دانیال ۹‏:‏۱‏-‏۲۷

  • دعای اعتراف‌آمیز دانیال (‏۱-‏۱۹‏)‏

    • ۷۰ سال ویرانی (‏۲‏)‏

  • جبرائیل پیش دانیال می‌آید (‏۲۰-‏۲۳‏)‏

  • پیشگویی ۷۰ هفته (‏۲۴-‏۲۷‏)‏

    • ظهور مسیح موعود بعد از ۶۹ هفته (‏۲۵‏)‏

    • کشته شدن مسیح (‏۲۶‏)‏

    • نابودی شهر و مکان مقدّس (‏۲۶‏)‏

۹  در اولین سال سلطنت داریوش + که از نسل مادها و پسر خشایارشا بود و بر مملکت کلدانیان سلطنت می‌کرد،‏+ ۲  من دانیال،‏ با بررسی نوشته‌های مقدّس فهمیدم که طبق گفتهٔ یَهُوَه به اِرْمیای نبی،‏ اورشلیم باید ۷۰ سال + ویران بماند.‏+ من این موضوع را در اولین سال سلطنت داریوش فهمیدم.‏ ۳  پس دست دعا به یَهُوَه خدای حقیقی دراز کردم،‏ به او التماس کردم،‏ روزه گرفتم + و پَلاس پوشیدم و خاکستر بر سرم ریختم.‏ ۴  در دعا به خدایم یَهُوَه اعتراف کردم و گفتم:‏ ‏«ای یَهُوَه خدای حقیقی،‏ تو خدای بزرگ و پرابهت هستی.‏ تو به عهد خودت وفا می‌کنی و به کسانی که تو را دوست دارند و از فرمان‌هایت اطاعت می‌کنند،‏+ محبت پایدار* نشان می‌دهی.‏+ ۵  ولی ما گناه کرده‌ایم و دست به شرارت زده‌ایم.‏+ ما سرکش و خطاکاریم و از فرمان‌ها و قانون‌هایت سرپیچی کرده‌ایم.‏ ۶  ما به گفته‌های پیامبران یعنی خادمان تو گوش نداده‌ایم،‏+ همان کسانی که به نام تو با پادشاهان،‏ امیران،‏ اجدادمان و همهٔ مردم سرزمینمان صحبت کردند.‏ ۷  ای یَهُوَه،‏ تو خدای عادلی و ما که از اهالی یهودا،‏ ساکنان اورشلیم و تمام اسرائیل هستیم،‏ مثل همیشه از تو شرمنده‌ایم و به خاطر خیانتی که به تو کرده‌ایم در سرزمین‌های دور و نزدیک پراکنده شده‌ایم.‏+ ۸  ‏«ای یَهُوَه،‏ ما و پادشاهان و امیران و اجدادمان به تو گناه کرده‌ایم و به همین دلیل واقعاً از تو شرمنده‌ایم.‏ ۹  ای یَهُوَه خدای ما،‏ تو دلسوز* و بخشنده‌ای + ولی ما بر ضدّ تو سرکشی کرده‌ایم.‏+ ۱۰  ای یَهُوَه خدای ما،‏ ما از تو اطاعت نکرده‌ایم و قوانینی را که از طریق خادمانت یعنی پیامبران به ما دادی،‏ زیر پا گذاشته‌ایم.‏+ ۱۱  تمام اسرائیلیان شریعت تو را نادیده گرفته‌اند،‏ به گفته‌هایت گوش نداده‌اند و به تو پشت کرده‌اند.‏ ما به تو گناه کرده‌ایم و به همین دلیل،‏ لعنت‌هایی را که به آن‌ها قسم خورده بودی و در شریعت موسی خادم تو خدای حقیقی نوشته شده بود،‏ بر سر ما آورده‌ای.‏+ ۱۲  تو با بلای عظیمی که بر سر ما آوردی تمام چیزهایی را که علیه ما و حکمرانانی که بر ما حکومت می‌کردند* گفته بودی به تحقق رساندی.‏+ آن بلای عظیمی که بر سر اورشلیم آمد،‏ تا حالا در هیچ جای دنیا* دیده نشده است.‏+ ۱۳  همان طور که در شریعت موسی نوشته شده،‏ این بلا بر سر ما آمد.‏+ ولی با وجود این،‏ از گناهانمان دست نکشیدیم و کارهایی را که از دید تو درست است انجام ندادیم* و از تو ای یَهُوَه خدا،‏ تمنا نکردیم که به ما لطف کنی.‏+ ۱۴  ‏«بنابراین تو ای یَهُوَه،‏ ناظر کارهای ما بودی و آن بلا را بر سر ما آوردی،‏ چون تو ای یَهُوَه خدای ما،‏ همهٔ کارهایت را عادلانه انجام می‌دهی،‏ ولی با وجود این ما از تو اطاعت نکردیم.‏+ ۱۵  ‏«ای یَهُوَه خدای ما،‏ قومت را با دست پرقدرتت از سرزمین مصر بیرون آوردی + و با این کار،‏ همان طور که امروز هم می‌بینیم،‏ نامت را زبانزد همه کردی.‏+ ما گناهکاریم و شریرانه عمل کرده‌ایم،‏ ۱۶  ولی ای یَهُوَه،‏ تمنا می‌کنم به خاطر عدالتت،‏+ خشمت را از شهر خودت اورشلیم و کوه مقدّست برگردان؛‏ چون همهٔ مردم اطرافمان به خاطر گناهان ما و کارهای اشتباه اجدادمان،‏ اورشلیم و قومت را مسخره* می‌کنند.‏+ ۱۷  حالا ای خدای ما،‏ دعایم را بشنو و به التماس‌های خادمت توجه کن!‏ به خاطر نام خودت ای یَهُوَه،‏ نظر لطفت را بر مکان مقدّست که ویران شده،‏+ بینداز.‏*+ ۱۸  ای خدای من،‏ گوش بده و دعای ما را بشنو!‏ لطفاً چشمانت را باز کن و مصیبت ما و خرابی شهری را که نام تو بر آن است،‏ ببین؛‏ چون ما به خاطر درستکاری‌های خودمان از تو درخواست کمک نمی‌کنیم،‏ بلکه به خاطر رحمت عظیم تو.‏+ ۱۹  ای یَهُوَه،‏ دعای ما را بشنو.‏ ای یَهُوَه،‏ ما را ببخش.‏+ ای یَهُوَه،‏ به ما توجه کن و به دادمان برس!‏ ای خدای من،‏ به خاطر خودت و به خاطر نامت که روی شهر و قومت است،‏ بیشتر از این صبر نکن.‏»‏+ ۲۰  وقتی هنوز در حال دعا بودم و به گناهان خودم و به گناهان قومم اسرائیل اعتراف می‌کردم و به یَهُوَه خدایم دربارهٔ کوه مقدّسش التماس می‌کردم،‏+ ۲۱  همان وقت،‏ جبرائیل که قبلاً او را در رؤیا دیده بودم،‏+ حدوداً موقع تقدیم قربانی عصر،‏ در حالی که خیلی خسته و کوفته بودم پیش من آمد.‏ ۲۲  او می‌خواست کمک کند تا اتفاقاتی را که قرار بود بیفتد بفهمم.‏ جبرائیل گفت:‏ ‏«ای دانیال،‏ من آمده‌ام که به تو درک* و فهم بدهم.‏ ۲۳  وقتی شروع به دعا و التماس کردی،‏ پیغامی به من داده شد و من آمده‌ام که این پیغام را به تو برسانم،‏ چون تو برای خدا خیلی عزیزی.‏*+ پس به چیزی که می‌گویم دقت کن تا رؤیا را بفهمی.‏ ۲۴  ‏«خدا برای قوم تو و شهر مقدّست + ۷۰ هفته* تعیین کرده تا به نافرمانی پایان داده شود،‏ گناه از میان برداشته شود،‏+ کفّارهٔ گناهان داده شود،‏+ عدالت ابدی برقرار شود،‏+ درستی رؤیاها و پیشگویی‌ها* ثابت شود + و قدس‌الاقداس* به خدا وقف شود.‏ ۲۵  پس بدان و بفهم از موقعی که فرمان تعمیر و بازسازی اورشلیم صادر شود،‏+ تا آمدن* مسیحِ* رهبر،‏+ ۷ هفته و ۶۲ هفته باید بگذرد.‏+ اورشلیم با میدان و خندقش در دورانی بحرانی تعمیر و بازسازی خواهد شد.‏ ۲۶  ‏«بعد از پایان آن ۶۲ هفته مسیح کشته می‌شود،‏+ بدون این که چیزی برایش باقی مانده باشد.‏+ ‏«رهبری با لشکرش می‌آید و شهر و مکان مقدّس را ویران می‌کند + و ویرانی آن مثل ویرانی‌ای می‌شود که بر اثر سیل به وجود می‌آید.‏ تا پایان،‏ جنگ خواهد بود؛‏ طبق تصمیم خدا ویرانی‌ها خواهد بود.‏+ ۲۷  ‏«او عهدی را که به نفع خیلی‌ها بسته بود،‏ برای یک هفته معتبر نگه می‌دارد؛‏ ولی در وسط آن هفته کاری می‌کند که تقدیم هدایا و قربانی‌ها متوقف شود.‏+ ‏«آن ویرانگر بر بال چیزهای نفرت‌انگیز خواهد آمد؛‏+ و آن ویرانیِ تعیین‌شده بر سر شهری* که خراب شده می‌آید،‏ تا این که کاملاً از بین برود.‏»‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «رحیم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «داورانی که بر ما داوری می‌کردند.‏»‏
یا:‏ «زیر تمام آسمان.‏»‏
یا:‏ «و حقیقت تو را درک نکردیم؛‏ و وفاداری‌ات را درک نکردیم»‏
یا:‏ «تحقیر.‏»‏
یا:‏ «نور چهره‌ات را بر مکان مقدّست که ویران شده،‏ بتابان.‏»‏
یا:‏ «بینش.‏»‏
یا:‏ «باارزشی؛‏ محترمی.‏»‏
در اینجا منظور از هر هفته ۷ سال است.‏ بنابراین ۷۰ هفته برابر با ۴۹۰ سال است.‏
تحت‌اللفظی:‏ «پیامبران.‏»‏
یا:‏ «ظهور.‏»‏
یا:‏ «برگزیده؛‏ مسح‌شده.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «آن چیزی.‏»‏