اِرْمیا ۲۵‏:‏۱‏-‏۳۸

  • پیام داوری یَهُوَه به ملت‌ها ‏(‏۱-‏۳۸‏)‏

    • ملت‌ها باید ۷۰ سال به بابِلیان خدمت کنند ‏(‏۱۱‏)‏

    • جامی که از خشم خدا لبریز است ‏(‏۱۵‏)‏

    • ‏«ملت‌ها،‏ یکی بعد از دیگری به بلا و مصیبت دچار خواهند شد» ‏(‏۳۲‏)‏

    • یَهُوَه شریران را از بین می‌برد ‏(‏۳۳‏)‏

۲۵  در چهارمین سال سلطنت یِهویاقیم + که پادشاه یهودا و پسر یوشیا بود،‏ یعنی در اولین سال سلطنت نِبوکَدنَصَّر،‏* پادشاه بابِل،‏ پیامی در مورد همهٔ مردم یهودا به اِرْمیا داده شد.‏ ۲  اِرْمیای نبی در مورد* همهٔ مردم یهودا و ساکنان اورشلیم گفت:‏ ۳  ‏«کلام یَهُوَه از سیزدهمین سال سلطنت یوشیا + (‏پادشاه یهودا و پسر آمون)‏ تا امروز،‏ یعنی طی ۲۳ سال به من داده شد و من بارها با شما صحبت کردم،‏* ولی شما گوش نکردید.‏+ ۴  یَهُوَه همهٔ پیامبران را که خادمانش بودند پیش شما فرستاد.‏ او آن‌ها را بارها فرستاد،‏* ولی شما نخواستید گوش کنید و به گفته‌هایشان توجهی نکردید.‏*+ ۵  آن‌ها می‌گفتند:‏ ‹لطفاً همهٔ شما از راه‌های بد و کارهای شریرانه‌تان برگردید؛‏+ چون در این صورت می‌توانید در سرزمینی که یَهُوَه مدت‌ها پیش به شما و اجدادتان داد،‏ برای مدت طولانی ساکن شوید.‏ ۶  خدایان دیگر را نپرستید،‏ به آن‌ها خدمت نکنید و در مقابلشان سجده نکنید.‏ با ساختن بت‌ها مرا خشمگین نکنید؛‏ وگرنه شما را به بلا و مصیبت دچار می‌کنم.‏›»‏ ۷  اما یَهُوَه می‌گوید:‏ «شما به من گوش نکردید.‏ در عوض،‏ با بت‌هایی که ساختید مرا خشمگین کردید و باعث شدید که شما را مجازات کنم.‏»‏+ ۸  بنابراین،‏ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ «چون به سخنان من گوش ندادید،‏ ۹  من که یَهُوَه هستم،‏ به دنبال تمام قوم‌هایی که در شمال زندگی می‌کنند + و به دنبال بندهٔ خودم نِبوکَدنَصَّر،‏* پادشاه بابِل می‌فرستم + تا بیایند و با یهودا و ساکنانش و با ملت‌های همسایه بجنگند.‏+ من شما و این ملت‌ها را نابود می‌کنم،‏ طوری که مردم برای همیشه وحشت کنند و انگشت به دهان بمانند.‏ ۱۰  صدای جشن و پایکوبی و آواز شادی عروس و داماد را از شما دور خواهم کرد؛‏+ دیگر صدای آسیاب شنیده نمی‌شود و روشنایی چراغ‌ها به چشم نمی‌خورد.‏ ۱۱  سراسر این سرزمین به خرابه‌ها تبدیل می‌شود،‏ طوری که مردم از دیدنش وحشت کنند؛‏ و شما و ملت‌های همسایه مجبور می‌شوید که ۷۰ سال به پادشاه بابِل خدمت کنید.‏»‏+ ۱۲  یَهُوَه در ادامه می‌گوید:‏ «اما بعد از پایان آن ۷۰ سال،‏+ پادشاه بابِل و قومِ او را به خاطر گناهانشان مجازات می‌کنم + و سرزمین کلدانیان را به ویرانه‌ای ابدی تبدیل خواهم کرد.‏+ ۱۳  من تمام بلاهایی را که از طریق اِرْمیا بر ضدّ قوم‌ها پیشگویی کرده بودم،‏ بر سر بابِل خواهم آورد؛‏ بلاهایی را که در این کتاب نوشته شده است!‏ ۱۴  پادشاهان بزرگ و ملت‌های زیادی + بابِلیان را به بردگی خواهند کشید + و من آن‌ها را مطابق رفتار و کارهای دستشان مجازات خواهم کرد.‏»‏+ ۱۵  یَهُوَه خدای اسرائیل به من گفت:‏ «این جام شراب را که از خشم من لبریز شده،‏ از دست من بگیر و به تمام قوم‌هایی که تو را پیش آن‌ها می‌فرستم بنوشان.‏ ۱۶  آن‌ها با نوشیدن از آن جام،‏ گیج می‌شوند و به خاطر جنگی که من علیه آن‌ها برپا می‌کنم،‏ مثل دیوانه‌ها رفتار می‌کنند.‏»‏+ ۱۷  پس آن جامِ خشم را از یَهُوَه گرفتم و تمام قوم‌هایی را که یَهُوَه مرا پیش آن‌ها فرستاده بود،‏ وادار کردم تا از آن بنوشند.‏+ ۱۸  اول به اورشلیم و شهرهای یهودا رفتم.‏+ پادشاهان و امیران آن‌ها از آن جام نوشیدند،‏ چون قرار بود این شهرها چنان لعنت و ویران شوند که مردم با دیدن آن به وحشت بیفتند و انگشت به دهان بمانند؛‏+ همان طور که امروز شده است.‏ ۱۹  بعد،‏ به مصر رفتم و فرعون یعنی پادشاه مصر،‏ درباریان او،‏ امیرانش،‏ همهٔ مردم مصر،‏+ ۲۰  و همهٔ بیگانگانی که در مصر زندگی می‌کردند از آن جام نوشیدند؛‏ پادشاهان سرزمین عوص و پادشاهان سرزمین فِلیسطیه هم از آن نوشیدند،‏+ یعنی پادشاهان شهرهای اَشقِلون،‏+ غزه،‏ عِقرون،‏ و همین طور باقی‌ماندگان شهر اَشدود.‏ ۲۱  به سراغ اَدوم،‏+ موآب + و عَمّونیان هم رفتم.‏+ ۲۲  همهٔ پادشاهان صور و صیدون*+ و پادشاهان سرزمین‌های ساحلی که آن طرف دریا هستند،‏ ۲۳  دِدان،‏+ تیما،‏ بوز و همهٔ کسانی که موهای شقیقه‌شان را تراشیده‌اند،‏+ ۲۴  تمام پادشاهان اَعراب + و پادشاهان قبایل مختلف صحرانشین،‏ ۲۵  پادشاهان زِمری،‏ عیلام + و مادها،‏+ ۲۶  همهٔ پادشاهان سرزمین‌های دور و نزدیک در شمال و تمام مملکت‌های دیگری که روی زمینند،‏ یکی بعد از دیگری از آن جام نوشیدند.‏ سرانجام پادشاه شیشَک*+ از آن جام خواهد نوشید.‏ ۲۷  آن وقت خدا به من گفت:‏ «به آن‌ها بگو که یَهُوَه،‏ خدای لشکرها و خدای اسرائیل،‏ چنین می‌گوید:‏ ‹آنقدر بنوشید که مست شوید و بالا بیاورید،‏ به زمین بیفتید و دیگر بلند نشوید،‏+ چون بر ضدّ شما جنگی برپا می‌کنم.‏› ۲۸  اما اگر آن‌ها نخواهند جام را بگیرند و از آن بنوشند،‏ به آن‌ها بگو که یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید:‏ ‹شما باید از آن بنوشید!‏ ۲۹  من اول شهر خودم را که نامم روی آن است + دچار بلا و مصیبت می‌کنم!‏ پس آیا فکر می‌کنید که شما را مجازات نمی‌کنم؟‏+ مطمئن باشید که مجازات می‌شوید!‏ من بر ضدّ تمام مردم روی زمین شمشیر جنگ را می‌فرستم.‏› این گفتهٔ یَهُوَه است.‏ ۳۰  ‏«ای اِرْمیا،‏ این پیشگویی‌ها را به آن‌ها اعلام کن و بگو:‏‏‹یَهُوَه از آسمان مثل شیر غرّش خواهد کرد،‏و صدای بلندش از جایگاه مقدّس او به گوش خواهد رسید.‏ او بر ضدّ محل سکونت خود بر روی زمین،‏ فریاد خواهد زد.‏ او مثل کسانی که با آواز بلند انگورها را زیر پا می‌فشرند،‏حینی که با تمام ساکنان زمین می‌جنگد،‏ سرود پیروزی خواهد خواند.‏ ۳۱  صدایی به دورترین نقاط زمین خواهد رسید،‏چون یَهُوَه ملت‌ها را به محکمه می‌کشد.‏ او خودش حکم همهٔ انسان‌ها را صادر خواهد کرد،‏+ و شریران را به نابودی* محکوم خواهد کرد.‏› این گفتهٔ یَهُوَه است.‏ ۳۲  یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ ‏‹ملت‌ها،‏ یکی بعد از دیگری به بلا و مصیبت دچار خواهند شد،‏+و طوفانی هولناک از دورترین نقاط زمین بلند خواهد شد.‏+ ۳۳  ‏«‹در آن روز اجساد کسانی که یَهُوَه آن‌ها را کشته است،‏ سرتاسر زمین را پر می‌کند؛‏ کسی برایشان عزاداری نمی‌کند و جنازه‌هایشان جمع‌آوری و دفن نمی‌شوند،‏ بلکه مثل کود روی زمین خواهند ماند.‏›‏ ۳۴  ای شبانان قوم،‏ ناله و زاری کنید!‏ ای بزرگان قوم،‏* در خاک و خاکستر بغلتید!‏چون زمان پراکندگی و کشتار شما رسیده است!‏شما مثل ظرفی قیمتی می‌افتید و خرد می‌شوید!‏ ۳۵  شبانان قوم جایی ندارند که به آن فرار کنند،‏و بزرگان قوم* راهی برای فرار ندارند.‏ ۳۶  بشنوید که این شبانان چطور فریاد می‌زنند؛‏بشنوید که بزرگان قوم* چطور ناله می‌کنند،‏چون یَهُوَه چراگاهشان را ویران کرده است.‏ ۳۷  به دلیل آتش خشم یَهُوَه،‏مسکن‌های* امن و آرام از بین رفته‌اند و هیچ موجود زنده‌ای در آن‌ها وجود ندارد.‏ ۳۸  خدا مثل شیری* که آشیانه‌اش را ترک کرده،‏ مسکنش را ترک کرده است.‏+به دلیل آتش خشم او،‏و به خاطر شمشیری که رحم نمی‌کند،‏سرزمین آن‌ها مایهٔ وحشت مردم شده است.‏»‏

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «نِبوکَدرَصَّر.‏» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.‏
یا:‏ «به.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «صبح زود بیدار می‌شدم و با شما صحبت می‌کردم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «صبح زود بیدار می‌شد و آن‌ها را می‌فرستاد.‏»‏
یا:‏ «گوش‌هایتان تمایلی به شنیدن نداشت.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «نِبوکَدرَصَّر.‏» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.‏
همان صِیدا.‏
احتمالاً منظور بابِل است.‏
یا:‏ «شمشیر.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «رئیسان گله.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «رئیسان گله.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «رئیسان گله.‏»‏
یا:‏ «آغل‌های.‏»‏
یا:‏ «شیری یالدار و پرقدرت.‏»‏