمزرنگ یا سبز مایل به زرد دارند و به نظر عمیق‌تر از سطح دیوار هستند،
۳۸ کاهن باید از خانه بیرون برود و برای هفت روز درِ خانه را ببندد.*
۳۹ «او باید در روز هفتم برگردد و خانه را بررسی کند؛ اگر آلودگی روی دیوارهای خانه پخش شده باشد،
۴۰ باید دستور دهد که سنگ‌های آلوده را از دیوار بکنند و در جای ناپاکی بیرون شهر بیندازند
۴۱ و خانه را از داخل دورتادور بتراشند. ملات تراشیده‌شده باید در جای ناپاکی بیرون شهر ریخته شود.
۴۲ بعد باید به جای سنگ‌هایی که کنده‌اند، سنگ‌هایی دیگر بگذارند و خانه را با ملات تازه بپوشانند.
۴۳ «اما اگر بعد از این که سنگ‌های خانه را کندند و آن را دورتادور تراشیدند و دوباره با ملات پوشاندند، آلودگی برگردد و خانه دوباره آلوده شود،
۴۴ کاهن باید دوباره به خانه داخل شود و آن را بررسی کند. اگر آلودگی در خانه پخش شده باشد، آن جذام بدخیم است و خانه ناپاک است.
۴۵ بنابراین باید دستور دهد که خانه را خراب کنند، یعنی سنگ‌ها، الوارها و همهٔ ملات‌های خانه را بکنند و به یک جای ناپاک بیرون شهر ببرند.
۴۶ اگر کسی در طول روزهایی که درِ خانه بسته است داخل آن شود، تا غروب آفتاب ناپاک است؛
۴۷ اگر کسی در آن خانه بخوابد یا چیزی بخورد، باید لباس‌هایش را بشوید.
۴۸ «اگر بعد از این که خانه را دوباره با ملات پوشاندند کاهن برود و ببیند آلودگی در خانه پخش نشده، باید اعلام کند که خانه پاک است، چون آلودگی از بین رفته است.
۴۹ او برای این که خانه را از ناپاکی* پاک کند، باید دو پرنده، چوب سِدر، الیاف قرمز و گیاه زوفا بردارد
۵۰ و یکی از پرنده‌ها را در یک ظرف سفالی که در آن آب زلال است سر ببُرد.
۵۱ بعد باید چوب سِدر، گیاه زوفا، الیاف قرمز و پرندهٔ زنده را در خون پرنده‌ای که روی آب زلال سر بریده است فرو ببرد و آن خون را هفت بار به طرف خانه بپاشد.
۵۲ به این شکل، او باید خانه را با خون پرنده، آب زلال، پرندهٔ زنده، چوب سِدر، گیاه زوفا و الیاف قرمز از ناپاکی* پاک کند.
۵۳ بعد پرندهٔ زنده را بیرون شهر در دشت رها کند و برای خانه کفّاره کند و آن خانه پاک خواهد شد.
۵۴ «این قانون‌ها به موارد زیر مربوط می‌شود: هر نوع جذام، عفونت پوست سر یا ریش،
۵۵ جذام روی لباس یا خانه
۵۶ و کهیر، زخم و لکه.
۵۷ شما طبق این قانون‌ها که مربوط به جذام است می‌توانید تشخیص دهید که چه وقت چیزی ناپاک یا پاک است.»
پاورقی‌ها
^ یا: «قوچ جوان.»
^ یا: «در اولین سالش.»
^ تحت‌اللفظی: «سه‌دهم ایفه.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «یک لوگ.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ یا: «قوچ‌های جوان.»
^ تحت‌اللفظی: «یک لوگ.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «یک لوگ.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ یا: «قوچ جوان.»
^ تحت‌اللفظی: «یک لوگ.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «یک‌دهم ایفه.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ یا: «قوچ جوان.»
^ تحت‌اللفظی: «یک لوگ.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ احتمالاً منظور نوعی کپک یا خوره است. رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «خانه را قرنطینه کند.»
^ تحت‌اللفظی: «گناه.»
^ تحت‌اللفظی: «گناه.»
