اِشَعْیا ۴۹‏:‏۱‏-‏۲۶

  • وظیفهٔ خادم یَهُوَه ‏(‏۱-‏۱۲‏)‏

    • نوری برای ملت‌ها ‏(‏۶‏)‏

  • تسلّی و دلداری به اسرائیل ‏(‏۱۳-‏۲۶‏)‏

۴۹  ای ساکنان جزیره‌ها،‏ به من گوش دهید!‏ای ملت‌های دوردست،‏ توجه کنید!‏+ یَهُوَه قبل از این که من به دنیا بیایم،‏* مرا صدا کرد.‏+ او زمانی که من در شکم* مادرم بودم،‏ اسمم را به زبان آورد.‏  ۲  او دهانم را مثل شمشیر تیز کرد،‏و با دستش از من محافظت کرد.‏*+ از من یک تیر صیقلی ساخت،‏و مرا بین تیرهای خودش گذاشت.‏*  ۳  او به من گفت:‏ «ای اسرائیل،‏ تو خدمتگزار من هستی،‏+و من از طریق تو شکوه و جلالم را نشان خواهم داد.‏»‏+  ۴  اما من گفتم:‏ «همهٔ زحمت‌های من بی‌فایده بوده،‏ و قوّتم را بیهوده به کار برده‌ام.‏ ولی در نهایت یَهُوَه خداست که قضاوت خواهد کرد،‏*و اوست که پاداش زحماتم را خواهد داد.‏»‏+  ۵  یَهُوَه مرا از وقتی که در شکم مادرم بودم خادم خودش کرد.‏او از من خواست که نسل یعقوب را به طرف او برگردانم،‏و قوم اسرائیل را دورش جمع کنم.‏+ من در نظر یَهُوَه خدایم بزرگ و محترم خواهم شد،‏و او خودش به من قوّت لازم را خواهد داد.‏  ۶  او به من گفت:‏ «تو نه تنها خادم من هستیتا طایفه‌های یعقوب را دوباره استوار کنی،‏و نجات‌یافتگان اسرائیل را به طرف من برگردانی،‏ بلکه من کاری می‌کنم تا تو نوری برای ملت‌ها باشی،‏+و من از طریق تو مردم سراسر زمین را نجات خواهم داد.‏»‏+ ۷  یَهُوَه خدای مقدّس اسرائیل + و نجات‌دهندهٔ* او،‏ به کسی که از طرف مردم حقیر شده و قوم از او متنفرند،‏+ یعنی به خدمتگزار حاکمان می‌گوید:‏‏«پادشاهان به خاطر چیزهایی که می‌بینند،‏ از جایشان بلند خواهند شد و امیران هم تعظیم خواهند کرد،‏چون برای یَهُوَه که خدای وفاداری است احترام قائلند؛‏+او که خدای مقدّس اسرائیل است،‏ تو را انتخاب کرده است.‏»‏+  ۸  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«من در زمان لطفم،‏ به دعای تو جواب دادم،‏+و در روز نجات،‏ به تو کمک کردم.‏+من مرتب از تو محافظت می‌کردم تا عهدی بین من و قومم باشی،‏+و کاری کنی که این سرزمین متروک دوباره پر از سکنه شود،‏و قوم بتوانند سرزمین موروثی‌شان را تصاحب کنند.‏+  ۹  من از تو محافظت می‌کردم تا به اسیران بگویی،‏ ‹بیرون بیایید!‏›‏+ و به کسانی که در تاریکی هستند + بگویی،‏ ‹بیرون بیایید تا همه شما را ببینند!‏›‏ آن‌ها مثل گوسفندها در کنار راه‌ها چرا خواهند کرد،‏و تمام زمین‌های کنار راه‌ها* چراگاه آن‌ها خواهد بود.‏ ۱۰  گرسنه و تشنه نخواهند شد،‏+و گرمای هوا و آفتاب داغ آسیبی به آن‌ها نخواهد رساند.‏+ چون کسی آن‌ها را هدایت خواهد کرد که دلسوز و رحیم است،‏+و او آن‌ها را در مسیری که چشمه‌های آب روان است،‏ هدایت خواهد کرد.‏+ ۱۱  من تمام کوه‌هایم را به یک راه صاف تبدیل خواهم کرد،‏و شاهراه‌های من در ارتفاعات بلند ساخته خواهد شد.‏+ ۱۲  نگاه کن!‏ مردم از راه‌های دور می‌آیند؛‏+عده‌ای از شمال و عده‌ای از غرب،‏و عده‌ای هم از سرزمین سینیم!‏»‏+ ۱۳  ای آسمان‌ها و ای زمین،‏ فریاد خوشی سر دهید و شادی کنید!‏+ ای کوه‌ها،‏ از شادی فریاد بزنید!‏+ چون یَهُوَه به قومش تسلّی داده است؛‏+او به قوم رنج‌دیدهٔ خودش رحمت نشان می‌دهد.‏+ ۱۴  با این حال،‏ صَهیون مرتب می‌گفت:‏ ‏«یَهُوَه مرا ترک کرده؛‏+ یَهُوَه مرا فراموش کرده است.‏»‏+ ۱۵  آیا یک مادر می‌تواند نوزاد شیرخواره‌اش را فراموش کند،‏یا به جگرگوشه‌اش دلسوزی نشان ندهد؟‏ حتی اگر مادر بچه‌اش را فراموش کند،‏ من هیچ وقت تو را فراموش نمی‌کنم.‏+ ۱۶  ای صَهیون،‏ ببین!‏ اسمت را روی کف دست‌هایم نوشته‌ام،‏ و دیوارهایت را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.‏ ۱۷  پسرانت با عجله برمی‌گردند.‏ کسانی که تو را خراب و ویران کردند،‏ از تو بیرون خواهند رفت.‏ ۱۸  ای صَهیون،‏ سرت را بلند کن و به اطرافت نگاه کن.‏ همهٔ پسرانت جمع می‌شوند،‏+ و پیش تو می‌آیند.‏ یَهُوَه می‌گوید:‏ «به حیات خودم قسم،‏که همهٔ آن‌ها را برای تو مثل جواهرات و زیورآلاتی خواهم کردکه عروس برای زیبایی به خودش آویزان می‌کند.‏ ۱۹  با این که تو ویران و خالی از سکنه شدی و سرزمینت به خرابه تبدیل شده،‏+تعداد ساکنانت آنقدر زیاد خواهد شد که جا برایشان تنگ می‌شود،‏+و کسانی که باعث خرابی تو شدند،‏*+ از تو دور خواهند شد.‏+ ۲۰  پسرانی که در دوران غم و اندوهت به دنیا آمدند،‏ به تو خواهند گفت:‏‏‹اینجا برای ما کوچک است؛‏ جای بیشتری برای ما فراهم کن.‏›‏+ ۲۱  تو در دلت خواهی گفت:‏‏‹چه کسی پدر این فرزندانی است که به من داده شده؟‏من که زنی داغدیده و نازا هستم،‏زنی که اسیر و تبعیدی بود!‏ چه کسی آن‌ها را برایم بزرگ کرده؟‏+ من که دیگر کسی را نداشتم!‏+پس این‌ها از کجا آمده‌اند؟‏›»‏+ ۲۲  یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‏«من دستم را برای ملت‌ها بلند خواهم کرد تا آن‌ها ببینند،‏و علامتی* برای قوم‌ها بالا خواهم برد.‏+ آن‌ها پسرانت را در بغلشان خواهند گرفت،‏و دخترانت را بر دوششان خواهند گذاشت و آن‌ها را پیش تو خواهند آورد.‏+ ۲۳  پادشاهان به تو خدمت خواهند کرد،‏+و دخترانشان از تو پرستاری خواهند کرد.‏ آن‌ها به تو تعظیم خواهند کرد و پیشانی‌شان را روی زمین خواهند گذاشت،‏+و خاک روی پاهایت را خواهند لیسید.‏+آن وقت واقعاً می‌فهمی که من یَهُوَه هستم،‏و کسانی که امیدشان به من است،‏ شرمنده و پشیمان نخواهند شد.‏»‏+ ۲۴  چه کسی می‌تواند کسانی را که اسیر مردی قدرتمند شده‌اند آزاد کند؟‏چه کسی می‌تواند اسیران را از دست حاکمی ستمگر نجات دهد؟‏ ۲۵  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«من کسانی را که اسیر مردی قدرتمند شده‌اند آزاد خواهم کرد،‏+و اسیران را از دست حاکمی ستمگر نجات خواهم داد.‏+ من با دشمنانت خواهم جنگید،‏+و فرزندانت را نجات خواهم داد.‏ ۲۶  من کسانی را که به تو ظلم می‌کنند،‏ مجبور خواهم کرد که گوشت تن خودشان را بخورند؛‏آن‌ها طوری از خوردن خون خودشان مست خواهند شد که انگار شراب شیرین خورده‌اند.‏ آن وقت همهٔ مردم می‌فهمند که من یَهُوَه هستم؛‏+رهاننده + و نجات‌دهندهٔ* تو،‏+و خدای پرقدرت یعقوب!‏»‏+

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «رَحِم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «وقتی که در رَحِم بودم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «مرا در سایهٔ دستش مخفی کرد.‏»‏
یا:‏ «در تیردان خود مخفی کرد.‏»‏
یا:‏ «کاری می‌کند که به حقم برسم.‏»‏
یا:‏ «بازخریدکنندهٔ.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «تپه‌های خشک و بایر.‏»‏
یا:‏ «تو را قورت دادند.‏»‏
یا:‏ «علامتی روی یک تیرک.‏»‏
یا:‏ «بازخریدکننده.‏»‏