فصل شش

به کامیابی نوجوان خود کمک کنید

۱،‏ ۲.‏ سال‌های نوجوانی چه مشکلات و چه شادی‌هایی را به همراه دارند؟‏

داشتن یک نوجوان در خانه با داشتن یک کودک پنج و یا حتی ده ساله بسیار متفاوت است.‏ سالهای نوجوانی دشواری‌ها و مسائل مختص خود را دارند،‏ اما می‌توانند با شادی و اجر نیز همراه باشند.‏ نمونه‌هایی همچون یوسف،‏ داوود،‏ یُوشیا،‏ تیموتاؤس نشان می‌دهند که نوجوانان می‌توانند با مسئولیت عمل کنند و رابطه‌ای خوب با یَهُوَه داشته باشند.‏ (‏پیدایش ۳۷:‏⁠۲-‏۱۱؛‏ ۱سموئیل ۱۶:‏⁠۱۱-‏۱۳؛‏ ۲پادشاهان ۲۲:‏⁠۳-‏۷؛‏ اعمال ۱۶:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ امروز نیز بسیاری از نوجوانان همین نکته را ثابت کرده‌اند.‏ به احتمال زیاد،‏ شما برخی از آنها را می‌شناسید.‏

^۲ با این حال،‏ برای بعضی افراد سنین نوجوانی با اضطراب همراه است.‏ نوجوانان دستخوش حالت‌های عاطفی گوناگون می‌شوند.‏ نوجوانان پسر و دختر ممکن است بخواهند از استقلال بیشتری برخوردار شوند،‏ بنابراین از محدودیت‌هایی که والدینشان برای آنها می‌گذارند عصبانی می‌شوند.‏ اما چنین جوانانی هنوز بی‌تجربه هستند و به کمک و همیاری مهربانانه و صبورانهٔ والدینشان نیازمندند.‏ بله،‏ سال‌های نوجوانی می‌توانند هیجان‌انگیز اما در عین حال سبب آشفتگی باشند —‏ هم برای والدین و هم برای نوجوانان.‏ چگونه می‌توان نوجوانان را در طی این سال‌ها یاری کرد؟‏

۳.‏ والدین از چه طریقی می‌توانند برای فرزند نوجوان خود فرصت خوبی را در زندگی فراهم آورند؟‏

^۳ والدینی که از توصیه‌های کتاب مقدس پیروی می‌کنند بهترین  امکان پیشرفت را برای فرزندان خود فراهم می‌آورند تا دشواری‌ها را پشت سر گذاشته و به افرادی بالغ و مسئول مبدل گردند.‏ در همهٔ کشورها و در طی همهٔ اعصار،‏ والدین و نوجوانانی که اصول کتاب مقدس را با کمک یکدیگر بکار گرفته‌اند برکت یافته و موفق بوده‌اند.‏ —‏ مزمور ۱۱۹:‏⁠۱‏.‏

تبادل‌نظر صادقانه و صریح

۴.‏ چرا مشورت کردن بویژه در دوران نوجوانی اهمیت دارد؟‏

^۴ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «از عدم مشورت تدبیرها باطل میشود.‏» (‏امثال ۱۵:‏۲۲‏)‏ اگر مشورت هنگامی که فرزندان شما خردسال بودند لازم بود،‏ در دوران نوجوانی آنان از اهمیت اساسی برخوردار است —‏ این زمانی است که نوجوانان به احتمال زیاد وقت کمتری را در خانه می‌گذرانند و اغلب اوقات خود را با دوستان مدرسه‌ای یا معاشران دیگر صرف می‌کنند.‏ اگر مشورتی وجود نداشته باشد —‏ یعنی فقدان هرگونه تبادل‌نظر صادقانه و صریح —‏ نوجوانان ممکن است در خانه احساس غربت کنند.‏ چگونه می‌توان راه تبادل‌نظر را باز نگاه داشت؟‏

۵.‏ به نوجوانان توصیه می‌شود که به تبادل نظر و گفتگو با والدین‌شان چگونه بنگرند؟‏

^۵ نوجوانان و والدین هر دو باید نقش خود را در این باره اجرا کنند.‏ البته شاید برای نوجوانان سخن گفتن با والدینشان حالا دشوارتر از وقتی باشد که خردسال بودند.‏ با این حال،‏ به خاطر داشته باشید که «جائیکه تدبیر نیست مردم میافتند،‏ امّا سلامتی از کثرت مشیران [یا مشورت‌کنندگان] است.‏» (‏امثال ۱۱:‏۱۴‏)‏ این کلمات در مورد همه صدق می‌کند،‏ پیر و جوان.‏ نوجوانانی که این امر را درک می‌کنند می‌دانند که هنوز به تدبیر نیازمندند،‏ زیرا با مسائلی پیچیده‌تر از گذشته روبرو هستند.‏ آنها باید درک کنند که والدین باایمانشان مشاوران خوبی هستند،‏ زیرا تجربهٔ بیشتری در زندگی دارند و علاقهٔ مهرآمیز خود را در طی سال‌ها  نشان داده‌اند.‏ بنابراین،‏ نوجوانان عاقل،‏ در این مرحله از زندگی‌شان به والدین‌شان پشت نخواهند کرد.‏

۶.‏ والدین باتدبیر و مهربان در مورد تبادل‌نظر و گفتگو با فرزندان نوجوان خود چه نظری دارند؟‏

^۶ تبادل‌نظر صریح به معنای آن است که پدر یا مادر بشدت تلاش کند که وقتی نوجوان به صحبت کردن نیاز پیدا کرد،‏ به سخنان او گوش بدهد.‏ اگر دارای فرزند هستید،‏ اطمینان حاصل کنید که شما به عنوان پدر یا مادر آمادهٔ گفتگو و تبادل‌نظر باشید.‏ شاید کار آسانی نباشد.‏ کتاب مقدس می‌گوید که «وقتی برای سکوت و وقتی برای گفتن» وجود دارد.‏ (‏جامعه ۳:‏⁠۷‏)‏ اگر به نظر نوجوان شما وقت صحبت فرا رسیده است،‏ شاید برای شما وقت سکوت باشد.‏ ممکن است این وقت را به مطالعهٔ شخصی،‏ استراحت،‏ یا کار خانه اختصاص داده باشید.‏ با این حال،‏ اگر نوجوان شما مایل به صحبت با شما باشد،‏ سعی کنید برنامهٔ خود را تغییر دهید و به سخنان او گوش کنید.‏ وگرنه ممکن است دیگر هیچوقت تمایلی به صحبت نشان ندهد.‏ نمونهٔ عیسی را بخاطر داشته باشید.‏ یک بار،‏ وقتی را برای استراحت انتخاب کرده بود.‏ اما وقتی مردم دور او حلقه زدند تا سخنان او را بشنوند،‏ از استراحت صرفنظر کرد و شروع به تعلیم آنان نمود.‏ (‏مرقس ۶:‏⁠۳۰-‏۳۴‏)‏ اغلب نوجوانان می‌دانند که والدین‌شان زندگی پرمشغله‌ای دارند،‏ اما به این تضمین نیاز دارند که بدانند والدین‌شان در وقت احتیاج به آنها کمک می‌کنند.‏ بنابراین،‏ همیشه آماده باشید و همدردی کنید.‏

۷.‏ والدین باید از انجام چه کاری پرهیز کنند؟‏

^۷ روزگار نوجوانی خود را بخاطر آورید،‏ و شوخ‌طبعی خود را از دست ندهید!‏ والدین باید از همنشینی با فرزندان‌شان لذت ببرند.‏ والدین اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذرانند؟‏ اگر همیشه این اوقات را بدون دخالت دادن خانواده بگذرانند،‏ نوجوانان فوراً متوجه آن می‌شوند.‏ اگر نوجوانان به این نتیجه برسند که دوستان مدرسه‌ای‌شان بیشتر از والدینشان  برای آنها ارزش قائلند،‏ به طور حتم با دشواری‌هایی روبرو خواهند شد.‏

موضوعات مورد گفتگو

۸.‏ چگونه درک ارزش صداقت،‏ سخت‌کوشی،‏ و رفتار درست را می‌توان در کودکان پدید آورد؟‏

^۸ اگر والدین هنوز ارزش صداقت و سخت‌کوشی را به فرزندان‌شان تعلیم نداده باشند،‏ باید حتماً در طی سنین نوجوانی به این کار مبادرت ورزند.‏ (‏۱تسالونیکیان ۴:‏۱۱؛‏ ۲تسالونیکیان ۳:‏۱۰‏)‏ امر حیاتی دیگر آن است که مطمئن شوند فرزندان‌شان از صمیم دل به اهمیت داشتن زندگی پاک و اخلاقی عقیده دارند.‏ (‏امثال ۲۰:‏۱۱‏)‏ پدر یا مادر در این زمینه بیشتر از طریق سرمشق بودن مطالب را انتقال می‌دهند.‏ همانطور که ‹سیرت زنانْ [شوهران بی‌ایمان را] بدون کلام درمی‌یابد›،‏ نوجوانان نیز می‌توانند اصول درست را از رفتار والدین‌شان بیاموزند.‏ (‏۱پطرس ۳:‏⁠۱‏)‏ اما سرمشق به تنهایی نیز هیچگاه کافی نخواهد بود،‏ زیرا نوجوانان با بسیاری سرمشق‌های بد و سیلی از تبلیغات اغواکننده در خارج از محیط خانه روبرو هستند.‏ بنابراین والدین دلسوز باید با نظرات نوجوانان خود در مورد چیزهایی که می‌بینند و می‌شنوند آشنا شوند،‏ و این کار مستلزم گفتگوهای ثمربخش است.‏ —‏ امثال ۲۰:‏⁠۵‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چرا والدین باید به فرزندان خود در مورد مسائل جنسی آموزش بدهند،‏ و چگونه می‌توانند این کار را انجام دهند؟‏

 ^۹ این امر بویژه در مورد مسائل جنسی صادق است.‏ والدین،‏ آیا از صحبت در مورد مسائل جنسی با فرزندان خود شرم دارید؟‏ حتی اگر چنین است،‏ سعی کنید که این کار را بکنید،‏ زیرا فرزندان نوجوان شما بدون شک از شخص دیگری در این مورد اطلاعات کسب خواهند کرد.‏ اگر این اطلاعات را از شما دریافت نکنند،‏ کسی نمی‌داند چه اطلاعات تحریف‌شده‌ای به آنها خواهد رسید؟‏ یَهُوَه در کتاب مقدس از مطرح کردن مطالب مربوط به روابط جنسی خودداری نکرده است،‏ و والدین نیز نباید از این کار خودداری کنند.‏ —‏ امثال ۴:‏⁠۱-‏۴؛‏ ۵:‏⁠۱-‏۲۱‏.‏

^۱۰ جای خوشوقتی است که کتاب مقدس در زمینهٔ روابط جنسی راهنمایی‌های روشنی بدست می‌دهد،‏ و انجمن بین‌المللی شاگردان کتاب مقدس نیز مطالب مفید بسیاری به چاپ رسانیده است که نشان می‌دهند این راهنمایی‌ها در دنیای امروز نیز قابل اجرا هستند.‏ چرا از این امکانات استفاده نکنید؟‏ به عنوان مثال،‏ چرا بخش «روابط جنسی و اخلاق» را در کتاب پرسشهای جوانان —‏ پاسخهایی که کاربرد دارند ‏(‏انگل‍.‏)‏ با پسر یا دخترتان مرور نکنید؟‏ شاید از نتیجهٔ خوب آن شگفت‌زده شوید.‏

۱۱.‏ مؤثرترین راهی که والدین می‌توانند از طریق آن چگونگی خدمت به یَهُوَه را به فرزندان‌شان آموزش دهند،‏ کدام است؟‏

^۱۱ مهم‌ترین موضوعی که والدین و فرزندان می‌توانند در مورد آن گفتگو کنند چیست؟‏ پولس رسول بدان اشاره کرده،‏ می‌نویسد:‏ «فرزندان خود را .‏ .‏ .‏ بتأدیب و نصیحت خداوند تربیت نمائید.‏» (‏افسسیان ۶:‏⁠۴‏)‏ نوجوانان باید یَهُوَه را بهتر بشناسند.‏ بخصوص باید بیاموزند که به او محبت بورزند،‏ و باید بخواهند که به او خدمت کنند.‏ در این مورد نیز با سرمشق بودن،‏ بسیاری چیزها را می‌توان آموزش داد.‏ اگر نوجوانان ببینند که والدین‌شان ‹بهمهٔ دل و تمامئ نفس و تمامئ فکر خود› به یَهُوَه محبت دارند و این کار ثمرات خوبی در زندگی والدین‌شان بوجود آورده است،‏ آنها نیز به انجام همین کار  واداشته می‌شوند.‏ (‏متی ۲۲:‏۳۷‏)‏ به همین شکل اگر نوجوانان مشاهده کنند که والدین‌شان در مورد مسائل مادی دیدگاهی معقولانه دارند،‏ یعنی ملکوت خدا را در درجهٔ اول قرار می‌دهند،‏ در آنها نیز همین طرز فکر پدید می‌آید.‏ —‏ جامعه ۷:‏۱۲؛‏ متی ۶:‏⁠۳۱-‏۳۳‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ برای آنکه مطالعهٔ خانوادگی با موفقیت همراه باشد چه نکاتی را باید بخاطر سپرد؟‏

^۱۲ مطالعهٔ خانوادگی و هفتگی کتاب مقدس برای انتقال ارزش‌های روحانی به نوجوانان بسیار مفید است.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏⁠۳۳،‏ ۳۴؛‏ امثال ۴:‏⁠۲۰-‏۲۳‏)‏ داشتن چنین مطالعهٔ منظمی حیاتی است.‏ (‏مزمور ۱:‏⁠۱-‏۳‏)‏ والدین و فرزندان آنها باید این موضوع را درک کنند که هنگام برنامه‌ریزی،‏ به مطالعهٔ خانوادگی اولویت بدهند،‏ نه به فعالیت‌های دیگر.‏ به علاوه،‏ برای آنکه مطالعهٔ خانوادگی مؤثر واقع شود باید طرز رفتار درست باشد.‏ پدری اظهار داشت:‏ «راز موفقیت آن است که اداره‌کنندهٔ مطالعه در طی انجام مطالعه محیطی راحت ولی در عین حال همراه با احترام بوجود آورد —‏ محیطی غیررسمی ولی بدون بازیگوشی.‏ محیط مناسب ممکن است همیشه براحتی بوجود نیاید و شاید لازم شود که  بارها به نوجوانان تذکراتی در مورد رفتارشان داده شود.‏ اگر یکی دو بار کارها بخوبی پیش نرفت،‏ استقامت داشته باشید و به دفعهٔ آینده امید داشته باشید.‏» همین پدر اظهار داشت که در دعایش پیش از هر مطالعه،‏ مشخصاً از یَهُوَه می‌خواهد که تک تک حاضران را یاری کند تا به دیدگاهی درست دست یابند.‏ —‏ مزمور ۱۱۹:‏⁠۶۶‏.‏

^۱۳ مسئولیت ادارهٔ مطالعهٔ خانوادگی با والدین باایمان است.‏ البته شاید بعضی از پدر و مادرها استعداد آموزش دادن را نداشته باشند و ممکن است برای آنها یافتن راه‌هایی برای خوشایندتر ساختن مطالعهٔ خانوادگی کار دشواری باشد.‏ اما با این حال،‏ اگر به فرزندان نوجوان خود «در عمل و راستی» محبت دارید،‏ تمایل خواهید داشت که به شیوه‌ای فروتنانه و صادقانه به پیشرفت روحانی آنها کمک کنید.‏ (‏۱یوحنا ۳:‏۱۸‏)‏ آنها ممکن است گاهی اظهار ناخرسندی کنند،‏ با وجود این به احتمال زیاد حس خواهند کرد که به سعادت آنها شدیداً علاقمندید.‏

۱۴.‏ چگونه می‌توان تثنیه ۱۱:‏⁠۱۸،‏ ۱۹ را برای انتقال مطالب روحانی به نوجوانان بکار گرفت؟‏

^۱۴ مطالعهٔ خانوادگی تنها فرصتی نیست که می‌توان راجع به موضوعات مهم روحانی صحبت کرد.‏ آیا بخاطر می‌آورید که یَهُوَه به والدین چه فرمانی داد؟‏ او گفت:‏ «این سخنان مرا در دل و جان خود جا دهید و آنها را بر  دستهای خود برای علامت ببندید و در میان چشمان شما عصابه باشد.‏ و آنها را بپسران خود تعلیم دهید و حین نشستنت در خانهٔ خود و رفتنت براه و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نمائید.‏» (‏تثنیه ۱۱:‏⁠۱۸،‏ ۱۹‏؛‏ همچنین به تثنیه ۶:‏⁠۶،‏ ۷ مراجعه شود.‏)‏ این به معنای آن نیست که والدین باید دائماً به فرزندان‌شان موعظه کنند.‏ اما یک سرپرست مهربان خانه باید همیشه به دنبال فرصتی باشد تا دیدگاه روحانی خانوادهٔ خویش را بنا کند.‏

تأدیب و احترام

۱۵،‏ ۱۶.‏ (‏الف)‏ تأدیب چیست؟‏ ب)‏ چه کسی مسئول اِعمال تأدیب است،‏ و چه کسی مسئول پیروی از آن؟‏

^۱۵ تأدیب به معنی تربیتی است که اصلاح‌کننده است،‏ و تبادل‌نظر و گفتگو را نیز شامل می‌شود.‏ تأدیب بیشتر جنبهٔ اصلاح دارد تا تنبیه —‏ با اینکه تنبیه نیز ممکن است لازم باشد.‏ فرزندان شما در سنین پایین به تأدیب نیاز داشتند،‏ و حالا که به دوران نوجوانی پا گذاشته‌اند،‏ هنوز به شکلی از تأدیب نیاز دارند،‏ شاید حتی بیش از گذشته.‏ نوجوانان عاقل می‌دانند که این امر حقیقت دارد.‏

^۱۶ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «احمق تأدیب پدر خود را خوار میشمارد،‏ امّا هر که تنبیهرا نگاه دارد زیرک میباشد.‏» (‏امثال ۱۵:‏⁠۵‏)‏ از این آیه مطالب فراوانی می‌توان آموخت.‏ این آیه به طور ضمنی بیان می‌کند که تأدیب صورت خواهد گرفت.‏ یک نوجوان اگر تنبیه نشود،‏ نمی‌تواند «تنبیهرا نگاه دارد.‏» یَهُوَه مسئولیت تأدیب را بر عهدهٔ والدین،‏ بویژه پدر گذارده است.‏ با این حال،‏ مسئولیت پذیرفتن تأدیب بر عهدهٔ نوجوان است.‏ اگر به تأدیب عاقلانهٔ پدر و مادرش توجه کند،‏ چیزهای بیشتری فرا می‌گیرد و کمتر مرتکب اشتباه خواهد شد.‏ (‏امثال ۱:‏⁠۸‏)‏ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «فقر و اهانت برای کسی است که تأدیبرا ترک نماید،‏ امّا هر که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.‏» —‏ امثال ۱۳:‏⁠۱۸‏.‏

۱۷.‏ والدین هنگامی که فرزندان خود را تأدیب می‌کنند باید در پی حفظ چه تعادلی باشند؟‏

 ^۱۷ والدین هنگام تأدیب نوجوانان باید تعادل را حفظ کنند.‏ نباید آنقدر سخت‌گیر باشند که باعث خشم و حتی لطمه خوردن به اعتماد به نفس فرزندشان شوند.‏ (‏کولسیان ۳:‏⁠۲۱‏)‏ البته والدین نباید آنقدر آسان بگیرند که فرزندان نوجوان‌شان از تربیت ضروری محروم شوند.‏ چنین آسان‌گیری‌هایی می‌تواند به فاجعه منجر شود.‏ در امثال ۲۹:‏۱۷ آمده است:‏ «پسر خود را تأدیب نما که ترا راحت خواهد رسانید،‏ و بجان تو لذّات خواهد بخشید.‏» اما در آیهٔ ۲۱ ‏(‏ترجمهٔ تفسیری)‏ آمده است:‏ «غلامی که اربابش او را از کودکی به ناز پرورده باشد،‏ برای اربابش غلامی نخواهد کرد.‏» با اینکه این آیه در مورد غلام یا خادم صحبت می‌کند،‏ اما در مورد هر نوجوانی در خانواده نیز به همان شکل صادق است.‏

۱۸.‏ تأدیب نشانگر چیست،‏ و اگر والدین تأدیب را بطور ثابت اِعمال کنند از چه مشکلی جلوگیری می‌شود؟‏

^۱۸ در حقیقت،‏ تأدیب مناسب نشانهٔ محبت پدر یا مادر به فرزندش است.‏ (‏عبرانیان ۱۲:‏⁠۶،‏ ۱۱‏)‏ اگر دارای فرزند هستید،‏ می‌دانید که به طور یکسان و معقولانه تأدیب کردن کار دشواری است.‏ شاید بنظر بیاید که برای حفظ صلح و آرامش،‏ بهتر است اجازه داد که یک نوجوان لجوج و خودرأی هر چه می‌خواهد بکند.‏ اما سرانجام پدر یا مادری که چنین شیوه‌ای را پیش می‌گیرند کنترل خانواده را از کف می‌دهند و بدین سبب بهای سنگینی خواهند پرداخت.‏ —‏ امثال ۲۹:‏۱۵؛‏ غلاطیان ۶:‏⁠۹‏.‏

کار و بازی

۱۹،‏ ۲۰.‏ والدین چگونه می‌توانند به موضوع تفریحات و سرگرمی‌های فرزندان نوجوان‌شان به نحو عاقلانه‌ای بپردازند؟‏

^۱۹ در گذشته معمولاً از فرزندان توقع داشتند که در انجام کارهای خانه یا مزرعه شرکت کنند.‏ امروزه بسیاری از نوجوانان اوقات فراغت زیادی دارند که بدون سرپرست می‌گذرانند.‏ برای پر کردن این اوقات،‏ دنیای تجارت سیلی از کالا به بازار عرضه کرده است.‏ به علاوه دنیا برای معیارهای اخلاقی کتاب  مقدس ارزشی قائل نیست و اینها همه دست به دست یکدیگر داده موجب بروز فاجعه می‌شوند.‏

^۲۰ بنابراین پدر یا مادر خردمند نهایتاً خود در مورد نوع تفریحات و سرگرمی‌های فرزندشان تصمیم می‌گیرند.‏ اما فراموش نکنید که فرزند نوجوان شما در حال رشد است.‏ به احتمال زیاد با گذشت هر سال انتظار دارد که با او بیشتر مانند یک بزرگسال رفتار شود.‏ بنابراین،‏ عاقلانه‌تر است که هر چه سن نوجوان بالاتر می‌رود پدر یا مادر به او حق انتخاب بیشتری برای تعیین تفریح و سرگرمی‌هایش بدهد البته تا موقعی که تصمیم‌های او نشانگر پیشرفت او در راه رسیدن به بلوغ روحانی باشد.‏ گاهی نوجوان ممکن است در مورد موزیک،‏ معاشران و در موارد دیگر انتخاب غیرعاقلانه‌ای بکند.‏ در این صورت،‏ باید با او در این باره صحبت شود تا در آینده بهتر تصمیم‌گیری کند.‏

۲۱.‏ چگونه تدبیر نشان دادن در تعیین میزان وقتی که نوجوان صرف تفریح می‌کند،‏ از او محافظت خواهد کرد؟‏

^۲۱ برای تفریح و سرگرمی چقدر وقت باید اختصاص داده شود؟‏ در بعضی کشورها به نوجوانان اینطور قبولانده شده است که آنها حق دارند بدون وقفه به تفریح بپردازند.‏ بنابراین نوجوان ممکن است برنامه‌اش را طوری تنظیم کند که از یک «تفریح» به تفریح دیگر برود.‏ این با والدین است که به فرزند نوجوان خود آموزش دهند که باید وقتی را هم به چیزهای دیگر همچون،‏ خانواده،‏ مطالعهٔ شخصی،‏ معاشرت با کسانی که از لحاظ روحانی بالغ هستند،‏ جلسه‌های مسیحی و کارهای خانه اختصاص دهد.‏ این باعث می‌شود که ‹لذّات روزگار› کلام خدا را خفه نکنند.‏ —‏ لوقا ۸:‏⁠۱۱-‏۱۵‏.‏

۲۲.‏ تفریح و سرگرمی در زندگی یک نوجوان باید با چه چیزهایی تلفیق شود؟‏

^۲۲ سلیمان پادشاه گفت:‏ «فهمیدم که برای ایشان چیزی بهتر از این نیست که شادی کنند و در حیات خود بنیکوئی مشغول باشند.‏ و نیز بخشش خدا است که هر آدمی بخورد و بنوشد و از تمامئ زحمت  خود نیکوئی بیند.‏» (‏جامعه ۳:‏⁠۱۲،‏ ۱۳‏)‏ بله،‏ شادی کردن بخشی از یک زندگی متعادل را تشکیل می‌دهد.‏ سخت‌کوشی نیز بخشی از آن است.‏ امروزه بسیاری از نوجوانان به رضایتی که از سخت‌کوشی حاصل می‌شود یا عزّت نفسی که فرد پس از مقابله با یک مشکل و حل آن در خود احساس می‌کند،‏ پی نمی‌برند.‏ به برخی از آنها فرصتی برای کسب مهارت یا فنی که با کمک آن بتوانند بعدها امرار معاش کنند داده نمی‌شود.‏ اینجاست که کار پدر یا مادر واقعاً دشوار می‌شود.‏ آیا شما امکان دست‌یابی به چنین فرصت‌هایی را به فرزند خود خواهید داد؟‏ اگر موفق شوید که به فرزند نوجوان خود ارزش سخت‌کوشی و حتی لذت بردن از آن را آموزش دهید،‏ در او دیدگاهی سالم پدید خواهد آمد که تا آخر عمر مفید خواهد بود.‏

از نوجوانی تا بزرگسالی

۲۳.‏ والدین چگونه می‌توانند فرزندان نوجوان خود را تشویق کنند؟‏

^۲۳ حتی هنگامی که با فرزند نوجوان خود مشکلی دارید،‏ باز هم این نوشته از کتاب مقدس صادق است که می‌گوید:‏ «محبّت هرگز ساقط نمیشود.‏» (‏۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۸‏)‏ هرگز از ابراز محبتی که بدون شک در خود احساس می‌کنید باز نایستید.‏ از خود بپرسید،‏ ‹آیا هر یک از فرزندانم را به خاطر موفقیت‌های‌شان در حل مشکلات یا گذشتن از موانع تحسین می‌کنم؟‏ آیا پیش از آنکه فرصتی از دست برود به فرزندانم محبت و قدردانیم را ابراز می‌کنم؟‏› با اینکه گاهی سوءتفاهماتی رخ می‌دهند،‏ اگر نوجوانان از محبت شما نسبت به خود اطمینان داشته باشند،‏ به احتمال زیاد آنها نیز متقابلاً محبت نشان می‌دهند.‏

۲۴.‏ کدام نوشتهٔ کتاب مقدس در مورد پرورش فرزندان حالت قانون کلی دارد،‏ اما چه چیزی را در این باره باید بخاطر سپرد؟‏

^۲۴ البته،‏ کودکان بالاخره بزرگ شده و برای خود تصمیمات بسیار مهمی اتخاذ خواهند کرد.‏ بعضی مواقع والدین از این تصمیم‌ها راضی نخواهند بود.‏  اگر فرزند آنها تصمیم بگیرد از خدمت به یَهُوَه خدا دست بکشد،‏ چه خواهد شد؟‏ امکان وقوع چنین چیزی وجود دارد.‏ حتی برخی از پسران روحی یَهُوَه،‏ پندهای او را رد کرده و به سرکشی پرداختند.‏ (‏پیدایش ۶:‏۲؛‏ یهودا ۶‏)‏ کودکان مانند کامپیوتر نیستند که بتوانیم آنها را آنطور که می‌خواهیم برنامه‌ریزی کنیم.‏ آنها موجوداتی هستند با ارادهٔ آزاد،‏ و به دلیل تصمیماتی که می‌گیرند در مقابل یَهُوَه مسئولند.‏ با این حال مطلبی که در امثال ۲۲:‏۶ بدان اشاره شده است به عنوان یک قانون کلی صادق است:‏ «طفلرا در راهیکه باید برود تربیت نما،‏ و چون پیر هم شود از آن انحراف نخواهد ورزید.‏»‏

۲۵.‏ بهترین راه برای آنکه والدین سپاسگزاری خویش را به یَهُوَه به دلیل نعمت داشتن فرزند نشان دهند،‏ چیست؟‏

^۲۵ بنابراین به فرزندان خود محبت بسیار کنید.‏ همهٔ تلاش خود را بکنید تا در پرورش آنها از اصول کتاب مقدس پیروی کنید.‏ در رفتار خداپسندانه سرمشق خوبی باشید.‏ بدین ترتیب برای فرزندانتان بهترین امکانات را بوجود می‌آورید تا به مردان و زنانی مسئول و خداترس مبدل شوند.‏ این بهترین روشی است که والدین می‌توانند به دلیل امتیاز پدر یا مادر بودن سپاسگزاری خود را به یَهُوَه نشان دهند.‏

این اصول کتاب مقدس چگونه می‌توانند .‏ .‏ .‏ به والدین در پرورش فرزندان نوجوان‌شان کمک کنند؟‏

تبادل‌نظر و گفتگو لازم است.‏ —‏ امثال ۱۵:‏⁠۲۲‏.‏

ما باید مرتباً کلام خدا را مورد توجه قرار دهیم.‏ —‏ مزمور ۱:‏⁠۱،‏ ۲‏.‏

شخص زیرک تأدیب را می‌پذیرد.‏ —‏ امثال ۱۵:‏⁠۵‏.‏

کار و بازی هر دو جای خود را دارد.‏ —‏ جامعه ۳:‏⁠۱۲،‏ ۱۳‏.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۶۷]‏

هنگامی که فرزند نوجوان شما به صحبت نیاز پیدا می‌کند در کنار او باشید

‏[تصویر در صفحهٔ ۶۹]‏

مطالعهٔ منظم کتاب مقدس برای خانواده ضروری است

‏[تصویر در صفحهٔ ۷۰]‏

به فرزندان خود محبت بورزید و از آنها قدردانی کنید