سخنان عیسی شادی و سعادت به همراه دارد
سخنان عیسی شادی و سعادت به همراه دارد
«[عیسی] بر فراز کوه آمد و . . . شاگردانش نزد او حاضر شدند . . .. و ایشان را تعلیم داد.» — مت ۵:۱، ۲.
۱، ۲. الف) در چه زمان و شرایطی عیسی سخنرانی بالای کوه را ایراد کرد؟ ب) عیسی تعلیم خود را چگونه آغاز کرد؟
عیسی به جهت شرکت در مراسم فِصَح در سال ۳۱ میلادی فعالیت موعظهٔ خود را در منطقهٔ جلیل موقتاً متوقف میسازد. (یو ۵:۱) سپس دوباره به جلیل باز میگردد و تمامی شب را برای انتخاب شاگردانش دعا میکند. روز بعد جمعی از مردم برای شفای بیمارانشان نزد او میآیند. او بالای تپهای مینشیند و از آنجا به شاگردانش و سایر مردم آموزش میدهد. — مت ۴:۲۳–۵:۲؛ لو ۶:۱۲-۱۹.
۲ این سخنرانی عیسی به موعظهٔ بالای کوه معروف است. او در این سخنرانی نشان میدهد که سعادت و شادی واقعی از رابطهٔ صمیمی با خدا حاصل میشود. (متّیٰ ۵:۱-۱۲ خوانده شود.) دامنهٔ شادیای که عیسی از آن صحبت میکند از رضایت خاطر تا شادی عمیق را در بر میگیرد. عیسی در گفتههایش ۹ جمله را با «خوشا به حال» یا «خوشحال باشید» آغاز میکند و در آنها دلیل اصلی سعادت و خوشی مسیحیان را روشن میسازد. این گفتهها همان طور که ۲۰۰۰ سال پیش سودمند بودهاند امروزه نیز سودمندند. در اینجا میخواهیم گفتههای عیسی را مورد بررسی قرار دهیم.
«مسکینان در روح»
۳. «مسکینان در روح» به چه معنی است؟
۳ «خوشا به حال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.» (مت ۵:۳) «مسکینان در روح» کسانی هستند که به نیازشان به رحمت و راهنمایی یَهُوَه پی بردهاند.
۴، ۵. الف) چرا آنانی که به نیازشان به خدا آگاهند سعادتمند خوانده شدهاند؟ ب) چگونه میتوانیم عطش روحانی خود را رفع کنیم؟
۴ آنانی که به نیاز خود به خدا واقفند سعادتمند خوانده شدهاند، زیرا «ملکوت آسمان از آن ایشان است.» به رسمیت شناختن عیسی به عنوان مسیح برای شاگردان او در قرن اوّل این امکان را فراهم ساخت که همراه او در حکومت آسمانی خدا فرمانروایی کنند. (لو ۲۲:۲۸-۳۰) پس هر یک از ما مسیحیان خواه همارث با مسیح باشیم و در آسمان با او حکومت کنیم، خواه زندگی ابدی در بهشت روی زمین تحت حکمرانی مسیح را پیش رو داشته باشیم، شادی ما در گرو این است که از نیاز روحانیمان یعنی وابستگیمان به خدا آگاه باشیم.
۵ همه از این نیاز خود آگاه نیستند. بسیاری به دلیل نداشتن ایمان امور روحانی را بیارزش میپندارند. (۲تسا ۳:۱، ۲) برای ارضای عطش روحانیمان لازم است در مطالعهٔ کتاب مقدّس کوشا باشیم، در خدمت شاگردسازی با اشتیاق شرکت کنیم و مرتباً در جلسات مسیحی حضور یابیم. — مت ۲۸:۱۹، ۲۰؛ عبر ۱۰:۲۳-۲۵.
غمزدگانی که سعادتمند خوانده شدهاند
۶. «ماتمیان» چه کسانی هستند، و چرا سعادتمند خوانده شدهاند؟
۶ «خوشا به حال ماتمیان، زیرا ایشان تسلّی خواهند یافت.» (مت ۵:۴) ماتمیان و غمزدگانی که در این آیه به آنها اشاره شده است همان کسانی هستند که نیاز خود را به خدا حس میکنند. غم آنان به دلیل شرایط زندگیشان نیست، بلکه به دلیل وضعیت گناهآلود خود و اوضاع نابسامانی است که بشر ناکامل به وجود آورده است. اما از چه جهت این غمزدگان میتوانند شاد باشند؟ آنان با اَعمال خود نشان میدهند که ایمانی قلبی به خدا و عیسی دارند و از رابطهٔ نزدیک خود با خدا تسلّی مییابند. — یو ۳:۳۶.
۷. ما باید نسبت به دنیای شیطان چه احساسی داشته باشیم؟
۷ آیا ما نیز به دلیل شرایط ناعادلانهٔ دنیای شیطان در غم و ماتمیم؟ آیا جذابیتهای این دنیا ما را وسوسه میکند؟ یوحنّای رسول مینویسد: «هرچه در دنیاست، یعنی هوای نَفْس، هوسهای چشم و غرور ناشی از مال و مقام، نه از پدر بلکه از دنیاست.» (۱یو ۲:۱۶، ترجمهٔ هزارهٔ نو) اگر احساس میکنیم که پرستشمان تحت تأثیر «روح جهان» یعنی نیروی حاکم بر مردم بیگانه از خدا قرار گرفته است، چطور؟ باید از صمیم قلب دعا کنیم، کلام خدا را مطالعه نماییم و کمک پیران مسیحی را جویا شویم. وقتی بدین شکل به خدا نزدیک میشویم او ما را ‹تسلّی میدهد› تا بر هر گونه تشویش و نگرانی غالب آییم. — ۱قر ۲:۱۲؛ مز ۱۱۹:۵۲؛ یعقو ۵:۱۴، ۱۵.
چه سعادتی برای «حلیمان»
۸، ۹. ‹حلم› به چه معناست، و چرا «حلیمان» شاد و سعادتمندند؟
۸ «خوشا به حال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.» (مت ۵:۵) شخص ‹حلیم› و ‹ملایم› شخصی ضعیف نیست. همچنین کسی نیست که برای فریب دیگران خود را آرام و متین جلوه دهد. (۱تیمو ۶:۱۱، ه ن) منظور عیسی در اینجا ‹حلم› و ملایمتی است که شخص با قبول راهنماییها و خواست خدا ابراز میکند. این ملایمت در رفتار ما با همایمانانمان و دیگر مردم نیز نمایان میشود. چنین فردی پند پولُس رسول را به گوش گرفته است. — رومیان ۱۲:۱۷-۱۹ خوانده شود.
۹ چرا «حلیمان» سعادتمند و شاد خوانده شدهاند؟ عیسی که خود فردی نرمخو و حلیم بود میگوید: «ایشان وارث زمین خواهند شد.» عیسی وارث اصلی زمین است. (مز ۲:۸؛ مت ۱۱:۲۹؛ عبر ۲:۸، ۹) حلیمانِ «همارث با مسیح،» به همراه او وارث زمین خواهند بود. (روم ۸:۱۶، ۱۷) گروه دیگر حلیمان، در قلمرو زمینی حکمرانی عیسی به زندگی ابدی نایل خواهند آمد. — مز ۳۷:۱۰، ۱۱.
۱۰. شخص ستیزهجو ممکن است از چه موهبتهایی در جماعت محروم شود، و این خصوصیت چه تأثیری در رابطهاش با دیگران میگذارد؟
۱۰ همانند عیسی ما نیز باید نرمخو و ملایم باشیم. حال اگر دیگران ما را فردی ستیزهجو و پرخاشگر بدانند چطور؟ چنین خصوصیتی باعث میگردد دیگران از ما دوری کنند. همچنین یکی از شرایط لازم برای برادرانی که میخواهند در جماعت مسیحی وظایفی را بر عهده گیرند این است که از ستیزهجویی اجتناب کنند. (۱تیمو ۳:۱، ۳) پولُس به تیطُس میگوید که به مسیحیان کِرِت یادآور شود که «جنگجو نباشند بلکه ملایم و کمال حلم را با جمیع مردم به جا آورند.» (تیط ۳:۱، ۲) وجود شخصی ملایم و نرمخو حقیقتاً برای همگان برکتی پرارزش است.
تشنگان «عدالت»
۱۱-۱۳. الف) گرسنه و تشنهٔ عدالت بودن به چه معناست؟ ب) آنانی که گرسنه و تشنهٔ عدالتند چگونه «سیر» خواهند شد؟
۱۱ «خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا ایشان سیر خواهند شد.» (مت ۵:۶) ‹عدالتی› که عیسی در اینجا منظور نظر دارد انجام خواست و فرامین خداست. مزمورنویس علاقهٔ قلبی خود را به داوریهای عادلانهٔ خدا چنین توصیف میکند: ‹جان من از اشتیاق داوریهای تو شکسته میشود.› (مز ۱۱۹:۲۰) آیا ما نیز چنان خواهان عدالت هستیم که بتوان گفت گرسنه و تشنهٔ آنیم؟
۱۲ عیسی گفت آنانی که تشنهٔ عدالتند شاد و سعادتمند خواهند بود، چرا که «سیر» یعنی کاملاً راضی و خوشنود خواهند گشت. پس از پَنْطیکاست سال ۳۳ میلادی وقتی روحالقدس یَهُوَه «به جهان شواهدی قطعی . . . بر عدالت داد» امکان خوشنودی عدالتخواهان فراهم شد. (یو ۱۶:۸، د ج) به انسانها از طریق روحالقدس خدا الهام شد تا نوشتههای مقدّس یونانی را به قلم آورند؛ آنچه برای «تربیت در عدالت مفید است.» (۲تیمو ۳:۱۶) روح خدا همچنین ما را یاری میکند که «انسانیت تازه» را که هماهنگ با خواست خدا «در عدالت» است بپوشیم. (افس ۴:۲۴) آیا مایهٔ رضایت و دلگرمی نیست که آنانی که از صمیم قلب خواهان بخشش گناهان و خطاهایشان هستند میتوانند بر اساس قربانی عیسی در نظر خدا عادل محسوب شوند؟ — رومیان ۳:۲۳، ۲۴ خوانده شود.
۱۳ آنانی که امید زندگی ابدی روی زمین را دارند زمانی عطششان به عدالت کاملاً سیراب خواهد شد که در دنیای جدید زیر لوای عدالت به زندگی ابدی دست یابند. باشد که تا آن زمان با عزمی راسخ هماهنگ با معیارهای یَهُوَه زندگی کنیم. عیسی گفت: «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.» (مت ۶:۳۳) اگر چنین کنیم دستمان از اَعمال خدایی و دلمان از شادی حقیقی «سیر» خواهد شد. — ۱قر ۱۵:۵۸.
چرا «رحمکنندگان» سعادتمندند؟
۱۴، ۱۵. چگونه میتوانیم در زمرهٔ «رحمکنندگان» باشیم، و چرا آنان سعادتمند خوانده شدهاند؟
۱۴ «خوشا به حال رحمکنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهد شد.» (مت ۵:۷) «رحمکنندگان» دلسوز و همدرد مردمند. عیسی به دلیل رحمت و شفقّتش به رنجدیدگان با معجزه درد و رنجشان را تسکین میداد. (مت ۱۴:۱۴) رحم و شفقّت ما در بخشش آنانی که خطا یا گناهی به ما کردهاند نمایان میشود همان طور که یَهُوَه به توبهکاران رحمت و شفقّت نشان میدهد و آنان را میبخشد. (خرو ۳۴:۶، ۷؛ مز ۱۰۳:۱۰) همچنین با سخنان و اَعمال محبتآمیزی که تسکین و آرامش به ضعیفان و محرومان بخشد میتوانیم از خود رحمت نشان دهیم. یک روش مناسب ابراز رحمت به مردم آموزش تعالیم کتابمقدّس به آنان است. عیسی نیز بر مردم «ترحّم فرمود» و شروع به «تعلیم» دادن به آنان کرد. — مرق ۶:۳۴.
۱۵ قاعدتاً با عیسی موافق هستیم که میگوید: «خوشا به حال رحمکنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهد شد.» زیرا کسی که به دیگران رحمت نشان میدهد دیگران نیز رفتاری مشابه با او دارند. اگر ما به دیگران رحمت نشان داده باشیم زمانی که خدا ما را داوری میکند او نیز بر ما شفقّت و رحمت نشان خواهد داد. (یعقو ۲:۱۳) زندگی ابدی و بخشش گناهان فقط برای آنانی که به دیگران رحمت نشان دهند میسر خواهد بود. — مت ۶:۱۵.
چرا «پاکدلان» شادند؟
۱۶. ‹پاکدل› بودن به چه معناست، و «پاکدلان» چگونه «خدا را خواهند دید»؟
۱۶ «خوشا به حال پاکدلان، زیرا ایشان خدا را خواهند دید.» (مت ۵:۸) دلبستگیها، خواستهها و انگیزههای شخص حکایت از خلوص و ‹پاکدلی› او دارد. ‹محبت از دل پاک› سرچشمه میگیرد. (۱تیمو ۱:۵) اگر باطن ما پاک باشد، ‹خدا را خواهیم دید.› طبعاً این عبارت به این معنی نیست که خدا را با چشمانمان خواهیم دید ‹زیرا انسان نمیتواند خدا ببیند و زنده بماند.› (خرو ۳۳:۲۰) از آنجایی که عیسی کاملاً شخصیت خدا را نمایان ساخت توانست بگویید: «کسی که مرا دید، پدر را دیده است.» (یو ۱۴:۷-۹) ما خادمان یَهُوَه بر زمین با دیدن اَعمال او میتوانیم ‹خدا را ببینیم.› (ایو ۴۲:۵) برای مسحشدگان دیدن خدا زمانی به نقطهٔ اوج خود میرسد که رستاخیز یابند و زندگیشان را در آسمان آغاز کنند و به واقع پدر آسمانیشان را ببینند. — ۱یو ۳:۲.
۱۷. پاکدل بودن ما چگونه آشکار میشود؟
۱۷ از آنجایی که شخص پاکدل از نظر روحانی و اخلاقی پاک است از هر آنچه که در نظر یَهُوَه ناپاک است دوری میکند. (۱توا ۲۸:۹؛ اشع ۵۲:۱۱) اگر ما در زمرهٔ پاکدلان باشیم گفتار و اَعمالمان گواه از خلوص و پاکیمان میدهد و خدمتمان به یَهُوَه بویی از ریا و دورویی ندارد.
«صلحکنندگان» پسران خدا خواهند شد
۱۸، ۱۹. «صلحکنندگان» چگونه رفتار میکنند؟
۱۸ «خوشا به حال صلحکنندگان، زیرا ایشان پسران خدا خوانده خواهند شد.» (مت ۵:۹) مشخصهٔ فرد ‹صلحکننده› این است که مصمم است در رفتارش با دیگران از برخی اَعمال پرهیز کند و قدمهایی را برای ایجاد صلح بردارد. آن گروه از افرادی که عیسی در اینجا در نظر دارد ‹با کسی به سزای بدی بدی نمیکنند، بلکه دائماً با یکدیگر و با جمیع مردم در پی نیکویی میکوشند.› — ۱تسا ۵:۱۵.
۱۹ واژهٔ یونانیای که در متّیٰ ۵:۹ «صلحکنندگان» ترجمه شده است به کسانی اشاره دارد که همواره در پی و حافظ صلحند. فرد ‹صلحکننده› هیچ گاه کاری نمیکند که ‹ دوستان خالص را از همدیگر جدا کند.› (امث ۱۶:۲۸) برای آنکه از جملهٔ «صلحکنندگان» باشیم باید همواره ‹ در پی سلامتی [صلح] با همه بکوشیم.› — عبر ۱۲:۱۴.
۲۰. چه کسانی اکنون «پسران خدا» هستند، و چه گروه دیگری در آینده چنین خوانده خواهند شد؟
۲۰ «صلحکنندگان» شاد و سعادتمندند زیرا «پسران خدا خوانده خواهند شد.» یَهُوَه خدا مسیحیان مسحشدهٔ وفادار را به عنوان «پسران» خود پذیرفته است. آنها اکنون نیز رابطهٔ نزدیک و صمیمی فرزند و پدری با یَهُوَه خدا دارند زیرا ایمانشان را در عمل به اثبات میرسانند و از صمیم قلب «خدای محبت و سلامتی» یا صلح را پرستش میکنند. (۲قر ۱۳:۱۱؛ یو ۱:۱۲) دیگر مسیحیان ‹صلح کنندهای› که «گوسفندان دیگر» عیسی خوانده شدهاند چطور؟ عیسی در طی حکومت هزار ساله «پدر سَرمَدی» یا ابدی آنان است تا این که در آخرِ این دوره عیسی خود را مطیع یَهُوَه میگرداند. در آن زمان این گروه نیز به مفهوم واقعی فرزندان خدا خوانده خواهند شد. — یو ۱۰:۱۶؛ اشع ۹:۶؛ روم ۸:۲۱؛ ۱قر ۱۵:۲۷، ۲۸.
۲۱. اگر به «روح زیست کنیم» چگونه رفتار خواهیم کرد؟
۲۱ اگر «به روح زیست کنیم» صلحجویی ما بر دیگران آشکار میگردد. زیرا با رفتارمان دیگران را ‹به خشم نخواهیم آورد.› (غلا ۵:۲۲-۲۶) بلکه سعی خواهیم کرد که با ‹جمیع خلق به صلح بکوشیم.› — روم ۱۲:۱۸.
شادی علیرغم آزار و اذیت
۲۲-۲۴. الف) دلیل شادی آنانی که در راه «عدالت» مورد آزار و اذیت قرار میگیرند چیست؟ ب) در دو مقالهٔ بعد چه موضوعی را بررسی خواهیم کرد؟
۲۲ «خوشا به حال زحمتکشان برای عدالت، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.» (مت ۵:۱۰) عیسی در توضیح این مطلب چنین میگوید: «خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، و به خاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند. خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است زیرا که به همین طور بر انبیای قبل از شما جفا میرسانیدند.» — مت ۵:۱۱، ۱۲.
۲۳ مانند پیامبران خدا در زمان باستان، ما مسیحیان انتظار داریم در راه «عدالت» به ما تهمت و افترا زنند و یا آزار و اذیت رسانند. وفاداری به یَهُوَه و تحمّل سختیها مایهٔ افتخار و رضایت یَهُوَه است و شادی فراوانی برای ما به همراه دارد. (۱پطر ۲:۱۹-۲۱) چنین آزار و اذیتهایی نمیتواند چه اکنون چه در آینده شادی خدمت به یَهُوَه را کم سازد. همچنین نمیتواند از سعادت حکمفرمایی با عیسی در ملکوت آسمانی و یا سعادت حیات ابدی بر زمین تحت این حکومت بکاهد. چنین برکاتی نشانهٔ خوشنودی، خیرخواهی و سخاوت یَهُوَه است.
۲۴ نکات بسیاری میتوان از موعظهٔ بالای کوه آموخت. در دو مقالهٔ مطالعهای بعدی به برخی از آنها میپردازیم و خواهیم دید که چگونه میتوانیم گفتههای عیسی مسیح را به کار بندیم.
مرور مقاله
• چرا آنانی که از نیازشان به خدا آگاهند سعادتمندند؟
• عامل سعادت و شادی «حلیمان» چیست؟
• چرا مسیحیان علیرغم آزار و اذیت شادند؟
• کدام یک از گفتههای عیسی در مورد شادی و سعادت به خصوص شما را تحت تأثیر قرار داد؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصویر در صفحهٔ ۷]
نُه عامل شادی که عیسی عنوان نمود امروزه نیز برای ما مفید است
[تصویر در صفحهٔ ۸]
یک روش مناسب ابراز رحمت به مردم آموزش تعالیم کتاب مقدّس به آنان است