مراقبت از سالمندان بر مسیحیان واجب است

‏«من خدای شما هستم و تا وقتی پیر شوید و موهای‌تان سفید شود از شما مراقبت خواهم کرد.‏» —‏ اِشَعْیا ۴۶:‏۴‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏.‏

۱،‏ ۲.‏ تفاوت میان کمکی که از والدین دریافت می‌کنیم و کمکی که یَهُوَه در اختیار ما می‌گذارد در چیست؟‏

بی‌تردید بسیاری از ما از زمان تولّد تا سنین نوجوانی از مراقبت‌های پرمهر والدین‌مان برخوردار بوده‌ایم.‏ برخی والدین حتی وقتی فرزندانشان بزرگ می‌شوند و خود تشکیل خانواده می‌دهند،‏ از هیچ کمکی نسبت به آنان دریغ نمی‌دارند.‏

^۲ اما واضح است که قدرت و توان والدین محدود است و روزی می‌رسد که دیگر نمی‌توانند چنانکه می‌خواهند از فرزندانشان مراقبت کنند.‏ اما پدر آسمانی ما همیشه با ماست و می‌تواند از ما مراقبت و حمایت کند.‏ یَهُوَه خطاب به امّت خود گفت:‏ «من خدای شما هستم و تا وقتی پیر شوید و موهایتان سفید شود از شما مراقبت خواهم کرد.‏» (‏ اِشَعْیا ۴۶:‏۴‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ براستی که این کلام چقدر برای مسیحیانی که اکنون پا به سن گذاشته‌اند دلگرم‌کننده است!‏ یَهُوَه کسی را که به او امین و وفادار مانده است هرگز رها نمی‌کند.‏ او به خادمان خود وعده داده است که در تمام طول زندگی‌شان از آن‌ها نگهداری و حمایت کرده،‏ راهنمایی‌های لازم را در اختیارشان قرار دهد.‏ —‏ مزمور ۴۸:‏۱۴‏.‏

۳.‏ در این مقاله چه موضوعی را مورد بررسی قرار خواهیم داد؟‏

^۳ چگونه می‌توانیم همان گونه که یَهُوَه به سالمندان توجه دارد ما نیز به برادران و خواهران سالمندمان توجه و محبت داشته باشیم؟‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ در این مقاله خواهیم دید که چگونه پیران مسیحی،‏ و کلاً همهٔ مسیحیان می‌توانند از برادران و خواهران سالمند خود و همچنین والدین سالخورده‌شان مراقبت کنند.‏

مسئولیت فرزندان

۴.‏ مسیحیان چه مسئولیتی در قبال والدین خود دارند؟‏

^۴ کتاب مقدّس به ما چنین حکم کرده است:‏ «پدر و مادر خود را احترام نما.‏» (‏ اَفَسُسیان ۶:‏۲؛‏ خروج ۲۰:‏۱۲‏)‏ پولُس رسول با اشاره به این حکم ساده و بسیار مهم از کتاب خروج،‏ در واقع مسئولیتی را که فرزندان در قبال والدینشان دارند بدیشان یادآور می‌شود.‏ اما این حکم چگونه به مراقبت  و نگهداری از سالمندان مربوط می‌شود؟‏ شرح حال مردی خداترس در کتاب مقدّس این مطلب را برای ما روشن می‌کند.‏

۵.‏ الف)‏ چه موضوعی نشان می‌دهد که یوسف دلبستگی به پدر خود را از دست نداده بود؟‏ ب)‏ برای اینکه حرمت و احترام والدین سالمند خود را حفظ کنیم چه کارهایی باید برای ایشان انجام دهیم؟‏

^۵ یوسف وقتی به مصریان فروخته شد ۲۰ سال از پدر پیر خود دور ماند.‏ اما این دوری حتی اندکی از دلبستگی وی به پدرش نکاست.‏ یوسف سال‌ها بعد وقتی با برادرانش روبرو شد و هویت خود را به ایشان آشکار کرد اوّلین چیزی که از آنان سؤال کرد این بود:‏ «آیا پدرم هنوز زنده است؟‏» (‏ پیدایش ۴۳:‏۷،‏ ۲۷؛‏ ۴۵:‏۳‏)‏ وی وقتی از زنده بودن پدرش اطمینان یافت و چون می‌دانست که قحطی در سرزمین کنعان بیداد می‌کند این پیام را به او ارسال داشت:‏ «نزد من بیا و تأخیر منما.‏ و در زمین جوشن ساکن شو،‏ تا نزدیک من باشی .‏ .‏ .‏ تا تو را در آنجا بپرورانم.‏» (‏ پیدایش ۴۵:‏۹-‏۱۱؛‏ ۴۷:‏۱۲‏)‏ این مطلب نشان می‌دهد که احترام به والدین سالمند همچنین ایجاب می‌کند که از ایشان مراقبت کنیم و در صورت لزوم مایحتاج ایشان را فراهم نماییم.‏ (‏ ۱سموئیل ۲۲:‏۱-‏۴؛‏ یوحنّا ۱۹:‏۲۵-‏۲۷‏)‏ یوسف با خوشحالی این مسئولیت را متقبل شد و نمونهٔ خوبی برای ما به جا گذاشت.‏

۶.‏ یوسف چگونه احساسات خود را به پدرش ابراز داشت،‏ و ما چگونه می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۶ یوسف به یاری یَهُوَه یکی از ثروتمندترین و پرقدرت‌ترین افراد مصر شد.‏ (‏ پیدایش ۴۱:‏۴۰‏)‏ اما با وجود ثروت و مقام والایی که داشت با فروتنی به پیشواز پدر پیر خود که در آن موقع ۱۳۰ سال داشت رفت.‏ یوسف به مجرد اینکه شنید یعقوب نزدیک می‌شود «عرابهٔ خود را حاضر ساخت،‏ تا به استقبال پدر خود اسرائیل (‏ یا یعقوب)‏ به جوشن برود.‏ و چون او را بدید به گردنش بیاویخت،‏ و مدتی بر گردنش گریست.‏» (‏ پیدایش ۴۶:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ استقبال یوسف از پدرش احترامی خشک و خالی نبود.‏ یوسف پدر پیر خود را از صمیم قلب دوست داشت و به هیچ وجه از اینکه احساسات خود را نسبت به او ابراز کند خجالت نمی‌کشید.‏ اگر شما نیز والدین سالمند دارید چقدر خوب است که همچون یوسف از نشان دادن احساسات خود دریغ نکنید.‏

۷.‏ چرا یعقوب درخواست کرد تا جسدش در کنعان دفن شود؟‏

^۷ یعقوب تا آخر عمر ایمان قوی خود را به یَهُوَه حفظ کرد.‏ (‏ عبرانیان ۱۱:‏۲۱‏)‏ وی به دلیل ایمان قوی‌ای که به وعدهٔ یَهُوَه داشت درخواست کرد که پس از مرگش جسدش را در کنعان دفن کنند.‏ یوسف با وجود مخارج و زحماتی که این کار برایش داشت درخواست پدرش را اجابت کرد و به این وسیله نشان داد برای وی احترام زیادی قائل است.‏ —‏ پیدایش ۴۷:‏۲۹-‏۳۱؛‏ ۵۰:‏۷-‏۱۴‏.‏

۸.‏ الف)‏ مهم‌ترین عاملی که ما را به مراقبت کردن از والدینمان برمی‌انگیزد کدام است؟‏ ب)‏ یکی از خادمان تمام وقت برای مراقبت از والدین سالمند خود مجبور به چه کاری شد؟‏ (‏ کادر صفحهٔ ۱۵ ملاحظه شود.‏)‏

^۸ چه عواملی یوسف را بر آن داشت که این چنین به پدر خود احترام بگذارد؟‏ مسلّماً یکی از عوامل آن دلبستگی شدیدی بود که یوسف به یعقوب داشت.‏ او همچنین نیک می‌دانست وجود و هستی خود را مدیون پدرش است.‏ اما مهم‌ترین عاملی که یوسف را به این کار وا می‌داشت این بود که احترام به پدر سالخورده‌اش یَهُوَه را بسیار خوشنود می‌ساخت.‏ چقدر خوب است ما نیز در این خصوص یوسف را سرمشق خود قرار دهیم.‏ پولُس نوشت:‏ «اگر بیوه‌زنی فرزندان یا نواده‌ها دارد،‏ آموخته بشوند که خانهٔ خود را با  دینداری نگاه دارند و حقوق اجداد خود را ادا کنند که این در حضور خدا نیکو و پسندیده است.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۴‏)‏ آری،‏ محبت به پدر آسمانی‌مان و ترسی حاکی از احترام نسبت به او،‏ ما را برمی‌انگیزد تا با وجود تمام زحمات و مخارج،‏ از والدین سالمندمان مراقبت کنیم.‏ *

مسئولیت سرپرستان مسیحی

۹.‏ یَهُوَه چه کسانی را برای شبانی اعضای جماعت منجمله اعضای سالمند آن منصوب کرده است؟‏

^۹ یعقوب در روزهای آخر عمر خود گفت:‏ «خدا مرا در تمام عمرم شبانی کرده است.‏» (‏ پیدایش ۴۸:‏۱۵‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ امروزه نیز یَهُوَه از طریق پیران مسیحی و تحت راهنمایی‌های عیسی مسیح «رئیس شبانان،‏» خادمان خود را شبانی می‌کند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲-‏۴‏)‏ سرپرستان مسیحی چگونه می‌توانند یَهُوَه را در امر مراقبت از افراد سالمند جماعت سرمشق قرار دهند؟‏

۱۰.‏ برای کمک به اعضای سالمند جماعت چه ترتیباتی می‌توان داد؟‏ (‏ کادر صفحهٔ ۱۷ ملاحظه شود.‏)‏

^۱۰ اندکی پس از پا گرفتن جماعت مسیحی،‏ رسولان «هفت نفر نیک‌نام و پر از روح‌القدس و حکمت» را انتخاب کردند تا خوراک روزانهٔ بیوه‌زنان محتاج مسیحی را به طور عادلانه میان ایشان تقسیم کنند.‏ (‏ اَعمال ۶:‏۱-‏۶‏)‏ بعدها پولُس به تیموتاؤس یکی از سرپرستان جماعت مسیحی یادآوری کرد که فهرستی تهیه کند و نام بیوه‌زنان باتقوا و خداترسی را که از لحاظ مالی در مضیقه‌اند در آن ثبت کند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۳،‏ ۹،‏ ۱۰‏)‏ امروزه سرپرستان مسیحی وقتی چنین نیازی را در میان اعضای سالمند جماعت مشاهده می‌کنند فوراً به آن رسیدگی کرده،‏ ترتیبات لازم را برای انجام این منظور فراهم می‌آورند.‏ البته مراقبت از سالمندان فقط به تأمین معاش و نیازهای مادی ایشان محدود نمی‌شود.‏

۱۱.‏ عیسی در مورد بیوه‌زن محتاجی که اعانه‌ای ناچیز در صندوق انداخت چه گفت؟‏

^۱۱ عیسی در یکی از آخرین روزهای خدمت زمینی خود،‏ در معبد «به تماشای مردمی نشسته بود که پول در صندوق می‌انداختند.‏» در همین میان «بیوه‌زنی فقیر آمد و دو سکهٔ ناچیز مسی که به تقریب برابر یک ربع می‌شد،‏ در صندوق انداخت.‏» آنگاه عیسی شاگردان خود را فراخواند و به ایشان فرمود:‏ «آمین،‏ به شما می‌گویم،‏ این بیوه‌زن فقیر بیش از همهٔ آن‌ها که در صندوق پول انداختند،‏ هدیه داده است.‏ زیرا آنان جملگی از فزونی دارایی خویش دادند،‏ اما این زن در تنگدستی خود،‏ هر آنچه داشت داد،‏ یعنی تمامی روزی خویش را.‏» (‏ مَرقُس ۱۲:‏۴۱-‏۴۴‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏)‏ پولی که آن بیوه‌زن در صندوق انداخت ارزش مادی ناچیزی داشت،‏ اما عیسی می‌دانست که پدر آسمانی‌اش از دیدن چنین ازخودگذشتگی‌ای بسیار خرسند می‌گردد.‏ عیسی نیز  همچون یَهُوَه برای هدیه‌ای که آن بیوه‌زن اعانه کرد ارزش بسیاری قائل بود.‏

۱۲.‏ پیران مسیحی از چه بابت می‌توانند برادران و خواهران سالمند خود را تحسین کنند؟‏

^۱۲ سرپرستان جماعت نیز مانند عیسی تلاش‌هایی را که خادمان سالمند خدا در جهت پیشبرد پرستش پاک انجام می‌دهند از نظر دور نمی‌دارند.‏ پیران مسیحی برادران و خواهران سالمند خود را به دلیل خدمت موعظه‌شان،‏ حضور در جلسات،‏ تأثیر بناکننده‌شان بر جماعت،‏ و استقامت ایشان تحسین می‌کنند.‏ تمجیدی صادقانه آنان را بسیار خوشحال می‌کند و سبب می‌شود از بابت خدمتی که انجام می‌دهند ‹ در خود فخر› کنند.‏ به هیچ وجه نباید ایشان را با اعضای دیگر جماعت و یا با آنچه مدتی پیش قادر به انجام آن بودند مقایسه کنیم.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۴‏.‏

۱۳.‏ پیران مسیحی چگونه می‌توانند از تجربیات و استعدادهای سالمندان در جماعت استفاده کنند؟‏

^۱۳ پیران مسیحی می‌توانند با استفاده کردن از تجربیات و استعدادهای برادران و خواهران سالمند،‏ به دیگران نشان دهند که چقدر وجود ایشان برای جماعت ارزشمند است.‏ سرپرستان می‌توانند گاهی از آنان طی جلسات مصاحبه کنند یا در برخی نمایشات از ایشان استفاده کنند.‏ یک سرپرست مسیحی می‌گوید:‏ «هر وقت در جلسات با سالمندانی مصاحبه می‌شود که خود فرزندانی مسیحی بار آورده‌اند همه سراپا گوش می‌شوند.‏» در جماعت دیگری سرپرستان در بارهٔ خواهر ۷۱ ساله‌ای که به خدمت پیشگامی مشغول است می‌گویند:‏ «این خواهر همیشه به برادران و خواهرانی که در موعظه ضعیف شده‌اند کمک می‌کند.‏ همچنین آنان را به انجام دیگر وظایف مسیحی‌شان تشویق می‌کند؛‏ وظایفی از قبیل خواندن کتاب مقدّس و آیهٔ روز،‏ و تعمّق کردن در مورد آنچه می‌خوانند.‏»‏

۱۴.‏ هیئت پیران یک جماعت چگونه قدردانی خود را نسبت به یکی از سرپرستان سالمند نشان دادند؟‏

^۱۴ پیران مسیحی برای سرپرستان سالمند جماعت ارزش بسیار قائلند.‏ ژوزه که بیش از ۷۰ سال دارد و سال‌ها به عنوان سرپرست جماعت خدمت کرده است چندی پیش عمل جرّاحی مهمی داشت و می‌دانست که دوران نقاهت طولانی‌ای را باید پشت سر بگذارد.‏ لذا تصمیم گرفت از خدمت کردن به عنوان سرپرست جماعت کناره‌گیری کند.‏ ژوزه خود موضوع را چنین نقل می‌کند:‏ «وقتی برگهٔ  کناره‌گیری خود را به هیئت پیران دادم از عکس‌العمل آن‌ها خیلی تعجب کردم.‏ فکر می‌کردم آن‌ها فوراً پیشنهاد مرا قبول کنند.‏ ولی این کار را نکردند.‏ در عوض از من پرسیدند چه کمکی می‌توانند به من بکنند تا بتوانم به انجام وظایف خودم ادامه دهم.‏» ژوزه با کمک یک سرپرست جوان به خدمت خود ادامه داد.‏ خدمت این برادر برکت بزرگی برای جماعت است.‏ یکی از پیران آن جماعت می‌گوید:‏ «برادران و خواهران از وجود او و کمک‌هایی که می‌تواند به عنوان پیر مسیحی انجام دهد بسیار خوشحال هستند.‏ همه او را دوست دارند و به خاطر تجربیات و استقامت و ایمانش به او احترام می‌گذارند.‏ وجود او برای جماعت بسیار پرارزش است.‏

به فکر یکدیگر باشیم

۱۵.‏ چرا همهٔ مسیحیان می‌باید در راه خیر و رفاه اعضای جماعت منجمله سالمندان قدم بردارند؟‏

^۱۵ وظیفهٔ مراقبت از سالمندان فقط بر دوش فرزندان و پیران مسیحی نیست.‏ پولُس با مقایسهٔ جماعت مسیحی با اعضای بدن چنین گفت:‏ «خدا بدن را مرتب ساخت به قِسمی که ناقص را بیشتر حرمت داد،‏ تا که جدایی در بدن نیفتد،‏ بلکه اعضا به برابری در فکر یکدیگر باشند.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۲:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ جماعت مسیحی تنها در صورتی با نظم و هماهنگی کار خواهد کرد که همهٔ اعضای آن در راه خیر و رفاه یکدیگر،‏ منجمله رفاه سالمندان قدم بردارند.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۲‏.‏

۱۶.‏ چگونه می‌توانیم در جلسات مسیحی به برادران و خواهران سالمند توجه نشان دهیم؟‏

^۱۶ در جلسات مسیحی موقعیت‌های خوبی برای صحبت کردن با سالمندان و توجه نشان دادن به آن‌ها پیش می‌آید.‏ (‏ فیلِپّیان ۲:‏۴؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ آیا از چنین موقعیت‌هایی استفاده می‌کنید؟‏ از آنجایی که اغلب،‏ سلامت ایشان برای ما اهمیت دارد اوّل از همه احوال ایشان را جویا می‌شویم.‏ با این حال گاهی نیز خوب است در مورد اتفاقات جالبی که هنگام موعظه پیش آمده است با آنان صحبت کنیم و یا با خواندن آیه‌ای تشویق‌آمیز از کتاب مقدّس ‹هدیه‌ای روحانی› به آنان بدهیم.‏ برخی از برادران و خواهران سالمندمان بسختی می‌توانند از جای خود بلند شوند و با دیگران صحبت کنند.‏ آیا بهتر نیست که ما پیشقدم شویم و کنار آنان بنشینیم و اگر متوجه شدیم شنوایی ایشان ضعیف است شمرده و واضح با آنان صحبت کنیم.‏ گاهی نیز شخص سالمند است که می‌خواهد ما را تشویق کند و چقدر خوب است که با دقت به صحبت‌های وی گوش دهیم.‏ —‏ رومیان ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم به برادران و خواهران سالخورده‌ای که زمینگیر شده‌اند توجه نشان دهیم؟‏

^۱۷ گاهی برخی از هم‌ایمانانمان به دلیل کهولت و ضعف جسمی قادر نیستند در جلسات شرکت کنند.‏ کتاب مقدّس ما را مکلف کرده است که «یتیمان و بیوه‌زنان را به وقت  مصیبت دستگیری کنیم.‏» (‏ یعقوب ۱:‏۲۷‏،‏ هزارهٔ نو ‏)‏ یکی از معانی واژهٔ یونانی‌ای که دستگیری ترجمه شده است «از کسی دیدن کردن» است.‏ (‏ اَعمال ۱۵:‏۳۶‏)‏ همهٔ ما می‌دانیم که برادران و خواهران سالمند از اینکه به ملاقاتشان می‌رویم بسیار خوشحال می‌شوند!‏ در سال ۶۵ د.‏م.‏ پولُس که پیر و فرتوت شده بود و دور از هم‌ایمانانش در زندان روم به سر می‌برد برای همکار وفادار خود تیموتاؤس نوشت:‏ «مشتاق ملاقات تو هستم.‏» (‏ فِلیمون ۹؛‏ ۲تیموتاؤس ۱:‏۳،‏ ۴؛‏ ۴:‏۹‏)‏ البته برادران و خواهران سالمند ما در زندان نیستند ولی سن زیاد،‏ آنان را زمینگیر کرده است.‏ آن‌ها نیز احتمالاً به ما می‌گویند:‏ ‹مشتاق ملاقات شما هستم.‏› آیا التماس ایشان را می‌شنویم؟‏

۱۸.‏ ملاقات ما از برادران و خواهران سالمند چه تأثیری بر آن‌ها می‌گذارد؟‏

^۱۸ هرگز نباید اهمیت دیدار از برادران و خواهران سالمند را از یاد ببریم.‏ وقتی برادری به نام اُنیسیفورُس به روم رسید با کوشش فراوان پولُس را پیدا کرد و با ملاقات‌های خود ‹به او دلگرمی و شادی› بخشید.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۱:‏۱۶،‏ ۱۷‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ خواهر سالمندی می‌گوید:‏ «از صحبت کردن با جوانان لذّت می‌برم.‏ خوشم می‌آید که با من مثل یکی از اعضای خانوادهٔ خودشان رفتار می‌کنند.‏ این کار روحیه‌ام را شاد می‌کند.‏» خواهر مسیحی دیگری می‌گوید:‏ «نمی‌دانید چقدر خوشحال می‌شوم وقتی که برادر یا خواهری برایم کارت می‌فرستد یا چند دقیقه پای تلفن با من صحبت می‌کند و یا به ملاقاتم می‌آید!‏ آن‌ها با این کار روحم را زنده می‌کنند.‏»‏

پاداش یَهُوَه

۱۹.‏ مراقبت از سالمندان چه برکاتی به همراه دارد؟‏

^۱۹ مراقبت از سالمندان با خود برکات فراوان به همراه دارد.‏ با همنشینی کردن با این برادران و خواهران می‌توانیم از حکمت و تجربیات ایشان استفاده کنیم.‏ کسانی که از سالمندان مراقبت می‌کنند نه تنها از لذّت عطا کردن بهره‌مند می‌شوند،‏ بلکه از اینکه کاری سودمند انجام داده و وظیفهٔ مسیحی خود را به جا آورده‌اند احساس رضایت می‌کنند.‏ (‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ به علاوه،‏ چنین کسانی می‌توانند مطمئن باشند که در وقت پیری شخص دیگری از خودشان مراقبت خواهد کرد.‏ خدا به ما چنین اطمینان داده است:‏ «شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.‏» —‏ امثال ۱۱:‏۲۵‏،‏ تفسیری.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ یَهُوَه نسبت به کسانی که از سالمندان مراقبت می‌کنند چه لطفی می‌کند،‏ و ما باید مصمم به انجام دادن چه کاری باشیم؟‏

^۲۰ یَهُوَه به فرزندان خداترسی که از والدین سالمند خود مراقبت می‌کنند،‏ و به سرپرستان مسیحی و کلاً به همهٔ مسیحیانی که به نحوی به نیاز سالمندان رسیدگی می‌کنند اجر و پاداش فراوان می‌دهد.‏ این موضوع به نحوی دیگر در امثال چنین عنوان شده است:‏ «وقتی به فقیر کمک می‌کنی مثل این است که به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است که قرض تو را پس خواهد داد.‏» (‏ امثال ۱۹:‏۱۷‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ آری،‏ وقتی شخصی از روی محبت به فردی محتاج کمک می‌کند مثل آن است که به یَهُوَه قرض داده است.‏ یَهُوَه قرض خود را با برکات فراوان پس می‌دهد.‏ برخی از برادران و خواهران ما اگرچه در ایمان بسیار «دولتمند» هستند،‏ ولی از لحاظ مال دنیا «فقیرند.‏» وقتی از روی محبت به چنین برادران و خواهرانی کمک می‌کنیم یَهُوَه کمک‌های ما را عوض می‌دهد.‏ —‏ یعقوب ۲:‏۵‏.‏

^۲۱ یَهُوَه براستی در برکت دادن سخاوتمند است!‏ از جمله بزرگ‌ترین برکات یَهُوَه عطای زندگی ابدی در بهشت زمینی،‏ از میان بردن اثرات گناه،‏ و بازگرداندن طراوت جوانی به سالمندان است.‏ (‏ مکاشفه ۲۱:‏۳-‏۵‏)‏ باشد که تا آن زمان وظیفهٔ مسیحی خود را در قبال سالمندان به جا آوریم.‏

‏[پاورقی]‏

مرور

‏• فرزندان چگونه می‌توانند از والدین سالمند خود مراقبت کنند؟‏

‏• سرپرستان مسیحی چگونه می‌توانند قدردانی خود را نسبت به اعضای سالمند جماعت ابراز کنند؟‏

‏• اعضای جماعت به چه طرقی می‌توانند از سالمندان مراقبت کنند؟‏

‏• یَهُوَه به کسانی که به سالمندان محبت می‌ورزند چه برکاتی می‌دهد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۵]‏

وقتی والدین نیاز به کمک پیدا می‌کنند

در سال ۱۹۹۹ فیلیپ که به عنوان یکی از خادمان تمام وقت در کشور لیبریا در پروژه‌های ساختمانی خدمت می‌کرد،‏ ناگاه خبر گرفت که پدرش شدیداً بیمار شده است.‏ فیلیپ خوب می‌دانست که مادرش در موقعیتی نیست که بتواند به تنهایی از شوهر خود مراقبت کند،‏ پس تصمیم گرفت به خانه بازگردد و از پدرش مراقبت کند.‏

فیلیپ احساس خود را چنین بیان می‌کند:‏ «برگشتن اصلاً برایم آسان نبود ولی می‌دانستم وظیفهٔ مراقبت از پدر بیمارم در اولویت قرار دارد.‏» وی مدت سه سال به والدین خود کمک می‌کرد.‏ در این مدت آنان را به خانهٔ مناسب‌تری نقل مکان داد و با کمک اعضای جماعت تغییراتی در خانه به وجود آورد تا مراقبت‌های پزشکی از پدرش آسان‌تر گردد.‏

به این ترتیب مادر فیلیپ راحت‌تر می‌توانست از شوهر خود مراقبت کند.‏ چندی پیش،‏ از فیلیپ دعوت شد تا در بیت‌ئیل کشور مقدونیه خدمت کند.‏ او اکنون در موقعیتی بود که بتواند آن دعوت را بپذیرد.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۷]‏

مراقبت از خواهری سالمند

سرپرستان جماعتی در استرالیا وقتی متوجه شدند که اِیدا خواهر مسیحی‌شان (‏ ۸۵ ساله)‏ به دلیل ضعف جسمانی نمی‌تواند از خانه بیرون بیاید تصمیم گرفتند برنامه‌ای برای کمک به او ترتیب دهند.‏ آنان از شماری از اعضای جماعت درخواست کردند تا از خواهر سالمند خود مراقبت کنند.‏ آن برادران و خواهران با کمال میل این وظیفه را متقبل شدند و به طور مرتب در کارهایی همچون تمیزکاری،‏ شست‌وشو،‏ آشپزی،‏ و کارهای خارج از خانه به اِیدا کمک می‌کردند.‏

اکنون تقریباً ۱۰ سال از شروع این برنامه می‌گذرد و تا کنون بیش از ۳۰ نفر برای کمک به خواهر سالمند خود همّت به خرج داده‌اند.‏ آنان مرتباً به ملاقات او می‌روند،‏ کتاب مقدّس و نشریاتی مسیحی را برای او می‌خوانند،‏ در مورد پیشرفت برادران و خواهران جماعت با او صحبت می‌کنند،‏ و با او دعا می‌کنند.‏

یکی از سرپرستان آن جماعت می‌گوید:‏ «وقتی پای صحبت این برادران و خواهران فداکار می‌نشینید می‌بینید که آن‌ها مراقبت کردن از اِیدا را یک سعادت بزرگ برای خود می‌دانند.‏ برای آن‌ها افتخار بزرگی است که می‌توانند به شخصی کمک کنند که ده‌ها سال با وفاداری به یَهُوَه خدمت کرده است.‏»‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

اگر شما نیز والدین سالمند دارید از نشان دادن احساسات خود به ایشان دریغ نکنید

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

همهٔ اعضای جماعت می‌توانند به برادران و خواهران سالمند خود محبت کنند