تَثنیه ۳۱:۱-۳۰
۳۱ «بعد موسی جلوی تمام قوم اسرائیل ایستاد تا با آن‌ها صحبت کند.
۲ او به آن‌ها گفت: «من ۱۲۰ سالم شده است و دیگر نمی‌توانم شما را رهبری کنم، چون یَهُوَه به من گفته است که نباید از رود اردن عبور کنم.
۳ یَهُوَه خدایتان جلوتر از شما به آن طرف رود اردن می‌رود و آن قوم‌ها را از سر راهتان برمی‌دارد و شما آن‌ها را از آنجا بیرون می‌کنید. همان طور که یَهُوَه گفته است، یوشَع شما را به آن طرف رود اردن رهبری خواهد کرد.
۴ یَهُوَه آن قوم‌ها را از بین خواهد برد، درست همان طور که پادشاهان اَموریان یعنی سیحون و عوج را شکست داد و تمام سرزمینشان را نابود کرد.
۵ یَهُوَه آن قوم‌ها را تسلیم شما می‌کند و شما باید طبق همهٔ دستوراتی که به شما داده‌ام با آن‌ها رفتار کنید.
۶ شجاع و قوی باشید. از آن‌ها نترسید و وحشت نکنید، چون یَهُوَه خدایتان همراه شماست. او شما را تنها نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد.»
۷ بعد موسی یوشَع را صدا کرد و جلوی تمام قوم اسرائیل به او گفت: «شجاع و قوی باش، چون تو این قوم را به سرزمینی که یَهُوَه برای اجدادشان قسم خورد به آن‌ها بدهد، رهبری خواهی کرد تا آن سرزمین را تصرّف کنند.*
۸ یَهُوَه جلوتر از تو حرکت خواهد کرد و همیشه با تو خواهد بود. او تو را تنها نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد. پس نترس و وحشت نکن.»
۹ بعد موسی این قانون‌ها* را نوشت و آن را به لاویانِ کاهن که صندوق عهد یَهُوَه را حمل می‌کردند و همین طور به ریش‌سفیدان اسرائیل داد.
۱۰ موسی به آن‌ها فرمان داد و گفت: «در پایان هر هفت سال، یعنی در سالی که قرض‌ها بخشیده می‌شود، هنگام عید سایه‌بان‌ها،*
۱۱ وقتی که تمام قوم اسرائیل در حضور یَهُوَه خدایتان در مکان برگزیدهٔ او جمع می‌شوند، این قانون‌ها* را برای همهٔ قوم بخوانید تا آن‌ها را بشنوند.
۱۲ تمام مردان، زنان، بچه‌ها* و غریبانی را که در شهرهایتان* زندگی می‌کنند جمع کنید تا به قانون‌هایی که خوانده می‌شود گوش دهند، یَهُوَه خدایتان را بیشتر بشناسند و به او احترام عمیق بگذارند* و به تمام این قانون‌ها* به‌دقت عمل کنند.
۱۳ به این شکل فرزندانتان هم که از این قانون‌ها بی‌اطلاع هستند آن‌ها را می‌شنوند و یاد می‌گیرند که در سرزمینی که برای تصرّفش از رود اردن می‌گذرید، به یَهُوَه خدایتان احترام عمیق بگذارند.»*
۱۴ بعد از آن یَهُوَه به موسی گفت: «پایان عمرت نزدیک شده است. یوشَع را صدا کن و او را همراه خودت به جلوی خیمهٔ ملاقات بیاور تا وظیفهٔ رهبری قوم را به او بدهم.» بنابراین موسی و یوشَع جلوی خیمهٔ ملاقات حاضر شدند.
۱۵ یَهُوَه جلوی خیمهٔ ملاقات در ستون ابر ظاهر شد و ستون ابر جلوی ورودی خیمه قرار گرفت.
۱۶ بعد یَهُوَه به موسی گفت: «تو به‌زودی می‌میری* و بعد از مرگ تو این قوم به من خیانت می‌کنند* و خدایان بیگانهٔ سرزمینی را که به آن داخل می‌شوند، می‌پرستند. آن‌ها مرا ترک می‌کنند و عهدی را که با آن‌ها بستم می‌شکنند.
۱۷ در آن زمان، خشم من بر ضدّ آن‌ها شعله‌ور می‌شود و آن‌ها را ترک می‌کنم و رویم را از آن‌ها برمی‌گردانم تا وقتی که نابود* شوند. آنقدر بلا و سختی به سرشان می‌آید که خواهند گفت، ‹خدا دیگر در میان ما نیست، برای همین این بلاها به سر ما آمده است.›
۱۸ در آن روز به خاطر تمام شرارت‌هایی که با پرستش خدایان دیگر مرتکب شده‌اند، رویم را از آن‌ها برمی‌گردانم.
۱۹ «حالا این سرود را برای خودتان بنویسید و آن را به اسرائیلیان یاد بدهید؛ آن‌ها باید این سرود را یاد بگیرند،* چون با خواندن آن، هشدارهای مرا به یاد می‌آورند.
۲۰ بعد از این که من آن‌ها را به سرزمینی بردم که به اجدادشان وعده دادم،* یعنی به سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است و در آنجا خوردند و سیر شدند و به رفاه رسیدند،* به پرستش خدایان دیگر کشیده می‌شوند و به من بی‌احترامی می‌کنند و عهد مرا می‌شکنند.
۲۱ وقتی بلاها و سختی‌های زیادی به سرشان بیاید، با خواندن این سرود هشدارهای مرا به یاد می‌آورند (نوادگانشان هم نباید این سرود را فراموش کنند)، چون من از همین حالا، یعنی قبل از این که آن‌ها را به سرزمین موعود ببرم، از افکار و تمایلاتشان آگاهم.»
۲۲ پس موسی در همان روز این سرود را نوشت و آن را به اسرائیلیان یاد داد.
۲۳ بعد، خدا وظیفهٔ رهبری قوم را به عهدهٔ یوشَع پسر نون گذاشت و گفت: «شجاع و قوی باش، چون تو باید اسرائیلیان را به سرزمین موعود ببری و من همیشه با تو خواهم بود.»
۲۴ موسی بلافاصله بعد از این که همهٔ این قانون‌ها* را در کتابی نوشت،
۲۵ به لاویانی که وظیفه داشتند صندوق عهد یَهُوَه را حمل کنند این طور فرمان داد:
۲۶ «این کتاب قانون* را ببرید و آن را کنار صندوق عهد یَهُوَه خدایتان بگذارید تا قوم بر اساس آن داوری شوند.*
۲۷ من به‌خوبی می‌دانم که این قوم چقدر سرکش و لجبازند.* اگر حالا که هنوز زنده و در میان شما هستم، اینقدر بر ضدّ یَهُوَه سرکشی می‌کنند، بعد از مرگ من چه خواهند کرد!
۲۸ تمام ریش‌سفیدان و مأموران طایفه‌هایتان را جمع کنید تا این سخنان را به آن‌ها بگویم. آسمان و زمین شاهدند که من به آن‌ها چه هشدارهایی می‌دهم،
۲۹ چون خوب می‌دانم که شما بعد از مرگم شرارت می‌کنید و از راهی که به شما فرمان داده‌ام منحرف می‌شوید و کارهایی که از دید یَهُوَه بد است انجام می‌دهید و او را با کارهایتان می‌رنجانید؛ به همین دلیل، در آینده حتماً دچار مصیبت می‌شوید.»
۳۰ بعد موسی در حضور تمام قوم اسرائیل، این سرود را از اول تا آخر خواند:
پاورقی‌ها
^ یا: «به عنوان میراث به آن‌ها بدهی.»
^ یا: «شریعت؛ تورات.»
^ همان عید خیمه‌ها.
^ یا: «شریعت؛ تورات.»
^ تحت‌اللفظی: «کودکان.»
^ تحت‌اللفظی: «دروازه‌هایتان.»
^ یا: «از او بترسند.»
^ یا: «شریعت؛ تورات.»
^ یا: «از یَهُوَه خدایتان بترسند.»
^ تحت‌اللفظی: «تو به اجدادت خواهی پیوست.»
^ یا: «از نظر روحانی به فاحشگی کشیده می‌شوند.»
^ یا: «بلعیده.»
^ تحت‌اللفظی: «این سرود را در دهانشان بگذارید.»
^ یا: «که درباره‌اش برای اجدادشان قسم خوردم.»
^ تحت‌اللفظی: «چاق شدند.»
^ یا: «شریعت؛ تورات.»
^ یا: «شریعت؛ تورات.»
^ یا: «تا شاهدی بر ضدّ شما باشد.»
^ یا: «گردنکشند.»
