تَثنیه ۳۱‏:‏۱‏-‏۳۰

  • مرگ موسی نزدیک می‌شود (‏۱-‏۸‏)‏

  • خواندن شریعت برای قوم (‏۹-‏۱۳‏)‏

  • انتخاب یوشَع به عنوان جانشین موسی (‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏

  • سرکشی اسرائیلیان پیشگویی می‌شود (‏۱۶-‏۳۰‏)‏

    • سرودی برای اسرائیلیان (‏۱۹‏،‏۲۲‏،‏۳۰‏)‏

۳۱  ‏«بعد موسی جلوی تمام قوم اسرائیل ایستاد تا با آن‌ها صحبت کند.‏ ۲  او به آن‌ها گفت:‏ «من ۱۲۰ سالم شده است + و دیگر نمی‌توانم شما را رهبری کنم،‏ چون یَهُوَه به من گفته است که نباید از رود اردن عبور کنم.‏+ ۳  یَهُوَه خدایتان جلوتر از شما به آن طرف رود اردن می‌رود و آن قوم‌ها را از سر راهتان برمی‌دارد و شما آن‌ها را از آنجا بیرون می‌کنید.‏+ همان طور که یَهُوَه گفته است،‏ یوشَع شما را به آن طرف رود اردن رهبری خواهد کرد.‏+ ۴  یَهُوَه آن قوم‌ها را از بین خواهد برد،‏ درست همان طور که پادشاهان اَموریان یعنی سیحون + و عوج + را شکست داد و تمام سرزمینشان را نابود کرد.‏+ ۵  یَهُوَه آن قوم‌ها را تسلیم شما می‌کند و شما باید طبق همهٔ دستوراتی که به شما داده‌ام با آن‌ها رفتار کنید.‏+ ۶  شجاع و قوی باشید.‏+ از آن‌ها نترسید و وحشت نکنید،‏+ چون یَهُوَه خدایتان همراه شماست.‏ او شما را تنها نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد.‏»‏+ ۷  بعد موسی یوشَع را صدا کرد و جلوی تمام قوم اسرائیل به او گفت:‏ «شجاع و قوی باش،‏+ چون تو این قوم را به سرزمینی که یَهُوَه برای اجدادشان قسم خورد به آن‌ها بدهد،‏ رهبری خواهی کرد تا آن سرزمین را تصرّف کنند.‏*+ ۸  یَهُوَه جلوتر از تو حرکت خواهد کرد و همیشه با تو خواهد بود.‏+ او تو را تنها نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد.‏ پس نترس و وحشت نکن.‏»‏+ ۹  بعد موسی این قانون‌ها*+ را نوشت و آن را به لاویانِ کاهن که صندوق عهد یَهُوَه را حمل می‌کردند و همین طور به ریش‌سفیدان اسرائیل داد.‏ ۱۰  موسی به آن‌ها فرمان داد و گفت:‏ «در پایان هر هفت سال،‏ یعنی در سالی که قرض‌ها بخشیده می‌شود،‏+ هنگام عید سایه‌بان‌ها،‏*+ ۱۱  وقتی که تمام قوم اسرائیل در حضور یَهُوَه + خدایتان در مکان برگزیدهٔ او جمع می‌شوند،‏ این قانون‌ها* را برای همهٔ قوم بخوانید تا آن‌ها را بشنوند.‏+ ۱۲  تمام مردان،‏ زنان،‏ بچه‌ها* و غریبانی را که در شهرهایتان* زندگی می‌کنند جمع کنید + تا به قانون‌هایی که خوانده می‌شود گوش دهند،‏ یَهُوَه خدایتان را بیشتر بشناسند و به او احترام عمیق بگذارند* و به تمام این قانون‌ها* به‌دقت عمل کنند.‏ ۱۳  به این شکل فرزندانتان هم که از این قانون‌ها بی‌اطلاع هستند آن‌ها را می‌شنوند + و یاد می‌گیرند که در سرزمینی که برای تصرّفش از رود اردن می‌گذرید،‏ به یَهُوَه خدایتان احترام عمیق بگذارند.‏»‏*+ ۱۴  بعد از آن یَهُوَه به موسی گفت:‏ «پایان عمرت نزدیک شده است.‏+ یوشَع را صدا کن و او را همراه خودت به جلوی خیمهٔ ملاقات بیاور تا وظیفهٔ رهبری قوم را به او بدهم.‏»‏+ بنابراین موسی و یوشَع جلوی خیمهٔ ملاقات حاضر شدند.‏ ۱۵  یَهُوَه جلوی خیمهٔ ملاقات در ستون ابر ظاهر شد و ستون ابر جلوی ورودی خیمه قرار گرفت.‏+ ۱۶  بعد یَهُوَه به موسی گفت:‏ «تو به‌زودی می‌میری* و بعد از مرگ تو این قوم به من خیانت می‌کنند* و خدایان بیگانهٔ سرزمینی را که به آن داخل می‌شوند،‏ می‌پرستند.‏+ آن‌ها مرا ترک می‌کنند + و عهدی را که با آن‌ها بستم می‌شکنند.‏+ ۱۷  در آن زمان،‏ خشم من بر ضدّ آن‌ها شعله‌ور می‌شود + و آن‌ها را ترک می‌کنم + و رویم را از آن‌ها برمی‌گردانم + تا وقتی که نابود* شوند.‏ آنقدر بلا و سختی به سرشان می‌آید + که خواهند گفت،‏ ‹خدا دیگر در میان ما نیست،‏ برای همین این بلاها به سر ما آمده است.‏›‏+ ۱۸  در آن روز به خاطر تمام شرارت‌هایی که با پرستش خدایان دیگر مرتکب شده‌اند،‏ رویم را از آن‌ها برمی‌گردانم.‏+ ۱۹  ‏«حالا این سرود را برای خودتان بنویسید + و آن را به اسرائیلیان یاد بدهید؛‏+ آن‌ها باید این سرود را یاد بگیرند،‏* چون با خواندن آن،‏ هشدارهای مرا به یاد می‌آورند.‏+ ۲۰  بعد از این که من آن‌ها را به سرزمینی بردم که به اجدادشان وعده دادم،‏*+ یعنی به سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است + و در آنجا خوردند و سیر شدند و به رفاه رسیدند،‏*+ به پرستش خدایان دیگر کشیده می‌شوند و به من بی‌احترامی می‌کنند و عهد مرا می‌شکنند.‏+ ۲۱  وقتی بلاها و سختی‌های زیادی به سرشان بیاید،‏+ با خواندن این سرود هشدارهای مرا به یاد می‌آورند (‏نوادگانشان هم نباید این سرود را فراموش کنند)‏،‏ چون من از همین حالا،‏ یعنی قبل از این که آن‌ها را به سرزمین موعود ببرم،‏ از افکار و تمایلاتشان آگاهم.‏»‏+ ۲۲  پس موسی در همان روز این سرود را نوشت و آن را به اسرائیلیان یاد داد.‏ ۲۳  بعد،‏ خدا وظیفهٔ رهبری قوم را به عهدهٔ یوشَع پسر نون گذاشت + و گفت:‏ «شجاع و قوی باش،‏+ چون تو باید اسرائیلیان را به سرزمین موعود ببری + و من همیشه با تو خواهم بود.‏»‏ ۲۴  موسی بلافاصله بعد از این که همهٔ این قانون‌ها* را در کتابی نوشت،‏+ ۲۵  به لاویانی که وظیفه داشتند صندوق عهد یَهُوَه را حمل کنند این طور فرمان داد:‏ ۲۶  ‏«این کتاب قانون* را ببرید + و آن را کنار صندوق عهد یَهُوَه خدایتان بگذارید + تا قوم بر اساس آن داوری شوند.‏* ۲۷  من به‌خوبی می‌دانم که این قوم چقدر سرکش + و لجبازند.‏*+ اگر حالا که هنوز زنده و در میان شما هستم،‏ اینقدر بر ضدّ یَهُوَه سرکشی می‌کنند،‏ بعد از مرگ من چه خواهند کرد!‏ ۲۸  تمام ریش‌سفیدان و مأموران طایفه‌هایتان را جمع کنید تا این سخنان را به آن‌ها بگویم.‏ آسمان و زمین شاهدند که من به آن‌ها چه هشدارهایی می‌دهم،‏+ ۲۹  چون خوب می‌دانم که شما بعد از مرگم شرارت می‌کنید + و از راهی که به شما فرمان داده‌ام منحرف می‌شوید و کارهایی که از دید یَهُوَه بد است انجام می‌دهید و او را با کارهایتان می‌رنجانید؛‏ به همین دلیل،‏ در آینده حتماً دچار مصیبت می‌شوید.‏»‏+ ۳۰  بعد موسی در حضور تمام قوم اسرائیل،‏ این سرود را از اول تا آخر خواند:‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «به عنوان میراث به آن‌ها بدهی.‏»‏
یا:‏ «شریعت؛‏ تورات.‏»‏
همان عید خیمه‌ها.‏
یا:‏ «شریعت؛‏ تورات.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «کودکان.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دروازه‌هایتان.‏»‏
یا:‏ «از او بترسند.‏»‏
یا:‏ «شریعت؛‏ تورات.‏»‏
یا:‏ «از یَهُوَه خدایتان بترسند.‏»‏
یا:‏ «از نظر روحانی به فاحشگی کشیده می‌شوند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «تو به اجدادت خواهی پیوست.‏»‏
یا:‏ «بلعیده.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «این سرود را در دهانشان بگذارید.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «چاق شدند.‏»‏
یا:‏ «که درباره‌اش برای اجدادشان قسم خوردم.‏»‏
یا:‏ «شریعت؛‏ تورات.‏»‏
یا:‏ «تا شاهدی بر ضدّ شما باشد.‏»‏
یا:‏ «شریعت؛‏ تورات.‏»‏
یا:‏ «گردنکشند.‏»‏