آزادی پرستندگان یَهُوَه
فصل پنج
آزادی پرستندگان یَهُوَه
۱، ۲. الف) خدا چه نوع آزادی‌ای به اوّلین زوج بشر داد؟ ب) بعضی از قوانین حاکم بر اَعمال آدم و حوّا را ذکر کن.
آزادی‌ای که یَهُوَه هنگام خلقت اوّلین مرد و زن به آنان بخشید از هر آنچه امروزه انسان‌ها آزادی می‌نامند بسیار برتر بود. آن زوج در بهشت، باغ زیبای عدن، مسکن داشتند و از ذهن و بدن کامل برخوردار بودند، بیمار نمی‌شدند و همواره شاد بودند. مرگ در انتظار ایشان نبود. همچون آدم‌ماشینی بی‌اراده نبودند بلکه موهبت اختیار یا آزادی عمل به ایشان عطا شده بود و می‌توانستند برای خود تصمیم‌گیری کنند. لیکن برای حفظ چنین آزادی شکوهمندی می‌بایست به قوانین خدا احترام می‌گذاشتند.
۲ برای مثال قوانین فیزیک را که خدا وضع کرده است در نظر بگیر. احتمالاً یَهُوَه این قوانین را برای آدم و حوّا به طور مفصل بیان نکرده بود، اما آنان را طوری خلق کرده بود که طبیعتشان اقتضا می‌کرد از آن قوانین پیروی کنند. وقتی گرسنه می‌شدند می‌دانستند که باید غذا بخورند، وقتی تشنه می‌شدند می‌دانستند که باید آب بنوشند و وقتی غروب خورشید را می‌دیدند می‌دانستند که وقت خواب فرا رسیده است. یَهُوَه همچنین وظیفه‌ای به ایشان محول کرده بود. آن وظیفه در واقع یک قانون بود، چرا که اَعمال ایشان در زندگی تابع آن می‌بود. آنان می‌بایست صاحب فرزند می‌شدند و انواع گوناگون موجودات زنده را تحت تسلّط خود درمی‌آوردند و بهشت را بر تمام سطح زمین توسعه می‌دادند. ( پیدایش ۱:۲۸؛ ۲:۱۵) چه قانون مفیدی؛ قانونی حاکی از محبت! این قانون وظیفهٔ کاملاً رضایت‌بخشی به ایشان محول می‌کرد، زیرا با انجام آن قادر بودند از استعدادهای خود در راه‌های خوب و سازنده نهایت استفاده را بکنند و در این کار آزادی عمل زیادی داشتند. حقیقتاً انسان بیش از این چه می‌تواند آرزو کند؟
۳. آدم و حوّا چگونه می‌توانستند به طور عاقلانه از آزادی خود در تصمیم‌گیری استفاده کنند؟
۳ البته اعطای امتیاز تصمیم‌گیری به آدم و حوّا به این معنی نبود که همیشه از تصمیماتشان نتایج خوبی عاید می‌شد. آنان آزاد بودند تا در محدودهٔ قوانین و اصول خدا تصمیم‌گیری کنند. حال چگونه می‌توانستند آن قوانین و اصول را بیاموزند؟ با گوش فرا دادن به سخنان خالق و مشاهدهٔ کارهای او. خدا شعور لازم را به آدم و حوّا داده بود تا آنچه را که یاد می‌گرفتند به اجرا گذارند. از آنجایی که کامل خلق شده بودند، تمایل ذاتی‌شان به این بود که هنگام تصمیم‌گیری خصوصیات خدا را از خود نشان دهند. اگر حقیقتاً از آنچه که خدا برایشان انجام داده بود قدردانی می‌کردند و قصد خوشنود نمودن او را می‌داشتند مراقب می‌بودند تا تصمیمات درستی اتخاذ کنند. — پیدایش ۱:۲۶، ۲۷؛ یوحنّا ۸:۲۹.
۴. الف) آیا فرمان یَهُوَه به آدم و حوّا در خصوص نخوردن از میوهٔ یک درخت آنان را از آزادی محروم می‌کرد؟ ب) چرا یَهُوَه حق داشت چنین فرمانی بدهد؟
۴ خدا که نعمت زندگی را به آنان داده بود حق داشت تخصیص خدایی و همچنین تمایل آنان را به رعایت محدودیتی که برای ایشان مقرّر کرده بود تحت آزمایش قرار دهد. از این رو، به آدم امر فرمود: «از همهٔ درختان باغ بی‌ممانعت بخور، اما از درخت معرفت نیک و بد زنهار نخوری، زیرا روزی که از آن خوردی، هرآینه خواهی مرد.» ( پیدایش ۲:۱۶، ۱۷) سپس، حوّا را خلق کرد و او را نیز از این قانون مطلع ساخت. ( پیدایش ۳:۲، ۳) آیا این محدودیت آنان را از آزادی محروم می‌کرد؟ ابداً. آنان می‌توانستند از انواع خوراکی‌های خوشمزهٔ فراوان تغذیه کنند و احتیاجی به خوردن میوهٔ آن درخت نداشتند. ( پیدایش ۲:۸، ۹) صرفاً می‌بایست تشخیص می‌دادند که زمین به خدا تعلّق دارد چرا که او آن را خلق کرده است. از این رو، او حق دارد قوانینی وضع کند که با مقصودش سازگاری دارد و برای بشر مفید است. — مزمور ۲۴:۱، ۱۰.
۵. الف) آدم و حوّا چگونه آزادی شکوهمند خود را از دست دادند؟ ب) چه چیزی جانشین آزادی آدم و حوّا شد و این موضوع چه تأثیری بر ما گذاشته است؟
۵ اما در عمل چه رخ داد؟ فرشته‌ای به دلیل خودخواهی و جاه‌طلبی از آزادی عملی که به او داده شده بود سوءاستفاده کرد و شیطان شد که به معنی مقاومت‌کننده است. او حوّا را فریب داد و به او اطمینان بخشید که آنچه خدا گفته است اتفاق نخواهد افتاد. ( پیدایش ۳:۴، ۵) آدم نیز همچون زن خود قانون خدا را زیر پا گذاشت. آنان به چیزی که به ایشان تعلّق نداشت دست‌درازی کردند و آزادی شکوهمند خود را از دست دادند. به این ترتیب، تحت سلطهٔ گناه درآمدند و همانطور که خدا به آنان هشدار داده بود سرانجام مرگ به سراغشان آمد. آدم و حوّا میراث گناه را برای فرزندان خود بر جای گذاشتند که به صورت تمایل درونی به خطاکاری نمایان می‌گردد. گناه همچنین ضعف‌هایی را به همراه آورد که به بیماری، پیری و مرگ منجر می‌شد. تمایل انسان‌ها به خطاکاری تحت تأثیر عوامل شیطانی تشدید یافت و باعث ایجاد جامعهٔ بشری‌ای با تاریخچه‌ای پر از تنفر، جنایت، ظلم و جنگ‌هایی شد که به هلاکت میلیون‌ها انسان انجامیده است. براستی که چه تفاوت فاحشی بین این آزادی و آزادی‌ای که خدا در ابتدا به بشر عطا کرده بود! — تثنیه ۳۲:۴، ۵؛ ایّوب ۱۴:۱، ۲؛ رومیان ۵:۱۲؛ مکاشفه ۱۲:۹.
چگونه می‌توان آزادی را یافت
۶. الف) آزادی حقیقی را چگونه می‌توان یافت؟ ب) عیسی در مورد چه نوع آزادی‌ای سخن می‌گفت؟
۶ با در نظر گرفتن شرایط بد موجود، جای تعجبی نیست که انسان‌ها آرزوی دستیابی به آزادی بیشتر را دارند. اما چگونه می‌توان آزادی حقیقی را یافت؟ عیسی گفت: «اگر شما در کلام من بمانید، فی‌الحقیقة شاگرد من خواهید شد، و حقّ را خواهید شناخت و حقّ شما را آزاد خواهد کرد.» ( یوحنّا ۸:۳۱، ۳۲) انسان‌ها با عوض کردن حکمرانان و دولت‌های خویش امید دارند که به نوعی آزادی دست یابند. اما عیسی از نوع دیگری آزادی سخن می‌گفت. منظور او آزادی از قید گناه یعنی ریشهٔ همهٔ مشکلات بشر بود. ( یوحنّا ۸:۲۴، ۳۴-۳۶) بنابراین، اگر کسی شاگرد حقیقی عیسی مسیح بشود تغییر بزرگی در زندگی خود احساس خواهد کرد. او آزاد خواهد شد!
۷. الف) در حال حاضر به چه معنایی می‌توانیم از قید گناه آزاد شویم؟ ب) برای دستیابی به آن آزادی چه باید بکنیم؟
۷ این موضوع به معنی آن نیست که در زمان حاضر مسیحیان حقیقی دیگر اثرات تمایل درونی به گناه را حس نخواهند کرد، چرا که گناه را به ارث برده‌اند و هنوز با آن در حال مبارزه می‌باشند. ( رومیان ۷:۲۱-۲۵) اما اگر شخص واقعاً مطابق تعالیم عیسی زندگی کند دیگر بردهٔ گناه نخواهد بود و گناه نمی‌تواند همچون حاکمی مستبد به او دستور دهد و او مجبور باشد کورکورانه اطاعت کند. چنین شخصی از زندگی بی‌مقصود و در نتیجه از عذاب وجدان رها می‌شود و چونکه گناهان گذشته‌اش بر اساس ایمانش به قربانی عیسی بخشیده شده است، از وجدانی پاک و آسوده در مقابل خدا برخوردار می‌گردد. تمایلات گناهکارانه ممکن است در وی پدیدار شوند، اما چنانچه تعالیم پاک مسیح را به یاد آورد و از انجام گناه امتناع ورزد، نشان می‌دهد که دیگر بردهٔ گناه نیست. — رومیان ۶:۱۲-۱۷.
۸. الف) مسیحیت حقیقی چه آزادی‌هایی به ما می‌دهد؟ ب) رفتارمان در برابر حکمرانان دنیا چگونه باید باشد؟
۸ آزادی‌هایی را که ما مسیحیان از آنها برخورداریم در نظر بگیر. ما از اثرات تعالیم دروغ، از قید خرافات و از بردگی گناه آزاد شده‌ایم. حقایق مربوط به وضعیت مردگان و امید رستاخیز ما را از ترس بی‌دلیل از مرگ آزاد ساخته است. آگاهی در مورد اینکه بزودی ملکوت عادل خدا جانشین حکومت‌های ناکامل بشری خواهد شد ما را از ناامیدی آزاد ساخته است. ( دانیال ۲:۴۴؛ متّیٰ ۶:۱۰) اما این آگاهی بی‌احترامی به مقامات دولتی و قوانین ایشان را توجیه نمی‌کند. — تیطُس ۳:۱، ۲؛ ۱پِطْرُس ۲:۱۶، ۱۷.
۹. الف) یَهُوَه چطور از روی محبت به ما کمک می‌کند تا به طور کامل از آزادی‌ای که در حال حاضر برای بشر وجود دارد استفاده کنیم؟ ب) چگونه می‌توانیم تصمیمات عاقلانه‌ای اتخاذ کنیم؟
۹ یَهُوَه نمی‌خواهد که ما با به دست آوردن تجربیات تلخ به بهترین روش زندگی پی‌ببریم. او با ساختار ما آشناست و می‌داند چه چیزی رضایت واقعی ما را فراهم می‌آورد و چه چیزی برای ما فایدهٔ دائمی دارد. او از افکار و رفتاری که می‌تواند رابطه‌مان را با وی و با انسان‌های دیگر تباه سازد و یا حتی مانع راه‌یابی ما به دنیای جدید شود آگاه است. یَهُوَه از روی محبت به وسیلهٔ کتاب مقدّس و سازمان مرئی‌اش ما را از همهٔ این چیزها مطلع می‌سازد. ( مَرقُس ۱۳:۱۰؛ غَلاطیان ۵:۱۹-۲۳؛ ۱تیموتاؤس ۱:۱۲، ۱۳) پس با خود ماست که با استفاده از اختیار خدادادمان تصمیم بگیریم چگونه رفتار کنیم. اگر نصایح کتاب مقدّس را در دل خود جای داده باشیم، تصمیمات عاقلانه‌ای اتخاذ خواهیم نمود و همچون آدم عمل نخواهیم کرد و نشان خواهیم داد که مقصود اصلی‌مان در زندگی ایجاد و حفظ رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه می‌باشد.
تمایل به نوع دیگری از آزادی
۱۰. بعضی از شاهدان یَهُوَه به دنبال چه نوع آزادی‌ای هستند؟
۱۰ بعضی اوقات ممکن است جوانان شاهد یَهُوَه و یا کسانی که چندان هم جوان نیستند احساس کنند به نوع دیگری از آزادی احتیاج دارند. دنیا ممکن است گیرا به نظر آید و هرچه بیشتر در مورد آن فکر می‌کنند میلشان به انجام کارهای غیرمسیحی رایج در دنیا بیشتر می‌شود. چنین اشخاصی شاید استعمال مواد مخدّر، افراط در نوشیدن مشروبات الکلی و یا زنا را در سر نداشته باشند. اما با کسانی که مسیحی حقیقی نیستند به معاشرت می‌پردازند تا به اصطلاح همرنگ جماعت شوند. شاید حتی طرز صحبت و رفتار ایشان را تقلید کنند. — ۳یوحنّا ۱۱.
۱۱. گاهی اوقات چه کسانی دیگران را به انجام کار خطا وسوسه می‌کنند؟
۱۱ گاهی اوقات کسی که ادعا می‌کند خادم یَهُوَه است دیگران را به انجام کارهای غیرمسیحی وسوسه می‌نماید. بعضی از مسیحیان قرن اوّل در چنین شرایطی قرار گرفته بودند، و چنین چیزی می‌تواند در روزگار ما نیز اتفاق بیفتد. اینگونه اشخاص اغلب می‌خواهند کارهایی را انجام دهند که به گمانشان لذت‌بخش است لیکن برخلاف قوانین خداست و دیگران را نیز به انجام آنچه که خوشگذرانی می‌پندارند ترغیب می‌کنند «و ایشان را به آزادی وعده می‌دهند و حال آنکه خود غلام فساد هستند.» — ۲پِطْرُس ۲:۱۹.
۱۲. نتایج اسفبار رفتار برخلاف قوانین و اصول الٰهی چیست؟
۱۲ ثمرهٔ چنین آزادی کاذبی همیشه بد است چرا که به معنی نافرمانی از قوانین خداست. برای مثال، رابطهٔ جنسی نامشروع ممکن است به آشفتگی عاطفی، بیماری، مرگ، بارداری ناخواسته و از هم پاشیده شدن زندگی زناشویی منجر گردد. ( ۱قُرِنتیان ۶:۱۸؛ ۱تَسّالونیکیان ۴:۳-۸) استعمال مواد مخدّر ممکن است باعث تندخویی، اختلال در تکلّم و بینایی و تنفس، سرگیجه، تَوَهم و حتی مرگ شود. این کار همچنین می‌تواند به اعتیاد بینجامد و موجب شود که شخص برای تأمین مالی اعتیاد خود به تبهکاری متوسل شود. افراط در نوشیدن مشروبات الکلی نیز عواقب مشابهی دارد. ( امثال ۲۳:۲۹-۳۵) اشخاصی که دست به اینگونه اَعمال می‌زنند شاید فکر کنند آزاد هستند، اما زمانی پی‌می‌برند به بردگی گناه درآمده‌اند که کار از کار گذشته است. و گناه چه ارباب ظالمی است! تفکر بر روی این موضوع در زمان حاضر به ما کمک می‌کند تا از چنین تجربیات تلخی محفوظ بمانیم. — غَلاطیان ۶:۷، ۸.
ریشهٔ مشکلات
۱۳. الف) شهوات یا تمایلات نادرست اغلب چگونه در انسان پدید می‌آیند؟ ب) برای تشخیص «معاشرات بد،» نظر چه کسی را باید بدانیم؟ پ) در حین جواب دادن به سؤالات بند ۱۳ به نگرش یَهُوَه اشاره کن.
۱۳ مشکلات معمولاً از کجا ریشه می‌گیرند؟ کتاب مقدّس توضیح می‌دهد: «هر کس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کَشَد و فریفته می‌سازد. پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند.» ( یعقوب ۱:۱۴، ۱۵) شهوت یا تمایل نادرست چگونه در انسان پدید می‌آید؟ با افکاری که در سر او می‌گذرد که اغلب نتیجهٔ معاشرت با انسان‌هایی است که اصول کتاب مقدّس را به اجرا نمی‌گذارند. البته همهٔ ما می‌دانیم که باید از «معاشرات بد» پرهیز کنیم. ( ۱قُرِنتیان ۱۵:۳۳) حال معاشرات بد کدامند و یَهُوَه در این مورد چه نظری دارد؟ استدلال بر روی سؤالات زیر و خواندن آیات مربوطه به ما کمک می‌کند تا به نتیجه‌گیری درست برسیم.
آیا محترم بودن بعضی اشخاص در جامعه به معنی آن است که می‌توانیم با آنان معاشرت کنیم؟ ( پیدایش ۳۴:۱، ۲، ۱۸، ۱۹)
با توجه به صحبت‌ها و مزاح‌هایشان آیا می‌توان با آنان رابطهٔ نزدیک برقرار کرد؟ ( اَفَسُسیان ۵:۳، ۴)
اگر با کسانی که به یَهُوَه محبت نمی‌ورزند معاشرت صمیمی برقرار کنیم، او چه احساسی خواهد داشت؟ ( ۲تواریخ ۱۹:۱، ۲)
چرا وقتی با همکار یا هم‌مدرسه‌ای که اعتقادات ما را قبول ندارند کار می‌کنیم باید احتیاط به خرج دهیم؟ ( ۱پِطْرُس ۴:۳، ۴)
تماشای فیلم، استفاده از اینترنت و خواندن کتاب، مجله و روزنامه نوعی معاشرت با دیگران است. چه موضوعات مضری ممکن است در اینها مطرح شود؟ ( امثال ۳:۳۱؛ اِشَعْیا ۸:۱۹؛ اَفَسُسیان ۴:۱۷-۱۹)
معاشرانی که برای خود انتخاب می‌کنیم چه چیزی را در مورد شخصیت ما به یَهُوَه نشان می‌دهد؟ ( مزمور ۲۶:۱، ۴، ۵؛ ۹۷:۱۰)
۱۴. چه آزادی باشکوهی در انتظار کسانی است که امروز نصایح کلام خدا را وفادارنه به اجرا می‌گذارند؟
۱۴ دنیای جدید خدا درست در پیش روی ما قرار دارد. ملکوت آسمانی خدا بشر را از چنگ شیطان و کلّ سیستم شریر او درآورده، از نفوذ او آزاد می‌گرداند. سپس، تمام اثرات گناه بتدریج از بین خواهد رفت و انسان‌های مطیع از لحاظ ذهنی و جسمی به کاملیت می‌رسند تا بتوانند از زندگی ابدی در بهشت لذت ببرند. عاقبت کلّ خلقت از آزادی‌ای برخوردار خواهد شد که با «روح خداوند» کاملاً سازگار است. ( ۲قُرِنتیان ۳:۱۷) آیا بی‌خردی نیست که به دلیل نادیده گرفتن نصایح کلام خدا همهٔ این نعمات آتی را از دست بدهیم؟ امید است که امروز همهٔ ما با استفادهٔ عاقلانه از آزادی مسیحی‌مان بوضوح نشان دهیم که حقیقتاً خواستار «آزادی جلال فرزندان خدا» می‌باشیم. — رومیان ۸:۲۱.
مرور مبحث
• اوّلین زوج بشری از چه نوع آزادی‌ای برخوردار بودند؟ چه فرقی بین آزادی اوّلین زوج بشری و آنچه که امروزه انسان‌ها آزادی می‌نامند وجود دارد؟
• مسیحیان حقیقی از چه آزادی‌ای برخوردارند؟ این آزادی با آنچه که در دنیا آزادی خوانده می‌شود چه فرقی دارد؟
• چرا اجتناب از معاشرت بد بسیار اهمیت دارد؟ ما برخلاف آدم، تصمیمات چه کسی را در مورد نیکی و بدی می‌پذیریم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصاویر در صفحهٔ ۴۶]
کلام خدا به ما چنین هشدار می‌دهد: «فریفته مشوید معاشرات بد، اخلاق حسنه را فاسد می‌سازد»
