مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

فصل ۸

ورود قوم اسرائیل به کنعان

ورود قوم اسرائیل به کنعان

یوشَع قوم اسرائیل را رهبری کرد تا سرزمین کنعان را تسخیر کنند.‏ یَهُوَه برای رهایی قومش از دست امّت‌های ستمگر از داوران استفاده نمود.‏

قرن‌ها پیش از آن که قوم اسرائیل وارد سرزمین کنعان شود،‏ یَهُوَه وعدهٔ آن را به ابراهیم داده بود.‏ حال،‏ اسرائیلیان تحت رهبری یوشَع آمادهٔ تسخیر سرزمین موعود بودند.‏

خدا کنعانیان را داوری کرد چون سرزمین کنعان را از اَعمال غیراخلاقی جنسی و خون‌ریزی‌های وحشیانه پر کرده بودند.‏ به همین دلیل،‏ یَهُوَه دستور داد تا اسرائیلیان هنگام تسخیر کنعان شهرها را کاملاً نابود کنند.‏

یوشَع قبل از داخل شدن به کنعان دو جاسوس به آنجا فرستاد.‏ آنان به شهر اَریحا رفتند و در منزل زنی به نام راحاب ماندند.‏ او با این که می‌دانست آن دو جاسوس اسرائیلی هستند آنان را در خانهٔ خود پناه داد،‏ چرا که راحاب از قبل در مورد نجات اسرائیلیان به دست یَهُوَه شنیده و به او ایمان آورده بود.‏ پس آن دو جاسوس را قسم داد که جان او و جان خانواده‌اش را حفظ کنند.‏

وقتی اسرائیلیان برای جنگ با شهر اَریحا داخل کنعان شدند،‏ یَهُوَه به طور معجزه‌آسایی باعث شد که حصار شهر فرو ریزد.‏ سربازان یوشَع به شهر هجوم بردند و آن را نابود کردند،‏ اما به راحاب و خانواده‌اش آسیبی نرساندند.‏ اسرائیلیان به مدت شش سال در جنگ‌های متمادی بخش بزرگی از سرزمین موعود را تصرّف کردند.‏ سرانجام،‏ آن سرزمین را بین ۱۲ خاندان اسرائیل تقسیم نمودند.‏

یوشَع در اواخر خدمت خود به خدا،‏ قوم اسرائیل را جمع کرد و آنچه یَهُوَه برای پدرانشان انجام داده بود به آنان گوشزد نمود.‏ سپس ترغیبشان کرد یَهُوَه را خدمت کنند.‏ اسرائیلیان بعد از مرگ یوشَع و ریش سفیدان قوم به سوی بت‌ها روی آوردند.‏ حدود ۳۰۰ سال،‏ قوم اسرائیل پیوسته مطیع خدا نبود.‏ یَهُوَه در طی آن زمان به دشمنان اسرائیل همچون فلسطی‌ها اجازه داد تا آنان را سرکوب کنند.‏ اما هر بار که اسرائیلیان به یَهُوَه روی می‌آوردند او داوری را منصوب می‌کرد تا آنان را نجات دهد.‏ بدین شکل یَهُوَه از ۱۲ داور برای حمایت قومش استفاده کرد.‏

دوران آن ۱۲ داور که در کتاب داوران نگاشته شده است با عُتْنیئیل شروع و با شَمْشُون [سامسون] قوی‌ترین مرد تمام اعصار تمام شد.‏ وقایع نگاشته‌شده در کتاب داوران این حقیقت را مکرّراً نمایان می‌سازد:‏ اطاعت از یَهُوَه برکات به همراه دارد و سرپیچی از او مصیبتبار است.‏

‏—‏بر اساس یوشَع‏؛‏ داوران‏؛‏ لاویان ۱۸:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏