حِزقیال ۲۶:۱-۲۱
۲۶ در یازدهمین سال تبعید، در روز اول ماه، این پیام از طرف یَهُوَه به من رسید:
۲ «ای پسر انسان، صور دربارهٔ اورشلیم گفته،+ ‹چه خوب که دروازهٔ قوم‌ها شکسته شده! حالا که اورشلیم ویران شده،+ همه برای تجارت به طرف من می‌آیند و من ثروتمند می‌شوم.›
۳ برای همین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹ای صور، من به ضدّ تو هستم و همان طور که دریا موج‌هایش را بلند می‌کند، ملت‌های زیادی را علیه تو برمی‌انگیزم.
۴ آن‌ها دیوارهای تو را ای صور خراب می‌کنند و برج‌هایت را فرو می‌ریزند.+ من خاک تو را برمی‌دارم تا چیزی جز یک صخرهٔ خشک و خالی باقی نماند.
۵ تو در وسط دریا به جایی برای خشک کردن تورهای ماهیگیری تبدیل می‌شوی.›+
«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹همان طور که گفته‌ام، قوم‌های دیگر صور را غارت خواهند کرد.
۶ ساکنان روستاهای صور* هم با شمشیر کشته می‌شوند. آن وقت مردم می‌فهمند که من یَهُوَه هستم.›
۷ «یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹من نِبوکَدنَصَّر* را که شاه شاهان است برمی‌انگیزم که از شمال + با اسب‌ها + و ارابه‌های جنگی + و سواره‌نظام و سربازان زیاد به صور حمله کند.
۸ ای صور، او ساکنان روستاهایت را با شمشیر می‌کشد و برای محاصرهٔ تو سنگرها و پشته‌هایی می‌سازد؛ لشکر او با سپرهای بزرگشان به جنگ تو خواهند آمد.
۹ او با دژکوب‌هایش* به دیوارهای تو می‌کوبد و با تبرهایش* برج‌هایت را خراب می‌کند.
۱۰ وقتی نِبوکَدنَصَّر وارد دروازه‌هایت شود، اسب‌هایش آنقدر زیاد خواهند بود که تو را با گرد و غبار می‌پوشانند و صدای سواره‌نظام و چرخ‌های ارابه‌ها دیوارهایت را می‌لرزاند؛ مثل این خواهد بود که عده‌ای به یک شهر با دیوارهای شکسته هجوم می‌آورند.
۱۱ سم اسب‌هایش تمام کوچه‌هایت را لگدمال خواهد کرد + و ستون‌های بزرگت فرو می‌ریزند. او ساکنان تو را با شمشیر می‌کشد.
۱۲ آن‌ها منابع تو را می‌دزدند، ثروتت را غارت می‌کنند،+ دیوارهایت را خراب و خانه‌هایت را ویران می‌کنند. بعد سنگ‌ها و چوب‌ها و خاک تو را به دریا می‌ریزند.›
۱۳ «‹ای صور، من به آوازهای تو پایان می‌دهم و صدای چنگ‌هایت دیگر شنیده نخواهد شد.+
۱۴ من تو را به صخره‌ای خشک و خالی تبدیل می‌کنم، به جایی که تورهای ماهیگیری را در آن خشک می‌کنند.+ تو دیگر هیچ وقت بازسازی نمی‌شوی، چون من که یَهُوَه هستم این را گفته‌ام.› این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.
۱۵ «یَهُوَه حاکم متعال به صور می‌گوید: ‹وقتی ساکنانت با آه و ناله نفس‌های آخرشان را می‌کشند و کشتاری در میان تو رخ می‌دهد، آیا جزیره‌ها با شنیدن صدای فرو ریختنت نمی‌لرزند؟+
۱۶ همهٔ بزرگانِ* دریا از تختشان پایین می‌آیند و رداها* و لباس‌های فاخرشان* را درمی‌آورند و وحشت وجودشان را فرا می‌گیرد. آن‌ها روی زمین خواهند نشست و دائم از ترس می‌لرزند و مات و مبهوت به تو نگاه می‌کنند.+
۱۷ آن‌ها برایت نوحه* خواهند خواند + و به تو می‌گویند:
«ای شهر پرآوازه که ساکنانت از دریا آمدند، ببین چطور ویران شدی!+تو و ساکنانت* در دریا پرقدرت بودید،+و در دل تمام ساکنان زمین ترس و وحشت می‌انداختید!
۱۸ وقتی روز سقوطت رسید، جزیره‌ها از ترس لرزیدند؛وقتی از بین رفتی، جزیره‌های دریا تکان خوردند.»›+
۱۹ «یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹ای صور، وقتی تو را مثل شهرهای خالی از سکنه با خاک یکسان کنم و با آب‌های عمیق و خروشان بپوشانم،+
۲۰ تو را با کسانی که همراه تو به گور* می‌روند به همان جا می‌فرستم که مردم زمان باستان هستند. کاری می‌کنم تو هم با کسانی که به گور می‌روند در پست‌ترین جا ساکن شوی،+ و مثل شهرهای قدیم که سالیان سال ویران هستند، خالی از سکنه شوی. آن وقت من به زمینِ زندگان شکوه و زیبایی می‌دهم.
۲۱ «یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹من به طور ناگهانی تو را به بلای وحشتناکی دچار می‌کنم و سرانجام نیست و نابود می‌شوی؛+ مردم به دنبالت می‌گردند، اما هیچ وقت تو را پیدا نخواهند کرد.›»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «دختران صور.»
^ تحت‌اللفظی: «نِبوکَدرَصَّر.» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.
^ واژه‌نامه: «خراج.»
^ یا: «شمشیرهایش.»
^ یا: «امیران.»
^ یا: «رداهای بدون آستین.»
^ یا: «لباس‌های گلدوزی‌شده‌شان.»
^ یا: «مرثیه.»
^ تحت‌اللفظی: «او و ساکنانش.» ضمیر او در این آیه مؤنث است.
^ یا: «گودال.»
