ارنِست * که بیش از ۷۰ سال دارد،‏ آهی کشید و گفت:‏ «ضعف‌های جسمی هر روز بیشتر و بیشتر دست و پایم را می‌بندد.‏» آیا این گفته برایتان آشناست؟‏ احتمالاً اگر سنی از شما گذشته و از ضعف جسمی رنج می‌برید،‏ با خود می‌گویید گفتهٔ کتاب جامعه باب ۱۲ وصف حالتان است.‏ در اولین آیهٔ این کتاب روزهای سخت سالخوردگی و پیری «روزهای بلا» خوانده شده است.‏ با این حال،‏ پیری و سالخوردگی به معنی داشتن زندگی‌ای اسفبار نیست.‏ شما می‌توانید هنوز هم زندگی‌ای رضایت‌بخش داشته باشید و یَهُوَه را با شادی خدمت کنید.‏

شما برادران و خواهران عزیز سالخورده به یاد داشته باشید که خادمان سالخوردهٔ یَهُوَه در زمان باستان نیز با مشکلاتی مشابهِ مشکلات شما روبرو بوده‌اند.‏ برای نمونه،‏ اسحاق،‏ یعقوب و اَخیّا بینایی‌شان را از دست داده بودند.‏ (‏پیدا ۲۷:‏۱؛‏ ۴۸:‏۱۰؛‏ ۱پاد ۱۴:‏۴‏)‏ سارا خود را «فرسوده» و ناتوان می‌دانست.‏ (‏پیدا ۱۸:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ داوود پادشاه پیر و سالخورده شده بود و هر چه می‌کردند،‏ «گرم نمی‌شد.‏» (‏۱پاد ۱:‏۱‏)‏ بَرزِلّایی هر چند که توانگر و ثروتمند بود،‏ نمی‌توانست از طعم غذا و آوای موسیقی لذّت برد.‏ (‏۲سمو ۱۹:‏۳۲-‏۳۵‏)‏ ابراهیم و نَعُومی همسرانشان را از دست داده بودند.‏—‏پیدا ۲۳:‏۱،‏ ۲؛‏ روت ۱:‏۳،‏ ۱۲‏.‏

چه چیز به هر یک از آنان کمک کرد که به یَهُوَه وفادار مانند و شاد باشند؟‏ اعتقاد به وعده‌های خدا و ایمان ابراهیم او را قوی ساخته بود.‏ (‏روم ۴:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ ما نیز نیاز به ایمانی قوی داریم.‏ ایمان به سن،‏ توانایی یا وضعیت ما بستگی ندارد.‏ برای نمونه،‏ زمانی که یعقوب ضعیف،‏ نابینا و در بستر بیماری بود نشان داد که ایمانی قوی به وعده‌های خدا دارد.‏ (‏پیدا ۴۸:‏۱-‏۴،‏ ۱۰؛‏ عبر ۱۱:‏۲۱‏)‏ اینِس که اکنون ۹۳ سال دارد،‏ از ضعف عضلانی رنج می‌برد،‏ اما هنوز هم می‌گوید:‏ «هر روز یَهُوَه به من برکات فراوان می‌دهد.‏ هر روز به بهشت فکر می‌کنم.‏ این به من امید می‌بخشد.‏» به راستی چه روحیهٔ خوب و مثبتی.‏

با دعا و بررسی کلام خدا و شرکت در جلسات می‌توانیم ایمانمان را تقویت کنیم.‏ دانیال نبی در سن پیری سه بار در روز دعا می‌کرد و کلام خدا را می‌خواند.‏ (‏دان ۶:‏۱۰؛‏ ۹:‏۲‏)‏ حَنّا که بیوه و سالخورده بود «هرگز معبد را ترک نمی‌کرد.‏» (‏لو ۲:‏۳۶،‏ ۳۷‏)‏ با شرکت در جلسات و سهیم شدن در برنامه‌های آن در حد توانتان،‏ نه فقط خود قوّت می‌گیرید بلکه به تمامی حضار نیز قوّت می‌بخشید.‏ همچنین یَهُوَه همواره از دعاهای شما خشنود می‌شود،‏ حتی اگر فعالیت‌هایتان بسیار محدود باشد.‏—‏امث ۱۵:‏۸‏.‏

بسیاری از شما خادمان وفادار،‏ بیش از هر چیز دوست دارید که بتوانید همچون گذشته ببینید و بخوانید و توانایی شرکت در جلسات را داشته باشید،‏ اما این کار هر روزه برایتان مشکل‌تر می‌شود و حتی شاید اکنون نیز برایتان غیر ممکن باشد.‏ پس چه باید بکنید؟‏ از هر آنچه دارید بهره گیرید.‏ بسیاری که قادر نیستند در جلسات شرکت کنند از طریق تلفن به آن گوش می‌دهند.‏ اینگه ۷۹ سال دارد و با وجود این که قدرت بینایی‌اش بسیار ضعیف است،‏ خود را برای جلسات آماده می‌کند.‏ یکی از برادران جماعت مطالب هر جلسه را به صورت بسیار درشت با کامپیوتر برای او چاپ می‌کند.‏

حتی شاید شما سالخوردگان چیزی دارید که بسیاری حسرت آن را دارند؛‏ یعنی وقت.‏ چرا از این زمان برای شنیدن کتاب مقدّس،‏ نشریات،‏ سخنرانی‌ها و نمایش‌های صوتی ضبط‌شده استفاده نکنید؟‏ همچنین،‏ می‌توانید قدم پیش بگذارید و به هم‌ایمانانتان تلفن کنید و «عطیه‌ای روحانی» را با آنان شریک و ‹از ایمان یکدیگر متقابلاً تشویق شوید.‏›—‏روم ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

کریستا که حدوداً ۸۵ سال دارد با افسوس می‌گوید:‏ «این که نمی‌توانی همچون گذشته فعال باشی خیلی سخت است.‏» پس  چگونه افراد مسن می‌توانند شادی خود را حفظ کنند؟‏ پیتر که ۷۵ سال دارد این سؤال را چنین پاسخ می‌دهد:‏ «دیدی مثبت خیلی کمک می‌کند،‏ نباید مرتب به کارهایی که دیگر نمی‌توانی انجام دهی فکر کنی،‏ بلکه باید از آنچه می‌توانی انجام دهی لذّت ببری.‏»‏

آیا راه‌هایی به نظرتان می‌رسد که بتوانید موعظه کنید؟‏ هایدی نمی‌تواند همچون گذشته به خدمت خانه‌به‌خانه برود.‏ اکنون بیش از ۸۰ سال از عمرش می‌گذرد،‏ نامه نوشتن با کامپیوتر را آموخته است.‏ برخی مبشّران مسن در ایستگاه اتوبوس یا زمانی که روی نیمکت پارکی می‌نشینند با مردم در مورد کتاب مقدّس صحبت می‌کنند.‏ اگر در خانهٔ سالمندان زندگی می‌کنید شاید بتوانید به اصطلاح «محدودهٔ موعظهٔ» خود را داشته باشید و با دیگر ساکنان آنجا و افرادی که از شما مراقبت می‌کنند،‏ صحبت کنید.‏

داوود پادشاه در اواخر زندگی‌اش پرستش پاک را با شور و شوق گسترش داد.‏ او با کمک مالی و برنامه‌ریزی از ساخت معبد پشتیبانی کرد.‏ (‏۱توا ۲۸:‏۱۱–‏۲۹:‏۵‏)‏ مشابهاً شما نیز می‌توانید با اشتیاق از فعالیت موعظهٔ جهانی پشتیبانی کنید.‏ می‌توانید با سخنان،‏ هدیه‌ای کوچک یا دعوت به خوردن چیزی مختصر،‏ از پیشگامان و دیگر مبشّران غیور جماعتتان حمایت کنید.‏ می‌توانید برای اعضای جوان‌تر و خانواده‌ها،‏ برای آنان که در خدمت تمام‌وقت هستند،‏ برای بیماران و آنان که مسئولیت‌های سنگین بر دوش دارند،‏ دعا کنید.‏

شما بسیار گرانقدرید و خدمتتان نیز با ارزش است.‏ پدر آسمانی‌مان هیچ گاه شما عزیزان سالخورده را کنار نمی‌گذارد.‏ (‏مز ۷۱:‏۹‏)‏ شما نزد یَهُوَه عزیزید و او شما را دوست دارد.‏ به‌زودی،‏ زمانی می‌رسد که بالا رفتن سن برایمان رنج و بلا و سختی به همراه نخواهد داشت.‏ آن زمان ما پرتوان و پرانرژی از سلامت کامل برخوردار خواهیم بود و یَهُوَه خدای مهربانمان را تا ابد پرستش خواهیم کرد.‏